oq rangdan och sariq ranggacha bo‘lgan kristall kukun.

antibiotiklar (tsefalosporinlar guruhi).

J01DA13.

Plazmadagi tseftriaksonning maksimal kontsentratsiyaga yuborilganidan so‘ng 30 minut davomida erishiladi. Tseftriakson siydikda yuqori kontsentratsiyalarga erishadi. Umuman olganda tseftriaksonning 33-67% o‘zgarmagan holda chiqariladi, qolgan qismi esa safro va ahlat bilan chiqariladi. 1 g tseftriakson vena ichiga yuborilganidan so‘ng o‘rtacha kontsentratsiyasi safroda 581 mkg/ml va plazmada 62,1 mkg/ml ni tashkil qiladi. Yarim chiqarilish davri 8,7 soatni tashkil qiladi. Tseftriakson plazma oqsillari bilan 98% bog‘lanadi. Tseftriakson gematoentsefalik to‘siq orqali o‘tadi. Peritoneal va gemodializda organizmdan chiqarilmaydi. Tazobaktam farmakologik va antibakterial faollikka ega bo‘lmagan yagona metabolitgacha metabolizmga uchraydi. Tazobaktam kalava filtratsiyasi va naychalar sekretsiyasi yo‘li bilan buyraklar orqali chiqariladi. Tazobaktam va uning metaboliti asosan buyraklar orqali chiqariladi, yuborilgan dozaning 80% o‘zgarmagan holda, qolgan qismi yagona metabolit ko‘rinishida chiqariladi. Tazobaktam shuningdek o‘t-safroga ham chiqadi. Tazobaktam plazma oqsillari bilan taxminan 30% bog‘lanadi. Tazobaktamning metabolitlarini oqsillar bilan bog‘lanishi ahamiyatsiz darajada bo‘ladi. Tazobaktam organizmning to‘qima va suyuqliklariga, shu jumladan ichakning shilliq qavati, o‘t pufagi, o‘pka, ayollarning reproduktiv a’zolari (bachadon, tuxumdonlar, bachadon naylari), hujayralararo suyuqlik va o‘t-safroga keng tarqaladi.

Preparatga chidamli bakteriyalarning rivojlanishini pasaytirish va tseftriakson va tazobaktamning samaradorligini tutib turish uchun, preparatni faqat sezgir mikroorganizmlar chaqirgan infektsiyalarni davolash uchun qo‘llash kerak. Tseftriakson natriy va tazobaktamning majmuasini quyidagi holatlarda qo‘llash ko‘rsatilgan: Yuqori va quyi nafas yo‘llari va LOR-a’zolarining infektsion-yallig‘lanish kasalliklari (shu jumladan o‘tkir va surunkali bronxit, pnevmoniya, kasalxonadan tashqari pnevmoniya, o‘pka abstsessi, plevra empiyemasi, o‘rta quloqni o‘tkir bakterial otiti);Teri va yumshoq to‘qimalarning infektsion-yallig‘lanish kasalliklari;Siydik jinsiy a’zolarning infektsion-yallig‘lanish kasalliklari (piyelit, o‘tkir va surunkali piyelonefrit, tsistit, prostatit, epididimit va boshq.);Suyak va bo‘g‘imlar, yuz-jag‘ sohasining infektsion-yallig‘lanish kasalliklari;Qorin bo‘shlig‘i a’zolarining infektsion-yallig‘lanish kasalliklari (peritonit, xoletsistit, pankreatit va boshq.);Asoratlanmagan gonoreya, shu jumladan penitsillinaza ishlab chiqaruvchi mikroorganizmlar chaqirgan gonoreya;Sepsis va bakterial septitsemiya;Bakterial meningit va endokardit;Yumshoq shankr va sifilis;Layma kasalligi (spiroxetoz);Salmonellez va salmonella tashuvchilar;Immuniteti susaygan patsiyentlardagi infektsiyalar;Operatsiyadan keyingi infektsion asoratlarni oldini olish. Operatsiyadan keyingi infektsion asoratlarni oldini olish: operatsiyadan oldin preparatni (tseftriakson) yuborish operatsiyadan keyingi infektsiyalar havfini kamaytirishi mumkin. Operatsiya o‘tkaziladigan patsiyentlar (masalan, vaginal abdominal gisterektomiya, havf guruhidagi patsiyentlarida surunkali kalkulez xoletsistitdagi xoletsistektomiya, antimikrob preparatlar yuborishni talab qilmaydigan o‘tkir xoletsistit, obstruktiv sariqlik yoki o‘t-safro yo‘llariga toshlarni tiqilib qolishi va boshq.) infektsiyani rivojlanishiga nisbatan potentsial havfli hisoblanadilar. Shuningdek, operatsiya maydoni jiddiy havf solishi mumkin bo‘lgan patsiyentlar (masalan, aorta-koronar shuntlash vaqtida) ham infektsiyani rivojlanishiga nisbatan potentsial xavfli hisoblanadilar.

