Юракдаги самаралар Даволаш бошланишидан олдин ЭКГ ўтказиш керак.
Кекса беморларда юрак қисқаришлари сони янада яққолроқ пасайиши мумкин.Амиодароннинг фармакологик таъсири ЭКГ да ўзгаришлар чиқаради: У тўлқинини пайдо бўлиш эҳтимоли билан кечувчи ҚТ интервалини узайиши (реполяризацияни чўзилиши туфайли): бу ўзгаришлар заҳарлиликни эмас, балки терапевтик тўйинишнинг натижасидир.2чи ва 3чи даражали атриовентрикуляр блокада, синоатриал блокада ёки иккита тутам блокадаси юз берган ҳолларда препарат бекор қилиниши лозим.
1чи даражали атриовентрикуляр блокада юз берган ҳолларда кузатувни кучайтириш керак.
Ритм бузилишларининг янги турларини юз бериши ёки илгари бўлган бузилишларни оғирлашиши тўғрисида маълумотлар мавжуд (Ножўя таъсири га қаранг).Амиодароннинг аритмоген самараси кучсиз бўлиб, кўпчилик антиаритмик препаратлардан камроқ, ва одатда айрим дори воситалари билан мажмуада намоён бўлади (Бошқа дори воситалари билан ўзаро таъсири ва ўзаро таъсирининг бошқа шаклларига га қаранг) ёки электролит баланси бузилишларида юз беради.
Қалқонсимон бези томонидан симптомлар Амиодарон ёд сақлайди ва шунинг учун у қалқонсимон безининг фаолиятини баҳолаш учун ишлатиладиган айрим синамаларнинг натижаларига таъсир қилиши мумкин (радиоактив ёдни боғланиши, ПБИ).
Қалқонсимон безининг фаолиятини қондаги гормонлар (Т3, Т4, ТТГ) даражасини аниқлаш ёрдамида назорат қилиш мумкин.Амиодарон қалқонсимон безининг фаолиятини, айниқса анамнезда қалқонсимон безининг дисфункцияси бўлган беморларда бузилишини чиқариши мумкин.
Шунинг учун даволашни бошлашгача, сўнгра эса мунтазам (масалан, ҳар 6 ойда) даволаш давомида ва даволаш тугаганидан кейин бирнеча ой ўтгач, қон зардобида ТТГ даражасини аниқлашни ўтказиш керак (Ножўя таъсирига қаранг).
Ўпкадаги симптомлар Диспноэ хуружлари ёки қуруқ йўтал ўпкадаги заҳарлилик билан, масалан интерстициал пневмонитни ривожланиши билан боғлиқ бўлиши мумкин.
Жисмоний зўриқишдан кейин ягона симптом сифатида ёки пациентнинг умумий аҳволини ёмонлашиши (толиқиш, тана вазнини йўқотилиши ва иситма) фонида диспноэ эпизодлари кузатилган пациентларда кўкрак қафасининг флюорографик текширувини ўтказиш керак.
Амиодарон билан даволашни давом эттириш мақсадга мувофиқлигини кўриб чиқиш лозим, чунки интерстициал пневмонит амиодаронни эрта бекор қилинганда доимо қайтувчандир (клиник симптомлар 3-4 ҳафта давомида тузалади, радиологик ўзгаришлар ва ўпка фаолиятини яхшиланиши бирнеча ойдан кейин кузатилади).
Кортикостероидларни қўллаш мумикнлигини баҳолаш керак.
Жуда кам ҳолларда оғир респиратор асоратлар, баъзида, одатда жарроҳлик аралашувидан кейин ўлим билан якунланган ҳолатлар (катталарда ўткир нафас етишмовчилиги синдроми) аниқланган.
Бу асоратлар кислороднинг юқори концентрацияси боғлиқ ўзаро таъсирлар туфайли ривожланиши мумкин.
Жигар симптомлари Амиодарон билан даволашнинг бошида ва даволаш жараёнида жигар фаолиятини мунтазам назорат қилиш тавсия қилинади (Ножўя таъсирига қаранг).
Перорал терапияда жигар фаолиятини ўткир (оғир жигар-хужайралари жигар етишмовчилиги ёки баъзан ўлим билан якунланувчи жигарни шикастланиши) ёки жигар фаолиятини сурункали бузилишлари ривожланиши мумкин; шу боисдан амиодароннинг дозасини пасайтириш ёки агар трансаминазалар даражаси нормадан 3 мартадан ортиқ юқори бўлса, препарат билан даволашни тўхтатиш тавсия этилади.
Сурункали жигар етишмовчилигининг клиник ва биологик симптомлари даражаси бўйича енгил бўлиши (жигарни катталашиши, трансаминазалар даражасини нормадан 5 мартадан ортиқ ошиши) ва препарат билан даволаш бекор қилинганда қайтувчан бўлиши аниқланган, бироқ шунингдек ўлим билан якунланган ҳолатлар тўғрисида хам хабар берилган.
Нерв-мушак симптомлари Амиодарон сенсор, мотор ёки аралаш периферик нейропатиялар ва миопатияларни чақириши мумкин (Ножўя таъсирига қаранг).
