biroz tiniq qizil rangli suspenziya.

o‘smalarga qarshi vosita – antibiotik.

L01DB01.

Doksorubitsinning taqsimlanish hajmi tana yuzasining m2 ga nisbatan muvofiq ravishda 20 mg va 10 mg/m2  dozalar uchun muvofiq ravishda tana yuzasiga nisbatan 27 va 23,8 l/m2 ni tashkil qiladi. Qon oqimida bo‘lishining butun davri davomida doksorubitsinning taxminan 90% liposomal ko‘rinishda saqlanib qoladi. Liposomal doksorubitsinning farmakokinetikasi yuqori ekspozitsiyasi bilan xarakterlanadi: “kontsentratsiya-vaqt” egri chizig‘i ostidagi maydon (AUC) ko‘rsatkichlari 20 mg va 10 mg/m2  dozalar uchun 277 va 590 mkg*soat/ml ni tashkil qildi. Liposomal doksorubitsinni 10-20 mg/m2 dozalarda yuborilganidan keyin doksorubitsinning asosiy metaboliti doksorubitsinol plazmadan juda oz miqdorda (0,8-26,2 ng/ml) aniqlangan. Doksorubitsinning metabolitlari, shu jumladan sulfatlangan hosilalari va 7-dezoksiaglikonlarning glyukuron kislotasi bilan kon’yugatlari uncha katta bo‘lmagan miqdorda siydikda ham topilgan. Doksorubitsinning tana yuzasiga nisbatan 10 mg va 20 mg/m2 dozalari uchun metabolizmining birinchi fazasini o‘rtacha davomiyligi muvofiq ravishda 4,7 va 5,2 soatni tashkil qiladi; ikkinchi fazaniki esa – 52,3 va 55 soatni tashkil qiladi. Preparatning maksimal kontsentratsiyalari tana yuzasiga nisbatan 10 mg va 20 mg/m2 dozalar uchun muvofiq ravishda 4,1 va 8,3 mkg/ml ni tashkil qiladi. Preparat buyrak orqali chiqariladi; liposomal doksorubitsinning klirensi erkin doksorubitsinga nisbatan pastroq ekan: tana yuzasiga nisbatan 10 mg va 20 mg/m2 dozalar uchun bu ko‘rsatkich tana yuzasiga nisbatan muvofiq ravishda 0,041 va 0,056 l*soat/m2 ni tashkil qildi. Liposomal doksorubitsin erkin doksorubitsinga nisbatan sekinroq utilizatsiyaga uchraydi: liposomal doksorubitsinning parenteral yuborilgan dozasini 5,5% 72 soat davomida chiqariladi, ayni paytda doksorubitsinning parenteral yuborilgan dozasini 11% 24 soat davomida chiqariladi.

antratsiklinlar bilan davolashga ko‘rsatmalar bo‘lgan hollarda sut bezining metastatik raki, shu jumladan kardiologik asoratlar xavfi oshganida va taksanlar bilan davolash samarasiz bo‘lganida;tarqalgan tuxumdonlar raki platina preparatlari bilan davolash samarasiz bo‘lganida;hech bo‘lmaganda kimyoterapiyaning bir qatorini qabul qilgan va suyak ko‘migi transplantatsiyasini (SKT) o‘tkazgan yoki SKT o‘tkazilishiga nomzod bo‘lmagan patsiyentlarda avj oluvchi ko‘p sonli miyelomada (bortrezomib bilan majmuada) qo‘llaniladi.

Vena ichiga tomchilab yuboriladi. Preparatni oqim bilan yoki suyultirilmagan holda yuborish mumkin emas. Davolashni avj olish belgilari paydo bo‘lgunicha yoki noxush toksiklik rivojlangunicha davom ettiriladi. Sut bezi rakida va tuxumdonlar rakida preparat 50 mg/m2 dozada 4 haftada 1 marta yuboriladi.

