Proglutrol G1: glimepirid saqlagan tomoni qizg‘ish-jigarrang rangli va metformin saqlagan tomoni oq rangli kapsulasimon ikki tomonlama qavariq qobiq bilan qoplanmagan ikki qatlamli tabletkalar; Proglutrol G2: glimepirid saqlagan tomoni sariq rangli va metformin saqlagan tomoni oq rangli kapsulasimon ikki tomonlama qavariq qobiq bilan qoplanmagan ikki qatlamli tabletkalar.

peroral qo‘llash uchun majmuaviy gipoglikemik vosita (biguanid + sulfonilmochevina hosilasi).

A10BD02.

Glimepiridning farmakokinetikasi Glimepirid 4 mg sutkalik dozada ko‘p marta qabul qilinganida qon zardobidagi maksimal kontsentratsiyasiga (Smax) taxminan 2,5 soat o‘tgach erishiladi va 309 ng/ml ni tashkil qiladi; doza va Cmax orasida, shuningdek doza va AUC (“kontsentratsiya-vaqt” egri chizig‘i ostidagi maydoni) orasida proportsional bog‘liqliq mavjud. Glimepirid ichga qabul qilinganida uning mutloq biokiraolishligi to‘liq bo‘ladi. Ovqat qabul qilish, uning tezligini ahamiyatsiz sekinlashishidan tashqari, so‘rilishga ahamiyatli ta’sir ko‘rsatmaydi. Glimepirid uchun juda past (taxminan 8,8 l), taxminan albuminning taqsimlanish hajmiga teng taqsimlanish hajmi, plazma oqsillari bilan yuqori darajali bog‘lanishi (99% dan ko‘proq) va past klirens (taxminan minutiga 48 ml) xarakterlidir. Glimepirid ichga bir marta qabul qilinganidan keyin qabul qilingan dozaning 58% buyrak orqali (metabolitlari ko‘rinishida) chiqariladi, qabul qilingan dozaning 35% esa ichak orqali chiqariladi. Ko‘p marta qabul qilishga to‘g‘ri keluvchi qon zardobidagi glipemiridning plazma kontsentratsiyalarida yarim chiqarilish davri, 5-8 soatni tashkil qiladi. Yuqori dozalar qabul qilinganidan keyin yarim chiqarilish davri biroz oshadi. Siydik va axlatda, jigardagi metabolizmi natijasida hosil bo‘layotgan ikki faol bo‘lmagan metabolitlari chiqariladi, ulardan biri gidroksi hosilasi, boshqasi esa – karboksi hosilasi hisoblanadi. Glimepirid ichga qabul qilinganidan keyin bu metabolitlarining yarim chiqarilishini terminal davri muvofiq 3-5 soat va 5-6 soatlarni tashkil qiladi. Glimepirid ko‘krak sutiga chiqariladi va yo‘ldosh to‘sig‘i orqali o‘tadi. Glimepirid gematoentsefalik to‘siq orqali yomon o‘tadi. Glimepiridni bir marta va ko‘p marta (sutkada 2 marta) qabul qilishni qiyoslashda, farmakokinetik ko‘rsatgichlarida ishonchli farqlar aniqlanmagan, turli patsiyentlardagi farq esa ahamiyatsiz bo‘lgan. Glimepiridni ahamiyatli to‘planishi kuzatilmagan. Turli jins va turli yosh guruhi patsiyentldarida glimepiridning farmakokinetik ko‘rsatgichlari bir xil bo‘lgan. Buyrak faoliyatini buzilishlari bo‘lgan patsiyentlarda (kreatinin klirensi past bo‘lgan) glimepiridning klirensini oshishiga va qon zardobida uning o‘rtacha kontsentratsiyalarini pasayishiga moyillik kuzatilgan, bu ehtimol, uni qon plazmasi oqsillari bilan pastroq bog‘lanishi oqibatida glimepiridni tezroq chiqarilishi bilan bog‘liq bo‘lsa kerak. Shunday qilib, bu guruh patsiyentlarida glimepiridning to‘planishini qo‘shimcha xavfi yo‘q. Metforminning farmakokinetikasi Ichga qabul qilinganidan keyin metformin me’da-ichak yo‘llaridan yetarlicha to‘liq so‘riladi. Mutloq biokiraolishligi 50-60% ni tashkil qiladi. O‘rtacha 2 mkg/ml ni tashkil qiluvchi Smax ga 2,5 soat o‘tgach erishiladi. Bir vaqtda ovqat qabul qilinganida metforminni so‘rilishi pasayadi va sekinlashadi. Metformin to‘qimalarda tez taqsimlanadi, deyarli qon plazmasi oqsillari bilan bog‘lanmaydi. Juda kam darajada metabolizmga duchor bo‘ladi va buyrak orqali chiqariladi. Sog‘lom ko‘ngillilardagi klirensi minutiga 440 ml ni (kreatinin klirensiga qaraganda 4 marta katta) tashkil qiladi, bu metforminni faol naychalar sekretsiyasi mavjudligidan dalolat beradi. Yarim chiqarilish davri taxminan 6,5 soatni tashkil qiladi. Buyrak yetishmovchiligida metforminni to‘planishi xavfi paydo bo‘ladi.

