Metokard SR, 23,75 mg: oq, oval, ikki tomonlama qavariq, qobiq bilan qoplangan, o‘lchamlari taxminan 9 ga 5 mm, ikki tomonida bo‘luvchi riskali tabletkalar. Metokard SR, 47,5 mg: oq, oval, ikki tomonlama qavariq, qobiq bilan qoplangan, o‘lchamlari taxminan 11 ga 6 mm, ikki tomonida bo‘luvchi riskali tabletkalar. Metokard SR, 95 mg: oq, oval, ikki tomonlama qavariq, qobiq bilan qoplangan, o‘lchamlari taxminan 16 ga 8 mm, ikki tomonida bo‘luvchi riskali tabletkalar. Metokard SR, 190 mg: oq, oval, ikki tomonlama qavariq, qobiq bilan qoplangan, o‘lchamlari taxminan 19 ga 10 mm, ikki tomonida bo‘luvchi riskali tabletkalar. Tabletkalarni ikki teng bo‘laklarga bo‘lish mumkin.

selektiv beta-adrenoblokatorlar.

S07AV02.

Peroral doza qabul qilgandan keyin metoprolol to‘liq so‘riladi. Metoprololni yaqqol tizimoldi metabolizmi tufayli, bir martalik peroral dozaning biokiraolishligi taxminan 50%. Ajralib chiqishi uzaytirilgan tabletkalarning biokiraolishligi odatdagi tabletkalarga qaraganda taxminan 20-30% ga past, lekin bu ahamiyatli klinik samara ko‘rsatmaydi, chunki AUC (puls) ko‘rsatgichlari oddiy tabletkalar qabul qilgandagiga o‘hshash. Metoprololning faqat katta bo‘lmagan qismi (taxminan 5-10%) plazma oqsillari bilan bog‘lanadi. Davomli ta’sirga ega bo‘lgan metoprolol suktsinatining har bir tabletkasi, nazoratli ajralib chiqadigan ko‘psonli granulalar ko‘rinishida metoprolol suktsinati saqlaydi. Har bir granula polimer qoplamaga ega, u metoprololning ajralib chiqishi tezligini boshqaradi. Ajralib chiqishi uzaytirilgan tabletkalar tez eriydi va nazoratli ajralib chiqishga ega granulalar me’da-ichak yo‘llarida tarqaladi, u yerda ulardan 20 soat davomida uzluksiz metoprolol ajralib chiqadi. Bir kundalik doza qabul qilgandan keyin metoprololning plazmadagi maksimal kontsentratsiyalari, minimal kontsentratsiyalardan taxminan ikki marta yuqori darajalarga erishadi. Metoprolol jigarda oksidlanish yo‘li bilan metabolizmga uchraydi. Ma’lum bo‘lgan uch asosiy metabolitini klinik ahamiyatli beta1-bloklovchi ta’sir ko‘rsatmasligi aniqlangan. Metoprolol birinchi navbatda, lekin faqatgina emas, jigarning tsitoxrom (CYP) 2D6 fermenti bilan metabolizmga uchraydi. CYP 2D6 genini polimorfizmi tufayli, metabolizmining jadalligi turli odamlarda turlicha bo‘ladi. Metabolik potentsiali past (taxminan 7-8%) bo‘lgan shaxslarda plazmada, metabolik potentsiali yuqori bo‘lgan shaxslarga qaraganda plazmada yuqoriroq kontsentratsiyasi va sekinroq eliminatsiyasi aniqlanadi. Lekin turli odamlarda plazmadagi kontsentratsiyasi barqaror va takrorlanuvchi bo‘ladi. Peroral dozaning 95% ko‘prog‘i organizmdan siydik bilan chiqariladi. Dozaning taxminan 5% o‘zgarmagan xolda chiqariladi, yakka xollarda 30% ga yetadi. Metoprololning plazmadan yarim chiqarilish davri 3,5 soatni tashkil qiladi (interval 1-9 soat) Umumiy klirensi taxminan minutiga 1 l ni tashkil qiladi. Metoprololning keksa odamlardagi farmakokinetikasi yoshroq populyatsiyadagi shundaylardan ahamiyatli farq qilmaydi. Buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda metoprololning tizimli biokiraolishligi va eliminatsiyasi normaga muvofiq keladi. Lekin metabolitlarining chiqarilishi, normaga qaraganda sekinroq yuz beradi. Kalavalar filtratsiyasi minutiga 5 ml dan kam bo‘lgan patsiyentlarda metabolitlarning ahamiyatli to‘planishi kuzatilgan. Metabolitlarining to‘planishi metoprololning beta1-bloklovchi ta’sirini kuchaytirmaydi. Jigar tsirrozi bo‘lgan patsiyentlarda metoprololning biokiraolishligini oshishi va umumiy klirensni pasayishi kuzatilishi mumkin. Lekin ekspozitsiyasini oshishi faqat jigar funktsiyasining og‘ir buzilishlari yoki portokaval anastomozi bo‘lgan patsiyentlarda klinik ahamiyatlidir. Portokaval anastomozi bo‘lgan patsentlarda umumiy klirensi  taxminan minutiga 0,3 l, va AUC qiymati sog‘lom shaxslarga qaraganda taxminan olti marta yuqori. Gipertenziyali 6-17 yoshli bolalarda metoprololning farmakokinetik profili ilgari ta’riflangan kattalardagiga o‘xshash. Tana vaznini oshishi peroral qo‘llanganda metoprololning taxminiy klirensini (CL/F) proportsional oshishini chaqiradi.

