tiniq, rangsiz, neytral eritma.

qandli diabetni davolash uchun vositalar. O‘rtacha davomiylikdagi yoki uzoq va qisqa muddatli ta’sir etuvchi insulin analoglarining majmuasi.

A10AD06 Farmakologik xususiyatlari

So‘rilishi Teri ostiga yuborilganidan keyin insulin degludekning teri osti-yog‘ to‘qimasida insulin deposini yaratadigan eruvchan barqaror multigeksamerlarining hosil bo‘lishi yuz beradi, bunda ular insulin aspart monomerlarini qon oqimiga tezda ajratilishiga ta’sir qilmaydi. Insulin degludekning monomerlari multigeksmerlardan asta-sekin ajraladi va shu tarzda insulin degludekni qon oqimiga sekin va doimiy kelishini ta’minlaydi. Qon plazmasida asosiy komponentning (insulin degludekning) muvozanat kontsentratsiyasiga Rayzodeg® preparati har kuni qo‘llanilishida 2-3 kun o‘tgach erishiladi. Insulin asparatning tezda so‘rilishining yaxshi ma’lum bo‘lgan ko‘rsatkichlari Rayzodeg® preparatida saqlanadi. Insulin asparatning farmakokinetik profili inyektsiyadan keyin 14 minut o‘tgach kuzatiladi, 72 minut o‘tgach maksimal kontsentratsiyaga erishadi. Taqsimlanishi Insulin degludekning zardobdagi albuminga o‘xshashligi odam qoni plazmasida plazma oqsilining > 99% bog‘lashga qodirligiga mos keladi. Insulin aspartda plazma oqsilining > 99% bog‘lashga qodirligi (<10%) odam insulinidagi kabi bo‘ladi. Metabolizmi Insulin degludek va insulin aspartning parchalanishi odamdagi insulinga o‘xshashdir. Barcha hosil bo‘ladigan metabolitlar faol emas. Chiqarilishi Teri ostiga inyektsiyadan keyin Rayzodeg® preparatining yarim chiqarilish davri teri osti to‘qimasidan uning so‘rilishi tezligi bilan aniqlanadi. Asosiy komponentning (insulin degludekning) yarim chiqarilishi davri taxminan 25 soatni tashkil etadi va dozaga bog‘liq bo‘lmaydi. Proportsionalligi Qandli diabetning 1 va 2-tipida Rayzodeg® preparatining yig‘indi ta’siri asosiy komponentning (insulin degludekning) va prandial komponentning (insulin aspartning) yuborilgan dozasiga proportsional bo‘ladi. Jins Rayzodeg® preparatining farmakokinetik xususiyatlarida patsiyentlarning jinsiga bog‘liq holda farqlar aniqlanmagan. Keksa yoshdagi patsiyentlar, turli etnik guruhlardagi patsiyentlar, buyrak yoki jigar funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar Insulin degludek farmakokinetikasida keksa yoshdagi va yosh patsiyentlar o‘rtasida, turli etnik guruhlar patsiyentlar o‘rtasida, buyrak va jigar funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar va sog‘lom patsiyentlar o‘rtasida klinik ahamiyatga ega farqlar aniqlanmagan. Bolalar va o‘smirlar Qandli diabetning 1-tipi bo‘lgan bolalarda (6-11 yosh) va o‘smirlarda (12-18 yosh) Rayzodeg® preparatining farmakokinetika xususiyatlari bir marta yuborilishi fonida katta yoshdagi patsiyentlardagi bunday xususiyatlar bilan bir xil bo‘lgan. Insulin aspartning yig‘indi kontsentratsiyasi va eng yuqori kontsentratsiyasi kattalardagiga qaraganda bolalarda yuqori va o‘smirlar va kattalarda bir xil bo‘ladi. Qandli diabetning 1-tipi bo‘lgan bolalar va o‘smirlarda insulin degludekning farmakokinetika xususiyatlari katta yoshdagi patsiyentlardagi bunday xususiyatlar bilan bir xil bo‘ladi. Qandli diabetning 1-tipi bo‘lgan patsiyentlarga insulin degludek dozasini bir marta yuborilishi fonida preparat dozasini yig‘indi ta’siri katta yoshdagi patsiyentlardagiga nisbatan bolalar va o‘smirlarda yuqori bo‘lishi namoyon qilingan.

Kattalarda qandli diabetda qo‘llaniladi.