Qandli diabetning 2 tipini davolash (parhez, jismoniy yuklama va tana vaznini pasaytirishga qo‘shimcha): glimepirid yoki metformin bilan monoterapiya yordamida glikemik nazoratga erishib bo‘lmagan holda;glimepirid va metformin bilan majmuaviy davolashni bir Proglutrol G2 majmuaviy preparatini qabul qilishga almashtirishda qo‘llanadi.

Odatda, Proglutrol G2 preparatining dozasi patsiyentning qonidagi glyukozaning maqsadli kontsentratsiyasi bilan belgilanadi. Kerakli metabolik nazoratga erishish uchun yetarli bo‘lgan eng kam dozani qo‘llash kerak. Proglutrol G2 bilan davolash vaqtida muntazam qon va siydikdagi glyukozaning kontsentratsiyasini aniqlash kerak. Bundan tashqari qonda glyukoza molekulasi bilan birikkan gemoglobinning foizli miqdorini muntazam nazorat qilish tavsiya etiladi. Preparatni noto‘g‘ri qabul qilish, masalan navbatdagi dozani qabul qilishni o‘tkazib yuborish, hech qachon yuqoriroq dozani keyingi qabul qilish yo‘li bilan to‘ldirilmasligi kerak. Preparatni qabul qilishdagi xatolardagi (xususan navbatdagi dozani qabul qilishni o‘tkazib yuborish yoki ovqat qabul qilishni o‘tkazib yuborishda), yoki preparatni qabul qilishni imkoniyati bo‘lmagan vaziyatlardagi patsiyentning harakati, patsiyent va shifokor tomonidan oldindan kelishib olinishi kerak. Metabolik nazoratni yaxshilanishi to‘qimalarni insulinga sezgirligini oshishi bilan assotsiatsiyalanishi tufayli, Proglutrol G2 preparati bilan davolanish davomida glimepiridga talab kamayishi mumkin. Gipoglikemiya rivojlanishidan saqlanish uchun o‘z vaqtida dozani kamaytirish yoki Proglutrol G2 preparatini qabul qilishni to‘xtatish kerak. Preparatni sutkada bir yoki ikki marta ovqat qabul qilish vaqtida qabul qilish kerak. Bir qabulga metforminning maksimal dozasi 1000 mg ni tashkil qiladi. Maksimal sutkalik doza: glimepirid uchun – 8 mg, metformin uchun – 2000 mg. Faqat patsiyentlarning katta bo‘lmagan guruhi uchun glimepiridning 6 mg dan ko‘proq dozasi samaraliroqdir. Gipoglikemiya rivojlanishidan saqlanish uchun, Proglutrol G2 preparatining boshlang‘ich dozasi, patsiyent qabul qilayotgan glimepirid va metforminning sutkalik dozasidan ortiq bo‘lmasligi kerak. Patsiyentlarni glimepirid va metforminning alohida preparatlarining majmuasidan Proglutrol G2 preparatiga o‘tkazishda, uning dozasi alohida preparatlar ko‘rinishida qabul qilinayotgan glimepirid va metforminning dozalari asosida aniqlanadi. Sutkalik dozasini oshirishning zarurati bo‘lganida Proglutrol G2 preparatining dozasi faqat qadam bilan 1 tabletka preparat Proglutrol G2 1 mg/250 mg yoki ½ tabletka preparat Proglutrol G2 2 mg/500 mg ga titrlanishi kerak. Davolash davomiyligi Odatda Proglutrol G2 preparati bilan davomli davolash o‘tkaziladi.

