sarg‘ish tusli oq rangli, yassi tsilindrik shaklli, riskali va faskali tabletkalar.

tireoid gormonlar.

Levotiroksin ichga qabul qilingandan keyin ingichka ichakning yuqori qismida deyarli to‘liq so‘riladi (preparatning qabul qilingan dozasining 80%). Maksimal kontsentratsiyasiga (Tmax) taxminan 5-6 soatdan keyin erishiladi. Preparatning klinik samarasi 3-5 kundan keyin namoyon bo‘ladi. Levotiroksin qondagi spetsifik transport oqsili bilan tez bog‘lanadi (99,97% gacha). Oqsillar bilan bog‘lanishi kovalent hisoblanmaydi va shu sababli, qon plazmasidagi bog‘langan gormon erkin gormon fraktsiyalari bilan doimo va tez almashinish qobiliyatiga egadir. Levotiroksin oqsillar bilan yuqori darajada bog‘lanishi tufayli, organizmda gemodializda ham, gemoperfuziyada ham chiqarilmaydi. Preparatning yarim chiqarilish davri 7 kunni tashkil qiladi. Tireotoksikozda bu davr 3-4 kungacha qisqaradi, gipotireozda esa – 9-10 kungacha uzayadi. Levotiroksinning yuborilgan umumiy miqdorining taxminan 1/3 qismi jigarda to‘planadi, u qon plazmasidagi levotiroksin bilan tez o‘zaro ta’sirlashadi. Tireoid gormonlar asosan jigarda, buyrakda, bosh miyada va mushaklarda metabolizmga uchraydi. Metabolitlari siydik va axlat bilan chiqariladi. Levotiroksin metabolizmining umumiy klirensi taxminan kuniga 1,2 l plazmani tashkil qiladi.

Qalqonsimon bezining xavfsiz kasalliklarini davolash;Eutireoid bo‘qoqni jarroxlik usulida davolagandan keyin qaytalanishlarini oldini olish;Gipotireozda o‘rinbosar davolash sifatida;Qalqonsimon bezi rakini supressiv davolash;Gipertireozda antitireoid davolash o‘tkazish vaqtida yordamchi preparat sifatida;Tireoid supressiya testini o‘tkazish vaqtida diagnostik vosita sifatida qo‘llanadi.

Sutkalik dozani laborator ko‘rsatkichlar va kasallikning klinik manzarasiga qarab shifokor individual ravishda tanlaydi. Qalqonsimon bezi gormonlari bilan davolashni past dozadan boshlanadi va zarur terapevtik dozagacha asta-sekin (har 2-4 xaftada) oshiriladi. Terapevtik samaraga tez erishish zarur bo‘lgan gipotireozi bo‘lgan yangi tug‘ilgan chaqaloqlar va go‘daklarda tavsiya etilgan doza birinchi 3 oy davomida sutkada tana vazniga 10 mkg/kg dan 15 mkg/kg gachani tashkil etadi. Shundan so‘ng klinik ko‘rsatkichlar va qalqonsimon bezi tireotrop gormonining (TTG) darajasiga qarab dozaga tuzatish kiritiladi. Yurak-qon tomir kasalligi va og‘ir davomli gipotireozi bo‘lgan keksa yoshdagi patsiyentlarda davolashni ehtiyotkorlik bilan, past dozalardan (sutkada 12,5 mkg) boshlanadi, qalqonsimon bezi gormonlarining darajasini muntazam nazorat qilib, dozani samarani bir maromda ushlab turuvchi dozagacha katta intervallar bilan (har 2 xaftada 12,5 mkg ga) oshiriladi. To‘liq o‘rinbosar davolashni ta’minlaydigan optimal dozadan pastroq dozani buyurish TTG darajasini to‘liq muvofiqlashtirishga olib kelmasligini e’tiborga olish kerak.

