qizil rangli tiniq eritma.

o‘smalarga qarshi vosita.

Vena ichiga yuborilgandan keyin doksorubitsinning eliminatsiyasi plazmadan yakuniy fazada davomiyligi 30 soatlik yarim chiqarilish davri bilan uch fazali chiqarilish bilan xarakterlanadi. Taqsimlanish xajmi tahminan 25 l/kg ni tashkil qiladi. Plazma oqsillari bilan bog‘lanish darajasi tahminan 70% ni tashkil qiladi. Eng yuqori kontsentratsiyalari o‘pka, jigar taloq, buyraklar, yurak, ingichka ichak va suyak ko‘migida aniqlangan. Doksorubitsin gematoentsefalik to‘siq orqali o‘tadi. Doksorubitsin tez metabolizmga uchraydi va uning asosiy metaboliti doksorubitsinning kamroq faol 13-digidro xosilasi xisoblanadi. Besh kun davomida taxminan 5% siydikda aniqlanadi, shu vaqtning o‘zida 40-50% o‘t-safro bilan 7 kun davomida chiqariladi. Jigar faoliyatini pasayishi moddaning eliminatsiyasini sekinlashishiga olib keladi.

Kattalar, o‘smirlar va bolalarni davolash uchun terapevtik ko‘rsatmalar: sut bezining raki.osteosarkomani noad’yuvant va ad’yuvant davolash,kattalardagi yumshoq to‘qimalarning tarqalgan sarkomasi,o‘pkaning maydaxujayrali raki (O‘MR),xodjkin limfomasi,yuqori xavfli noxodjkin limfomasi,o‘tkir limfatik leykemiyadagi induktsion va konsolidatsion davolash,o‘tkir miyeloblast leykoz,tarqalgan ko‘psonli miyeloma,endometriyning tarqalgan yoki qaytalanuvchi papillyar raki,qalqonsimon bezining tarqalgan yoki qaytalanuvchi papillyar / follikulyar kartsinomasi,qalqonsimon bezining anaplastik kartsinomasi,maxalliy tarqalgan yoki metastazlanuvchi qovuq rakini tizimli davolash,qovuqning yuzaki rakini transuretral rezektsiyadan keyingi qovuq ichki profilaktikasi.tuxumdonlarning qaytalanuvchi raki,Vilms o‘smasi (kuchli xavfli variantlardagi II bosqich, xamma tarqalgan bosqichlari [III-IV]),tarqalgan neyroblastoma,Yuing sarkomasi. Doksorubitsin ko‘pincha boshqa tsitostatiklar bilan majmuaviy ximioterapiyada ishlatiladi.

Faqat vena ichiga va qovuq ichiga yuborish uchun. Flakonni igna bilan teshish oldidan uni xona xaroratigacha isitish kerak, Doksorubitsinni tsitostatiklar bilan davolash tajribasiga ega bo‘lgan malakali shifokor kuzatuvi ostida yuborish kerak. Bundan tashqari, patsiyent sinchkov kuzatuv ostida bo‘lishi va davolanish vaqtida tez-tez tekshirilib turishi kerak. Kardiomiopatiya xavfi tufayli, u ko‘pincha o‘limga olib keladi, xar bir patsiyent uchun xavf va foydani xar bir yuborish oldidan baxolash kerak. Davolashni boshlashdan oldin AST, ALT, IF va bilirubin darajalarini aniqlash kabi oddiy taxlillarni ishlatish bilan jigar faoliyatini tekshirish tavsiya etiladi. Patsiyentda yurak faoliyatining xolatini aniqlash uchun, ultratovush tekshirish yoki yurak stsintigrafiyasi yordamida chap qorinchaning chiqarib tashlash fraktsiyasining taxlilini o‘tkazish kerak. Bu nazoratni davolashni boshlashgacha va xar gal patsiyent tomonidan olingan doksorubitsinning yig‘indi dozasi taxminan 100 mg/m2 ni tashkil qilganda o‘tkazish kerak. Doksorubitsinni vena ichiga (v/i) yuborish katta extiyotkorlik bilan o‘tkazilishi kerak. Preparatni erkin oquvchi fiziologik eritma yoki 5% li glyukoza eritmasini ishlatib 3-5 minut davomida vena ichiga yuborish tavsiya etiladi. Bu usul tromboz va perivenoz ekstravazatsiya rivojlanish xavfini minimallashtiradi, u jiddiy gipodermit, pufaklar xosil bo‘lishi va to‘qimalarning nekroziga olib kelishi mumkin. Doksorubitsinni bir necha minut davomida bolyus ko‘rinishida, bir soatgacha vaqt davomida qisqa muddatli infuziya yo‘li bilan yoki uzuluksiz infuziya yo‘li bilan 24 soat davomida yuborish mumkin. To‘g‘ridan-to‘g‘ri vena ichiga inyektsiya ekstravazatsiya xavfi tufayli tavsiya etilmaydi, u igna bilan teshilgandan keyin xatto qonni muvofiq orqaga oqishi bo‘lganida ham yuz berishi mumkin. Doksorubitsinni mushak ichiga, teri ostiga, peroral yoki intratekal yuborish MUMKIN EMAS.

