oq yoki sarg‘ish rangli kukun.

antibiotik (Tsefalosporinlar guruhi)

Mushak ichiga yuborilganidan keyin biokiraolishligi–100%. Vena ichiga yuborilganidan keyin tseftriakson to‘qimalardagi suyuqliklarga tezda tarqaladi, bunda (tavsiya etilgan dozalarda qo‘llanilganida) kamida 24 soat saqlanib qolinadigan bakteritsid kontsentratsiyalarga erishiladi. Bolalarda miyaning yallig‘langan qobiqlari orqali diffuziyalanishi darajasi plazmadagi kontsentratsiyasidan o‘rtacha 17% ni tashkil etadi. Bu yallig‘lanmagan qobiqlar orqali diffuziyalanishidan deyarli 4 marta yuqoridir. Tseftriaksonni vena ichiga 50–100 mg/kg dozalarda yuborilganidan keyin 24 soat o‘tgach orqa miya suyuqligida tseftriakson kontsentratsiyasi > 1,4 mkg/ml ni tashkil etadi. Meningit bo‘lgan katta yoshdagi patsiyentlarda tseftriakson tana vaznining har kilogrammiga 50 mg dozada yuborilganidan keyin 2 soatdan 24 soatgacha vaqt mobaynida orqa miya suyuqligida tseftriakson kontsentratsiyasi meningitning eng ko‘p uchraydigan qo‘zg‘atuvchilarining ko‘pchiligini so‘ndirish uchun zarur bo‘lgan minimal kontsentratsiyalardan bir necha marta yuqori bo‘ladi. 24 soat o‘tgach orqa miya suyuqligida kontsentratsiyasi 1 mkg/ml ga qadar pasayadi. Tseftriakson tezda ko‘krak sutiga o‘tadi va undan 12-17 soat bo‘lgan yarim chiqarilishi davri bilan chiqariladi. Ko‘krak sutida kontsentratsiyasi ona zardobidagi kontsentratsiyasidan (1 g doza yuborilganidan keyin 0,5–0,7 mkg/ml) taxminan 3-4% ni tashkil etadi. Tseftriaksonni ko‘krak sutiga o‘tishi klinik jihatdan katta ahamiyatga ega emas. Tseftriakson kindik qoniga va amniotik suyuqlikka tezda o‘tadi. Erishiladigan kontsentratsiyalar (vena ichiga 2 g yuborilganidan keyin muvofiq ravishda taxminan 20 mkg/ml va 15 mkg/ml), ona va homilada infektsiyalarni davolash uchun ehtimol yetarlicha bo‘ladi. Tseftriakson plazma oqsillari, ayniqsa albumin bilan qaytuvchan ravishda bog‘lanadi. Bog‘lanish darajasi tseftriakson kontsentratsiyasiga teskari proportsional bo‘ladi (100 mkg/ml dan past kontsentratsiyasida 95%, 300 mkg/ml kontsentratsiyada esa 85% bog‘langan holatda bo‘ladi). Tseftriakson ichak mikroflorasi bilan nofaol metabolitlariga qadar metabolizmga uchraydi. Preparat buyraklar (60%) va jigar (40%) orqali o‘zgarmagan ko‘rinishda chiqariladi. Vena ichiga 1 g dozada yuborilganidan keyin 1-3 soat o‘tgach tseftriakson safroda 600–900 mkg/ml kontsentratsiyada aniqlanadi. O‘t qopi to‘qimasida kontsentratsiyasi 80 mkg/ml ni tashkil etadi. Alohida klinik vaziyatlarda farmakokinetikasi Hayotning birinchi haftasida dozaning 80% siydik bilan chiqariladi; bir oy o‘tgach ushbu ko‘rsatkich kattalarda aniqlanadigan darajaga qadar pasayadi. 8 kunlikdan kichik bo‘lgan bolalarda va 75 yoshdan katta bo‘lgan patsiyentlarda yarim chiqarilishining o‘rtacha davri navqiron yoshdagi kattalarga nisbatan odatda ikki-uch marta ko‘proq bo‘ladi. Terminal buyrak yetishmovchiligida yarim chiqarilishi davrining 14 soatgacha qadar yaqqol uzayishi kuzatiladi. Buyrak funktsiyasi buzilganida tseftriaksonni safro bilan ajralishi ortadi, jigar funktsiyasining buzilishi esa tseftriaksonni buyraklar orqali chiqarilishining ortishiga olib keladi. Har ikkala holda ham tseftriaksonnning yarim chiqarilishi davri sezilarsiz darajada uzayadi. Birgalikda buyrak va jigar yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda yarim chiqarilishi davri kattaroq darajada uzayishi mumkin.