Noxush ko‘rinishlar quyidagi gradatsiyaga muvofiq keltirilgan: tez-tez – ≥5%, tez-tez emas – 1% dan <5% gacha, kam hollarda – <1% (ushbu toifada faqat klinik muhim noxush ko‘rinishlar keltiriladi). Og‘ir noxush ko‘rinishlar (jiddiy va hayotga xavf tug‘diruvchi) har bir turdagi noxush ko‘rinishlarning sonini 0 dan 5% gacha qismini tashkil qiladi va faqat ayrim hollardagina ularning tez-tezligi yuqori bo‘lishi mumkin (leykopeniyada – 6,8%, stomatitda – 7,4%, neytropeniyada – 8,5%, kaft-tovon sindromida – 19%). Qon yaratish a’zolari tomonidan: miyelosupressiya (kam hollarda – anemiya, trombotsitopeniya, leykopeniya, neytropeniya, febril neytropeniya). Gematologik toksiklik ko‘pincha tuxumdonlar raki bo‘lgan bemorlarda yuz beradi. Sut bezi raki bo‘lgan bemorlarda anemiya ko‘proq kuzatiladi, leykopeniya, neytropeniya, trombotsitopeniya esa – uncha tez-tez emas. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda – limfopeniya va febril neytropeniya – tez-tez kuzatilmaydi. Yurak-qon tomir tizimi tomonidan: tez-tez emas – ko‘krakda og‘riq, periferik shishlar, taxikardiya, qizish hissi, kardiotoksik ta’siri (kam hollarda dimlangan yurak yetishmovchiligi simptomlari bilan assotsiatsiyalangan yurakning chap qorinchasidan qon otilib chiqish fraktsiyasini klinik ahamiyatli o‘zgarishi); kam hollarda – arterial bosimni pasayishi. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda arterial bosimni pasayishi yoki oshishi, ortostatik gipotenziya va flebit uncha tez-tez yuz bermagan. Liposomal doksorubitsin bilan davolashda kardiotoksiklikning tez-tezligi va yaqqolligi, an’anaviy doksorubitsin bilan – xuddi shunday dozalarda kuzatilganiga nisbatan pastroq bo‘lgan. Ovqat hazm qilish a’zolari tomonidan: tez-tez – qorinda og‘riq, anoreksiya, qabziyat, diareya, mukozit, stomatit, ko‘ngil aynishi, qusish; tez-tez emas – degidratatsiya, og‘iz qurishi, dispepsiya, disfagiya, ezofagit, gastrit, gingivit, og‘iz bo‘shlig‘i shilliq qavatini yaralanishi, ta’m sezishni o‘zgarishi; kam hollarda – meteorizm, og‘iz bo‘shlig‘i shilliq qavatida og‘riq. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda – tez-tez – dispepsiya, aftoz stomatit va ishtahani pasayishi, ta’mni o‘zgarishi rivojlangan, tez-tez emas – qorinning yuqori qismida og‘riq. Teri va teri qo‘shimchalari tomonidan: tez-tez – kaft-tovon sindromi (eritrodizesteziya), alopetsiya, terida toshma, eritema; tez-tez emas – terini qurishi, dermatit, eksfoliativ dermatit, makulopapullyoz toshma, vezikulobullyoz toshma, tirnoqlarni shikastlanishi, teri pigmentatsiyasini buzilishi, teri yaralari, terini qichishishi; kam hollarda – akne, bullez toshma, epidermisni deskvamatsiyasi, eshakemi, juda kam hollarda – ko‘p shaklli eritema, Stivens-Djonson sindromi va toksik epidermal nekroliz. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda – tez-tez – terini qurishi aniqlangan, tez-tez emas –  alopetsiya, allergik dermatit, dori dermatiti, eritema, papulez toshma, petexiyalar va terini qichishishi. Nerv tizimi tomonidan: tez-tez – paresteziyalar, toliqish; tez-tez emas – bosh aylanishi, uyquchanlik, bezovtalik; kam hollarda – neyropatiya, depressiya, silliq mushaklar tonusini oshishi. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda – tez-tez – bosh og‘rig‘i, bosh aylanishi, uyqusizlik, nevralgiya, neyropatiya, periferik neyropatiya, periferik sensor neyropatiya va polineyropatiya, tez-tez emas – hushdan ketish, dizesteziya, gipesteziya va uyquchanlik. Suyak-mushak tizimi tomonidan: tez-tez emas – mialgiya; kam hollarda – ossalgiya. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda – tez-tez – qo‘l-oyoqlarda og‘riq, tez-tez emas – artralgiya, mushaklarni kuchsizligi, mushak spazmlari va ko‘krak qafasida og‘riq. Ko‘rish a’zosi tomonidan: tez-tez emas – kon’yunktivit; kam hollarda – ko‘z yoshini oqishi. Reproduktiv tizim va sut bezlari tomonidan: tez-tez emas – yorg‘oq eritemasi. Infuzion reaktsiyalar: (asosan birinchi infuziya vaqtida kuzatiladi) allergik reaktsiyalar, anafilaktoid reaktsiyalar, bo‘g‘ilish huruji, yuzni shishi, qon tomirlarni kengayishi, arterial bosimni oshishi yoki pasayishi, eshakemi, belda og‘riq, ko‘krak qafasida og‘riq, et uvishishi, isitma, taxikardiya, dispepsiya, ko‘ngil aynishi, bosh aylanishi, nafasni qiyinlashishi, faringit, terida toshma, terini qichishishi, kuchli terlash, tirishishlar (juda kam hollarda), shuningdek inyektsiya joyida reaktsiyalar va boshqa dori vositalari bilan o‘zaro ta’sir natijasidagi reaktsiyalar. Liposomal doksorubitsin va bortezomib qabul qilgan ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda infuzion reaktsiyalarning tez-tezligi 3% ni tashkil qilgan. Infuziyani vaqtinchalik to‘xtatish odatda qo‘shimcha davolashlarsiz bu reaktsiyalarni bartaraf etilishiga olib keladi. Liposomal doksorubitsinni keyingi yuborilishlarida infuzion reaktsiyalar kam hollarda paydo bo‘ladi. Mahalliy reaktsiyalar: preparat teri ostiga tushganida kam hollarda atrofdagi to‘qimalarni nekrozi rivojlanadi. Laborator tekshiruvlarni klinik ahamiyatli o‘zgarishlari: tez-tez emas – qon zardobida AST faolligini va umumiy bilirubin kontsentratsiyasini oshishi, zardobda kreatinin kontsentratsiyasini oshishi; kam hollarda – qon zardobida ALT faolligini oshishi. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda – tez-tez emas – qon zardobida ALT faolligini oshishi, giperkaliyemiya, gipokaltsiyemiya, gipokaliyemiya, gipomagniyemiya, giponatriyemiya aniqlanadi. Boshqalar: tez-tez – asteniya, isitma, faringit, kuchli toliqish, holsizlik; tez-tez emas – bosh og‘rig‘i, lohaslik, yo‘talni kuchayishi, o‘rab oluvchi temiratki, og‘iz bo‘shlig‘i shilliq qavatining kandidozi, kuchli terlash, siydik chiqarish yo‘llarining infektsiyalari, tromboflebit, venoz tromboz; kam hollarda – anafilaktik reaktsiyalar, kaxeksiya, follikulit, oddiy gerpes, sepsis, yuqori nafas yo‘llarining infektsiyalari, o‘pka arteriyasining tromboemboliyasi, dizuriya, vaginit, genitaliy sohasi kandidozi. Ko‘p sonli miyelomasi bo‘lgan patsiyentlarda – tez-tez – oddiy gerpes, o‘rab oluvchi temiratki, tana vaznini kamayishi, tez-tez emas – et uvishishi, pnevmoniya, yuqori nafas yo‘llarining infektsiyalari, nazofaringit, tana haroratini oshishi, virusli infektsiyalar, periferik shishlar, burundan qon ketishi va jismoniy zo‘riqishda hansirash. Ham liposomal doksorubitsin va bortezomib bilan majmuaviy davolash, xam bortezomib bilan monoterapiya qabul qilgan patsiyentlarda gematologik noxush ko‘rinishlar orasida hammasidan ko‘proq neytropeniya, trombotsitopeniya va anemiya kuzatilgan. 3-4 darajali neytropeniyaning tez-tezligi bortezomib bilan monoterapiyaga nisbatan, majmuaviy davolash fonida yuqoriroq bo‘lgan (muvofiq ravishda 28% va 14%). 3-4 darajali trombotsitopeniyaning tez-tezligi xam majmuaviy davolash qabul qilgan patsiyentlarda yuqoriroq bo‘lgan (muvofiq ravishda 22% va 14%). Anemiyani uchrash tez-tezligi ikkita guruhda bir xil bo‘lgan (7% va 5%). Majmuaviy davolash fonida stomatit (16%), monoterapiyadagiga nisbatan (3%) ko‘proq uchragan. Stomatit holatlarining ko‘pchiligi £ 2 og‘irlik darajasida bo‘lgan. 3 darajali stomatit majmuaviy davolash qabul qilgan patsiyentlarning 2% da rivojlangan. 4 darajali stomatit holatlari qayd etilmagan. Majmuaviy davolash qabul qilgan patsiyentlarda ko‘ngil aynishi va qusish, monoterapiya o‘tkazilgan patsiyentlarga nisbatan ko‘proq (muvofiq ravishda 40% va 28%,), (32% va 15%) kuzatilgan. Ko‘pchilik holatlar 1-2 og‘irlik darajasida bo‘lgan. Bortezomib bilan yoki preparatlarning majmuasi (bortezomib va liposomal doksorubitsin) bilan davolash, noxush ko‘rinishlar tufayli 38% patsiyentda to‘xtatilgan. Bortezomib yoki liposomal doksorubitsinni bekor qilinishiga asosiy sabab bo‘lgan asosiy noxush reaktsiyalar – kaft-tovon sindromi, nevralgiya, periferik neyropatiya, periferik sensor neyropatiya, trombotsitopeniya, yurakning chap qorinchasidan qon otilib chiqish fraktsiyasini pasayishi va kuchli toliqish bo‘lgan.