Bu ikki preparatlarning majmuasini, glimepirid va metforminning alohida preparatlaridan tashkil topgan erkin majmua sifatida ham, glimepirid metforminning ma’lum dozalardagi majmuaviy preparat ko‘rinishida ham qabul qilish, bu preparatlarning har birini alohida qo‘llashdagi xavfsizligini shunday xarakteristikalari bilan assotsiatsiyalanadi.

Glimepirid qabul qilayotgan patsiyentga, bir vaqtda boshqa dori preparatlari buyurilsa yoki bekor qilinsa, glimepiridning gipoglikemik ta’sirini noxush kuchayishi ham, susayishi ham mumkin. Glimepirid va sulfonilmochevinaning boshqa preparatlarini qo‘llashning klinik tajribasidan kelib chiqib, quyida sanab o‘tilgan dorilarning o‘zaro ta’sirini hisobga olish kerak. CYP2C9 izofermentining induktorlari va ingibitorlari hisoblangan preparatlar bilan Glimepirid tsitoxrom R450 2S9 (CYP2C9 izofermenti) yordamida metabolizmga uchraydi. Uning metabolizmiga CYP2C9 izofermentining induktorlarini, masalan, rifampitsinni (CYP2C9 izofermentining induktorlari bilan bir vaqtda qo‘llanganida glimepiridning gipoglikemik samarasini xavfi va glimepiridning dozasiga tuzatish kiritishsiz ular bekor qilingan xolda gipoglikemiya rivojlanishi xavfini oshishi) va CYP2C9 izofermentining ingibitorlarini, masalan, flukonazolni (gipoglikemiya va glimepiridning nojo‘ya samaralari rivojlanishi xavfini oshishi, u bir vaqtda CYP2C9 izofermentining ingibitorlari bilan qabul qilinganida va glimepiridning dozasiga tuzatish kiritishsiz ular bekor qilinganida uning gipoglikemik samarasini kamayishini xavfi) bir vaqtda qo‘llashni ta’sir ko‘rsatishi ma’lum. Glimepiridning gipoglikemik ta’sirini kuchaytiruvchi dori vositalari bilan: insulin va ichga qabul qilish uchun gipoglikemik preparatlar; angiotenzinga aylantiruvchi ferment ingibitorlari; anabolik steroidlar, erkaklar jinsiy gormonlari; xloramfenikol, bilvosita antikoagulyantlar, kumarin hosilalari; tsiklofosfamid; dizopiramid; fenfluramin; feniramidol; fibratlar; fluoksetin; guanetidin; ifosfamid; monoaminooksidaza (MAO) ingibitorlari; mikonazol; flukonazol; aminolsalitsil kislota; pentoksifillin (yuqori dozalari parenteral); fenilbutazon; azapropazon; oksifenbutazon; probenetsid; mikroblarga qargshi preparatlar xinolon hosilalari;tetratsiklinlar; tritokvalin; trofosfamid. Ular glimepirid bilan bir vaqtda qo‘llanganida gipoglikemiyaning rivojlanish xavfi va glimepiridning dozasiga tuzatish kiritishsiz ular bekor qilinganida gipoglikemik nazoratning yomonlashishini xavfi oshadi. Gipoglikemik ta’sirini susaytiruvchi dori preparatlari bilan: atsetazolamid; barbituratlar; glyukokortikosteroidlar; diazoksid; diuretiklar; epinefrin (adrenalin) yoki boshqa simpatomimetiklar; glyukagon; surgi vositalar (davomli qo‘llash); nikotin kislota (yuqori dozalari); estrogenlar; progestagenlar; fenotiazinlar; fenitoin; rifampitsin; qalqonsimon bezi gormonlari. Bu preparatlar bilan birga qo‘llanganida gipoglikemik nazoratning yomonlashishini xavfi va glimepiridning dozasiga tuzatish kiritishsiz ular bekor qilingan xolda gipoglikemiya rivojlanishi xavfini oshishi. N2-gistamin retseptorlarining blokatorlari, beta-adrenoblokatorlar, klonidin, rezerpin, guanetdin bilan Glimepiridning gipoglikemik samarasini kuchayishi