oq yoki deyarli oq rangli kristallik kukun.

Antibiotik (tsefalosporinlar guruhi).

J01DA63

Mushak ichiga (m/i) yuborilganda tez va to‘liq so‘riladi. Biokiraolishligi 100% ni tashkil qiladi. Preparat plazma albuminlari bilan qaytar bog‘lanadi (85-95%), preparatning qondagi kontsentratsiyasi oshgan sari oqsillar bilan bog‘lanishi kamayadi. Preparat R-plazmidili beta–laktamazalar va ko‘pchilik xromosomalarga bog‘liq penitsillinaza va tsefalosporinazalar tomonidan gidrolizlanmaydi, penitsillinlar va I va II avlod tsefalosporinlar va aminoglikozidlarga tolerant bo‘lgan multirezistent shtammlarga ta’sir qilishi mumkin. Bakteriyalarning ayrim shtammlarini orttirilgan chidamliligi beta-laktamazani hosil bo‘lishi bilan bog‘liq, uni tseftriakson faolsizlantiradi. Preparat yuqori darajali turg‘unlikka va uzoq muddatli yarimchiqarilish davriga (T½ ) ega. M/i yuborilganidan keyin qon plazmasidagi maksimal kontsentratsiyasi (Cmax) 2-3 soat o‘tgach aniqlanadi va 1 g dozada yuborilganida 80 mg/l ni tashkil qiladi; vena ichiga (v/i) yuborilganidan keyin 30 minut o‘tgach Smax 100-150 mg/l ni tashkil qiladi. Turg‘un kontsentratsiyaga 4 soatdan keyin erishiladi. Mikroblar qarshi minimal kontsentratsiya qonda 24 soatdan ko‘proq vaqtgacha aniqlanadi. Tseftriakson organizmning to‘qimalari va suyuqliklarida (sinovial, peritoneal, interstitsial) yaxshi taqsimlanadi, miya qobiqlarini yallig‘lanishida orqa miya suyuqligiga kiradi, preparat shuningdek suyak to‘qimasida ham aniqlanadi, yo‘ldosh to‘sig‘idan o‘tadi. Preparat ko‘krak suti bilan kam miqdorda (3-4%) chiqariladi. O‘zgarmagan shaklda (50-65%) buyraklar orqali 48 soat davomida, taxminan 40% o‘t- safro bilan chiqariladi. Preparat 0,15-3,0g dozalarda yuborilganida T½ 5,8-8,7 soatni, taqsimlanish hajmi (V/d) – 5,78-13,5 l ni, plazma klirensi soatiga – 0,58-1,45 l ni, buyrak klirensi soatiga 0,32-0,73 l ni tashkil qiladi. Ichakda mikroflora ta’sirida preparat nofaol metabolitga aylanadi. T½ o‘rtacha 8 soatni tashkil qiladi. Bolalarda hayotining birinchi 8 kunida, shuningdek 75 yoshdan katta patsiyentlarda T½ 16 soatgacha uzayadi. Jigar va buyraklar faoliyatini yetishmovchiligida preparatning chiqarilishi sekinlashadi. Kumulyatsiya bo‘lishi mumkin.