Levotiroksinning individual o‘shlashtiraolinishi yuqori bo‘lgan hollarda uni dozasini oshirib yuborilishida gipertiriozning klinik simptomlari paydo bo‘lishi mumkin, qachonki davolashni boshlanishida preparatni dozasi tez oshirilsa. Yurak-qon tomir tizimi tomonidan: yurak aritmiyalari (xilpillovchi aritmiya, ekstrasistoliya), taxikardiya, stenokardiya, yurak urishini his qilish, qizib ketish hissi. Nerv tizimi tomonidan: bosh og‘rig‘i, uyqusizlik, havotirlik hissi, bosh miyaning soxta o‘smasi, tremor. Ovqat hazm qilish yo‘llari tomonidan: qusish, diareya, tana vaznini kamayishi. Teri va suyak-mushak tizimi tomonidan: ko‘p terlash, mushak kuchsizligi, tirishishlar. Umumiy buzilishlar: tana haroratini oshishi, hayz tsiklini buzilishi. Bunday hollarda preparatning sutkalik dozasini kamaytirish yoki davolashni bir necha kunga to‘xtatish kerak. Nojo‘ya reaktsiyalar bartaraf etilgandan keyin davolashni davom ettirish mumkin. Preparatning komponentlariga yuqori sezuvchanlikda terida va nafas yo‘llari tomonidan allergik reaktsiyalar, shu jumladan teri toshmasi, qichishish, eshakemi, hansirash kuzatilishi mumkin. Kvinke shishi rivojlanishi haqida xabar berilgan.

preparatning komponentlaridan birontasiga yuqori sezuvchanlik;davolanganmagan buyrak usti bezi yetishmovchiligi, gipofizar yetishmovchilik, tireotoksikoz;o‘tkir miokard infarkti, o‘tkir miokardit, o‘tkir pankardit;homiladorlik davrida tireostatiklar bilan majmuaviy davolashda qo‘llash mumkin emas.

Antidiabetik vositalar: levotiroksin antidiabetik preparatlarning samarasini pasaytirishi mumkin. Levotiroksin bilan davolashni boshida, shuningdek preparatning dozasi o‘zgartirilganda qonda glyukozaning darajasini tez-tez nazorat qilish tavsiya etiladi. Kumarin hosilalari: levotiroksin antikoagulyant preparatlarning ta’sirini kuchaytiradi, bu ayniqsa keksa yoshdagi odamlarda qon quyilishlar, masalan orqa miya va bosh miyaga qon quyilishi yoki me’da-ichakdan qon ketishi xavfini oshiradi. Shuning uchun koagulyatsiyaning laborator nazoratini olib borish kerak va zarurati bo‘lganida antikoagulyant vositaning sutkalik dozasini kamaytirish kerak. Proteaza ingibitorlari (masalan, ritonavir, indinavir, lopinavir) levotiroksinning samarasiga ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Qalqonsimon bezi gormonlarining darajasini sinchkovlik bilan monitoringini olib borish kerak. Zarurati bo‘lganida levotiroksinning dozasiga tuzatish kiritish kerak. Fenitoin levotiroksinni qon plazmasi oqsillar bilan bog‘idan siqib chiqarib, uning samarasiga ta’sir ko‘rsatishi mumkin, buning oqibatida erkin tiroksin (fT4) va erkin triyodtironin (fT3) fraktsiyalari darajasi oshadi. Boshqa tomondan fenitoin levotiroksinning jigardagi metabolizmini oshiradi. Qalqonsimon bezi gormonlarining darajasini sinchkovlik bilan monitoringini olib borish tavsiya etiladi. Xolestiramin, kolestipol levotiroksin natriyni so‘rilishini tormozlaydi. Shuning uchun levotiroksin natriyni bunday preparatlarni qabul qilishdan 4-5 soat oldin qabul qilish kerak. Alyuminiy (antatsidlar, sukralfat), temir va kaltsiy karbonati saqlovchi preparatlar levotiroksinning samarasini potentsial pasaytirishi mumkin. Shuning uchun levotiroksin saqlovchi preparatlarni alyuminiy, temir yoki kaltsiy karbonati saqlovchi preparatlarni qabul qilishdan kamida 2 soat oldin qabul qilish kerak. Salitsilatlar, dikumarol, yuqori dozalarda (250 mg) furosemid, klofibrat va boshqa moddalar levotiroksinni qon plazmasi oqsillar bilan bog‘idan siqib chiqarishi mumkin, bu fT4 fraktsiyasini oshishiga olib kelishi mumkin. Selelamer levotiroksinni so‘rilishini kamaytirishi mumkin. Shuning uchun birga davolashning boshida va oxirida qalqonsimon bezi funktsiyasini ko‘rsatkichlarining o‘zgarishlarini nazorat qilish tavsiya etiladi. Zarurati bo‘lganida levotiroksinning dozasiga tuzatish kiritish kerak. Tirozinkinaza ingibitorlari (masalan imatinib, sunitinib) levotiroksinning samaradorligini kamaytirishi mumkin. Shuning uchun birga davolashning boshida va oxirida qalqonsimon bezi funktsiyasini ko‘rsatkichlarining o‘zgarishlarini nazorat qilish tavsiya etiladi. Zarurati bo‘lganida levotiroksinning dozasiga tuzatish kiritish kerak. Propiltiouratsil, glyukokortikoidlar, beta-simpatolitiklar, amiodaron va yod saqlovchi preparatlar T4 ni T3 ga periferik aylanishini susaytiradi. Amiodaron tarkibida yod miqdorini yuqori bo‘lganligi tufayli, gipertireoz rivojlanishiga ham, gipotireoz rivojlanishiga ham olib kelishi mumkin. Noma’lum etiologiyali tugunli bo‘qoq bo‘lgan bemorlarda preparatni ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak. Sertralin, xloroxin/proguanil levotiroksinning samaradorligini pasaytiradi va qon zardobida TTG ning laborator ko‘rsatkichlarini oshiradi. Dori vositalari induktsiya qilgan fermentlar (barbituratlar, karbamazepin) levotiroksinning jigardagi klirensini oshirishi mumkin. Estrogenlar. Estrogen saqlovchi kontratseptiv preparatlarni qabul qilayotgan ayollar, shuningdek gormon o‘rnini bosuvchi preparatlarni qabul qilayotgan postklimakterik yoshdagi ayollar levotiroksinning yuqoriroq dozalariga muhtoj bo‘lishlari mumkin. Soya saqlovchi preparatlar levotiroksinni ichakda so‘rilishini susaytirishi mumkin. Shuning uchun L-Tiroksin-Farmak preparatining dozasiga tuzatish kiritish kerak.

