Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlar, nosteroid yallig‘lanishga qarshi vositalarni (NYAQV), shu jumladan salitsil kislotasini qo‘llash metotreksatni buyrak naychalari sekretsiyasini pasaytirishini va muvofiq ravishda uning toksik samaralarini oshirishini ko‘rsatdi.
Revmatoid artriti bo‘lgan patsiyentlarda NYAQV va salitsil kislotasi yordamchi terapiya sifatida qo‘llanilgan klinik tadqiqotlarda nojo‘ya ta’sirlar sonini ko‘payishi kuzatilmagan.
Revmatoid artritni bunday preparatlar bilan davolash sinchkovlik bilan olib boriladigan tibbiy kuzatuvlar ta’minlangan sharoitlardagina, metotreksatning past dozalari bilan davolash zamirida davom ettirilishi mumkin.
Alkogolni muntazam ravishda iste’mol qilinishi yoki gepatotoksik preparatlarning qo‘llanilishi metotreksatning gepatotoksikligini oshirishi mumkin.
Potentsial gepatotoksik preparatlarni (masalan, leflunomid, azatioprin, sulfasalazin, retinoidlarni) qo‘shimcha ravishda qabul qilayotgan patsiyentlarni sinchkov kuzatishni ta’minlash lozim.
Alkogolni iste’mol qilishni cheklash tavsiya etiladi.
Gepatotoksik preparatlarni (masalan, metamizolni) qo‘shimcha ravishda qo‘llash metotreksatning jiddiy gematotoksik nojo‘ya ta’sirlari ehtimolini oshiradi.
Metotreksat va tirishishga qarshi vositalar (metotreksatning zardobdagi miqdorini pasayishi), shuningdek 5-ftoruratsil (5-ftoruratsilning yarim chiqarilishi davrining oshishi) orasidagi farmakokinetik o‘zaro ta’sirni hisobga olish lozim.
Salitsilatlar, fenilbutazon, difenilgidantoin (fenitoin), barbituratlar, trankvilizatorlar, peroral kontratseptivlar, tetratsiklin, amidopirinning hosilalari, sulfanilamidlar, shuningdek para-aminobenzoy kislotasi plazma oqsillari bilan bog‘larida metotreksatning o‘rniga turib olib, biokiraolishlikni va buning oqibatida toksiklikni oshiradi (dozaning bilvosita oshishi kuzatiladi).
Probenetsid va kuchsiz organik kislotalar metotreksatning ekskretsiyasini kamaytirishi va oqibatda bilvosita uning dozasini oshirishi mumkin.
Penitsillinlar, glikopeptidlar, sulfanilamidlar, tsiprofloksatsin va tsefalotin kabi antibiotiklar yakka hollarda metotreksatning buyrak klirensini pasaytirishi, shu sababli metotreksatning zardobdagi kontsentratsiyasi oshishi, bir vaqtda gematologik va me’da-ichakka toksik ta’siri yuz berishi mumkin.
Tetratsiklin, xloramfenikol kabi peroral antibiotiklar va ta’sir doirasi keng bo‘lgan so‘rilmaydigan antibiotiklar metotreksatni ichakda so‘rilishini kamaytirishi yoki ichak mikroflorasini yoxud metotreksat metabolizmini bakteriyalar bilan susaytirish yo‘li bilan jigar-ichak tsirkulyatsiyasiga ta’sir etishi mumkin.
Suyak ko‘migi tomonidan nojo‘ya reaktsiyalarni keltirib chiqaradigan preparatlar (masalan, sulfanilamidlar, trimetoprim-sulfametaksazol, xloramfenikol, pirimetamin) bilan davolashda (shuningdek keyingi davolashda) gematopoezning yaqqol buzilishlari yuzaga kelishi mumkinligini hisobga olish kerak.
Folat kislotasi tanqisligini keltirib chiqaradigan preparatlarni (masalan, sulfanilamidlar, trimetoprim-sulfametaksozol) birga qo‘llanishi metotreksatning toksikligini oshirishi mumkin.
Shuningdek folat kislotasi tanqisligi oldindan bo‘lgan hollarda ham alohida ehtiyotkorlik talab qilinadi.
Boshqa tomondan, tarkibida folinat kislotasini saqlovchi preparatlarni yoki tarkibida folat kislotasi yoxud ularning hosilalarini saqlaydigan vitaminli preparatlarni bir vaqtda qo‘llash metotreksatning samaradorligini pasaytirishi mumkin.