Preparatga chidamli bakteriyalarning rivojlanishini pasaytirish va tseftriakson va tazobaktamning samaradorligini tutib turish uchun preparatni faqat sezgir mikroorganizmlar chaqirgan infektsiyalarni davolash uchun qo‘llash kerak. Tseftriakson natriy va tazobaktamning majmuasini quyidagi holatlarda qo‘llash ko‘rsatilgan: Quyi nafas yo‘llarining infektsiyalar va kasalxonadan tashqari pnevmoniya;O‘rta quloqning o‘tkir bakterial otiti;Teri va uning tuzilmalarining infektsiyalari;Siydik yo‘llarining infektsiyalari;Asoratlanmagan gonoreya;Chanoq a’zolarining yallig‘lanish kasalliklari;Bakterial septitsemiya;Suyaklar va bo‘g‘imlarning infektsiyalari;Intraabdominal infektsiyalar;Bakterial meningit;Jarrohlik infektsiyalarini oldini olish. Jarrohlik infektsiyalarini oldini olish: Preparatni (inyektsiya uchun tseftriakson natriy tazobakta) operatsiyadan oldin yuborish infektsiyani rivojlanishiga nisbatan potentsial havfli hisoblangan, jarrohlik operatsiyalari (masalan, vaginal, abdominal gisterektomiya, havf guruhidagi patsiyentlardagi, ya’ni 70 yoshdan oshganlarda, antimikrob, preparatlarni, yuborishni, talab qilmaydigan o‘tkir xoletsistit, obstruktiv sariqlik yoki o‘t yo‘llariga toshlarni tiqilib qolishi, o‘tkazilgan patsiyentlarda, surunkali kalkulez xoletsistitda xoletsisektomiya, shuningdek operatsiya maydoni jiddiy xavf solishi mumkin bo‘lgan (masalan, aorta-koronar shuntlash vaqtida) patsiyentlarda operatsiyadan keyingi infektsiyalar havfini kamaytirishi mumkin.

Bolalar: og‘ir infektsiyalarni davolashda tavsiya qilingan doza tana vazniga 50-75 mg (tseftriakson) tashkil qiladi, doza har 12 soatga bo‘linadi. Umumiy sutkalik doza 2 g (tseftriakson) dan oshmasligi kerak. O‘rta quloqning o‘tkir bakterial otitini davolash uchun 50 mg/kg (1 g dan oshmasligi kerak) doza bir marta mushak ichiga yuborish tavsiya qilinadi. Kattalar: kattalar uchun odatdagi doza 1000/125 mg tseftriakson/tazobaktamni tashkil qiladi, infektsiyani og‘irligiga qarab kuniga bir marta (yoki teng bo‘lingan dozalarda kuniga 2 marta). Umumiy sutkalik doza 4 g (tseftriakson) dan oshmasligi kerak. Operatsiyadan oldin qo‘llash uchun (asoratlarni oldini olish) – jarrohlik operatsiyani o‘tkazishdan ½-2 soat oldin vena ichiga 1 g dozani yuborish tavsiya qilinadi. Umuman, infektsiyaning belgilari va simptomlari o‘tib ketganidan so‘ng tseftriakson/tazobaktamni yana kamida 2 kun yuborish kerak. Odatda davolashning davomiyligi 4-14 kunni tashkil qiladi, asoratlangan infektsiyalarda, uzoq muddat davolash talab qilinishi mumkin. Streptococcus pyogenes chaqirgan infektsiyalarni davolashda davolashni kamida 10 kun davom ettirish kerak. Tseftriaksonni chuqur mushak ichiga yoki yo‘riqnomaga muvofiq suyultirganidan so‘ng vena ichiga inyektsiya/infuziya holida yuborish kerak. Qo‘llash bo‘yicha ko‘rsatmalar Vena ichiga inyektsiya 2-4 minut davomida yuboriladi. Vena ichiga infuziya 30 minut davomida yuboriladi. Suyultirganidan so‘ng eritma chuqur mushak ichiga yuboriladi. 1 g dan ortiq dozani bo‘lish va 2 joyga yuborish kerak. Tseftriakson/tazobaktam preparatini tegishli erituvchi (inyektsiya uchun suv, natriy xloridi eritmasi, glyukoza eritmasi) bilan suyultirish jadvalda keltirilgan. Doza250 mg500 mg1000 mgVena ichiga yuborish uchun erituvchining miqdori (ml)2,44,89,6Mushak ichiga yuborish uchun erituvchining miqdori (ml)0,5-0,91,0-1,83,6