Симптомларни йўқолиши амиодарон билан даволаш бекор қилингандан кейин одатда бирнеча ой давомида кузатилади, бироқ айрим симптомлар вақти-вақти билан яна намоён бўлиши мумкин.
Офталмологик симптомлари Кўришни хиралашишида ёки кўриш ўткирлигини пасайиши юз берганида дарҳол тўлиқ офталмологик кўрувни, шу жумладан кўз тубини кўрувини ўтказиш керак.
Амиодарон томонидан чақирилган нейропатия ёки кўз нервининг неврити ривожланган ҳолларда препаратни бекор қилиш керак, чунки кўр бўлиб қолиш эҳтимоли бор (Ножўя таъсирига қаранг).
Мажмуалар (Комбинациялар) (Бошқа дори воситалари билан ўзаро таъсири ва ўзаро таъсирнинг бошқа шакллари га қаранг): бета-адренорецепторларининг блокаторлари, соталолдан (қўллаш мумкин бўлмаган мажмуа) ва эсмололдан ташқари (қўллаганда эҳтиёткорликни талаб қилувчи мажмуа);верапамил ва дилтиазем фақат ҳаёт учун хавф туғдирувчи юрак қоринчаси аритмияларини олдини олишда ишлатилиши мумкин.
Препарат лактоза сақлаганлиги туфайли, уни туғма галактоземия, глюкоза ва галактозани малабсорбция синдроми ёки лактаза танқислиги билан хасталанган беморларда қўллаш мумкин эмас.
Ножўя таъсирлари (Ножўя таъсирига қаранг), одатда дозага боғлиқ бўлади, шунинг учун минимао самарали терапевтик дозани қўллаш керак.
Пациентларни қуёш нуридан сақланиш лозимлиги ва даволаниш даврида қуёш нуридан ҳимояланиш юзасидан чораларни қўллаш тўғрисида хабардор қилиш керак (Ножўя таъсирига қаранг).
Клиник ҳолатни мониторинги (Махсус кўрсатмалар ва қўллашдаги эҳтиёткорликлар ва Ножўя таъсири бўлимларига қаранг).
Амиодаронни қабул қилишни бошлашдан олдин ЭКГ олиш ва зардобда калий даражасини аниқлаш тавсия қилинади.
Даволаш жараёнида трансаминазалар даражасини ва ЭКГ мониторингини ўтказиш тавсия қилинади.
Бундан ташқари, амиодарон, айниқса анамнезида қалқонсимон бези фаолиятини бузилишлари бўлган пациентларда гипотиреозга ёки гипертиреозга олиб келиши мумкинлиги туфайли, амиодаронни қўллашдан олдин клиник ва биологик мониторингни (ТТГ) бошлаш тавсия қилинади.
Ушбу мониторингни даволаш жараёнида ва у тўхтатилганидан кейин бирнеча ой давомида давом эттириш керак.
Қалқонсимон бези фаолиятини бузилишларига шубҳа туғилганда зардобда ТТГ даражасини ўлчаш керак.
Юрак дефибрилляциясини ва/ёки ритм юргизувчисини стимуляция бўсағасини ёки препаратнинг самарадорлигига, айниқса аритмияга қарши воситаларни узоқ муддат давомида қўлланганда потенциал таъсир қилувчи имлантация қилинган юракнинг электр дефибрилляторининг стимуляция бўсағасини ошиши ҳоллари ҳақида хабар берилган.
Шу боисдан амиодарон билан даволашни бошлашдан олдин ва даволаниш вақтида ишалатилаётган қурилмаларнинг ишини вақти-вақти билан текширувини ўтказиб туриш керак.
Қалқонсимон без касалликлари (Ножўя таъсири га қаранг).
Амиодарон ёд сақлайди ва шунинг учун радиоёдни қабул қилишга таъсир қилиши мумкин.
Шундай бўлсада, қалқонсимон без фаолиятининг синамаларини натижалари (эркин Т3, эркин Т4, ТТГ) таҳлили қилиш мумкин бўлган даражада қолади.
Амиодарон периферик тўқималарда тироксинни (Т4) триёдтиронинга (Т3) конверсиясини ингибиция қилади ва қалқонсимон без фаолияти нормал бўлган пациентларда локал биокимёвий ўзгаришларни (эркин Т3 даражасини бироз пасайиши ёки хатто нормада қолиши фонида эркин Т4 даражасини ошишини) чақириши мумкин.
Шунга ўхшаш ҳолатлар амиодарон билан даволашни бекор қилишни талаб этмайди.
Гипотиреозга шубҳа туғилиши учун қуйидаги клиник симптомларни: тана вазнини ошиши, совуқни кўтара олмаслик, фаолликни пасайиши, хаддан ташқари брадикардияни ривожланиши асос бўлиб хизмат қилади.
Ташҳис зардобда ТТГ даражасини яққо ошиши билан тасдиқланади.
Қалқонсимон без фаолиятини нормагача тикланиши одатда даволаш бекор қилинганидан кейин 1-3 ой давомида юз беради.
Ҳаёт учун хавфли бўлан ҳолатларда амиодарон билан даволаш Л-тироксинни қабул қилиниши билан бирга давом эттирилиши мумкин.
Л-тироксиннинг дозасига ТТГ даражасига мувофиқ тузатиш киритилади.