tiniq, rangsiz, biroz qovushqoq, yengil suspenziyalanuvchi oq yoki deyarli oq zarrachalar saqlovchi, yot aralashmalari bo‘lmagan suyuqlik.

tizimli qo‘llash uchun kortikosteroidlar.

N02AV01.

Betametazon natriy fosfati va betametazon dipropionati terapevtik ta’sirini tez boshlanishi, shuningdek boshqa mahalliy va umumiy farmakologik ta’sirlarini ta’minlab, inyektsiya joyidan so‘riladi. Betametazon natriy fosfati suvda tez eriydi va organizmda betametazongacha (biologik faol glyukokortikoid) metabolizmga uchraydi. 2,63 mg betametazon natriy fosfati 2 mg betametazonga ekvivalent. Betametazon dipropionatini ishlatish preparatni davomli ta’siriga erishish imkoniyatini beradi. Bu modda depodan iborat bo‘lib deyarli erimaydi, shunday qilib, so‘rilishi asta-sekin yuz beradi, simptomlarni yengillashishi esa uzoqroq davom etadi. Qonning ko‘rsatkichlariMushak ichiga inyektsiya Betametazon natriy fosfatiBetametazon dipropionatiQon plazmasidagi maksimal kontsentratsiyasiQabul qilgandan keyin1 soatAsta-sekin so‘riladiBir dozadan keyin qon plazmasidan yarim chiqarilish davri3-5 soatProgressiv metabolizmga uchrashiOrganizmdan chiqarilishi24 soat10 kundan ko‘proqYarim chiqarilishini biologik davri36-54 soat Betametazon jigarda metabolizmga uchraydi. Asosan albuminlar bilan bog‘lanadi. Jigar kasalliklari bo‘lgan patsiyentlarda betametazonning metabolizmi davomliroq yoki sekinlashgan bo‘ladi.

Kortikosteroid davolash yordamchi hisoblanadi va asosiy davolashning o‘rnini bosmaydi. Mushak ichiga yuborish

Qo‘llash oldidan eritmani chayqatish kerak. PATSIYENTNING EHTIYOJI, KASALLIKNING TURI, UNING OG‘IRLIGI VA PATSIYENT ORGANIZMINING RЕAKTsIYASIGA QARAB, DOZA SHAXSIY RAVISHDA TANLANADI. Doza minimal, qabul qilish davri esa – maksimal qisqa bo‘lishi kerak. Dastlabki dozani qoniqarli klinik samara olingunicha tanlash kerak. Agar yetarlicha vaqt davrida qoniqarli klinik samaraga erishilmasa, Diprospan® preparatining dozasini asta-sekin pasaytirib, davolashni to‘xtatish va boshqa to‘g‘ri keluvchi davolashga o‘tish kerak. Qoniqarli samarada adekvat klinik samarani ta’minlovchi minimal dozaga erishilmagunicha boshlang‘ich dozani asta-sekin pasaytirib (vaqtni yo‘l qo‘yilgan intervallari orqali), optimal dozani aniqlash kerak.