Tseftriaksonga nisbatan aniqlangan yoki taxmin qilingan sezuvchanligi bo‘lgan mikroorganizmlar keltirib chiqaradigan va parenteral davolashni talab qiladigan quyidagi og‘ir infektsiyalarni davolashda qo‘llaniladi: bakterial meningit;pnevmoniya;qorin bo‘shlig‘i infektsiyalari, aynan esa peritonit va o‘t chiqarish yo‘llari infektsiyalari; tseftriakson anaeroblarga qarshi faollikka ega bo‘lgan boshqa antibiotik bilan majuada qo‘llanilishi kerak;teri va yumshoq to‘qimalar infektsiyalari;suyak va bo‘g‘imlar infektsiyalari;Laym kasalligining kech namoyon bo‘lishi (II va III bosqichlari);gonoreyada qo‘llaniladi. Yurak-qon tomir, kolorektal jarrohlikda operatsiyadan keyingi infektsiyalarni va urologik muolajalarda infektsiyalarni mustaqil ravishda ham, boshqa antibiotiklar bilan majmuada ham oldini olishda qo‘llaniladi. Kolorektal operatsiyalarda tseftriakson anaeroblarga qarshi faollikka ega bo‘lgan antibiotiklar bilan majmuada qo‘llanilishi zarur.