Metotreksatning past dozalarini qabul qilayotgan patsiyentlarda, ayniqsa buyrak faoliyati buzilgan patsiyentlarda NYAQV va metotreksat orasidagi o‘zaro ta’sir xavfini e’tiborga olish kerak.
Birgalikda davolash o‘tkazilgan hollarda qon tahlilini o‘tkazish va buyrak faoliyatini nazorat qilish lozim.
Agar NYAQV va metotreksat 24 soat ichida birga qabul qilinayotgan bo‘lsa, ehtiyotkorlik choralariga rioya qilinishi kerak, chunki ushbu holatda metotreksatning plazmadagi miqdori ko‘payishi va toksikligini oshishiga olib kelishi mumkin.
Metotreksat va asosiy ta’sir etuvchi moddalar (masalan, oltin birikmalari, penitsillamin, gidroksixloroxin, sulfasalazin, azatioprin, tsiklosporin) bilan bir vaqtda davolash o‘tkazilganida metotreksatning yuqori toksiklik samaralari, odatda kutilmaydi.
Metotreksat va sulfasalazinni birga qo‘llashnishi, sulfasalazin tomonidan folat kislotasi sintezini susayishi hisobiga metotreksatning ta’sirini kuchayishini chaqirishi mumkin.
Bu esa nojo‘ya samaralar xavfini oshishiga olib kelishi mumkin.
Metotreksatni va omeprazol yoki pantoprazol kabi proton pompasi ingibitorlarini bir vaqtda qo‘llash dorilarning o‘zaro ta’siriga olib kelishi mumkin: metotreksat va omeprazolni qo‘llash metotreksatning buyrak eliminatsiyasini kechikishiga olib keladi.
Pantoprazolni bir vaqtda yuborilishi 7-gidroksimetotreksat metabolitini buyrak eliminatsiyasini susayishiga, shuningdek mialgiya va isitmani rivojlanishiga olib kelganligi haqidagi xabarlar bor.
Metotreksat va teofillinni birga qo‘llash, teofillinning klirensini pasaytirishi mumkin.
Plazmada teofillin darajasini muntazam nazorat qilish kerak.
Metotreksat bilan davolash vaqtida tarkibida kofein yoki teofillin (qahva, tarkibida kofein saqlovchi yaxna ichimliklar, qora choy) saqlovchi ichimliklarni ko‘p miqdorda iste’mol qilishdan cheklanish kerak, chunki ushbu sharoitlarda adenozin retseptorlarida metotreksat va metilksantin o‘rtasida o‘zaro ta’sir tufayli, metotreksatning samarasi pasayishi mumkin.
Metotreksat va leflunomidning majmuasi pantsitopeniya xavfini oshirishi mumkin.
Metotreksatni immunomodulyator preparatlar bilan birga qabul qilinganida, ayniqsa infektsiyalarni rivojlanish xavfi yuqori bo‘lgan ortopedik jarrohlik o‘tkazilgan hollarda ehtiyotkorlik choralariga rioya qilish kerak.
Azot oksidi asosidagi anestetiklar metotreksat keltirib chiqaradigan folatlar metabolizmi buzilishlarini kuchaytiradi va og‘ir hamda oldindan aytib bo‘lmaydigan miyelosupressiyaga va stomatitga olib kelishi mumkin.
Bunday ta’sir kaltsiy folinati yuborilganida kamayishi mumkin.
Xolestiramin jigar-ichak retsirkulyatsiyasini susaytirishi hisobiga metotreksatni buyrakdan tashqari boshqa yo‘l orqali chiqarilishini oshirishi mumkin.
Metotreksatni boshqa tsitostatiklar bilan qo‘llanganda, uning klirensini sekinlashishini hisobga olish lozim.
Metotreksat bilan davolashda nur bilan davolash yumshoq to‘qimalar yoki suyaklar nekrozi xavfini oshishiga olib kelishi mumkin.
Merkaptopurin va metotreksatni birga qo‘llash ehtimol merkaptopurin metabolizmini susayishi tufayli, merkaptopurinning plazmada biokiraolishligini oshishiga olib kelishi mumkin.
Immun tizimiga ta’sir etishi mumkinligi tufayli, metotreksat vaktsinalash va tahlillar (immun reaktsiyalarini qayd etish uchun immunologik protseduralari) natijalarini o‘zgartirish xususiyatiga ega.
Shu boisdan metotreksat bilan davolanayotgan patsiyentlar tirik vaktsinalar bilan emlanishdan saqlanishlari kerak («Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar» va «Maxsus ko‘rsatmalar» bo‘limlariga qarang).