Tireoid gormonlar bilan davolashni boshlashdan yoki tireoid supressiyaga test o‘tkazishdan oldin yurakning koronar kasalligi, stenokardiya, arterioskleroz, yuqori arterial bosim, gipofizar yetishmovchilik, buyrak usti bezi yetishmovchiligi kabi kasalliklarni borligini inkor etish yoki dastlab davolash kerak. Shuningdek tireoid gormonlar bilan davolashdan oldin qalqonsimon bezining funktsional avtonomiyasini inkor etish yoki bunday kasalliklarni dastlab davolash kerak. Yurakning koronar kasalligi, yurak yetishmovchiligi, taxiaritmiyasi bo‘lgan patsiyentlarda preparatni qo‘llashnatijasida rivojlanadigan tireotoksikozning hatto ahamiyatsiz ko‘rinishlaridan saqlanish kerak. Bunday patsiyentlarni tireoid gormonlar bilan davolaganda tireoid gormonlarning darajasini muntazam nazorat qilish kerak. Ikkilamchi tireotoksikoz rivojlangan hollarda o‘rinbosar davolashni buyurishdan oldin sababini aniqlash kerak, zarurati bo‘lganida buyrak usti bezi po‘stlog‘i yetishmovchiligini kompensatsiyalash uchun o‘rinbosar davolash kursini o‘tkazish kerak. Toksik adenomaga shubha qilinganda preparat bilan davolashni boshlashdan oldin TTG darajasini aniqlash yoki treostsintigrafiyani o‘tkazish kerak. Gipotireoz bilan xastalangan postklimakterik davrdagi ayollar uchun osteoporoz rivojlanishining yuqori xavfi bo‘lganida levotiroksinning qon zardobidagi darajasi fiziologik darajadan yuqori bo‘lishidan saqlanish kerak. Shuning uchun qalqonsimon bezi funktsiyasining laborator ko‘rsatkichlarini sinchkovlik bilan nazorat qilish kerak. Gipotireozi bo‘lgan patsiyentlarga gipertireozni davolashda qo‘llaniladigan antitireoid preparatlarini buyurish mumkin emas. Tireoid gormonlar tana vaznini kamayishiga yordam bermaydi. Fiziologik dozalarni buyurish qalqonsimon bezi normal faoliyat ko‘rsatayotgan (eutireoid holat) patsiyentlarda tana vaznini kamayishiga olib kelmaydi. Tavsiya etilgan dozalar oshirilganda nojo‘ya ko‘rinishlar yuzaga kelishi mumkin (“Dozani oshirib yuborilishi” bo‘limiga qarang). Levotiroksinni qabul qilish boshlangandan yoki preparat o‘zgartirilgandan keyin patsiyentning preparatga reaktsiyasi va laborator ko‘rsatkichlar ma’lumotlariga qarab preparatning dozasiga tuzatish kiritish tavsiya etiladi. Galaktozani, fruktozani kam uchraydigan nasliy o‘zlashtiraolmaslik, laktaza yetishmovchiligi yoki glyukoza-galaktozani so‘rilishini buzilishlari yoki saxaroza-izomaltoza yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda bu preparatni qo‘llash mumkin emas. Qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarda preparat ehtiyotkorlik bilan qo‘llanilsin (“Dorilarning o‘zaro ta’siri” bo‘limiga qarang).