Dozasi va qo‘llash usuli infektsiya jarayonining og‘irligi va joylashishi, mikroorganizmlarning sezuvchanligi, patsiyentning yoshi va holatidan kelib chiqqan holda aniqlanishi kerak. Davolash davomiyligi davolashga nisbatan javobga bog‘liq. Tseftriakson bilan davolash boshqa antibiotiklar bilan davolashdagi kabi isitma yoki infektsiya kasalligining boshqa belgilari yo‘qolganidan keyin kamida 48-72 soat mobaynida davom etishi kerak. Kattalar va tana vazni ≥50 kg bo‘lgan 12 yoshdan katta o‘smirlar Sutkada (har 24 soatda) 1 marta 1-2 g tseftriakson odatdagi doza bo‘lib hisoblanadi. Og‘ir infektsiyalarda yoki o‘rtacha sezuvchan mikroorganizmlar keltirib chiqargan infektsiyalarda doza sutkada bir marta 4 g gacha oshirilishi mumkin. Kattalar va tana vazni ≥50 kg bo‘lgan 12 yoshdan katta o‘smirlarda asoratlanmagan gonoreyada bir marta 250 mg tseftriakson mushak ichiga buyuriladi. Meningit Kattalar, o‘smirlarva tana vazni ≥50 kg bo‘lgan 12 yoshdan katta bolalarda davolashni bir kunda bir marta sutkada 100 mg/kg dozadan boshlanadi. Sutkada 4 g bo‘lgan maksimal dozadan oshirish mumkin emas. Bolalarda bakterial meningitda davolashni sutkada bir marta 50–100 mg/kg dozalardan (2 g maksimal dozagacha) boshlanadi. 2 haftadan kichik bo‘lgan bolalarga 50 mg/kg dan ortiq buyurish mumkin emas. Infektsiya qo‘zg‘atuvchisi va uning sezuvchanligi aniqlanganidan keyin dozani tegishli ravishda pasaytirish mumkin. Davolash davomiyligi kasallikning kechishiga bog‘liq. Odatda 1–2 hafta yetarli bo‘ladi. Laym kasalligi (II va III bosqich) Kattalar va 12 yoshdan katta o‘smirlarda tseftriaksonning davolash dozasi 14 kun davomida sutkada bir marta 50 mg/kg (maksimal 2 g) ni tashkil etadi. Bolalarda: 14 kun davomida sutkada bir marta tana vaznining har kilogrammiga 50–100 mg (sutkada maksimal 2 g). Operatsiyadan keyingi profilaktika Ifloslangan yoki potentsial infektsiyalangan jarrohlik maydonida operatsiyadan keyingi infektsiyani oldini olish uchun tavsiya etiladigan bir martalik doza operatsiyaga qadar 30-90 minut oldin 1-2 g ni (infektsiya xavfiga bog‘liq holda) tashkil etadi. Kolorektal operatsiyalarda tseftriaksonni anaerobga qarshi faollikka ega bo‘lgan antibiotik bilan majmuada buyurish lozim. Keksa yoshdagi patsiyentlar Keksa yoshdagi patsiyentlar buyraklar va jigar funktsiyasi qoniqarli bo‘lishi sharti bilan kattalar uchun dozaga tuzatish kiritilishi talab etilmaydi. Yangi tug‘ilgan chaqaloqlar va tana vazni <50 kg bo‘lgan 12 yoshgacha bolalar Sutkada bir marta yuborilishi tez-tezligi bilan quyidagi dozalash tartiblari tavsiya etiladi. Yangi tug‘ilgan chaqaloqlar: tavsiya etilgan sutkalik doza vena ichiga 60 minut davomida yuborgan holda tana vaznining har kilogramiga 25-50 mg ni tashkil etadi. Doza tana vaznining har kilogramiga 50 mg dan hech qachon oshmasligi kerak. Doza chala tug‘ilgan bolalarga ham, o‘z muddatida tug‘ilgan bolalarga ham bir xil.12 yoshgacha bo‘lgan bolalarda: tavsiya etilgan sutkalik doza tana vaznining har kilogramiga 25-50 mg ni tashkil etadi, ammo juda og‘ir infektsiyalarda doza sutkada 80 mg/kg gacha oshirilishi mumkin. 80 mg/kg bo‘lgan sutkalik dozadan oshirish mumkin emas. Tana vaznining har kilogramiga 50 mg dan ortiq vena ichiga yuboriladigan dozalar infuziyalar ko‘rinishida 30 minut davomida yuborilishi kerak.Tana vazni 50 kg va undan ortiq bo‘lgan bolalarga kattalar uchun standart doza tavsiya etiladi. Buyrak yetishmovchiligi Agar buyrak funktsiyasi buzilgan patsiyentlarda jigar funktsiyasi saqlanib qolgan bo‘lsa, tseftriakson dozasini o‘zgartirish zarurati yo‘q. Sutkalik dozani 2 g maksimal dozagacha cheklash faqat juda og‘ir buyrak yetishmovchiligida (kreatinin klirensi <10 ml/minut bo‘lganida) zarur bo‘ladi. Buyrak va jigarning og‘ir yetishmovchiligi birgalikda bo‘lganida plazmada tseftriakson kontsentratsiyasini muntazam ravishda nazorat qilish va preparat dozasiga tegishli tuzatish kiritish zarur. Gemodializ yoki peritoneal dializda bo‘lgan patsiyentlar dializdan keyin tseftriaksonning qo‘shimcha dozasiga ehtiyoj sezmaydi. Ayni vaqtda bunday patsiyentlarda dozaga tuzatish kiritish zaruratini aniqlash uchun plazmada tseftriakson kontsentratsiyasini nazorat qilish lozim, chunki preparatni chiqarilishi tezligi pasayishi mumkin. Jigar yetishmovchiligi Agar buyrak funktsiyasi normal bo‘lsa, dozani o‘zgartirish zarurati yo‘q. Buyrak va jigarning og‘ir yetishmovchiligi birgalikda bo‘lganida plazmada tseftriakson kontsentratsiyasini muntazam ravishda nazorat qilish va preparat dozasiga tegishli tuzatish kiritish zarur.

Eozinofiliya, leykopeniya, trombotsitopeniya, diareya, toshma va jigar fermentlari miqdorini oshishi haqida ko‘proq xabar berilgan. Nojo‘ya reaktsiyalar rivojlanishining tez-tezligi quyidagicha aniqlanadi: juda tez-tez (≥ 1/10), tez-tez (≥ 1/100–< 1/10), tez-tez emas (≥ 1/1 000–< 1/100), kam hollarda (≥ 1/10 000– < 1/1 000), tez-tezligi noma’lum (mavjud ma’lumotlarga ko‘ra aniqlash mumkin emas).