Diprospan® preparatini qo‘llashda kuzatiladigan nojo‘ya reaktsiyalar, boshqa kortikosteroidlarni qo‘llashdagi reaktsiyalar kabi, doza va preparatni qo‘llashning davomiyligiga bog‘liq. Suv-elektrolit muvozanatini buzilishlari: natriyni tutilishi, kaliyni yo‘qotilishi, gipokaliyemik alkaloz, suyuqlikni tutilishi, moyilligi bo‘lgan patsiyentlarda dimlangan yurak yetishmovchiligi, arterial gipertenziya. Skelet-mushak tizimi tomonidan buzilishlar: mushak kuchsizligi, mushak massasini yo‘qotilishi, miasteniyada simptomlarni yomonlashishi, osteoporoz, ba’zida suyaklardagi kuchli og‘riqlar va spontan sinishlar bilan (umurtqa pog‘onasini kompression sinishlari), suyakni aseptik nekrozi (son va yelka suyagining boshchasini), paylarni uzilishi, steroid miopatiya, patologik sinishlar, bo‘g‘imlarni beqarorligi. Teri tomonidan buzilishlar: terini atrofiyasi, jaroxatlarni sekin bitishi, terini nozikligi va yupqalashishi, petexiyalar, ekximoz, allergik dermatit, angionevrotik shish, yuzni eritemasi, ko‘p terlash, eshakemi. MIY tomonidan buzilishlar: perforatsiya va qon ketishi ehtimoli bilan me’da yarasi, pankreatit, meteorizm, ichak perforatsiyasi, yarali ezofagit, ko‘ngil aynishi, qusish. Nerv tizimi tomonidan buzilishlar: tirishishlar, bosh aylanishi, bosh og‘rig‘i, bosh miya ichki bosimini oshishi (miyani soxta o‘smasi). Ruxiyat tomonidan buzilishlar: eyforiya, kayfiyatni o‘zgarishi, shaxsiyatni o‘zgarishi va og‘ir depressiya, yuqori qo‘zg‘aluvchanlik, uyqusizlik, psixotik reaktsiyalar, ayniqsa anamnezida psixiatrik buzilishlari bo‘lgan patsiyentlarda, depressiya. Ko‘rish a’zolari tomonidan buzilishlar: ko‘z ichki bosimini oshishi, glaukoma, orqa subkapsulyar katarakta, ekzoftalm. Endokrin tizimi tomonidan buzilishlar: Kushing sindromini klinik simptomatikasi, xayz ko‘rish tsiklini buzilishi, qandli diabeti bo‘lgan bemorlarda insulinga yoki peroral gipoglikemik vositalarga extiyojni oshishi, homilani rivojlanishi yoki bolaning o‘sishini kechikishi, uglevodlarga tolerantlikni buzilishi, yashirin qandli diabetni namoyon bo‘lishi, gipofiz va buyrak usti bezlari po‘stlog‘i faoliyatini ikkilamchi yetishmovchiligi, bu ayniqsa stress (jarohat, jarrohlik aralashuvi yoki kasallik) holida nohush hisoblanadi. Metabolik buzilishlar: oqsilni parchalanishi oqibatida salbiy azot muvozanati, lipomatoz, tana vaznini oshishi. Immun tizimi tomonidan buzilishlar: kortikosteroidlar teri testlarini susayishiga yordam berishlari, infektsiya simptomlarini niqoblashlari va yashirin infektsiyani faollashtirishlari, shuningdek infektsiyani qo‘zg‘atuvchilariga, xususan mikobakteriyalarga (tuberkulyozda), Candida albicans va viruslarga chidamlikni pasaytirishlari mumkin. Boshqa reaktsiyalar: anafilaktik yoki allergik reaktsiyalar, gipotenziv yoki shokli reaktsiyalar. Umumiy buzilishlar va yuborish joyidagi buzilishlar: preparatni bo‘yin yoki bosh soxasiga yuborish bilan bog‘liq bo‘lgan ko‘rlikni kam hollari, giperpigmentatsiya yoki gipopigmentatsiya, teri osti va teri atrofiyasi, aseptik abstsess, inyektsiyadan keyingi zo‘rayishlar (bo‘g‘im ichiga yuborilganidan keyin), Sharko artropatiyasi.

Ta’sir etuvchi yoki yordamchi moddalardan birontasiga yoki kortikosteroidlarga yuqori sezuvchanlik. Tizimli zamburug‘li infektsiyalar. Idiopatik trombotsitopenik purpurasi bo‘lgan patsiyentlarga mushak ichiga yuborish mumkin emas.