Homiladorlik yoki emizish davrida gipotireozda buyurilgan preparat bilan davolashni davom ettirish kerak. Homiladorlik davrida preparatning dozasini oshirish zarurati paydo bo‘lishi kerak. Preparat terapevtik dozalarda qo‘llanganida teratogenligi va/yoki fetotoksikligi yuzasidan ma’lumotlar ma’lumotlar mavjud emas. Gipertireozni davolash uchun homiladorlik davrida levotiroksin va antitireoid vositalari bilan majmuaviy davolash buyurilmaydi, chunki preparatlarning bunday majmuasi yo‘ldosh to‘sig‘i orqali o‘taoladigan va chaqaloqda gipotireoz rivojlanishini chaqirishi mumkin bo‘lgan antitireoid preparatlarning yuqori dozalarini buyurishni talab etadi. Homiladorlik davrida levotiroksinning haddan tashqari yuqori dozalarini qabul qilish homila va bolaning postnatal rivojlanishiga salbiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Homiladorlik davrida tireoid supressiyaga test o‘tkazish mumkin emas, chunki homiladorlik davrida radiofaol moddalarni qo‘llash mumkin emas. Levotiroksin ko‘krak sutiga kiradi, lekin tavsiya etilgan terapevtik dozalarda qo‘llanilganda ko‘krak sutidagi preparat kontsentratsiyasining darajasi chaqaloqda gipertireoz rivojlanishi yoki TTG sekretsiyasiga susaytiruvchita’sir etishi uchun yetarli emas.

Original o‘ramida, 25°S dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.

Qon zardobida T4 va fT4 (erkin) darajasini oshishiga nisbatan T3 (triyodtironin) ning darajasini oshishi preparatning dozasini oshirib yuborilishining ishonchli indikatori bo‘lib hisoblanadi. Ayrim hollarda tirishishga moyilligi bo‘lgan patsiyentlarda preparatning individual yo‘l qo‘yiladigan dozasi oshirilganda tirishishlar rivojlanishi mumkin. Dozani oshirib yuborilishi oqibatida moddalar almashinuvi ko‘rsatkichlari oshishi mumkin. Doza oshirib yuborilgan hollarda preparatni qo‘llashni to‘xtatish va laborator tahlillar o‘tkazish kerak. Taxikardiya, bezovtalik, nerv qo‘zg‘aluvchanligi, giperkineziya kabi simptomlarda beta-blokatorlar buyuriladi. Doza sezilarli darajada oshirib yuborilganda plazmaferez o‘tkazish tavsiya etiladi. Ko‘p yillar davomida levotiroksinni suiiste’mol qilgan (tavsiya etilgan dozani oshirgan) patsiyentlarda yurak ishini buzilishi oqibatida to‘satdan o‘limning bir necha holatlari ma’lum.

Retsept bo‘yicha

10 tabletkadan blisterda. 5 blisterdan qutida.

3 yil.