Doksorubitsin yoki preparatning boshqa komponentlariga yuqori sezuvchanlik. Homiladorlik va emizish davri. Bolalarda (18 yoshgacha bo‘lgan patsiyentlarda preparatni qo‘llash xavfsizligi va samaradorligi aniqlanmagan) qo‘llash mumkin emas. Ehtiyotkorlik bilan: qon aylanishi yetishmovchiligida, anamnezdagi yurak kasalliklarida, boshqa antratsiklinlarni ilgari qo‘llanganda, miyeltoksik va kardiotoksik preparatlar bilan bir vaqtda qo‘llanganda, suyak ko‘migida qon yaratilishi susayganida (shu jumladan avval o‘tkazilgan kimyoterapiya va nur bilan davolashda o‘sma xujayralari tomonidan suyak ko‘migini infiltratsiyasida), jigar yetishmovchiligida, qandli diabeti bo‘lgan bemorlarda (Doksopeg® saxaroza saqlaydi, shuningdek preparat 5% li dekstroza eritmasida yuboriladi); virusli, zamburug‘li yoki bakterial tabiatiga ega parazitar va infektsion kasalliklarda (hozirgi vaqtda yoki yaqinda o‘tkazilgan kasalliklarda, shu jumladan yaqinda bemor bilan muloqotda bo‘linganda); oddiy gerpes, o‘rab oluvchi gerpes (viremik bosqichida), suvchechak, qizamiq, amyobiaz, strongiloidoz (aniqlangan yoki shubha qilinayotgan) – og‘ir tarqalgan kasallikni rivojlanish xavfi; podagra (shu jumladan anamnezdagi), uratli nefrolitiaz (shu jumladan anamnezdagi), yurak kasalliklarida (kardiotoksik ta’siri pastroq yig‘indi dozalarda kuzatilishi mumkin) ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak.