Rayzodeg® preparati bazal insulindan (insulin degludekdan) va tez ta’sir etuvchi prandial insulindan (insulin aspartdan) tashkil topgan insulinning eruvchan preparati bo‘lib hisoblanadi. Rayzodeg® preparatini bir kunda bir yoki ikki marta asosiy ovqatlanishlar bilan yuborilishi mumkin. Zarurat bo‘lganida, patsiyentlar preparatni yuborish vaqtini mustaqil o‘zgartirish imkoniyatiga ega, ammo u asosiy ovqatlanishga bog‘lab qo‘yilishi kerak. Insulin analoglarining, shu jumladan Rayzodeg® preparatining faolligi birliklarda ifodalanadi. Rayzodeg® preparatining bitta (1) birligi odam insulinining 1 xalqaro birligiga (XB), insulin glarginning 1 birligiga, insulina detemirning 1 birligiga yoki ikki fazali insulin aspartning 1 birligiga mos keladi. Qandli diabetning 2-tipi bo‘lgan patsiyentlarda Rayzodeg® preparatini monoterapiya sifatida, peroral gipoglikemik preparatlar bilan majmuada yoki bolyusli insulin bilan majmuada qo‘llash mumkin (“Farmakodinamikasi” bo‘limiga qarang). Qandli diabetning 1-tipi bo‘lgan patsiyentlarda Rayzodeg® preparatini keyingi ovqatlanishlar oldidan qisqa/haddan tashqari qisqa ta’sirdagi insulin bilan birgalikda buyuriladi. Rayzodeg® preparatining dozasi patsiyentning ehtiyojlariga muvofiq individual ravishda aniqlanadi. Glikemiya nazoratini optimallashtirish uchun och qoringa qon plazmasida glyukoza ko‘rsatkichlari asosida preparat dozasiga tuzatish kiritish tavsiya etiladi. Insulinning har qanday preparatlarini qo‘llashdagi kabi dozaga tuzatish kiritish zarurati jismoniy zo‘riqish oshganida, patsiyentning odatdagi ovqatlanish tartibi o‘zgarganida yoki yondosh kasallikda yuzaga kelishi mumkin. Dozalashning o‘zgaruvchan tartibi Rayzodeg® preparati yuborilish vaqtini almashtirish imkonini beradi, chunki preparat asosiy ovqatlanish(lar) bilan qo‘llaniladi. Rayzodeg® preparatining bitta dozasi o‘tkazib yuborilganida patsiyent shu kunning o‘zida keyingi asosiy ovqatlanishda preparatni qabul qilishi va keyin odatdagi dozalash tartibiga amal qilishi mumkin. O‘tkazib yuborilgan dozani o‘rnini bosish uchun qo‘shimcha dozani yuborish kerak emas.

Gipoglikemiya davolash vaqtida xabar berilgan eng ko‘p uchraydigan nojo‘ya ta’sir bo‘lib hisoblanadi (“Ayrim noxush reaktsiyalarning ta’rifi” bo‘limiga qarang).

Preparatning faol moddalariga yoki har qanday yordamchi komponentlariga yuqori individual sezuvchanlikda qo‘llash mumkin emas.

Ma’lumki, ayrim dori preparatlari glyukoza metabolizmiga ta’sir ko‘rsatadi. Quyidagi preparatlar patsiyentning insulinga bo‘lgan ehtiyojini pasaytirishi mumkin: peroral gipoglikemik preparatlar, GO‘P-1 retseptorining agonistlari, monoaminoksidaza (MAO) ingibitorlari, beta-blokatorlar, angiotenzinga aylantiruvchi ferment (AAF) ingibitorlari, salitsilatlar, anabolik steroidlar va sulfonamidlar. Quyidagi preparatlar patsiyentning insulinga bo‘lgan ehtiyojini oshirishi mumkin: peroral gormonal kontratseptsiya vositalari, tiazid diuretiklari, glyukokortikosteroidlar, qalqonsimon bez gormonlari, simpatomimetiklar, o‘sish gormoni va danazol. Beta-blokatorlar gipoglikemiya simptomlarini yashirishi mumkin. Oktreotid/lanreotid organizmni insulinga bo‘lgan ehtiyojini oshirishi ham, pasaytirishi ham mumkin. Alkogol insulinning gipoglikemik ta’sirini kuchaytirishi yoki pasaytirishi mumkin.

Ovqatlanish vaqtini o‘tkazib yuborish yoki rejalashtirilmagan jadal jismoniy zo‘riqish gipoglikemiyaga olib kelishi mumkin. Agar insulin patsiyentning insulinga bo‘lgan ehtiyojiga nisbatan juda yuqori dozada yuborilgan bo‘lsa, gipoglikemiya rivojlanishi mumkin. Uglevod almashinuvi kompensatsiya qilinganidan keyin (masalan, jadallashtirilgan insulin bilan davolashda) patsiyentlarda ularga xos gipoglikemiya darakchilari bo‘lgan simptomlar o‘zgarishi mumkin, bu haqda patsiyentlar xabardor qilinishi kerak. Odatdagi gipoglikemiya darakchilari bo‘lgan simptomlari qandli diabet uzoq davom etganida yo‘qolishi mumkin. Yondosh kasalliklar, ayniqsa infektsiya va isitma bilan kechadigan kasalliklar odatda organizmni insulinga bo‘lgan ehtiyojini oshiradi. Patsiyentda yondosh buyrak, jigar kasalliklari yoki buyrak usti bezlari, gipofiz yoki qalqonsimon bez funktsiyasinining buzilishlari mavjud bo‘lganida preparat dozasiga tuzatish kiritish shuningdek talab qilinishi mumkin. Bazal insulinning boshqa preparatlari yoki asosiy komponentli preparatlar qo‘llanilganidagi kabi Rayzodeg® preparati qo‘llanilganida gipoglikemiyadan keyin tiklanish ushlanib qolinishi mumkin.