Bolalar: Jiddiy infektsiyalarni davolash uchun tavsiya qilingan doza 50-75 mg/kg ni (tseftriaksonga hisoblaganda) tashkil qiladi, ikkiga bo‘lib har 12 soatda yuboriladi. Umumiy sutkalik doza 2 g (tseftriaksonga hisoblaganda) dan oshmasligi kerak. 2 haftagacha bo‘lgan yangi tug‘ilgan chaqaloqlar uchun sutkalik doza 20-50 mg/kg ni tashkil qiladi. O‘tkir bakterial o‘rta quloq otitini davolash uchun tavsiya qilingan bir martalik doza 50 mg/kg (ammo tseftriaksonga hisoblaganda 1 g dan ko‘p emas) mushak ichiga yuboriladi. Kattalar: Kattalar uchun odatdagi doza 1000/125 mg tseftriakson/tazobaktamni tashkil qiladi, infektsiyaning og‘irligiga qarab sutkada 1-2 marta yuboriladi. Umumiy sutkalik doza 4 g dan (tseftriaksonga hisoblaganda) oshmasligi kerak. Operatsiyadan oldin yuborish uchun (operatsiyadan keyingi asoratlarni oldini olish uchun) 1 g tseftriaksonga teng bo‘lgan dozani jarrohlik aralashuvidan 30 minut – 2 soat oldin vena ichiga bir marta yuborish tavsiya qilinadi. Tseftriakson bilan davolashni infektsiyani simptomlari o‘tib ketganidan keyin kamida 2 kun davomida yuborish kerak. Odatda davolashni davomiyligi 4-14 kunni tashkil qiladi; infektsiyani og‘irligiga qarab davolash muddatini uzaytirish talab qilinishi mumkin. Streptococcus pyogenes chaqirgan infektsiyalarni davolashda, davolashni kamida 10 kun davom ettirish kerak. Tseftriakson eritmasi quyida keltirilgan ko‘rsatmalarga muvofiq tayyorlangan so‘ng vena ichiga sekin inyektsiya yoki infuziya qilish yoki mushak ichiga yuborish mumkin.

Tseftriakson va tazobaktam majmuasi odatda yaxshi o‘zlashtiriladi. Preparat qo‘llanganida quyidagi nojo‘ya reaktsiyalar rivojlanishi mumkin: Nerv tizimi tomonidan: bosh og‘rig‘i, bosh aylanishi, uyquchanlik, tirishishlar (buyrak yetishmovchiligida), eshitishni buzilishi; Ovqat hazm qilish yo‘llari tomonidan: ko‘ngil aynishi, qusish, qabziyat, meteorizm, anoreksiya, qorin og‘rig‘i va spazmlari, ta’m bilishni buzilishi, stomatit, og‘iz bo‘shlig‘i shilliq qavatida yaralarni paydo bo‘lishi, og‘iz bo‘shlig‘i kandidozi, glossit, soxta membranoz kolit, disbakterioz; Jigar tomonidan: transaminazalar, ishqoriy fosfataza, LDG yoki bilirubinning faolligini tranzitor oshishi, jigar faoliyatining buzilishi, xolestaz; Qon tizimi tomonidan: gemoglobin va gematokritni pasayishi, tranzitor eozonofiliya, neytropeniya, leykopeniya, aplastik va gemolitik anemiya, trombotsitopeniya, agranulotsitoz, gipoprotrombinemiya, protrombin vaqtini uzayishi, plazmada qonni ivish omillari (II, VII, IX, X) darajasini pasayishi; Siydik-jinsiy tizim tomonidan: buyraklar faoliyatini buzilishi, interstitsial nefrit, dizuriya, vaginit, urolitiaz, nefrolitiaz, oraliqni qichishishi, qon zardobida kreatinin va/yoki mochevina azotini oshishi; Allergik reaktsiyalar: o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari, teri toshmalari, qichishish, allergik pnevmonit, allergik dermatit, eshakemi, ekzantema, Kvinke shishi, kam hollarda – isitma yoki etni uvishishi, zardob kasalligi, anafilaktik shok, bronxospazm. Boshqa preparatlarni qo‘llashdagi kabi alohida hollarda teri tomonidan ko‘p shaklli eritema, Stivens-Djonson sindromi, Layell sindromi kabi nojo‘ya reaktsiyalar kuzatilishi mumkin; Mahalliy reaktsiyalar: inyektsiya qilingan joyda og‘riq yoki infiltrat, vena ichiga yuborilganidan so‘ng tromboflebit bo‘lishi mumkin.

Tsefalosporinlar va beta-laktamaza ingibitorlariga (shu jumladan, penitsillinlarga, karbapenemlarga) yuqori sezuvchanlik. Homiladorlik (I uch oylik), emizish davri. Ehtiyotkorlik bilan: yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda giperbilirubinemiya, chala tug‘ilgan chaqaloqlar, buyrak va/yoki jigar yetishmovchiligi, nospetsifik yarali kolit, antibakterial vositalarni qo‘llash bilan bog‘liq bo‘lgan enterit yoki kolit, homiladorlik, emizish davri.