ham, kamayishi ham mumkin. Qonda glyukozaning kontsentratsiyasini sinchikov monitoringini o‘tkazish kerak. Beta-blokatorlar, klonidin, guanetidin va rezerpin gipoglikemiyaga javoban simpatik nerv tizimining reaktsiyalarini bloklanishi natijasida, patsiyent va shifokor uchun gipoglikemiya rivojlanishini bilinmaydiganroq qilishi va shu bilan uning paydo bo‘lishi xavfini oshirishi mumkin. Etanol bilan Etanolni o‘tkir yoki surunkali iste’mol qilish glimepiridning gipoglikemik ta’sirini oldindan aytib bo‘lmaydigan darajada susaytirishi yoki kuchaytirishi mumkin. Bilvosita antikoagulyantlar, kumarin hosilalari bilan Glimepirid bilvosita antikoagulyantlar, kumarin hosilalarining samaralarini kuchaytirishi ham, kamaytirishi ham mumkin.

Laktatatsidoz Laktatatsidoz, kam hollarda kuzatiladigan, lekin og‘ir (muvofiq davolash bo‘lmaganida yuqori o‘lim ko‘rsatkichi bilan) metabolik asorat hisoblanadi, u davolash vatida metforminni to‘planishi natijasida rivojlanadi. Metformin qabul qilinganida laktatatsidoz hollari, asosan, yaqqol buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan qandli diabetli patsiyentlarda kuzatilgan. Laktatatsidoz rivojlanishini tez-tezligi patsiyentlarda, yomon nazorat qilinadigan qandli diabet, ketoatsidoz, uzoq davom etuvchi ochlik, etanol saqlovchi ichimliklarni jadal iste’mol qilish, jigar yetishmovchiligi va to‘qimalarning gipoksiyasi bilan birga kechuvchi xolatlar kabi latatatsidoz rivojlanishini boshqa assotsiatsiyalangan xavf omillari mavjudligini baxolash hisobiga pasaytirilishi mumkin va kerak. Laktatatsidoz tashxisi Laktoatsidoz atsidotik xansirash, qorin og‘riqlari va keyingi komani rivojlanishi bilan, gipotermiya bilan xarakterlanadi. Diagnostik laboratoriya ko‘rinishlari qonda laktat kontsentratsiyasini oshishi (>5 mmol/l), qonning rN ni pasayishi, anionlar tanqisligi va laktat/piruvat nisbatini oshishi bilan suv-elektrolit muvozanatini buzilishi hisoblanadi. Laktatatsidozning sababi metformin bo‘lgan hollarda, metforminning plazmadagi kontsentratsiyasi, odatda, >5 mkg/ml ni tashkil qiladi. Laktatatsidoz rivojlanishiga gumon qilinganda, metformin qabul qilishni darhol to‘xtatish va patsiyent darxol gospitalizatsiya qilinishi kerak. Metformin qabul qilayotgan patsiyentlarda laktatatsidoz hollarini qayd qilinish tez-tezligi juda kam (taxminan 0,03 hollar/1000 patsiyent-yil). Qayd etilgan hollar asosan, yaqqol buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan qandli diabetli patsiyentlarda, shu jumladan, buyrakning tug‘ma kasalliklari va buyrak gipoperfuziyasi bo‘lgan patsiyentlarda, ko‘pincha medikamentoz va jarraxlik davolashni talab qiluvchi ko‘psonli yondosh xolatlar bo‘lganida kuzatilgan. Laktatatsidoz rivojlanishini xavfi buyrak faoliyatini buzilishlarining yaqqolligini oshishi va yosh o‘tishi bilan oshadi. Metforminni qabul qilishdagi laktatatsidozning ehtimolini buyrak faoliyatini muntazam nazorat qilish va metforminning minimal samarali dozalarini qo‘llash bilan ahamiyatli pasaytirish mumkin. Shu sababga ko‘ra gipoksemiya yoki degidratatsiya bilan yondosh xolatlarda, bu dori preparatini qabul qilishdan saqlanish kerak. Odatda, jigar faoliyatini buzilishi laktatning chiqarilishini ahamiyatli cheklashi mumkinligi