Tseftriaksonga, har qanday boshqa tsefalosporinga yoki mazkur preparatning tarkibiga kiruvchi har qanday yordamchi moddasiga yuqori sezuvchanlikda qo‘llash mumkin emas. Anamnezda har qanday boshqa beta-laktam antibiotikka (penitsillinlar, monobaktamlar va karbapenemlarga) og‘ir yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari (masalan, anafilaktik reaktsiyalar) mavjud bo‘lganida qo‘llash mumkin emas. Preparatni quyidagilarda qo‘llash mumkin emas: chala tug‘ilgan chaqaloqlar onaning so‘ngi hayz tsikli boshlanishidan e’tiboran 41 haftalik muddatga erishishiga (ya’ni, gestatsion plyus postnatal kalendar yoshiga) qadar*;muddatida tug‘ilgan chaqaloqlarga (28 kunlik muddatga qadar):giperbilirubinemiya, sariqlik, gipoalbuminemiya yoki atsidozda, chunki ushbu holatlarda bilirubinning bog‘lanishi buzilishi mumkin*;kaltsiyni yoki kaltsiy saqlovchi eritmalarni vena ichiga yuborish zarurati (yoki zarurat ehtimoli) bo‘lganida, chunki tseftriakson-kaltsiy tuzlarining cho‘kishi xavfi mavjud. *Tseftriakson zardobdagi albumin bilan bog‘idan bilirubinni siqib chiqarishi mumkin, bu bunday patsiyentlarda bilirubinli entsefalopatiya rivojlanishi xavfini keltirib chiqaradi. Mushak ichiga inyektsiyani o‘tkazishdan oldin lidokaindan tseftriaksonni suyultirish uchun foydalanilganida uni qo‘llash mumkin bo‘lmaydigan holatlarni istisngo etish zarur («Maxsus ko‘rsatmalar va ehtiyotkorlik choralari» bo‘limiga qarang). Ma’lumot olish uchun lidokain preparatini tibbiyotda qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasiga (xususan «Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar» bo‘limiga) murojaat qiling. Lidokain saqlovchi tseftriakson eritmalarini vena ichiga yuborishga yo‘l qo‘yilmaydi.

Tseftriakson eritmasini tayyorlash yoki vena ichiga yuborish maqsadida uni keyingi suyultirish uchun Ringer eritmasi yoki Xartman eritmasi kabi kaltsiy saqlovchi erituvchilardan foydalanmang, chunki cho‘kma hosil bo‘lishi mumkin. Agar tseftriaksonni kaltsiy saqlovchi eritmalar bilan vena ichiga yuborish uchun aynan bitta tizimda aralashtirilsa, tseftriakson-kaltsiy kompleksi cho‘kishi shuningdek yuz berishi mumkin. Tseftriaksonni vena ichiga yuborish uchun kaltsiy saqlovchi eritmalar bilan, shuningdek kaltsiy saqlovchi eritmalarni uzluksiz infuziyalarda, masalan Y-simon port orqali parenteral oziqlantirishda bir vaqtda yuborish mumkin emas (shuningdek «Dozalari va qo‘llash usuli», «Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar» vabatafsil «Alohida ko‘rsatmalar va ehtiyotkorlik choralari», «Nojo‘ya ta’sirlari» bo‘limiga qarang). Peroral antikoagulyantlar bilan birgalikda qo‘llanilishi K vitamini ta’sirini kuchsizlantirishi va qon ketishlar yuzaga kelishi xavfini oshirishi mumkin. Lendatsin bilan davolashda va undan keyin xalqaro normallashgan nisbatni muntazam ravishda nazorat qilish va K vitamini antagonistlari dozasini mos ravishda tanlash tavsiya etiladi. Tsefalosporinlar bilan birgalikda qo‘llanilganida aminoglikozidlar nefrotoksikligini potentsial oshishiga doir ma’lumotlar qarama-qarshi bo‘lib, bunday hollarda klinik amaliyotda aminoglikozidlar darajasini (buyraklar funktsiyasini) tavsiya etiladigan nazoratiga qat’iy amal qilish lozim. Xloramfenikol va tseftriakson birgalikda qo‘llanilganida ularning antagonistik ta’siri aniqlangan. Mazkur holatning klink ahamiyati noma’lum. Tseftriakson va ichga qabul qilish uchun kaltsiy saqlovchi preparatlarning yoki mushak ichiga yuborilgan tseftriakson va kaltsiy saqlovchi preparatlarning (vena ichiga yuborilgan yoki ichga qabul qilingan) o‘zaro ta’siri haqidagi xabarlar kelib tushmagan. Lendatsin bilan davolanganda Kumbs reaktsiyasi, galaktozemiyaga va siydikda glyukozani nofermentativ aniqlanishiga doir tadqiqotlar soxta musbat natija berishi mumkin. Siydikda glyukozani aniqlash uchun fermentativ usullardan foydalanish lozim. Tseftriakson va kuchli diuretiklarning (masalan, furosemidning) yuqori dozalari bir vaqtda yuborilganidan keyin buyraklar funktsiyasini buzilishi qayd etilmagan. Probenetsidni birgalikda qo‘llanilishi tseftriaksonning chiqarilishini pasaytirmaydi.

Yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari Og‘ir va o‘lim bilan yakunlanuvchi yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari va og‘ir teri reaktsiyalari (Stivens-Djonson sindromi va Layell sindromi/toksik epidermal nekroliz) kuzatilgan. Ular rivojlanganida darhol Lendatsin qo‘llanilishini bekor qilish va shoshilinch yordam ko‘rsatish lozim. Preparat qo‘llanilishi boshlanishidan oldin tseftriaksonga, boshqa tsefalosporinlarga yoki beta-laktamli preparatlarning har qanday boshqa turiga og‘ir yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari rivojlanishiga nisbatan patsiyentning anamnezini aniqlash zarur. Ushbu preparat anamnezida boshqa beta-laktamli antibiotiklarga og‘ir bo‘lmagan yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari bo‘lgan patsiyentlarda qo‘llanilganida ehtiyotkorlikka rioya qilish zarur. Kaltsiy saqlovchi preparatlar bilan o‘zaro ta’siri Tseftriakson-kaltsiy kompleksini chala tug‘ilgan va 1 oydan kichik bo‘lgan o‘z vaqtida tug‘ilgan bolalarda o‘pka va buyraklarda cho‘kishi bilan bog‘liq o‘lim bilan yakunlanuvchi reaktsiya hollari ta’riflangan. Tseftriakson va kaltsiy saqlovchi eritmalar yoki preparatlarni qabul qilgan patsiyentlarda, bundan yangi tug‘ilgan chaqaloqlar mustasno, tomir ichida tasdiqlangan cho‘kishi haqidagi xabarlar qayd etilmagan. Yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda boshqa yosh guruhlariga nisbatan tseftriakson-kaltsiy kompleksini cho‘kishi xavfi yuqori bo‘ladi. Patsiyentlarning yoshiga bog‘liq bo‘lmagan holda tseftriaksonni vena ichiga yuboriladigan kaltsiy saqlovchi eritmalar bilan aralashtirish yoki hatto boshqa infuziya tizimi orqali yoki infuziyalarni boshqa joydan ham bir vaqtda yuborish mumkin emas. Shunga qaramay, 28 kunlikdan katta bo‘lgan patsiyentlarga tseftriakson va kaltsiy saqlovchi eritmalarni infuziya tizimlari boshqa yuborilish joyida qo‘llanilganida bir-biridan keyin ketma-ket yoxud infuziya tizimlari almashtirilganidan yoki fiziologik eritma bilan yaxshilab yuvilganidan keyin yuborish mumkin, bu cho‘kmaga tushishini oldini olish uchun zarur. To‘liq parenteral oziqlantirish (TPO) uchun kaltsiy saqlovchi eritmalarning uzluksiz infuziyasini talab qiladigan patsiyentlarda cho‘kmaga tushishi xavfi yo‘q bo‘lgan boshqa antibakterial davolash imkoniyatini ko‘rish lozim. Agar uzluksiz oziqlantirishni talab qiladigan patsiyentlarda tseftriakson qo‘llanilishi zarur bo‘lsa, TPO uchun eritmalar va tseftriaksonni bir vaqtda, ammo turli yuborish joyidan turli infuziya tizimlari orqali yuborish mumkin. Boshqa usul – bu TPO uchun eritma infuziyasini tseftriakson infuziyasi yuborilishi vaqtida to‘xtatib, infuziya tizimlarini eritmalar yuborilishi orasida keyingi yuvishdir («Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar», «Nojo‘ya ta’sirlar», “Farmakokinetikasi” va «Qo‘llash usuli» bo‘limlariga qarang). Bolalarda. Yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda, bir yoshgacha va undan katta bo‘lgan bolalarda tseftriaksonning xavfsizligi va samaradorligi «Dozalari va qo‘llash usuli» bo‘limida ta’riflangan dozalari uchun aniqlangan. Tseftriakson zardobdagi albumin bilan bog‘lanish joylaridan bilirubinni siqib chiqarishi mumkin. Preparatni chala tug‘ilgan chaqaloqlarda yoki bilirubinli entsefalopatiya rivojlanishi xavfi bo‘lgan o‘z muddatida tug‘ilgan chaqaloqlarda qo‘llash mumkin emas. Kattalar va bolalarda immun tizimi bilan bog‘liq og‘ir va o‘lim bilan yakunlanuvchi gemolitik anemiya rivojlanishi mumkin. Agar Lendatsin bilan davolash vaqtida anemiya rivojlansa, uning etiologiyasi aniqlanishiga qadar preparatni qo‘llash bekor qilinadi. Uzoq muddatli davolanishda muntazam intervallardan keyin qonning umumiy tahlili o‘tkaziladi. Kolit/sezuvchan bo‘lmagan