Yurakdagi samaralar Davolash boshlanishidan oldin EKG o‘tkazish kerak.
Keksa bemorlarda yurak qisqarishlari soni yanada yaqqolroq pasayishi mumkin.Amiodaronning farmakologik ta’siri EKG da o‘zgarishlar chiqaradi: U to‘lqinini paydo bo‘lish ehtimoli bilan kechuvchi QT intervalini uzayishi (repolyarizatsiyani cho‘zilishi tufayli): bu o‘zgarishlar zaharlilikni emas, balki terapevtik to‘yinishning natijasidir.2-chi va 3-chi darajali atrioventrikulyar blokada, sinoatrial blokada yoki ikkita tutam blokadasi yuz bergan hollarda preparat bekor qilinishi lozim.
1-chi darajali atrioventrikulyar blokada yuz bergan hollarda kuzatuvni kuchaytirish kerak.
Ritm buzilishlarining yangi turlarini yuz berishi yoki ilgari bo‘lgan buzilishlarni og‘irlashishi to‘g‘risida ma’lumotlar mavjud (Nojo‘ya ta’siri ga qarang).Amiodaronning aritmogen samarasi kuchsiz bo‘lib, ko‘pchilik antiaritmik preparatlardan kamroq, va odatda ayrim dori vositalari bilan majmuada namoyon bo‘ladi (Boshqa dori vositalari bilan o‘zaro ta’siri va o‘zaro ta’sirining boshqa shakllariga ga qarang) yoki elektrolit balansi buzilishlarida yuz beradi.
Qalqonsimon bezi tomonidan simptomlar Amiodaron yod saqlaydi va shuning uchun u qalqonsimon bezining faoliyatini baholash uchun ishlatiladigan ayrim sinamalarning natijalariga ta’sir qilishi mumkin (radioaktiv yodni bog‘lanishi, PBI).
Qalqonsimon bezining faoliyatini qondagi gormonlar (T3, T4, TTG) darajasini aniqlash yordamida nazorat qilish mumkin.Amiodaron qalqonsimon bezining faoliyatini, ayniqsa anamnezda qalqonsimon bezining disfunktsiyasi bo‘lgan bemorlarda buzilishini chiqarishi mumkin.
Shuning uchun davolashni boshlashgacha, so‘ngra esa muntazam (masalan, har 6 oyda) davolash davomida va davolash tugaganidan keyin birnecha oy o‘tgach, qon zardobida TTG darajasini aniqlashni o‘tkazish kerak (Nojo‘ya ta’siriga qarang).
O‘pkadagi simptomlar Dispnoe xurujlari yoki quruq yo‘tal o‘pkadagi zaharlilik bilan, masalan interstitsial pnevmonitni rivojlanishi bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin.
Jismoniy zo‘riqishdan keyin yagona simptom sifatida yoki patsiyentning umumiy ahvolini yomonlashishi (toliqish, tana vaznini yo‘qotilishi va isitma) fonida dispnoe epizodlari kuzatilgan patsiyentlarda ko‘krak qafasining flyuorografik tekshiruvini o‘tkazish kerak.
Amiodaron bilan davolashni davom ettirish maqsadga muvofiqligini ko‘rib chiqish lozim, chunki interstitsial pnevmonit amiodaronni erta bekor qilinganda doimo qaytuvchandir (klinik simptomlar 3-4 hafta davomida tuzaladi, radiologik o‘zgarishlar va o‘pka faoliyatini yaxshilanishi birnecha oydan keyin kuzatiladi).
Kortikosteroidlarni qo‘llash mumiknligini baholash kerak.
Juda kam hollarda og‘ir respirator asoratlar, ba’zida, odatda jarrohlik aralashuvidan keyin o‘lim bilan yakunlangan holatlar (kattalarda o‘tkir nafas yetishmovchiligi sindromi) aniqlangan.
Bu asoratlar kislorodning yuqori kontsentratsiyasi bog‘liq o‘zaro ta’sirlar tufayli rivojlanishi mumkin.
Jigar simptomlari Amiodaron bilan davolashning boshida va davolash jarayonida jigar faoliyatini muntazam nazorat qilish tavsiya qilinadi (Nojo‘ya ta’siriga qarang).
Peroral terapiyada jigar faoliyatini o‘tkir (og‘ir jigar-xujayralari jigar yetishmovchiligi yoki ba’zan o‘lim bilan yakunlanuvchi jigarni shikastlanishi) yoki jigar faoliyatini surunkali buzilishlari rivojlanishi mumkin; shu boisdan amiodaronning dozasini pasaytirish yoki agar transaminazalar darajasi normadan 3 martadan ortiq yuqori bo‘lsa, preparat bilan davolashni to‘xtatish tavsiya etiladi.
Surunkali jigar yetishmovchiligining klinik va biologik simptomlari darajasi bo‘yicha yengil bo‘lishi (jigarni kattalashishi, transaminazalar darajasini normadan 5 martadan ortiq oshishi) va preparat bilan davolash bekor qilinganda qaytuvchan bo‘lishi aniqlangan, biroq shuningdek o‘lim bilan yakunlangan holatlar to‘g‘risida xam xabar berilgan.
Nerv-mushak simptomlari Amiodaron sensor, motor yoki aralash periferik neyropatiyalar va miopatiyalarni chaqirishi mumkin (Nojo‘ya ta’siriga qarang).
Simptomlarni yo‘qolishi amiodaron bilan davolash bekor qilingandan keyin odatda birnecha oy davomida kuzatiladi, biroq ayrim simptomlar vaqti-vaqti bilan yana namoyon bo‘lishi mumkin.