Doksorubitsin bilan davolash ko‘pincha nohush samaralar chaqiradi, ulardan bir qismi yetarlicha jiddiylarga kiradi va patsiyentni sinchiklab kuzatish kerakligini ko‘rsatadi. Nohush samaralarining tez-tezligi va turi yuborish tezligi va dozaga bog‘liq. Suyak ko‘migi faoliyatining bostirilishi dozani o‘tkir cheklovchi nohush samarasi xisoblanadi, lekin u odatda o‘tkinchi xarakterga ega. Doksorubitsin chaqirgan suyak ko‘migi uchun og‘ir toksiklik / gematologik toksiklikning klinik asoratlari isitma, infektsiyalar, sepsis/septitsemiya, septik shok, qon ketishi, to‘qimalarning gipoksiyasi va o‘limni o‘z ichiga oladi. Ko‘ngil aynishi, qusish, shuningdek alopetsiya deyarli barcha patsiyentlarda kuzatiladi. Qovuq ichiga yuborish quyidagi nohush samaralarni chaqirishi mumkin: gematuriya, qovuq va siydik chiqarish yo‘llarining ta’sirlanishi, stranguriya va pollakiuriya. Bu reaktsiyalar, odatda, o‘rtacha og‘irlikda bo‘ladi va uzoq davom etmaydi. Doksorubitsinni qovuq ichiga yuborish ba’zida gemorragik tsistit chaqirishi mumkin. Bu qovuqning xajmini pasayishiga olib kelishi mumkin. Ekstravazatsiya jiddiy gipodermitga, vezikulyatsiyaga, tromboflebitga, limfangitga va maxalliy to‘qimalarning nekroziga olib kelishi mumkin, bu operativ aralashuvni, shu jumladan teri transplantatsiyasini talab qilishi mumkin. Nojo‘ya samaralari quyida a’zolar tizimi sinflari va mutloq tez-tezligi bo‘yicha ) barcha aniqlangan ko‘rinishlar) berilgan. Tez-tezligi quyidagicha aniqlanadi: Juda tez-tez (≥1/10) Tez-tez (≥1/100 – ≤1/10) Tez-tez emas (≥1/1000 – ≤1/100) Kam (≥1/10000 – ≤1/1000) Juda kam (≤1/10000) Noma’lum (mavjud bo‘lgan ma’lumotlar asosida baxolash mumkin emas).