mikrofloraning ortiqcha o‘sishi Yengil darajada ham, og‘ir, hayotga xavf soladigan darajada ham antibiotik bilan bog‘liq va soxtamembranoz kolit rivojlanishi mumkin. Lendatsinni qo‘llash vaqtida yoki undan keyin rivojlanadigan og‘ir doimiy davom etuvchi diareyali patsiyentlarda bu haqda unutmaslik juda muhim. Lendatsin bilan davolashni bekor qilish va Clostridium difficile ga qarshi yo‘naltirilgan maxsus davolashni buyurish ehtimoli ko‘rib chiqiladi. Peristaltikani so‘ndiruvchi preparatlarni qo‘llanilishiga yo‘l qo‘yilmaydi. Sezuvchan bo‘lmagan flora keltirib chiqargan superinfektsiya rivojlanishi mumkin. Og‘ir buyrak va jigar yetishmovchiligida xavfsizlik va samaradorlikni sinchkov klinik nazorati tavsiya etiladi. Serologik tahlillar natijalariga ta’siri. Kumbs reaktsiyasi, galaktozemiyaga sinamalar va siydikda glyukozani nofermentativ aniqlash yuzasidan soxta musbat natijalar olinishi mumkin. Lendatsin bilan davolash vaqtida siydikda glyukozani aniqlash uchun fermentativ usullardan foydalanish lozim. Lendatsin qonda glyukozaning avtomatik tizimlar yordamida olingan qiymatlarini soxta pasaytirishi mumkin. Har bir tizimni qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomalarga murojaat qilish lozim. Zarurat bo‘lganida boshqa aniqlash usullaridan foydalanish lozim. Antibakterial spektr. Tseftriakson mikrobga qarshi faollikning cheklangan spektriga ega va infektsiyalarning ayrim turlarida monoterapiya sifatida qo‘llashga yaroqsiz bo‘lishi mumkin, qo‘zg‘atuvchi to‘liq tasdiqlangan hollar bundan mustasno. Tseftriakson ta’siriga chidamli bo‘lgan qo‘zg‘atuvchilarni ichiga olgan deb taxmin qilingan polimikrob infektsiyalarda qo‘shimcha antibiotikni buyurish imkoniyatini ko‘rib chiqish lozim. Lidokainni qo‘llanilishi. Agar erituvchi sifatida lidokain qo‘llanilsa, tseftriakson eritmasidan faqat mushak ichiga inyektsiyalar uchun foydalanish mumkin. Shuningdek «Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar» bo‘limiga qarang. Lidokain eritmasini vena ichiga yuborish mumkin emas. O‘t-tosh kasalligida. Ultratovush yordamida o‘tkazilgan tadqiqotlarda yanglishgan holda safro toshlari sifatida qabul qilinishi mumkin bo‘lgan qorong‘ilashgan joylar aniqlanganida kaltsiy tseftriaksoni pretsipitatlari hosil bo‘lishi ehtimolini hisobga olish lozim. Qorong‘ilashgan joylar tseftriaksonni sutkada 1 g va undan yuqori dozalarda qo‘llanilganida tez-tez kuzatiladi. Bolalarda alohida ehtiyotkorlikka rioya qilish lozim. Bunday pretsipitatlar tseftriakson bilan davolash bekor qilinganidan keyin yo‘qoladi .Kam hollarda ular simptomatika bilan kechgan bo‘lib, unda jarrohlik bilan bog‘liq bo‘lmagan konservativ taktika, shuningdek xavf va foyda nisbatini baholash asosida Lendatsin bilan davolashni bekor qilish imkoniyatini ko‘rib chiqish tavsiya etiladi. Safroning tutilib qolishi. Kam hollarda, ehtimol safro yo‘llarining tutilib qolishidan kelib chiqadigan pankreatit haqida xabar berilgan. Ko‘pchilik patsiyentlarda safroning tutilib qolishi va biliar sladj xavfi omillari, masalan, oldingi salmoqli davolash, og‘ir kasallik va to‘liq parenteral oziqlantirish mavjud bo‘lgan. Tseftriakson keltirib chiqaradigan trigger yoki pretsipitatsiya kofaktori mavjudligini istisno qilib bo‘lmaydi. Nefrolitiaz. Tseftriakson bilan davolash bekor qilinganidan keyin qaytuvchan bo‘lgan nefrolitiaz hollari haqida xabar berilgan. Simptomatik hollarda ultratovush tadqiqoti o‘tkazilishi zarur. Anamnezda nefrolitiazi yoki giperkaltsiuriyasi bo‘lgan patsiyentlarda qo‘llanilishiga shifokor tomonidan xavf va foyda nisbati baholanganidan keyin yo‘l qo‘yiladi. Lendatsin natriyni saqlaydi. 1,0 g Lendatsinda 83 mg (3,6 mmol) natriy saqlanadi. Buni natriy cheklangan parhezga rioya qilayotgan patsiyentlar hisobga olishi kerak.