tufayli, jigar kasalliklarining klinik yoki laboratoriya belgilari bo‘lgan patsiyentlarda, bu preparatni qo‘llashdan saqlanish kerak. Bundan tashqari, yod saqlovchi kontrast moddalarini tomir ichiga yuborish bilan rentgen tekshirishlarni o‘tkazish va jarroxlik aralashuvlar oldidan preparatni qabul qilishni vaqtinchalik to‘xtatish kerak. Ko‘pincha laktatatsidoz asta-sekin rivojlanadi va faqat o‘zini yomon xis qilish, mialgiya, nafasni buzilishi, o‘sib boruvchi uyquchanlik va me’da-ichak yo‘llari tomonidan spetsifik bo‘lmagan buzilishlar kabi spetsifik bo‘lmagan simptomatika bilan namoyon bo‘ladi. Yaqqolroq ifodalangan atsidozda gipotermiya, arterial bosimni pasayishi va rezistent bradikardiya rivojlanishi mumkin. Patsiyent xam, shifokor ham bu simptomlar qanchalik muxim bo‘lishi mumkinligini bilishlari kerak. Patsiyentni bunday simptomlar paydo bo‘lgan xolda, u darxol shifokorga xabar berishi kerakligi haqida xabardor qilish kerak. Laktatatsidoz tashxisini aniqlash uchun qonda elektrolitlar va ketonlar kontsentratsiyasini, qonda glyukoza kontsentratsiyasini, qon rN ni, qondagi laktat va metforminning kontsentratsiyasini aniqlashni o‘tkazish kerak. Metformin qabul qilayotgan patsiyentlarning och qoringa venoz qonidagi laktatning plazma kontsentratsiyasi normaning yuqori chegarasidan ortiq, lekin 5 mmol/l dan past bo‘lishini laktatadidozni ko‘rsatishi shart emas, uning oshishi yomon nazorat qilinuvchi qandli diabeti yoki semizlik, jadal jismoniy yuklama yoki qonni taxlilga olishdagi texnik xatoliklar kabi boshqa mexanizmlar bilan tushintirilishi mumkin. Ketoatsidoz (ketonuriya va ketonemiya) bo‘lmaganida metabolik atsidozli qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarda laktatatsidoz mavjudligini taxmin qilish kerak. Laktatatsidoz statsionar davolashni talab qiluvchi kritik holat hisoblanadi. Laktatatsidoz xolida darxol bu preparatni qabul qilishni bekor qilish va umumiy tutib turuvchi choralarni ko‘rish kerak. Metformin qondan minutiga 170 ml klirens bilan gemodializ yordamida yo‘qotilishi tufayli, gemodinamik buzilishlar bo‘lmagan sharoitda, to‘plangan metformin va laktatni chiqarish uchun, darhol gemodializ o‘tkazish tavsiya etiladi. Bunday choralar ko‘pincha simptomlarni tez yo‘qolishiga va tuzalishga olib keladi. Davolashning samaradorligini nazorat qilish Har qanday gipolipidemik davolashning samaradorligini qondagi glyukozaning va glyukoza molekulasi bilan birikkan gemoglobinning kontsentratsiyasini vaqti-vaqti bilan aniqlash yo‘li bilan nazorat qilish kerak. Davolashning maqsadi bu ko‘rsatgichlarni normallashtirish hisoblanadi. Glyukoza molekulasi bilan birikkan gemoglobinning kontsentratsiyasi glikemik nazoratni baxolashni o‘tkazish imkoniyatini beradi. Gipoglikemiya Davolashning birinchi haftasida gipoglikemiya rivojlanishi xavfi tufayli, ayniqsa uning rivojlanishini yuqori xavfida (shifokorning tavsiyalariga rioya qilishni xoxlamaydigan yoki rioya qilaolmaydigan patsiyentlar, ko‘pincha keksa yoshdagi patsiyentlar; yomon ovqatlanishda, ovqatni nomuntazam qabul qilishda, ovqat qabul qilishni o‘tkazib yuborishda; jismoniy yuklama va uglevodlarni iste’mol qilish orasidagi nomutanosiblikda; parxezdagi o‘zgarishlarda, etanol iste’mol