Homiladorlik davri Homilador ayollarda Rayzodeg® preparatini qo‘llashning klinik tajribasi yo‘q. Hayvonlarda reproduktiv funktsiyani o‘rganishga doir tadqiqotlar embriotoksiklik va teratogenlik yuzasidan insulin degludek va odam insulini o‘rtasida biron-bir farqni ko‘rsatmagan. Umuman olganda, homiladorlikning barcha davri davomida, shuningdek homiladorlik rejalashtirilganida qonda glyukoza kontsentratsiyasini va qandli diabeti bo‘lgan homilador ayollarning holatini sinchkovlik bilan nazorat qilish zarur. Insulinga bo‘lgan ehtiyoj odatda homiladorlikning I uch oyligida kamayadi, so‘ngra homiladorlikning II va III uch oyligida asta-sekin oshadi. Tug‘ruqdan keyin insulinga bo‘lgan ehtiyoj homiladorlikkacha bo‘lgan darajaga tezda qaytadi. Emizish davri Emizish davrida Rayzodeg® preparatini qo‘llashning klinik tajribasi yo‘q. Kalamushlarda insulin degludek ko‘krak suti bilan ajralgan; sutda kontsentratsiyasi plazmadagiga nisbatan past bo‘lgan. Hozirgi vaqtda insulin degludek/insulin aspart ayollarda ko‘krak suti bilan ajralib chiqishi noma’lum. Rayzodeg® preparati emizish davrida yangi tug‘ilgan chaqaloqlar/bolalar metabolizmiga ta’sir qilmasligi kutiladi. Fertillik Insulin degludekni hayvonlarning reproduktiv funktsiyasiga ta’siriga doir tadqiqotlarda fertillikka nisbatan biron-bir noxush ta’sirlar aniqlanmagan.

Gipoglikemiya rivojlanganida patsiyentlarning diqqatni jamlashga qodirligi va reaktsiya tezligi buzilishi mumkin, bu ushbu qobiliyatlar zarur bo‘lgan vaziyatlarda (masalan, transport vositalarini boshqarishda yoki mexanizmlar bilan ishlashda) xavf tug‘dirishi mumkin. Patsiyentlarga transport vositalarini boshqarishda gipoglikemiya rivojlanishini oldini olish uchun choralar ko‘rish tavsiya etilishi zarur. Bu gipoglikemiya rivojlanishi simptomlari-darakchilarining ifodalanganligi mavjud bo‘lmagan yoki pasaygan yoki gipoglikemiya epizodlari tez-tez yuz beradigan patsiyentlar uchun ayniqsa muhim. Ushbu hollarda transport vositasini boshqarish maqsadga muvofiqligi masalasini ko‘rib chiqish lozim. Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati o‘tgach qo‘llanilmasin.

2°S dan 8°S gacha haroratda (sovutgichda), ammo muzlatish kamerasidan uzoqda saqlansin. Muzlatilmasin.

Insulin dozasini oshirib yuborilishi uchun zarur bo‘lgan ma’lum bir doza aniqlanmagan, biroq agar patsiyent ehtiyojiga nisbatan preparatning juda yuqori dozasi yuborilgan bo‘lsa, gipoglikemiya asta-sekin rivojlanishi mumkin. Yengil gipoglikemiyani patsiyentning o‘zi glyukozani yoki qand saqlovchi mahsulotlarni qabul qilgan holda bartaraf qilishi mumkin. Shu sababli qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarga doimiy ravishda o‘zi bilan qand saqlovchi mahsulotlarni olib yurish tavsiya etiladi.Patsiyent hushsiz bo‘lgan og‘ir gipoglikemiya holatida unga mushak ichiga yoki teri ostiga glyukagonni (0,5 mg dan 1 mg gacha) yuborish (o‘rgatilgan inson yuborishi mumkin) yoki vena ichiga glyukoza eritmasini yuborish (faqat tibbiyot xodimi yuborishi mumkin) lozim. Shuningdek, agar glyukagon yuborilganidan keyin 10-15 minut o‘tgach patsiyent hushiga kelmasa, dekstrozani vena ichiga yuborish zarur. Hushiga kelganidan keyin patsiyentga gipoglikemiya qaytalanishini oldini olish uchun uglevodlarga boy taomlar bilan ovqatlanish tavsiya etiladi.

Retsept bo‘yicha

30 oy.