Solid o‘smalari (shu jumladan tuxumdonlar raki va sut bezi raki) bo‘lgan bemorlarda liposomal doksorubitsinni tsiklofosfamid yoki taksanlar bilan birga qo‘llanganda toksiklikni oshishi aniqlanmagan. Shunday bo‘lsada, liposomal doksorubitsin, doksorubitsinning boshqa preparatlari kabi, boshqa o‘smalarga qarshi preparatlarning toksik ta’sirini kuchaytirishi mumkin. Gepatotoksik dori vositalari jigar faoliyatini yomonlashtirib, doksorubitsinning toksikligini oshishiga olib kelishi mumkin. Tirik virusli vaktsinalar bilan bir vaqtda qabul qilinganida, vaktsina virusining replikatsiya jarayonini jadallashishi, uning nojo‘ya/noxush samaralarini kuchayishi va/yoki vaktsinani yuborishga javoban bemor organizmida antitelalarni ishlab chiqarilishi pasayishi mumkin, shuning uchun preparatni qo‘llanishi va vaktsinatsiya orasidagi interval 3 oydan 1 yilgacha o‘zgarib turadi. Preparatni, infuziya uchun 5% li dekstroza eritmsidan tashqari, boshqa eritmalar bilan aralashtirish mumkin emas. Infuzion eritmada benzil spirti kabi bakteriostatik qo‘shimchalarni bo‘lishi, preparatning pretsipitatsiyasini chaqirishi mumkin.