Oftalmologik simptomlari Ko‘rishni xiralashishida yoki ko‘rish o‘tkirligini pasayishi yuz berganida darhol to‘liq oftalmologik ko‘ruvni, shu jumladan ko‘z tubini ko‘ruvini o‘tkazish kerak.
Amiodaron tomonidan chaqirilgan neyropatiya yoki ko‘z nervining nevriti rivojlangan hollarda preparatni bekor qilish kerak, chunki ko‘r bo‘lib qolish ehtimoli bor (Nojo‘ya ta’siriga qarang).
Majmualar (Kombinatsiyalar) (Boshqa dori vositalari bilan o‘zaro ta’siri va o‘zaro ta’sirning boshqa shakllari ga qarang): beta-adrenoretseptorlarining blokatorlari, sotaloldan (qo‘llash mumkin bo‘lmagan majmua) va esmololdan tashqari (qo‘llaganda ehtiyotkorlikni talab qiluvchi majmua);verapamil va diltiazem faqat hayot uchun xavf tug‘diruvchi yurak qorinchasi aritmiyalarini oldini olishda ishlatilishi mumkin.
Preparat laktoza saqlaganligi tufayli, uni tug‘ma galaktozemiya, glyukoza va galaktozani malabsorbtsiya sindromi yoki laktaza tanqisligi bilan xastalangan bemorlarda qo‘llash mumkin emas.
Nojo‘ya ta’sirlari (Nojo‘ya ta’siriga qarang), odatda dozaga bog‘liq bo‘ladi, shuning uchun minimao samarali terapevtik dozani qo‘llash kerak.
Patsiyentlarni quyosh nuridan saqlanish lozimligi va davolanish davrida quyosh nuridan himoyalanish yuzasidan choralarni qo‘llash to‘g‘risida xabardor qilish kerak (Nojo‘ya ta’siriga qarang).
Klinik holatni monitoringi (Maxsus ko‘rsatmalar va qo‘llashdagi ehtiyotkorliklar va Nojo‘ya ta’siri bo‘limlariga qarang).
Amiodaronni qabul qilishni boshlashdan oldin EKG olish va zardobda kaliy darajasini aniqlash tavsiya qilinadi.
Davolash jarayonida transaminazalar darajasini va EKG monitoringini o‘tkazish tavsiya qilinadi.
Bundan tashqari, amiodaron, ayniqsa anamnezida qalqonsimon bezi faoliyatini buzilishlari bo‘lgan patsiyentlarda gipotireozga yoki gipertireozga olib kelishi mumkinligi tufayli, amiodaronni qo‘llashdan oldin klinik va biologik monitoringni (TTG) boshlash tavsiya qilinadi.
Ushbu monitoringni davolash jarayonida va u to‘xtatilganidan keyin birnecha oy davomida davom ettirish kerak.
Qalqonsimon bezi faoliyatini buzilishlariga shubha tug‘ilganda zardobda TTG darajasini o‘lchash kerak.
Yurak defibrillyatsiyasini va/yoki ritm yurgizuvchisini stimulyatsiya bo‘sag‘asini yoki preparatning samaradorligiga, ayniqsa aritmiyaga qarshi vositalarni uzoq muddat davomida qo‘llanganda potentsial ta’sir qiluvchi imlantatsiya qilingan yurakning elektr defibrillyatorining stimulyatsiya bo‘sag‘asini oshishi hollari haqida xabar berilgan.
Shu boisdan amiodaron bilan davolashni boshlashdan oldin va davolanish vaqtida ishalatilayotgan qurilmalarning ishini vaqti-vaqti bilan tekshiruvini o‘tkazib turish kerak.
Qalqonsimon bez kasalliklari (Nojo‘ya ta’siri ga qarang).
Amiodaron yod saqlaydi va shuning uchun radioyodni qabul qilishga ta’sir qilishi mumkin.
Shunday bo‘lsada, qalqonsimon bez faoliyatining sinamalarini natijalari (erkin T3, erkin T4, TTG) tahlili qilish mumkin bo‘lgan darajada qoladi.
Amiodaron periferik to‘qimalarda tiroksinni (T4) triyodtironinga (T3) konversiyasini ingibitsiya qiladi va qalqonsimon bez faoliyati normal bo‘lgan patsiyentlarda lokal biokimyoviy o‘zgarishlarni (erkin T3 darajasini biroz pasayishi yoki xatto normada qolishi fonida erkin T4 darajasini oshishini) chaqirishi mumkin.
Shunga o‘xshash holatlar amiodaron bilan davolashni bekor qilishni talab etmaydi.
Gipotireozga shubha tug‘ilishi uchun quyidagi klinik simptomlarni: tana vaznini oshishi, sovuqni ko‘tara olmaslik, faollikni pasayishi, xaddan tashqari bradikardiyani rivojlanishi asos bo‘lib xizmat qiladi.
Tashhis zardobda TTG darajasini yaqqo oshishi bilan tasdiqlanadi.
Qalqonsimon bez faoliyatini normagacha tiklanishi odatda davolash bekor qilinganidan keyin 1-3 oy davomida yuz beradi.
Hayot uchun xavfli bo‘lan holatlarda amiodaron bilan davolash L-tiroksinni qabul qilinishi bilan birga davom ettirilishi mumkin.
L-tiroksinning dozasiga TTG darajasiga muvofiq tuzatish kiritiladi.