rangsiz, tiniq eritma.

Kardiotonik vositalar. Yurak glikozidlari.

S01AS01.

Vena ichiga yuborilgandan keyin preparatning yuborilgan qismining taxminan 40% qon plazmasidagi oqsillar bilan bog‘lanadi. Qon plazmasidagi maksimal kontsentratsiyasiga erishish vaqti 0,5-2 soat intervalida bo‘ladi. Biotransformatsiyaga deyarli uchramaydi. 70-90% o‘zgarmagan ko‘rinishda buyraklar orqali, qolgan qismi – safro bilan ichak orqali chiqariladi. Yarim chiqarilish davri o‘rtacha 23 soatni tashkil qiladi, preparatning ta’siri 2-3 sutka davom etadi. Surunkali buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda preparatning yarim chiqarilish davri oshadi.

O‘tkir yurak yetishmovchiligi, IIb-III darajadagi (NYHA tasnifi bo‘yicha III-IV bosqichdagi) surunkali yurak yetishmovchiligi, supraventrikulyar taxikardiya, xilpillovchi aritmida qo‘llanadi.

Preparat kattalarda 10-20 ml 0,9% li natriy xloridi eritmasida suyultirilgan 1-2 ml dozada vena ichiga qo‘llanadi. 5-6 minut davomida sekin yuborish kerak. Sutkada 1 yoki 2 marta buyuriladi. Preparatni iloji boricha vena ichiga tomchilab yuborgan afzal, buning uchun 1 ml eritma 100 ml 5% li glyukoza eritmasida yoki 0,9% li natriy xloridi eritmasida suyultiriladi. Tomchilab yuborish toksik ko‘rinishlar ehtimolini kamaytiradi. Vena ichiga yuborilgandan 1 soatdan keyin EKG-nazoratini o‘tkazish kerak. Tez-tez, guruhli yoki politop qorinchalar ekstrasistoliyasi paydo bo‘lganda, preparatni yuborishni to‘xtatish, keyingi dozani esa 2 marta kamaytirish kerak. Buyrakning funktsional yetishmovchiligida va keksa yoshdagi bemorlarda preparatni 0,125 mg dan boshlab kamaytirilgan dozada yuborish, keyinchalik sutkada 0,25 mg dan oshirmaslik tavsiya etiladi (urgent holatlardar tashqari). Zarurati bo‘lganida bir martalik dozani oshirish mumkin, buning uchun 0,5-2 soat interval bilan qo‘shimcha 0,1-0,15 mg (0,2-0,3 ml) yuborish kerak, bunda maksimal bir martalik doza 0,25 dan, sutkalik esa – 1 mg (4 ml) dan oshmasligi kerak.

Preparatning komponentlariga yuqori sezuvchanlik. Glikozidli intoksikatsiya, konstriktiv perikardit, o‘tkir miokard infarkti, qorinchalar taxikardiyasi, yaqqol bradikardiya, II va III darajadagi antirioventrikulyar blokada, sunus tuguni zaifligi sindromi, giperkaltsiyemiya, gipokaliyemiya, alohida mitral stenozi, gipertrofik obstruktiv kardiomiopatiya, perikardit, o‘tkir miokardit, endokardit, yaqqol kardioskleroz, karotid tuguni sindromi, aortaning ko‘krak qismi anevrizmasi, Volf-Parkinson-Uayt sindromida qo‘llash mumkin emas.

Simpatomimetiklar, metilksantinlar, rezerpin, tritsiklik antidepressantlar, fosfodiesteraza blokatorlari (masalan teofillin) – Strofantin-G bilan bir vaqtda qo‘llanilganda yurak ritmini buzilishlari rivojlanishi xavfi oshadi. Metildopa, klonidin, spironolakton, verapamil, xinidin, amiodaron, kaptopril, kaltsiy antagonistlari, eritromitsin, tetratsiklinlar – bir vaqtda qo‘llanilganda qon plazmasida Strofantin-G ning kontsentratsiyasi oshadi. Diuretiklar (asosan tiazid diuretiklar va karboangidraza ingibitorlari), glyukokortikoidlar, katexolaminlar, insulin, kaltsiy preparatlari – Strofantin-G bilan bir vaqtda qo‘llanganida glikozidli intoksikatsiya rivojlanishi xavfini oshiradi. Glyukokortikoidlar va diuretiklar – Strofantin-G bilan bir vaqtda qo‘llanganida gipokaliyemiya va gipomagniyemiya rivojlanishi xavfi oshadi. AAF ingibitorlari, angiotenzin retseptorlari blokatorlari – Strofantin-G bilan bir vaqtda qo‘llanganida gipokaliyemiya va gipomagniyemiya rivojlanishi xavfi kamayadi. Beta-adrenoblokatorlar va Ia sinf antiaritmik dori vositalari, verapamil, magniy sulfati – Strofantin-G bilan bir vaqtda qo‘llanganida atrioventrikulyar o‘tkazuvchanlik yaqqolroq pasayadi.