Arterial gipertenziya.Stenokardiya.Aritmiya, xususan supraventrikulyar taxikardiya.Yurak-qon tomir kasalliklaridan o‘limni va miokard infarktining o‘tkir bosqichidan keyin takroriy infarktni pasaytirish maqsadida profilaktik davolash.Yurak faoliyatini funktsional buzilishlari chaqirgan yurak urishi.Migrenni oldini olish.Barqaror simptomatik yurak yetishmovchiligi (NYHA ga muvofiq II-IV sinfi, chap qorinchadan otilib chiqayotgan qon xajmining < 40%), yurak yetishmovchiligini davolashning boshqa usullari bilan birga. 6 yoshdan 18 yoshgacha bo‘lgan bolalar va o‘smirlar Arterial gipertenziyada qo‘llanadi.

Metokard SR tabletkalarini sutkada bir marta ertalab qabul qilish kerak. Tabletkalarni butunligicha yoki bo‘lib yutish kerak. Ularni chaynash yoki maydalash mumkin emas. Tabletkalarni suv bilan (kamida yarim stakan) ichish kerak. Dozani quyidagi tavsiyalarga muvofiq belgilash kerak: Arterial gipertenziya (AG) 47,5 mg metoprolol suktsinati bu 50 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) sutkada bir marta yengil yoki o‘rtacha AG li patsiyentlar uchun. Zarurati bo‘lganda dozani sutkada 95- 190 mg (bu 100-200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) metoprolol suktsinatigacha oshirilishi mumkin yoki davolash tartibiga boshqa antigipertenziv vosita qo‘shilishi mumkin. Stenokardiya 95-190 mg metoprolol suktsinati (bu 100-200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) sutkada bir marta. Zarurati bo‘lganda davolash tartibiga yurak ishemik kasalligini davolash uchun boshqa dori vositalari qo‘shilishi mumkin. Aritmiya 95-190 mg metoprolol suktsinati (bu 100-200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) sutkada bir marta. Miokard infarktidan keyin profilaktik davolash 180 mg metoprolol suktsinati (bu 200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) sutkada bir marta. Yurak faoliyatining funktsional buzilishlari chaqirgan yurak urishini tezlashishi 95 mg metoprolol suktsinati (bu 100 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) sutkada bir marta. Zarurati bo‘lgan xolda doza 190 mg metoprolol suktsinatigacha (bu 200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) oshirilishi mumkin. Migrenni oldini olish 95-190 mg metoprolol suktsinati (bu 100-200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) sutkada bir marta. Barqaror simptomatik yurak yetishmovchiligi Barqaror simptomatik yurak yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda, ular buning munosabati bilan boshqa dori vositalarini qabul qiladilar, metoprolol suktsinatining dozasi individual ravishda belgilanadi. NYHA ga muvofiq II-IV sinfi yurak yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlar uchun tavsiya etiladigan boshlang‘ich doza, birinchi xafta davomida sutkada bir marta 11,88 mg metoprolol suktsinatini tashkil qiladi (bu 12,5 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi). Ikkinchi xafta davomida har kuni doza 23,75 mg metoprolol suktsinatigacha oshirilishi mumkin (bu 25 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi). NYHA ga muvofiq II sinfi yurak yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlar uchun tavsiya etiladigan boshlang‘ich doza birinchi ikki xafta davomida sutkada bir marta 23,75 mg metoprolol suktsinatini tashkil qiladi (bu 25 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi). Birinchi ikki xafta o‘tgach dozani ikki marta oshirish tavsiya etiladi. Dozani har