Preparatlar bilan o‘zaro ta’siri Fenobarbital, rifampitsin, fenitoin yoki efedrin bilan bir vaqtda qo‘llash, kortikosteroidlarning metabolizmini kuchaytirishi va buning oqibati sifatida terapevtik samarasini pasaytirishi mumkin. Kortikosteroidli davolanayotgan patsiyentlarda, davolashni quyidagi turlarini qo‘llash mumkin emas: chechakka qarshi emlash,immunizatsiyaning boshqa turlari (ayniqsa yuqori dozalarda), nevrologik asoratlarning xavfi va kuchsiz immun javob tufayli (antitelalarni yetarli chiqmasligi). Lekin o‘rinbosar davolash sifatida kortikosteroidlarni qo‘llayotgan patsiyentlarda, immunizatsiyani o‘tkazish mumkin (masalan, Addison kasalligida). Diuretiklar, masalan, tiazidlar bilan bir vaqtda qo‘llash, glyukozani o‘zlashtiraolmaslik xavfini oshishiga olib kelishi mumkin. Kortikosteroidlar va estrogenlar bilan bir vaqtda davolanayotgan patsiyentlarning xolatini kuzatish kerak, chunki kortikosteroidlarning samaralari kuchayishi mumkin. Kortikosteroidlar va yurak glyukozidlarini bir vaqtda qo‘llash, gipokaliyemiya oqibatida aritmiya yoki digitalisli intoksikatsiya paydo bo‘lishi xavfini oshirishi mumkin. Yurak glikozidlarini qabul qilayotgan patsiyentlar ko‘pincha bir vaqtda organizmda kaliyning chiqarilishiga yordam beruvchi diuretiklarni qo‘llaydilar. Bunday xollarda patsiyentga kaliy saqlovchi preparatlarni buyurish kerak. Kortikosteroidlar amfoteritsin V ni qo‘llash chaqirgan qaliyning chiqarilishini kuchaytirishlari mumkin. Preparatlarning bunday majmualaridan birini qabul qilayotgan barcha patsiyentlarda, zardob elektrolitlarining darajasini, xususan qon zardobida kaliyning darajasini diqqat bilan nazorat qilish kerak. Kortikosteroidlar va kumarin qatori antikoagulyantlarni bir vaqtda qo‘llash, antikoagulyantlarning samaralarini kuchaytirishi yoki susaytirishi mumkin, bu dozaga tuzatish  kiritishni talab qiladi. Antikoagulyantlar va glyukokortikosteroidlar bilan bir vaqtda davolanayotgan patsiyentlarga nisbatan, kortikosteroidlar tomonidan chaqirilgan me’da-ichak yo‘llarining yaralarini rivojlanishi mumkinligi xaqida, shuningdek ichki qon ketishi xavfini yodda tutish kerak. Kortikosteroidlar qon plazmasida salitsilatlarning kontsentratsiyasini pasaytirishi mumkin. Kortikosteroidlarning dozalari pasaytirilganida yoki davolash to‘xtatilganida, salitsil kislotasi bilan zaxarlanish ehtimoliga nisbatan tekshirish o‘tkazish kerak. Glyukokortikoidlar va salitsilatlarni qo‘shilishi me’da-ichak yo‘llarida yarali jarayonlarning tez-tezligi va og‘irligini oshirishi mumkin. Nosteroid yallig‘lanishga qarshi preparatlar yoki etanol bilan bir vaqtda qo‘llashda, me’da-ichak yo‘llarining yarasini rivojlanishi yoki mavjud bo‘lgan yaraning zo‘rayishi xavfini oshishi mumkin. Qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarga ayrim hollarda peroral antidiabetik preparatlar yoki insulinning dozalarini, glyukokortikoidlarning giperglikemik samarasini hisobga olib, moslashtirish kerak bo‘lishi mumkin. Somatotropin bilan bir vaqtda qo‘llash, bu gormonga javobni kamaytirishga olib kelishi mumkin. Somatotropin bilan davolash davrida betametazonni sutkada 1 m2 tana yuzasiga 300-450 mkg dan (0,3-0,45 mg) yuqori dozalarda qo‘llashdan saqlanish kerak.