Tseftriakson yo‘ldosh to‘sig‘i orqali o‘tadi. Preparatni homilador ayollarda qo‘llanilishi haqidagi ma’lumotlar juda kam. Homiladorlik vaqtida, ayniqsa birinchi uch oyligida Lendatsinni buyurilishiga faqat foyda xavfdan yuqori bo‘lganida yo‘l qo‘yiladi. Tseftriakson quyi kontsentratsiyalarda ko‘krak sutiga ajratiladi, ammo davolash dozalari qo‘llanilganida emizilayotgan bolaga tseftriaksonni ta’siri kutilmaydi. Shunga qaramay, bolada diareya, shilliq qavatlarning zamburug‘li infektsiyasi rivojlanishi va sensibilizatsiya xavfini istisno etib bo‘lmaydi. Bola uchun emizishni foydaliligini va ayol uchun preparat bilan davolashni foydaliligini e’tiborga olgan holda yoki emizishni to‘xtatish yoxud Lendatsin bilan davolashni bekor qilish/to‘xtatib turish zarur.

Transport vositalarini boshqarish va mexanizmlar bilan ishlash qobiliyatiga ta’sir qilishi mumkin bo‘lgan nojo‘ya ta’sirlar (masalan, bosh aylanishi) bo‘lishi mumkin («Nojo‘ya ta’sirlar» bo‘limiga qarang). Transport vositalarini boshqarish va mexanizmlar bilan ishlashda ehtiyotkorlikka rioya qilish zarur. Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati o‘tgach qo‘llanilmasin.

Karton qutida 25°S dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin. Tayyorlangan eritma 25°S dan yuqori bo‘lmagan haroratda 24 soat davomida yoki 2–8°C haroratda 48 soat davomida yaroqlidir.

Doza oshirib yuborilganida ko‘ngil aynishi, qusish va diareya kabi simptomlar yuzaga kelishi mumkin. Tseftriakson kontsentratsiyasini gemodializ yoki peritoneal dializ vositasida kamaytirish mumkin emas. Maxsus antidot mavjud emas. Davolash simptomatik.

Retsept bo‘yicha

Kauchukdan tayyorlangan tiqini va plastik qopqoqli alyumin qalpoqchasi bo‘lgan tiniq shisha flakonlar. 1 yoki 5 ta flakon qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga qutiga joylangan.

Kukun: 3 yil. Tayyorlangan eritma: «Saqlash sharoiti» bo‘limiga qarang.