Tseftriakson va tazobaktamning majmuasi odatda yaxshi o‘zlashtiriladi. Mahalliy reaktsiyalar – og‘riq, sezuvchanlikni oshishi 1% ni tashkil qilgan. Flebit – vena ichiga yuborilganidan so‘ng 1% dan kam. Yuqori sezuvchanlik – toshma (1,7%). Tez-tez emas (<1%) – prurit, isitma, etni uvishishi. Gematologik – eozinofiliya (6%), trombotsitoz (5,1%), leykopeniya (2,1%). Tez-tez emas (<1%) – anemiya, neytropeniya, limfopeniya, trombotsitopeniya va protrombin vaqtini uzayishi. Me’da-ichak – diareya (2,7%). Tez-tez emas (<1%) – ko‘ngil aynishi, qusish, disgeziya. Jigar – SGOT (3,1%) yoki SGPT (3,3%) darajasini oshishi. Tez-tez emas (<1%) – ishqoriy fosfataza va bilirubinning darajasini oshishi. Buyraklar – BUN (1,2%) darajasini oshishi. Tez-tez emas (<1%) – siydikda kreatinin darajasi, kristallarni oshishi. Nerv tizimi – kam hollarda (<1%) bosh og‘rig‘i yoki bosh aylanishi. Siydik jinsiy tizimi – oliguriya, moniliaz yoki kam hollarda (<1%) vaginit. Umumiy – diaforez, kam hollarda (<1%) oqib kelishlar. Kam namoyon bo‘ladigan boshqa nojo‘ya reaktsiyalar (<0,1%) – qorin og‘rig‘i, agranulotsitoz, anafilaksiya, bazofiliya, biliar litiaz, bronxospazm, allergik pnevmonit, kolit, dispepsiya, epistaks, qorin dimlanishi, o‘t-safro yo‘lining tiqilishi, glyukozuriya, gematuriya, sariqlik, leykotsitoz, limfotsitoz, monotsitoz, nefrolitiaz, palpitatsiya, protrombin vaqtini kamayishi, buyraklarda cho‘kindilarni hosil bo‘lishi, tirishishlar, plazmada buzilishlar. Me’da-ichak – stomatit va glossit. Dermatologik – ekzantema, allergik dermatit, eshakemi, shishlar. Boshqa preparatlar ishlatilgandagi kabi teri nojo‘ya reaktsiyalarining alohida hollari (ko‘p shaklli eritema, Stivens-Djonson sindromi, Layell sindromi / toksik epidermal nekroliz) kuzatilgan.

Tsefalosporinlar va beta-laktamaza ingibitorlariga yuqori sezuvchanlik.