NYAQV va trombotsitlar agregatsiyasini boshqa ingibitorlari bilan bir vaqtda qo‘llanganida qon ketishining ehtimoli oshadi. Diuretiklar va aminoglikozidlar tseftriaksonning nefrotoksik samarasini kuchaytiradilar. Preparat aminoglikozidlar, flukonazol, labetalol, vankomitsin, pentamidin, kaltsiya saqlovchi eritmalar bilan farmatsevtik jihatdan nomutanosib.

Bakterial infektsiya tasdiqlanmaganida, shuningdek profilaktik maqsadda tseftriaksonni buyurish maqsadga muvofiq emas, chunki bunday holda preparatga chidamli bakteriyalarni rivojlanish havfi oshadi. Arterial gipertenziyada va suv-elektrolit muvozanati buzilganida plazmada natriyni darajasini tekshirish kerak. Preparat uzoq vaqt buyurilganida qonni tsitologik tahlil qilish kerak, disbakterioz rivojlanishi mumkinligini inobatga olish kerak. Tseftriakson bilan davolashni boshlashdan oldin patsiyentda tsefalosporinlar, penitsillinlar va boshqa preparatlarga allergik reaktsiyalar bo‘lganligini aniqlash kerak. Bu preparatni penitsillinga sezuvchan patsiyentlarga ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak. Jiddiy yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari paydo bo‘lganida teri ostiga epinefrinni yuborish va boshqa tegishli davolash choralarini ko‘rish kerak. Clostridium difficile chaqirgan diareya antibakterial preparatlar, shu jumladan tseftriakson olgan deyarli barcha patsiyentlarda kuzatiladi va yengil darajadan og‘ir darajagacha bo‘lishi mumkin. Gemolitik anemiya tsefalosporinlar, shu jumladan tseftriakson/tazobaktam olgan patsiyentlarda kuzatilishi mumkin. Gemolitik anemiyani og‘ir hollari ham kattalar, ham bolalar davolanganda kuzatilgan. Agarda patsiyentda tseftriakson yuborilgandan so‘ng anemiya rivojlangan bo‘lsa (tsefalosporinlar bilan bog‘liq bo‘lgan anemiya tashxisini kasallikni etiologiyasi aniqlanganda ham baholash kerak), preparat bilan davolashni to‘xtatish kerak. Preparat hatto tavsiya qilingan dozalarda yuborilganda plazmada kreatinin va mochevina azoti darajasini vaqtinchalik oshishi kuzatilgan. Protrombin vaqtini uzayishi ba’zi patsiyentlarda kuzatilgan. K vitaminining sintezi buzilgan yoki K vitaminini zahirasi kam bo‘lgan patsiyentlarda (masalan, jigarni surunkali kasalligi yoki ovqat hazm bo‘lishini buzilishi) tseftriakson bilan davolash vaqtida protrombin vaqtini doim tekshirish kerak. Agarda protrombin vaqti davolash vaqtida oshsa yoki davolashdan oldin ushbu ko‘rsatkich yuqori bo‘lsa, u holda K vitaminini (har kuni 10 mg) yuborish kerak. Tseftriaksonni uzoq vaqt qo‘llash preparatga chidamli mikroorganizmlarni o‘sishiga olib kelishi mumkin. Shuning uchun patsiyentlarni doim nazorat qilish kerak. Superinfektsiya rivojlanganida tegishli davolash choralarini ko‘rish kerak. Tseftriakson MIY kasalliklari, ayniqsa kolitlari bo‘lgan patsiyentlarga ehtiyotkorlik bilan buyuriladi. Boshqa tsefalosporinlar bilan davolashda bo‘lgani kabi anafilaktik shokni rivojlanishini istisno qilish mumkin emas. Buyrak va jigar yetishmovchiligi qo‘shilganida va gemodializda bo‘lgan bemorlarda preparatning dozasini to‘g‘rilash va plazmadagi kontsentratsiyasini monitoring qilish (jigar va buyraklar faoliyatining alohida izolyatsiyalangan buzilishlarida qondagi miqdorini vaqti-vaqti bilan nazorat qilish tavsiya etiladi) talab qilinadi. Jigar yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda tseftriaksonning dozasiga tuzatish kiritish talab qilinmaydi; biroq jigar va buyraklar faoliyati ahamiyatli darajada buzilgan patsiyentlarda tseftriaksonning dozasi kuniga 2,250 g dan oshmasligi kerak, bunda plazmada preparatning kontsentratsiyasini nazorat qilish talab qilinmaydi.

Homiladorlik Tseftriakson preparatini homiladorlikning I-uch oyligida qo‘llash mumkin emas. Laktatsiya Preparat ko‘krak sutiga kam miqdorda o‘tadi. Shuning uchun davolash vaqtida emizishni to‘xtatish kerak. Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati o‘tgach ishlatilmasin.

30oS dan yuqori bo‘lmagan haroratda, yorug‘lik va namlikdan himoyalangan joyda saqlansin. Muzlatilmasin.

Retsept bo‘yicha

Antibiotiklar uchun shisha flakonlarda (III turi), bir dona flakon erituvchi – inyektsiya uchun suv 5 ml (562,5 mg dozasi uchun) yoki 10 ml (1125 mg dozasi uchun) LDPE ampulalarda va qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga karton qutiga joylangan.

2 yil.