ikki xafta o‘tgach har kuni 190 mg gacha metoprolol suktsinatiga (bu 200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) yoki maksimal o‘zlashtiriluvchi dozaga erishilguncha oshirish kerak. Davomli davolashda maqsadli doza har kuni 190 mg metoprolol suktsinatini tashkil qilishi (bu 200 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) yoki maksimal o‘zlashtiriluvchi dozaga yetishi kerak. Davolovchi shifokorni barqaror simptomatik yurak yetishmovchiligini davolash tajribasiga ega bo‘lishi tavsiya etiladi. Dozani har bir oshirishdan keyin patsiyentning xolatini sinchiklab tekshirish kerak. Arterial bosim pasaygan xolda, boshqa bir vaqtda qo‘llanayotgan preparatning dozasini pasaytirish zarurati paydo bo‘lishi mumkin. Arterial bosimni pasayishi metoprololni uzoq muddatli qo‘llash uchun to‘siq bo‘lishi shart emas, lekin patsiyentning holati barqarorlashgunicha  dozani pasaytirish kerak bo‘ladi. Buyrak funktsiyasini buzilishi Dozaga tuzatish kiritish talab etilmaydi. Jigar funktsiyasini buzilishi Og‘ir jigar yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda, masalan, portokaval anastomozi bo‘lgan patsiyentlarni davolashda, dozani pasaytirish tavsiya etiladi. Keksa yoshdagi patsiyentlar 80 yoshdan katta patsiyentlarda qo‘llash bo‘yicha muvofiq ma’lumotlar yo‘q. Doza oshirilganda ehtiyotkorlikning alohida choralarini ko‘rish kerak. Bolalar va o‘smirlar Gipertenziyasi bo‘lgan ≥ 6 yoshli patsiyentlarda tavsiya etiladigan boshlang‘ich doza sutkada bir marta tana vazniga 0,48 mg/kg metoprolol suktsinatini tashkil qiladi (bu tana vazniga 0,5 mg/kg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi). Yuboriladigan oxirgi mg dagi doza tana vazniga mg/kg da xisoblangan dozaga maksimal yaqinlashtirilgan bo‘lishi kerak. Tana vazniga 0,48 mg/kg dozaga reaktsiya qilmaydigan patsiyentlarda, metoprolol suktsinatini tana vazniga 0,95 mg/kg dozagacha oshirish mumkin (bu tana vazniga 1,0 mg/kg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi), bunda maksimal doza tana vazniga 47,5 mg/kg metoprolol suktsinatidan (bu 50 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi). Tana vazniga 0,95 mg/kg dozaga reaktsiya qilmaydigan patsiyentlarda, metoprolol suktsinatini tana vazniga 1,9 mg/kg dozagacha oshirish mumkin (bu tana vazniga 2,0 mg/kg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi). Bolalar va o‘smirlarda metorpolol suktsinatini 190 mg dan ko‘proq bir martalik sutkalik dozasini (bu 200 mg metaprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) o‘rganilmagan. 6 yoshgacha bo‘lgan bolalarda preparatni qo‘llashning samaradorligi va xavfsizligi o‘rganilmagan. Metokard SR ni bu yosh guruhida qo‘llash tavsiya etilmaydi.

Quyida keltirilgan nojo‘ya reaktsiyalar klinik tadqiqotlar davomida yoki klinik amaliyot vaqtida kuzatilgan va asosan, tabletkalardagi metoprolol tartratiga taalluqlidir. Ko‘pchilik xollarda metoprololni qo‘llash bilan sabab aloqasi tasdiqlanmagan. Nojo‘ya ta’sirlar paydo bo‘lish tez-tezligini quydagicha aniqlash qabul qilingan: juda tez-tez (≥ 1/10), tez-tez (≥ 1/100 dan < 1/10 gacha), tez-tez emas (≥ 1/1000 dan < 1/100 gacha), kam hollarda (≥ 1/10000 dan < 1/1000 gacha), juda kam hollarda (< 1/1000 gacha), tez-tezligi noma’lum (bor bo‘lgan ma’lumotlar asosida aniqlash mumkin emas). Paydo bo‘lishining tez-tezligi bo‘yicha nojo‘ya ta’sirlari har bir guruhda ularning og‘irligini kamayish tartibiga muvofiq ko‘rsatilgan.