Doksorubitsin bilan bog‘liq bo‘lgan kardiotoksiklik, boshqa antratsiklinlarni yoki boshqa potentsial kardiotoksik dori vositalarini (masalan, 5-ftoruratsil, tsiklofosfamid yoki paklitaksel) yoki yurak faoliyatiga ta’sir qiluvchi dori preparatlarini (masalan, kaltsiy kanallarining blokatorlari) ilgari olgan yoki xozirgi vaqtda yondosh davolashda olayotgan patsiyentlarda kuchayadi. Agarda doksorubitsin yuqorida ko‘rsatilgan dori vositalari bilan birga qo‘llansa, yurak faoliyatini sinchiklab nazorat qilish kerak. Trastuzumabni antratsiklinlar (masalan, doksorubitsin) bilan majmuada ishlatish, kardiotoksiklikning yuqori xavfi bilan bog‘liq. Trastuzumab bilan davolash to‘xtatilganidan keyin shifokorlar iloji boricha 24 xafta davomida antratsiklinlar asosidagi davolashni ishlatishdan saqlanishlari kerak. Antratsiklinlar qo‘llanganida patsiyentning yurak faoliyati sinchiklab nazorat qilinishi kerak. Antratsiklinlar va trastuzumabni bir vaqtda ishlatish, yurak faoliyatini nazorati bilan qat’iy tahlillanuvchi klinik tekshirishlar bilan cheklangan bo‘lishi kerak. Ilgari antratsiklinlarni olgan patsiyentlar uchun, trastuzumab bilan davolash kardiotoksiklik xavfini tug‘diradi, lekin bu xavf, trastuzumab va antratsiklinlar bir vaqtda qo‘llangandagiga qaraganda past. Suyak ko‘migining faoliyatiga ta’sir qiluvchi dorilar (masalan, tsitostatiklar, sulfanilamidlar, xloramfenikol, fenitoin, amidopirin homilalari, antiretrovirusli preparatlar) bilan oldingi davolash, jiddiy gemopoetik buzilishlarga olib kelishi mumkin. Zarurati bo‘lganda doksorubiinning dozasi o‘zgartirilishi kerak. Doksorubitsin bilan davolashning toksik samaralari boshqa tsitostatiklar (masalan, tsitarabin, tsisplatin, tsiklofosfamid) bilan majmuaviy davolashda kuchayishi mumkin. Doksorubitsinni amfoteritsin bilan qo‘shib yuborishdan saqlanish kerak, chunki bu yaqqol neyrotoksiklikka olib kelishi mumkin. Doksorubitsin va ritonavir qo‘shib yuborilganida zardobda doksorubitsinning darajasini oshishi aniqlangan. Doksorubitsinning gepatotoksikligi boshqa gepatotoksik vositalar (masalan,6-merkaptopurin) bilan qo‘llanganda kuchayishi mumkin. Barbituratlar doksorubitsinning plazma klirensining tezlashishini chaqirish qobiliyatiga ega. Siydik kislotasining chiqarilishini pasaytiruvchi dori vositalarini (masalan, sulfonamidlar va ayrim diuretiklar) bir vaqtda qo‘llash, giperurikemiyaga olib kelishi mumkin. Tsiklosporin bilan qo‘shilganda, doksorubitsin gidroxloridining dozasini to‘g‘irlash talab etilishi mumkin. Tsiklosporin bilan birga qo‘llanganida doksorubitsinning klirensi deyarli 50% ga pasayadi. Doksorubitsinning AUC 55% ga, doksorubitsinolning AUC esa 350% ga oshadi. Ushbu majmua uchun dozani 40% ga pasaytirish tavsiya etiladi. Verapamilga o‘xshab, tsiklosporin CYP3A4 va R-glikoproteinni ingibitsiya qiladi; shu bilan o‘zaro ta’sirni va u bilan bog‘liq bo‘lgan noxush samaralarni tushuntirish mumkin. Tsitoxrom R-450 ingibitorlari (masalan, tsimetidin) ham mumkin, extimol, tsiklosporin ta’sir qilishi taxmin qilingan mexanizmlarga o‘xshashlar orqali doksorubitsinning plazma klirensini pasaytiradi va AUC ni oshiradi; shuning uchun tsitoxrom R-450ingibitorlari noxush samaralarini kuchaytirish qobiliyatiga ega. Va aksincha, R-450 tsitoxrom induktorlari (masalan, fenobarbital va rifampitsin) doksorubitsinning plazmadagi darajalarini oshiradi va, demak, uning samaradorligini kamaytirishi mumkin. Doksorubitsin ahamiyatli darajada nurlantirishga sezuvchanlikni oshiradi (“radiosensibilizatsiya qiluvchi modda”) va ilgari nurlantirilgan soxada xayot uchun xavf tug‘diruvchi maxalliy yallig‘lanish reaktsiyalarni chaqirish qobiliyatiga ega. Radioterapiyaning xar bir oldingi, yondosh yoki keyingi xoli, doksorubitsinning kardiotoksikligi yoki gepatotoksikligini oshirishi mumkin. Bu shuningdek kardiotoksik yoki gepatotoksik dori vositalarini qo‘llash bilan yondosh davolashga xam bog‘liq. Agarda doksorubitsin bilan davolashdan keyin tsiklofosfamidni yuborish kerak bo‘lsa, bu na faqat kardiotoksiklikni oshirishi, balki gemorragik tsistitni yomonlashtirishi ham mumkin. Agarda paklitaksel doksorubitsindan oldin yuborilsa, bu doksorubitsinning va/yoki uning metabolitlarining plazmadagi kontsentratsiyasini oshishiga olib kelishi mumkin. Agarda antratsiklin paklitakselgacha yuborilsa, bu samara cheklanganroq xarakterga ega ekanligiga dalolat beruvchi ma’lumotlar bor. Doksorubitsin bilan davolash, qon zardobida siydik kislotasining darajasini oshishiga olib kelishi mumkin. Shuning munosabati bilan siydik kislotasining darajasini pasaytiruvchi dori vositalari bilan dozani to‘g‘irlash talab qilinishi mumkin. Doksorubitsin shuningdek digoksinning peroral biokiraolishini kamaytirish qobiliyatiga ega. Doksorubitsin gidroxloridi bilan bir vaqtda qo‘llangandan keyin tutqanoqqa qarshi dori vositalarining (karbamazepin, fenitoin, valproat kabi) so‘rilishi pasayadi. Doksorubitsin gidroxloridi bilan davolanish vaqtida patsiyentlarga faol vaktsinalarni qo‘llash bilan vaktsinatsiya qilinishiga ruxsat berilmaydi, ular shuningdek poliomiyelitga qarshi yaqinda vaktsinatsiyalangan shaxslar bilan muloqatdan saqlanishlari kerak. Doksorubitsin geparin va 5-ftoruratsil bilan bog‘lanadi. Shuning uchun ikkala moddalarning pretsipitatsiyasi va samaradorligini yo‘qolishi mumkin.