qilishda, ayniqsa ovqat qabul qilishni o‘tkazib yuborish bilan birga; buyrak faoliyatini buzilishida; jigar faoliyatini og‘ir buzilishlarida; Proglutrol G2 preparatining dozasi oshirib yuborilganida; endokrin tizimining ayrim kompensatsiyalanmagan buzilishlarida (masalan, qalqonsimon bezi faoliyatini ayrim buzilishlari va gipofizning oldingi bo‘lagi yoki buyrak usti bezlari po‘stlog‘i gormonlarining yetishmovchiligi); uglevodlar almashinuviga ta’sir qiluvchi ayrim boshqa dori preparatlari bir vaqtda qo‘llanganida) sinchikov monitoring kerak (“Dorilarning o‘zaro ta’siri” bo‘limiga qarang). Bunday hollarda qondagi glyukozaning kontsentratsiyasini sinchiklab monitoring qilish kerak. Patsiyent gipoglikemiyaning bu xavf omillari va simptomlari haqida, agar ular bo‘lsa, shifokorga xabar berishi kerak. Gipoglikemiyaning xavf omillari bo‘lganida bu preparatning dozasini yoki xamma davolashga tuzatish kiritish talab qilinishi mumkin. Bunday yondoshish xar gal davolash vaqtida biron-bir kasallik rivojlanganida yoki patsiyentning xayot tarzida o‘zgarish yuz berganda ishlatiladi. Rivojlanayotgan gipoglikemiyaga javoban gipoglikemiyaga qarshi adrenergik boshqarilishni aks ettiruvchi gipoglikemiya simptomlari (“Nojo‘ya ta’sirlari” bo‘limiga qarang), agar gipoglikemiya asta-sekin rivojlansa, shuningdek keksa patsiyentlarda, vegetativ nerv tizimining neyropatiyasida yoki beta-adrenoblokatorlar, klonidin, guanetidin va boshqa simpatolitiklar bilan bir vaqtda o‘tkazilayotgan davolashda kamroq ifodalangan bo‘lishi yoki umuman bo‘lmasligi mumkin. Deyarli doimo gipoglikemiyani darxol uglevodlarni (glyukoza yoki qand, masalan, qand bo‘lagi, qand saqlovchi meva sharbati, qandli choy va x.k) qabul qilish yordamida yo‘qotish mumkin. Shu maqsadda patsiyent doimo o‘zi bilan birga kamida 20 g qand olib yurishi kerak. Asoratlardan saqlanish uchun unga atrofdagilarning yordami talab etilishi mumkin. Qandning o‘rnini bosuvchilar samarali emas. Sulfonilmochevinaning boshqa preparatlarini qo‘llash tajribasi bo‘yicha, ko‘rilgan qarshi yo‘naltirilgan choralarning boshlang‘ich ta’siriga qaramasdan, gipoglikemiyani takrorlanishi mumkinligi ma’lum. Demak, patsiyentlar sinchkov kuzatuv ostida bo‘lishlari kerak. Og‘ir gipoglikemiyani rivojlanishi kechiktirmasdan davolashni va shifokor kuzatuvini, ayrim hollarda esa – statsionar davolashni talab qiladi. Maxsus ko‘rsatmalar Majmuaviy choralar yordamida maqsadli glikemiyani tutib turish kerak: parxez va jismoniy mashqlar bajarishga rioya qilish, tana vaznini pasaytirish, agar zarurati bo‘lsa, unda gipoglikemik preparatlarni muntazam qabul qilish. Patsiyentlarni parxez ko‘rsatmalarigi rioya qilish va muntazam jismoniy mashqlar o‘tkazishni muhimligi haqida xabardor qilish kerak. Qondagi glikemiyani adekvat bo‘lmagan boshqarilishining klinik simptomlariga oliguriya, chanqoqlik, patologik kuchli chanqoqlik, terini quruqligi va boshqalar kiradi. Agar patsiyentni davolashni davolovchi shifokor o‘tkazmayotgan bo‘lsa (masalan, gospitalizatsiya, baxtsiz xodisa, shifokorga dam olish kuni tashrifni zarurati va boshq.), patsiyent uni qandli diabet kasali va o‘tkazilayotgan davolash xaqida ma’lum qilishi kerak. Stress vaziyatlarda (masalan, jarohat, jarrohlik