Metoprolol suktsinati, boshqa beta-adrenoblokatorlar yoki preparatning yordamchi moddalaridan birontasiga o‘ta yuqori sezuvchanlik.II va III darajali atrioventrikulyar blokada.Yurak yetishmovchiligi (o‘pkalarni shishi, pasaygan qon oqimi yoki gipotenziya), u bo‘yicha davolash o‘tkazilmagan, va miokardning qisqaruvchanlik faoliyatini oshiruvchi preparatlarni (beta-retseptorlarning antagonistlari) uzluksiz yoki vaqti-vaqti bilan qo‘llash.Namoyon bo‘layotgan va klinik ahamiyatli sinusli bradikardiya (yurak qisqarishlar tez-tezligi < 50/min)Sinus tuguni kuchsizligi sindromi.Kardiogen shok.Periferik arteriyalarning og‘ir kasalliklari.Arterial gipotenziya (sistolik bosim < 90 mm sim. ust.).Metabolik atsidoz.Og‘ir bronxial astma yoki o‘pkaning surunkali obstruktiv kasalligi (O‘SOK).Feoxromotsitoma, u bo‘yicha davolash o‘tkazilmagan.MAO ingibitorlarini yondosh qo‘llash (MAO-V ingibitorlaridan tashqari). Metoprololni yurak qisqarishlar tez-tezligi < 45 zarb/min, PQ intervali > 0,24 sekund yoki sistolik arterial bosim < 100 mm sim. ust. bo‘lgan, o‘tkir miokard infarkti gumon qilingan patsiyentlarga buyurish mumkin emas. Bundan tashqari, metoprololni yurak yetishmovchiligi va sistolik arterial bosimi vaqti-vaqti bilan 100 mm sim. ust. Pastga tushadigan patsiyentlarda qo‘llash mumkin emas (davolashni boshlash oldidan tekshirish ko‘rsatilgan). Verapamil yoki diltiazem turi kaltsiy kanallarining blokatorlarini yoki boshqa antiaritmik vositalarni (masalan, dizopiramidni) yondosh vena ichiga yuborish mumkin emas (istisno: jadal davolash bo‘limi).