Preparat tor terapevtik doiraga ega, shuning uchun dozani shaxsiy ravishda sinchkovlik bilan tanlash kerak. Preparatni vena ichiga yuborilganda va bundan keyin 1 soat davomida EKG-nazoratini o‘takazish kerak. Tez-tez guruhli yoki politop qorinchalar ekstrasistoliyasi paydo bo‘lganda yuborishni to‘xtatish, keyingi dozasini esa 2 marta kamaytirish kerak. Buyrak yetishmovchiligida glikozidli intoksikatsiyani oldini olish uchun preparatning dozasini bir muncha kamaytirish kerak. Gipokaliyemiyada, gipomagniyemiyada, giperkaltsiyemiyada preparatning dozasini nisbiy oshirib yuborilishi ehtimoli oshadi. Yurak bo‘shliqlarining yaqqol dilatsiyasida, o‘pka tufayli yurak kasalligida, alkalozda keksa yoshdagi bemorlar uchun dozani oshirib yuborilishini oldini olish uchun preparatning dozasiga tuzatish kiritish kerak. AV-o‘tkazuvchanlikning I darajadagi buzilishlarida preparatni yuborish albatta EKG-nazorati bilan birga amalga oshiriladi. Agar avval bemorga yurak glikozidlarining boshqa preparatlari buyurilgan bo‘lsa, Strofantin-G ni qo‘llashdan oldin tanaffus qilish kerak, chunki uning ta’siri organizmda to‘plangan digitalis glikozidlarining samaralariga qo‘shilishi mumkin. Tanaffus davomiyligi – 5 kun, lekin agar kuchli kumulyativ samaraga ega preparat (digitoksin) qo‘llanilgan bo‘lsa, tanaffus 10-14 kungacha uzaytirishi kerak. Buyrak faoliyatini buzilishi bo‘lganda va keksa yoshdagi bemorlarda preparatni 0,125-0,15-0,2 mg dan boshlab biroz kamaytirilgan dozadan boshlash, keyinchalik sutkada 0,25 mg dan oshirmaslik kerak (urgent holatlardan tashqari). Tireotoksikoz va bo‘lmachalar ekstrasistoliyasi bo‘lgan bemorlarda preparatni alohida ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. Vena ichiga tez yuborilganda bradiaritmiyalar, qorinchalar taxikardiyasi, atrioventrikulyar blokada rivojlanishi, yurak to‘xtashi mumkin. Bu samarani oldini olish uchun sutkalik dozani 2-3 yuborishga taqsimlash yoki dozalardan birini mushak ichiga yuborish kerak.

Homiladorlik va emizish davrida preparatni qo‘llash mumkin emas.

Original o‘ramida, 25°S dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.

Preparatning dozasini oshirib yuborilishining (glikozidli intoksikatsiya) klinik manzarasi turli klinik simptomlar bilan namoyon bo‘lishi mumkin: yurak-qon tomir tizimi tomonidan: atrioventrikulyar blokada va yurak aritmiyalari, shu jumladan bradikardiya, qorinchalar paroksizmal taxikardiyasi, qorinchalar ekstrasistoliyasi, bigeminiya, politop qorinchalar taxikardiyasi, SA blokada, qorinchalar fibrillyatsiyasi, og‘ir hollarda qorinchalar xilpillashi va yurak to‘xtashi kuzatilishi mumkin; ovqat hazm qilish tizimi tomonidan: anoreksiya, ko‘ngil aynishi, qusish, diareya, ichak devorlari nekrozi; markaziy nerv tizimi va sezgi a’zolari tomonidan: bosh og‘rig‘i, bosh aylanishi, paresteziyalar, nevrit, radikulit, atrofdagi jismlani yashil va sariq rangga kirishi, ko‘zlar oldida “jimirlash”, ko‘rish o‘tkirligini pasayishi, skotomalar, makro- va mikropsiya, juda kam hollarda ongni chalkashishi, sinkopal holatlar, maniakal-depressiv sindrom kuzatilishi mumkin. Davolash: preparatni qo‘llashni to‘xtatish, kaliy va magniy preparatlarini buyurish, unitiolni parenteral yuborish. Keyingi davolash – simptomatik, ektopik aritmiyalarda antiaritmik dori vositalari (lidokain, difenin, amiodaron) ni buyurish.

Retsept bo‘yicha

1 ml dan ampulalarda, 10 ampuladan qutida; 10 ampuladan blisterda, 1 blisterdan qutida; 5 ampuladan blisterda, 2 blisterdan qutida.

5 yil.