Doksorubitsinni tsitostatiklar bilan davolash tajribasiga ega bo‘lgan malakali shifokor kuzatuvi ostida yuborish kerak. Bundan tashqari, patsiyent sinchkov kuzatuv ostida bo‘lishi va davolanish vaqtida tez-tez tekshirilishi kerak. Mumkin bo‘lgan klinik asoratlarga, ayniqsa keksa patsiyentlardagi, yurak kasalligi yoki anamnezida suyak ko‘migi faoliyatini bostirilishi bo‘lgan, shuningdek ilgari antratsiklinlarni olgan yoki ko‘ks oralig‘i soxasiga radiatsion davolash olgan patsiyentlarda sinchkov monitoring o‘tkazilishi kerak. Keyingi monitoring doksorubitsin bilan davolashgacha yoki davolash vaqtida tavsiya etiladi (bu tekshirishlarning tez-tezligi patsiyentning xolati, doza va yo‘ldosh davolashga bog‘liq): ko‘krak qafasi a’zolarining rentgenografiyasi, shuningdek EKG;yurak faoliyatini muntazam monitoringi (chap qorinchaning chiqarib tashlash fraktsiyasi, masalan, EKG, UZI va radionuklid angiografiya orqali);shilliq qavatining o‘zgarishlariga og‘iz bo‘shlig‘i va tomoqni xar kungi ko‘rigi;qon tahlillari: gematokrit, trombotsitlar, leykotsitar formula, ALT, AST, LDG, bilirubi, siydik kislotasi. Anamnezida V yoki S gepatiti bo‘lgan patsiyentlarda (zarurati bo‘lganida antitelalarga testlar bilan tasdiqlanadi) jigar faoliyatining ko‘rsatgichlari davolash vaqtida va keyin nazorat qilinishi kerak. Bundan tashqari, kasallikni qayta faollashishi mumkinligi istisno etilmaydi. Doksorubitsinni mushak ichiga, teri ostiga, peroral yoki intratekal yuborish mumkin emas. Patsiyent preparat yuborilganidan keyin siydik qizil rangli bo‘lib qolishi mumkinligi xaqida xabardor qilingan bo‘lishi kerak. Ko‘ngil aynishi, qusish va shilliq qavatining yallig‘lanishi ko‘pincha o‘ta og‘ir shaklda rivojlanishi mumkin; ularni tegishli tarzda davolash kerak.