Farmakodinamik o‘zaro ta’sirlar Agar boshqa beta-adrenoblokatorlar (masalan, ko‘z tomchilari) yoki MAO ingibitorlari bilan parallel, simpatik tugunlarni bloklovchi vositalarni qo‘llash amalga oshirilayotgan bo‘lsa, patsiyentning holatini sinchiklab nazorat qilish kerak. Agar klonidin bilan yondosh davolash to‘xtatilsa, beta-adrenoblokatorlarni qo‘llash bir necha kun oldin bekor qilinishi kerak. Metoprolol va verapamil yoki diltiazem kabi kaltsiy kanallarining blokatorlari, yoki antiaritmik vositalar birga qo‘llanganda patsiyentda manfiy inotrop va xronotrop samaralarning har qanday shakllari paydo bo‘lishini nazorat qilish kerak. Beta-adrenoblokatorlarni qabul qilayotgan patsiyentlarda, verapamil kabi kaltsiy kanallarining blokatorlarini vena ichiga yuborish mumkin emas. I sinf antiaritmik preparatlar. I sinf antiaritmik preparatlar va beta-adrenoblokatorlarning blokatorlari qo‘shimcha manfiy inotrop samaralar ko‘rsatadi, ular chap qorincha funktsiyasi past bo‘lgan patsiyentlarda jiddiy noxush gemodinamik ko‘rinishlar chaqirishi mumkin. Sinus tuguni kuchsizligi sindromi va AV o‘tkazilishning patologik buzilishlari xolida, bunday majmuadan ham saqlanish kerak. O‘zaro ta’sir dizopiramid uchun juda keng ta’riflangan. Beta-adrenoblokatorlar va ingalyatsiya qilinuvchi anestetiklarni qabul qilayotgan patsiyentlarda, yurak qisqarishlar tez-tezligiga beta-adrenoblokatorlarning samarasi oshishi mumkin. Metoprolol bir vaqtda qabul qilinayotgan, arterial bosimni pasaytiruvchi preparatlarning ta’sirini kuchaytirishi mumkin. Metoprolol va noradrenalin, adrenalin yoki boshqa simpatomimetiklarni bir vaqtda qo‘llaganda arterial bosim ahamiyatli oshishi mumkin. Metoprolol, rezerpin, alfa-metildopa, klonidin, guanfatsin va yurak glikozidlari bir vaqtda qo‘llangan holda, yurak qisqarishlar tez-tezligi va yurakni o‘tkazuvchanligini ahamiyatli pasayishi mumkin. Bir vaqtda boshqa beta-adrenergik antagonistlarni (masalan, timololli ko‘z tomchilari) olayotgan patsiyentlar, sinchkov shifokor nazorati ostida bo‘lishlari kerak. Metoprolol gipoglikemiya simptomlarini, xususan taxikardiyani yengillashtirishi mumkin. Beta-retseptorlarning blokatorlari II qandli diabetining II tipi bo‘lgan patsiyentlarda insulinning ajralib chiqishini ingibitsiya qilishi mumkin. Muntazam qonda qandning miqdorini o‘lchash va muvofiq tarzda antidiabetik davolashga tuzatish kiritish kerak (insulin va peroral diabetga qarshi pareparatlar). Indometatsin va prostaglandinlar sintezining boshqa ingibitorlarini bir vaqtda qo‘llash, beta-adrenoblokatorlarning antigipertenziv samarasini pasaytirishi mumkin. Ma’lum vaziyatlarda adrenalin beta-adrenoblokatorlar bilan davolanayotgan patsiyentlarga yuboriladi, kardioselektiv beta-adrenoblokatorlar, noselektiv beta-adrenoblokatorlarga nisbatan, arterial bosimni boshqarilishiga ahamiyatli kam ta’sir ko‘rsatadi. Beta-adrenoblokatorlarni qabul qilayotgan patsiyentlardagi anafilaktik reaktsiyalarni davolashda adrenalinning samarasi, susaytirilishi mumkin. Farmakokinetik o‘zaro ta’sir Fermentlarni induktsiya qiluvchi yoki ingibitsiya qiluvchi preparatlar, metaprololning plazmadagi kontsentratsiyasiga ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Rifampitsin metoprololning metabolizmini oshirishi va shu bilan uning qondagi darajasini kamaytirishi mumkin, shu vaqtning o‘zida tsimetidin, alkogol va gidralazin plazmada metoprololning kontsentratsiyasini oshirishi mumkin. Metoprolol birinchi navbatda, lekin faqat u bilan emas, jigar tsitoxrom (CYP 2D6) bilan metabolizmga uchraydi. CYP 2D6 ga ingibitsiya qiluvchi ta’sir ko‘rsatuvchi moddalar, masalan, paroksetin, fluoksetin va sertralin, difengidramin, gidroksixloroxin, tselekoksib, terbinafin, neyroleptiklar (masalan, xlorpromazin, triflyupromazin, xlorprotiksen) kabi serotoninni qayta qamrab olinishini ingibitorlari (SQQOI) va shuningdek ehtimol propafenon, metoprololning plazma kontsentratsiyasini oshirishi mumkin. Amiodaron va xinidinni (antiaritmik preparatlar) CYP 2D6 ga ingibitsiya qiluvchi ta’siri ta’riflangan. Metoprolol boshqa dori preparatlarning (masalan, lidokainning) klirensini kamaytirishi mumkin.