aralashuvi, isitma bilan kechuvchi infektsion kasalliklar) gipoglikemik nazorat buzilishi mumkin, kerakli metabolik nazoratni ta’minlash uchun, vaqtinchalik insulin bilan davoga o‘tish talab qilinishi mumkin. Buyrak faoliyatini monitoringi Metforminni asosan, buyrak orqali chiqarilishi ma’lum. Buyrak faoliyati buzilganida metforminning to‘planishini va laktatatsidoz rivojlanishini xavfi oshadi. Demak, qon zardobida kreatinin kontsentratsiyasi yoshga bog‘liq normaning yuqori chegarasidan katta bo‘lganida, bu preparatni qabul qilish tavsiya etilmaydi. Keksa yoshdagi patsiyentlar uchun, vaqt o‘tishi bilan buyrakning faoliyatini pasayishi tufayli, minimal samarali dozani tanlash uchun metforminning dozasini sinchiklab titrlash kerak. Keksa yoshdagi patsiyentlarda buyraklarning faoliyatini muntazam nazorat qilish kerak va odatda, metforminning dozasini, uning maksimal sutkalik dozasigacha oshirish mumkin emas. Boshqa dori preparatlarini bir vaqtda qabul qilish buyrak faoliyatiga yoki metforminni chiqarilishiga ta’sir qilishi yoki gemodinamikaning ahamiyatli o‘zgarishlarini chaqirishi mumkin. Yod saqlovchi kontrast moddalarni tomir ichiga yuborish bilan rentgenologik tekshirishlar [masalan, vena ichki urografiya, vena ichki xolanografiya, angiografiya va kontrast moddalarni qo‘llash bilan kompyuterli tomogarfiya (KT)]: tekshirishlarni o‘tkazish uchun mo‘ljallangan vena ichki yod saqlovchi kontrast moddalar, buyrak faoliyatini o‘tkir buzilishini chaqirishlari mumkin, metformin qabul qilayotgan patsiyentlarda ularni qo‘llash laktatatsidozning rivojlanishi bilan assotsiatsiyalanadi (“Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar” bo‘limiga qarang). Demak, agar bunday tekshirishni o‘tkazish rejalashtirilgan bo‘lsa, muolajani o‘tkazishgacha Proglutrol G2 preparatini bekor qilish va muolajadan keyingi 48 soat davomida uni qabul qilishni qayta tiklamaslik kerak. Bu preparat bilan davolashni faqat nazoratdan keyin va buyrak faoliyatini normal ko‘rsatgichlari olinganidan keyin qayta tiklash mumkin. Gipoksiya rivojlanishi mumkin bo‘lgan holatlar Xar qanday rejali jarroxlik aralashuvida 48 soat oldin bu preparat bilan davolashni to‘xtatish kerak (cheklangan ovqat va suyuqlikni qabul qilishni talab etiladigan katta bo‘lmagan muolajalardan tashqari), ovqatni peroral qabul qilish va buyrak faoliyati normal deb topilmagunicha davolashni qayta tiklash mumkin emas. Alkogolni qabul qilish (etanol saqlovchi ichimliklar)

Homiladorlik Bu preparatni homilani ona qornida rivojlanishiga noxush ta’siri bo‘lishi mumkinligi tufayli, homiladorlik vaqtida qabul qilish mumkin emas. Homilador ayollar va homiladorlikni rejalashtirayotgan ayollar, bu xaqida davolovchi shifokorga xabar berishlari kerak. Homiladorlik vaqtida bir parxez va jismoniy yuklamalar bilan to‘g‘irlab bo‘lmaydigan uglevodlar almashinuvini buzilishlari bo‘lgan ayollar, insulin bilan davolash olishlari kerak. Emizish davri Bola organizmiga ko‘krak suti bilan preparatni tushishidan saqlanish uchun emizayotgan ayollar bu preparatni qabul qilmasliklari kerak. Gipoglikemik davolashni o‘tkazish zarurati bo‘lgan xolda, patsiyentka insulin bilan davolashga o‘tkazilishi kerak, aks xolda u emizishni to‘xtatishi kerak.