Doksorubitsinni homiladorlik davrida buyurish kerak emas. Tsitostatik preparatlar odatda, homiladorlik vaqtida faqat aniq ko‘rsatmalar bo‘lganda va agarda ona uchun foyda, homila uchun mumkin bo‘lgan zarardan yuqori bo‘lganda qo‘llanishi mumkin. Xayvonlardagi tekshirishlarda doksorubitsinni embriotoksik, fetotoksik va teratogen ta’sir ko‘rsatishi ko‘rsatilgan. Erkaklar va ayollar davolanish vaqtida va davolash tugaganidan keyin 6 oygacha kontratseptsiyaning samarali vositalarini ishlatishlari kerak.

Suyultirilgandan keyingi turg‘unligi Olingan eritmani 2-8oS va xona xaroratidagi kimyoviy va fizik turg‘unligini quyidagi xarakteristikasi belgilangan: 1,0 mg/ml kontsentratsiyada: 28 kun,0,1 mg/ml kontsentratsiyada: 4 kun. Suyultirilgandan keyingi saqlash sharoiti Mikrobiologik ifloslanishdan saqlanish uchun preparat darxol ishlatilishi kerak. Aks xolda saqlashning davomiyligi va sharoitlariga javobgarlik foydalanuvchida bo‘ladi. Suyultirgandan keyin 2 dan 8ºS xaroratda 24 soatdan ortiq saqlanmasin. Flakondan eritmani bevosita ishlatish oldidan olish kerak.

Doksorubitsinning spetsifik antidoti yo‘q. O‘tkir intoksikatsiya 24 soat davomida, masalan, ko‘krak og‘rig‘i, stenokardiya va miokard infarkti bilan birga kechuvchi yurak yetishmovchiligi ko‘rinishida namoyon bo‘lishi mumkin. Bunday xollarda kardiologning maslaxati kerak. Dozani oshirib yuborilishning boshqa belgilari jiddiy miyelosupressiyani, u odatda davolash boshlanganidan keyin 10-14 kun o‘tgach yuz beradi, va shilliq qavatlarning og‘ir yallig‘lanishini o‘z ichiga oladi. Yaqqol miyelosupressiyani davolash gospitalizatsiyani talab qiladi. Vaziyatlarga qarab, davolash periferik qonda granulotsitlar va trombotsitlar miqdorini oshirishga qaratilgan tadbirlar va antibiotikoterapiyani o‘z ichiga olishi mumkin. Patsiyentni steril palataga joylashtirish talab etilishi mumkin. Intoksikatsiya belgilari paydo bo‘lganda doksorubitsinni yuborishni darxol to‘xtatish kerak. Surunkali intoksikatsiyaning belgilari avvalo kardiotoksiklikning yuqorida eslatilgan belgilari kiradi. Yurak yetishmovchiligi rivojlangan xolda kardiologning maslaxati kerak. Doksorubitsin bilan intoksikatsiyada gemodializ ko‘proq samarasiz bo‘ladi, chunki doksorubitsin juda katta taqsimlanish xajmiga ega, va dozaning faqat 5% buyraklar orqali chiqariladi.

Faqat statsionar sharoitlarda qo‘llansin

Xlorbutil rezinka tiqin va olinuvchi plastik qopqoqli alyumin qopqoqli qaxrabo rangli shisha flakonlar Flakonlar ilova-varaqa bilan birga belgilangan karton qutiga joylangan. O‘ramlar o‘lchami: 1 flakon x 10 mg/5 ml; 1 flakon x 50 mg/25 ml.

2 yil.