Bronxial astmasi bo‘lgan patsiyentlarda beta-adrenoblokatorlarni qo‘llash, ehtiyotkorlik bilan amalga oshirilishi kerak. Agar bronxial astmasi bo‘lgan patsiyent beta2—retseptorlarning agonistini (tabletka ko‘rinishida yoki ingalyatsiya yo‘li bilan) qo‘llayotgan bo‘lsa, metoprolol bilan davolash qo‘llanganda, beta2—retseptorlarning agonistining dozasini nazorat qilish va zarurati bo‘lgan xolda oshirish kerak. Ajralib chiqishi uzaytirilgan metoprolol tabletkalari beta2-retseptorlarga, selektiv beta1-adrenoretseptorlarning odatdagi tabletkalangan shakllariga qaraganda kamroq darajada ta’sir qiladi. Metoprolol qandli diabetni davolash samarasini pasaytirishi va gipoglikemiya simptomlarini niqoblashi mumkin. Metoprolol ajralib chiqishi uzaytirilgan tabletkalar shaklida ishlatilganda, selektiv beta1-adrenoblokatorlarning oddiy tabletkalari ishlatilgandagiga qaraganda uglevodlar almashinuvini buzilishi yoki gipoglikemiyaning simptomlarini niqoblanishini xavfi past, va noselektiv beta-adrenoblokatorlar ishlatilgandagiga qaraganda ahamiyatli past. Kam xollarda metoprolol bilan davolash tufayli AV o‘tkazuvchanlikni buzilishi yomonlashtirishi mumkin (atrioventrikulyar blokada kuzatilishi mumkin). Metoprolol o‘zining antigipertenziv samarasi tufayli, periferik qon tomirlarning buzilishlari simptomlarini yomonlashtirishi mumkin. Feoxromatsitomasi bo‘lgan patsiyentlarga metoprolol buyurilganda, metoprolol bilan davolashni boshlashgacha va davolash vaqtida alfa-adrenoblokatorlarni qo‘llash kerak. Metoprolol tireotoksikoz simptomlarini niqoblashi mumkin. Operatsiya oldidan anesteziologni, patsiyentni beta-adrenoblokatorlarni qabul qilayotganidan  xabardor qilish kerak. Jarrohlik muolaja o‘tkazish vaqtida beta-adrenoblokatorni bekor qilish tavsiya etilmaydi. Beta adrenoblokatorlar bilan davolashni to‘satdan to‘xtatish mumkin emas. Agar davolash to‘xtatilishi kerak bo‘lsa, uni iloji boricha asta-sekin, kamida ikki xafta vaqt davomida amalga oshirish kerak, bunda doza asta-sekin eng past dozali, ya’ni 11,875 mg metoprolol suktsinati (bu 12,5 mg metoprolol tartratiga to‘g‘ri keladi) ajralib chiqishi uzaytirilgan tabletkalarni yarim dozasini tashkil qiluvchi eng past dozaga erishguncha ikki marta qisqartiriladi. Oxirgi dozani davolash to‘liq bekor qilinguncha kamida to‘rt kun davomida qabul qilish kerak. Agar patsiyentda biron-bir noxush simptomlar paydo bo‘lsa, dozani sekinroq pasaytirish lozim. Beta-adrenoblokatorlarni birdan bekor qilish yurak yetishmovchiligini yomonlashtirishi va miokard infarkti va to‘satdan o‘lim xavfini oshirishi mumkin. Boshqa beta-adrenoblokatorlar kabi metoprolol, shuningdek allergenlarga sezuvchanlikni xam, anafilaktik reaktsiyalar xavfini ham oshirishi mumkin. Beta-adrenoblokatorlarni qabul qilayotgan patsiyentlarni adrenalin bilan davolash, hamma vaqt ham kutilgan terapevtik samara bermaydi. Beta-adrenoblokatorlar psoriazni yomonlashtirishi mumkin. Printsmetall stenokardiyasi bo‘lgan patsiyentlarda selektiv β1-adrenoblokatorlarni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. Xozirgi vaqtda yurak yetishmovchiligi va quyidagi xavf omillari bo‘lgan patsiyentlarda metoprololni ishlatish bo‘yicha yetarli ma’lumotlar yo‘q: Nostabil yurak yetishmovchiligi (NYHA ga muvofiq IV sinfi).O‘tkir miokard infarkti yoki oldingi 28 kun davomida nostabil stenokardiya.Buyrak funktsiyasini buzilishiJigar funktsiyasini buzilishi.80 yoshdan kattalar.40 yoshgacha bo‘lganlar.Klapan apparatining gemodinamik ahamiyatli kasalliklari.Gipertrofik obstruktiv kardiomiopatiya.Operatsiya vaqtida yoki yurakda metoprolol suktsinati bilan davolashgacha oxirgi to‘rt oyda bajarilgan operatsiyadan keyin.