30oS dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.

Bu preparat glimepirid saqlashi tufayli, dozani oshirib yuborilishi (o‘tkiri xam, yuqori dozalarda preparatni davomli qabul qilishda xam) og‘ir, xayot uchun xavf tug‘diruvchi gipoglikemiya chaqirishi mumkin. Davolash Glimepiridning dozasi oshirib yuborilgani aniqlanishi bilan, darxol bu xaqida davolovchi shifokorga xabar berish kerak. Patsiyent shifokor kelgunicha darxol agar imkoniyati bo‘lsa saxaroza (glyukoza) ko‘rinishida qand qabul qilishi kerak. Xayotga xavf tug‘diruvchi miqdorda glimepirid qabul qilgan patsiyentlarda, me’dani yuvishni o‘tkazish va faollashtirilgan ko‘mir berish kerak. Ba’zida, oldini olish chorasi sifatida, gospitalizatsiya qilish kerak bo‘ladi. Xushdan ketish va nevrologik ko‘rinishlarsiz yengil ifodalangan gipoglikemiyani dekstrozani (glyukozani peroral yuborish va preparatning dozasini va/yoki patsiyentning parxezini to‘g‘rilash yordamida davolash kekrak. Patsiyent xavfdan tashqari xolatdaligiga ishonmagunicha shifokor jadal monitoringni davom ettirishi kerak (qonda glyukozaning kontsentratsiyasi normagacha dastlabki tiklanganidan keyin gipoglikemiya qayta paydo bo‘lishi mumkinligini ko‘zda tutish kerak). Koma, tirishishlar va boshqa nevrologik simptomlar bilan og‘ir gipoglikemik reaktsiya tez-tez uchrab turadi va patsiyentni kechiktirmasdan gospitalizatsiya qilishni talab etuvchi kritik xolat hisoblanadi. Gipoglikemik koma tashxisi qo‘yilganda yoki unga gumon qilinganida, patsiyentga vena ichiga-oqim bilan dekstrozaning kontsentratsiya qilingan (40%) eritmasini yuborish, shundan keyin qonda glyukozaning 100 mg/dl dan yuqori kontsentratsiyasini tutib turilishini ta’minlovchi tezlikda dekstrozaning 10% li eritmasini doimiy infuzion yuborilishini o‘tkazish kerak. Kattalarda muqobil davolash, masalan, 0,5 dan 1 mg gacha dozada vena ichiga, teri ostiga yoki mushak ichiga glyukagonni yuborish hisoblanadi. Patsiyent kamida 24-48 soat davomida sinchiklab kuzatiladi, chunki ko‘rinarli klinik tuzalishdan keyin gipoglikemiya takrorlanishi mumkin. Kechishi uzoq cho‘zilgan og‘ir hollarda gipoglikemiya yoki gipoglikemiyani qayta paydo bo‘lishini xavfi xatto bir necha kungacha saqlanishi mumkin. Bolalar glimepiridni tasodifan qabul qilganlaridagi gipoglikemiyani davolashda, xavfli giperglikemiya rivojlanishining xavfi tufayli, dekstrozaning yuborilayotgan dozasining qondagi glyukozaning kontsentratsiyasini doimiy nazorati ostida juda sinchiklab tuzatish kiritish kerak.

Retsept bo‘yicha beriladi

Plenka qobiq bilan qoplangan tabletkalar 2 mg+500 mg. 19 tabletkadan PVX/Alyumin blisterda. 3 blisterdan qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga karton qutida.

3 yil.