Tseftriakson natriy va tazobaktam bilan davolashni boshlashdan oldin patsiyentda tsefalosporinlar, penitsillinlar va boshqa preparatlarga allergik reaktsiyalar bo‘lganligini aniqlash kerak. Ushbu preparatni penitsillinga sezuvchan patsiyentlarga ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak. Jiddiy yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari paydo bo‘lganida teri ostiga epinefrin yuborish va boshqa tegishli davolash choralarini ko‘rish kerak. Clostridium difficile chaqirgan diareya antibakterial preparatlar, shu jumladan tseftriakson/tazobaktam olayotgan deyarli barcha patsiyentlarda kuzatiladi va yengildan to og‘ir darajaligacha bo‘lishi mumkin. Demak, antibakterial preparatlarni qo‘llagandan qabul qilgandan keyin diareya rivojlangan patsiyentlarda bunday tashxis ehtimolini ko‘rib chiqish kerak. Immuno-mediirlangan gemolitik anemiya tsefalosporinlar, shu jumladan tseftriakson/tazobaktam olgan patsiyentlarda kuzatilgan. Gemolitik anemiyaning og‘ir, shu jumladan o‘lim bilan tugagan hollari kattalarni davolashda ham, bolalarni davolashda ham kuzatilgan. Agarda patsiyentda tseftriakson yuborilganidan so‘ng anemiya rivojlangan bo‘lsa, tsefalosporinlar bilan bog‘liq bo‘lgan anemiya tashxisini baholash va etiologiyasi aniqlanganida preparat bilan davolash to‘xtatish kerak. Preparat tavsiya qilingan dozalarda yuborilishiga qaramasdan BUN va plazma kreatinini darajasini vaqtinchalik oshishi kuzatilgan, tseftriakson/tazobaktamning nefrotoksik potentsiali boshqa tsefalosporinlardagi kabi bo‘lgan. Protrombin vaqtini oshishi tseftriakson/tazobaktam bilan davolangan ba’zi patsiyentlarda kuzatilgan. K vitaminining sintezi buzilgan yoki K vitaminining zahirasi kam bo‘lgan patsiyentlarda (masalan, jigarning surunkali kasalligi yoki ovqat hazm bo‘lishini buzilishi) tseftriakson/tazobaktam bilan davolash vaqtida doimo protrombin vaqtini tekshirish kerak. Agarda protrombin vaqti davolash vaqtida oshsa yoki davolashdan oldin ushbu ko‘rsatkich yuqori bo‘lsa, u holda K vitaminini (har kuni 10 mg) yuborish kerak. Tseftriaksonni uzoq vaqt qo‘llash preparatga chidamli mikroorganizmlarni o‘sishiga olib kelishi mumkin. Patsiyentlarni doimo nazorat qilish kerak. Superinfektsiya rivojlanganida tegishli davolash choralarini ko‘rish kerak. Tseftriakson/tazobaktam MIY kasalliklari, ayniqsa kolitlari bo‘lgan patsiyentlarga ehtiyotkorlik bilan buyuriladi. Tseftriakson olgan patsiyentlarning o‘t-safro pufagida sonografik o‘zgarishlar bo‘yicha ma’lumotlar berilgan; bu patsiyentlarning ba’zilarida o‘t-safro pufagining kasalliklari mavjud bo‘lgan. Akustik samarasiz exo ko‘rinishidagi sonografiyada namoyon bo‘luvchi ushbu ko‘rsatkichlar o‘t-safroning dimlanishi sifatida qaraladi, akustik samarali exo o‘t-safro toshlari borligi xaqida noto‘g‘ri xulosa chiqarishga olib kelishi mumkin. Kimyoviy jihatdan bu – tseftriakson/tazobaktamning kaltsiyli tuzlari deb tushuntiriladi. Bunday holat orqaga qaytuvchi va preparatni qo‘llash to‘xtatilganidan va tegishli davoalashdan so‘ng o‘tib ketadi. Shunday qilib, yuqorida ko‘rsatilgan siljishlar paydo bo‘lganida preparatni qo‘llashni bekor qilish kerak. Kam hollarda o‘t-safro yo‘llari tiqilib qolganidan so‘ng tseftriakson/tazobaktam bilan davolangan patsiyentlarda ikkilamchi pankreatit kuzatilgan. Ko‘pchilik patsiyentlarda o‘t-safroni dimlanishi va o‘t-safro yo‘llarini tiqilishini xavf omillari (asosiy davolash, og‘ir kasallik, umumiy parenteral oziqlantirish) mavjud bo‘lgan. Biliar pretsipitatsiya rivojlanishida tseftriakson/tazobaktam majmuasini kofaktor sifatidagi rolini istisno qilish mumkin emas. Boshqa tsefalosporinlar qo‘llangandagi kabi anafilaktik shok rivojlanishini istisno qilish mumkin emas.

Homiladorlikda inyektsiya uchun tseftriakson natriy va tazobaktamni faqat juda zarur bo‘lgan holda ishlatish kerak. Tseftriakson/tazobaktam majmuasi ozgina miqdorda ko‘krak sutiga o‘tadi. Shuning uchun emizish davrida ushbu preparatni ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak. Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati o‘tgach ishlatilmasin.

Salqin, quruq va qorong‘i joyda, 250S gacha bo‘lgan haroratda saqlansin.

Simptomlari: entsefalopatiya, buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda tirishishlar. Davolash: gemodializ va tutib turuvchi davolash.

Retsept bo‘yicha

Inyektsiya uchun eritma tayyorlash uchun kukun 1 g dan flakonda erituvchi – inyektsiya uchun suv 5 ml bilan majmuada. O‘rami – 1 flakon erituvchi va qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnoma bilan birga majmuada.

2 yil.