Homiladorlik Homiladorlik vaqtida ayollarda metoprololni qo‘llashga taalluqli yaxshi nazoratli tadqiqotlar bo‘lmaganligini xisobga olib, preparatni homiladorlik vaqtida faqat agar ona uchun foyda, embrion/xomila uchun xavfda yuqori bo‘lganda buyurish kerak. Beta-adrenoblokatorlar yondosh perfuziyasini kamaytiradi va homilaning o‘limini va muddatidan oldingi tug‘uruqni chaqiradi. Yengil yoki o‘rtacha arterial gipertenziyasi bo‘lgan ayollarda davomli davolashdan keyin, ona qornida rivojlanishni kechikishi kuzatilgan. Mavjud bo‘lgan ma’lumotlar bo‘yicha, beta-adrenoblokatorlar davomli tug‘uruq va homila va yangi tug‘ilgan bolada bradikardiya chaqirishi mumkin. Shuningdek yangi tug‘ilgan bolalarda gipoglikemiya, arterial gipotenziya, bilirubinemiyani oshishi va gipoksiyaga tormozlangan javob xaqida xabarlar ham bor. Tug‘uruqning rejalangan sanasidan 48-72 soat oldini metoprolol bilan davolashni to‘xtatish kerak. Agar buning iloji bo‘lmasa, unda tug‘uruqdan keyin 48-72 soatlar davomida yangi tug‘ilgan bolani beta-adrenoretseptorlarni bloklanishining belgilari va  simptomlariga (masalan, yurak va o‘pkasi tomonidan asoratlarga) kuzatish olib borish kerak. Beta-adrenoblokatorlar hayvonlarda potentsial teratogen ta’sir namoyish qilmaganlar, lekin kindik tasmasida qon oqimini pasaytirgan, o‘sishni kechikishini, suyaklanishni pasayishini va xomila o‘limi soni va tug‘uruqdan keyingi o‘limni oshishini  chaqirgan. Laktatsiya. Metoprololning ko‘krak sutidagi kontsentratsiyasi ona plazmasidagiga qaraganda taxminan uch marta yuqori. Shunga qaramasdan, dori preparatining terapevtik dozalari qo‘llanganidan keyin emizikli bola uchun noxush samaralar xavfi yuqori emas (metabolik potentsiali past bo‘lgan shaxslardan tashqari), emizikli chaqaloqlarni beta retseptorlarning bloklanishini belgilari mavjudligiga kuzatuv olib borish kerak

Quruq, yorug‘likdan ximoyalangan joyda, 250 S dan yuqori bo‘lmagan haroratida saqlansin.

Simptomlari Metoprololning dozasini oshirib yuborilishi og‘ir arterial gipotenziyaga, sinusli bradikardiyaga, atrioventrikulyar blokadaga, yurak yetishmovchiligiga, kardiogen shokka, yurakni to‘xtashiga, bronxospazmga, ongni yo‘qolishiga (xatto komaga), ko‘ngil aynishi, qusish yoki tsianozga olib kelishi mumkin. Bir vaqtda alkogol, gipotenziv vositalar, xinidin yoki barbituratlar qabul qilganda simptomlari yomonlashishi mumkin. Dozani oshirib yuborilishining birinchi simptomlari dori preparati qabul qilingandan keyin 20 minutdan to 2 soatgacha vaqt davomida paydo bo‘ladi. Davolash Faollashtirilgan ko‘mir, zarurati bo‘lganda me’dani yuvish. Og‘ir arterial gipotenziya, bradikardiya yoki yurak yetishmovchiligi xavfida beta1-adrenoretseptorlarning agonistini (masalan, prenalterol) kutilgan samaraga erishguncha vena ichiga 2-5 minutli intervallar bilan yoki uzluksiz infuziya ko‘rinishida yuborish kerak. Agar beta1-adrenoretseptorlarning selektiv agonisti bo‘lmasa, dopamin qo‘llash mumkin. Shuningdek adashgan nervni bloklash uchun atropin sulfatni (0,5-2,0 mg vena ichiga) yuborish mumkin. Agar kutilgan samaraga erishilmasa, boshqa simpatomimetik, masalan, dobutamin yoki noradrenalin ishlatilishi mumkin. Patsiyentga shuningdek 1-10 mg glyukagon yuborish mumkin. Kardiostimulyator qo‘llash kerak bo‘lishi mumkin. Patsiyentda bronxospazmni oldini olish uchun beta2-adrenoretseptorlarning agonistini vena ichiga yuborish mumkin. Diqqat! Dozanni oshirib yuborilishini davolash uchun kerak bo‘lgan dozalar, odatda ishlatiladigan terapevtik dozalardan ancha yuqori bo‘ladi, chunki beta-adrenoretseptorlar beta–blokatorlar tomonidan bloklangan.

Retsept bo‘yicha beriladi

28 tabletkadan PVX/PE/PVDX plyonkali va alyumin folgali blisterda qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga karton qutiga joylangan.

3 yil.