Doksopeg® tsitostatik davolashni o‘tkazish tajribasiga ega bo‘lgan shifokor kuzatuvi ostida qo‘llanilishi kerak. Turli farmakokinetik xususiyatlari va davolash sxemalari sababli liposomal doksorubitsin, doksorubitsinning boshqa dori shakllari bilan o‘zaro o‘rniga-o‘rin qo‘llash vositasi sifatida ishlatilishi mumkin emas. Liposomal doksorubitsin bilan davolanayotgan barcha patsiyentlarda EKG-nazorat o‘tkazish tavsiya qilinadi. EKG dagi T tishni silliqlashishi, ST-segmentini pasayishi kabi o‘tkinchi o‘zgarishlar va klinik jihatdan kam ahamiyatli ritm buzilishlari liposomal doksorubitsin bilan davolashni to‘xtatishga ko‘rsatma bo‘lib xizmat qilmaydi. Kardiotoksiklikning xarakterli belgisi QRS kompleksining amplitudasini pasayishi hisoblanadi. Bunday o‘zgarish yuz berganida, antratsiklinlar tomonidan chaqirilgan yurak mushagini shikastlanishini diagnostika qilish uchun eng spetsifik test sifatida endokard va miokard biopsiyasini o‘tkazish imkoniyatini ko‘rib chiqish lozim. Yurak faoliyatini baholash uchun eng ishonchli usul exokardiografiya yoki izotopli ventrikulografiya (oxirgi usul afzalroq) ma’lumotlariga ko‘ra yurakning chap qorinchasidan qon otilib chiqish fraktsiyasini o‘rganishdir. Bu usullarni davolashni boshlashdan oldin albatta bajarish, so‘ngra esa, davolash fonida vaqti-vaqti bilan takrorlab turish lozim. 450 mg/m2 umumiy dozadan yuqori bo‘lgan liposomal doksorubitsinni har gal qo‘shimcha yuborishdan oldin yurak chap qorinchasining faoliyatini albatta baholash lozim. Kardiomiopatiyaga shubha tug‘ilganida, ya’ni chap qorinchadan qon otilib chiqish fraktsiyasini, davolash boshlanishidan oldingi bu ko‘rsatkichga nisbatan pasayganida va/yoki ushbu ko‘rsatkichni prognostik ahamiyatli pasayishida (45% dan kamroq), endokard va miokard biopsiyasini bajarish, shuningdek yurakni qaytmas shikastlanish xavfi oldidan foyda va xavf nisbatini takroran baholash lozim. Kardiomiopatiya fonidagi yurak yetishmovchiligi EKG da oldindan bo‘ladigan o‘zgarishlarsiz to‘satdan, shuningdek doksorubitsin bilan davolash to‘xtatilganidan keyin bir necha hafta o‘tgach rivojlanishi mumkin. Antratsiklinlar bilan davolash vaqtida yurak faoliyatini nazorat qilish uchun yuqorida ko‘rsatilgan usullarni quyidagi tartibda qo‘llash lozim: EKG nazorati, chap qorinchadan qon otilib chiqish fraktsiyasini baholash, endokard va miokard biopsiyasi. Agar tekshirish natijalari liposomal doksorubitsin bilan davolash fonida yurakni shikastlanganidan dalolat bersa, miokardni shikastlanish xavfi va patsiyent uchun foyda nisbatini qaytadan baholash lozim. Yurak-qon tomir kasalliklari xususidagi anamnestik ma’lumotlari bo‘lgan patsiyentlarda liposomal doksorubitsinni faqat, agar davolashdan kutiladigan foyda patsiyent uchun xavfdan ustun bo‘lgandagina yuborish mumkin. Ilgari boshqa antratsiklinlarni qabul qilgan patsiyentlar uchun ehtiyotkorlik choralari muhim ahamiyat kasb etadi. Doksorubitsinning umumiy dozasini, boshqa kardiotoksik preparatlar, masalan, antratsiklin hosilalari yoki ftoruratsil bilan avvalgi (yoki bir vaqtda) davolashni hisobga olgan holda hisoblab chiqish lozim. Kardiotoksiklik antratsiklinlarning 450 mg/m2  dan kam bo‘lgan umumiy dozasida xam rivojlanishi mumkin, masalan, ilgari ko‘ks oralig‘i nurlanishini olgan yoki tsiklofosfamid bilan yondosh davolangan patsiyentlarda rivojlanishi mumkin. Liposomal doksorubitsin bilan davolash vaqtida muntazam ravishda va kamida preparatni har bir yuborishdan oldin, leykotsitar formulani va trombotsitlar sonini sanash sharti bilan qonning periferik manzarasini nazorat qilish lozim. Turg‘un og‘ir miyelosupressiya superinfektsiyani yoki qon ketishini rivojlanishiga olib kelishi mumkin. DNK ni shikastlash xususiyatiga ega bo‘lgan boshqa o‘smalarga qarshi preparatlar kabi, doksorubitsin bilan majmuaviy davolash fonida miyelodisplastik sindrom va o‘tkir ikkilamchi miyeloleykozni rivojlanish holatlari ma’lum. Infuzion reaktsiyalar, odatda birinchi infuziya vaqtida yuz beradi. Infuziyani vaqtinchalik to‘xtatish odatda qo‘shimcha davolashlarsiz simptomatikani yengillashishiga olib keladi. Shunday bo‘lsada, liposomal doksorubitsinni yuborishda infuzion reaktsiyalarni bartaraf etish uchun mo‘ljallangan dori vositalari (epinefrin, antigistamin vositalar, glyukokortikosteroidlar va shoshilinch tibbiy yordam ko‘rsatish  uchun mo‘ljallangan boshqa dori vositalari) tayyorlab qo‘yilgan bo‘lishi lozim. Infuzion reaktsiya simptomlari paydo bo‘lganida, infuziyani darhol to‘xtatish va simptomatik davolashni (antigistamin preparatlar va/yoki qisqa ta’sirga ega glyukokortikosteroidlarni) o‘tkazish lozim. Infuziyani barcha simptomlar to‘liq bartaraf etilganidan keyin liposomal doksorubitsinni yuborish tezligini pasaytirilgan holda qaytadan boshlash mumkin. Infuzion reaktsiyalar birinchi davolash tsikli o‘tkazilganidan keyin kam hollarda takrorlanadi. Kaft-tovon sindromi, odatda, 2-3 davolash tsiklidan keyin paydo bo‘ladi. Ko‘pchilik patsiyentlarda simptomlar 1-2 haftadan keyin (glyukokortikosteroidlarni qo‘llash fonida yoki qo‘llamasdan) o‘tib ketadi. Bu sindromni oldini olish va davolash uchun piridoksin sutkada 50-150 mg dozada qo‘llaniladi. Kaft-tovon sindromini oldini olish va davolashning boshqa usullarini liposomal doksorubitsin yuborilgandan so‘ng 4-7 kundan keyin boshlanadi. Bu sindromni oldini olish uchun qo‘llar va oyoqlarni sovuq holatda tutib turish lozim (harorati past bo‘lgan suvli qo‘l va oyoq panjalari uchun vannochkalar va tana uchun vannalar, sovuq suvda suzish); shuningdek issiq/qaynoq suvning ortiqcha ta’siridan saqlanish va qo‘llarda va oyoqlarda qon aylanishini buzmaslik uchun zich yopishib turuvchi paypoqlar, qo‘lqoplar va siqib turuvchi poyabzal kiymaslikka harakat qilish kerak. Bu asoratning ko‘rinishlarini preparatni yuborishlar orasidagi intervalni 1-2 haftaga oshirish hisobiga yoki dozani pasaytirish hisobiga ahamiyatli darajada kamaytirish mumkin. Biroq bu reaktsiyalar og‘ir bo‘lishi va davolashni to‘xtatishni talab etishi mumkin. Preparatni qon tomiridan tashqariga (ekstravazal) tushish simptomlari (achishish, qizarish) paydo bo‘lganida infuziya darhol to‘xtatiladi va preparatni yuborish joyiga 30 minutga muz qo‘yiladi. Preparatni yuborishni boshqa venaga yuborib davom ettiriladi.

2 dan 8ºS gacha haroratda. Muzlatilmasin. Ochilgan, 5% li dekstroza eritmasi bilan suyultirilgan flakonni 2 dan 8ºS gacha haroratda saqlash va 24 soat davomida ishlatish lozim.

Simptomlari: og‘ir miyelosupressiya (asosan leykopeniya va trombotsitopeniya), me’da-ichak yo‘llari tomonidan toksik samaralar (mukozit) bo‘lishi mumkin. Og‘ir miyelosupressiya kuzatilgan patsiyentlarda dozani o‘tkir oshirib yuborilishini davolash statsionarda o‘tkazilishi va antibiotiklarni, granulotsitlar va trombotsitlarni vena ichiga quyishni xamda mukozitni simptomatik davolashni o‘z ichiga olishi lozim. .

Retsept bo‘yicha

2 mg/ml infuziya uchun eritma tayyorlash uchun kontsentrat. 10 ml dan rezina tiqin bilan berkitilgan va plastmassa qopqoqli alyumin qalpoqcha bilan qisilgan, 15 ml sig‘imli 1 turdagi rangsiz shishadan tayyorlangan shisha flakonda. 1 flakon qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga polistiren kontur uyali o‘ramda.

24 oy.