Kortikosteroidlar epidural inyektsion yuborilganida jiddiy nevrologik reaktsiyalar (ba’zida o‘limga olib keluvchi) paydo bo‘lgani xaqida xabar berilgan. Shuningdek spetsifik reaktsiyalar xaqida xabar berilgan, ular quyidagilarni o‘z ichiga oladi (lekin sanab o‘tilganlar bilan cheklanmaydi): orqa miya infarkti, paraplegiya, kvadriplegiya, po‘stloq ko‘rligi va insult. Bu jiddiy nevrologik xodisalar xaqida rentgenoskopik tekshirishlarni qo‘llash bilan ham, qo‘llashsiz ham xabar berilgan. Kortikosteroidlarni epidural yuborishning xavfsizligi va samaradorligi aniqlanmagan, shuning uchun kortikosteroidlarni bunday qo‘llash man qilingan. Preparatni yuborish aseptik sharoitlarda o‘tkazilishi kerak. Diprospan® betametazonning ikki efirini saqlaydi, ulardan biri (betametazon natriy fosfati) preparat yuborilgan joydan tez so‘riladi. Demak, shifokor bu eruvchi moddani tizimli ta’sir ko‘rsatishi mumkinligini yodda tutishi kerak. Davomli qo‘llashdan keyin preparat bekor qilinganida yoki doza keskin pasaytirilganida (juda yuqori dozalar holida – qisqa davr qo‘llanganidan keyinoq), shuningdek kortikosteroidlarga extiyoj oshganidan (stress natijasida: infektsiya, jarohat, jarrohlik aralashuvlari) keyin ham buyrak usti bezlarining yetishmovchiligi rivojlanishi mumkin. Shuning uchun dozani asta-sekin pasaytirish kerak. Stress vaziyatlarda ba’zida kortikosteroidlarni qo‘llashni yana boshlash yoki ularning dozasini oshirish kerak. Dozani pasaytirish shifokorning sinchkov kuzatuvi ostida o‘tkazilishi kerak. Bundan tashqari, ba’zida davomli davolash  tugatilganidan keyin yoki preparatning yuqori dozalari qo‘llanganidan keyin 1 yilgacha davr davomida patsiyentning holatini kuzatish kerak bo‘ladi. Buyrak usti bezlari po‘stlog‘ining yetishmovchiligini simptomlari: lohaslik, mushak kuchsizligi, ruxiy buzilishlar, lanjlik, mushaklar va suyaklarda og‘riq, terini kepaklanishi, hansirash, anoreksiya, ko‘ngil aynishi, qusish, isitma, gipoglikemiya, arterial gipotenziya, degidratatsiya, davolashni keskin to‘xtatish natijasida o‘lim. Buyrak usti bezlari po‘stlog‘ining yetishmovchiligini davolash glyukokortikosteroidlar, mineralokortikosteroidlar, suv, natriy xloridi va glyukozani qo‘llashni o‘z ichiga oladi. Kortikosteroidlarni yuqori dozalarda vena ichiga inyektsiyasini tez bajarish, yurak-qontomir kollapsini chaqirishi mukin; shu sababga ko‘ra inyektsiya 10 minut davomida o‘tkazilishi kerak. Kortikosteroidlarni parenteral qabul qilgan patsiyentlarda kam hollarda anafilaktoid reaktsiyalar kuzatilgan. Shuning uchun preparatni qo‘llashdan oldin muvofiq ehtiyotkorlik choralarini ko‘rish kerak, ayniqsa agar patsiyentning anamnezida preparatning komponentlaridan biriga allergiya bo‘lsa. Kortikosteroidlar bilan davomli davolashda, barcha afzalliklari va bo‘lishi mumkin bo‘lgan xavflarni hisoblab, preparatni parenteraldan peroral qo‘llashga o‘tish masalasini ko‘rish kerak. Bo‘g‘im ichiga inyektsiyani bajarishda quyidagilarni bilish muxim: Preparatni bunday qo‘llash usuli mahalliy va umumiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin.Bo‘g‘imda septik jarayonni istisno qilish uchun, bo‘g‘im ichki suyuqligini tahlili kerak.Bo‘g‘im ichki infektsiyasi bo‘lganida preparatni yuborish mumkin emas.Og‘riqni, shishni kuchayishi, bo‘g‘imning xarakatchanligini pasayishi, xaroratni oshishi yoki lohaslik septik artritning belgilari bo‘lishi mumkin. Agar infektsion jarayon tashxis qilingan bo‘lsa, muvofiq antibakterial davolashni o‘tkazish kerak.Kortikosteroidlarni beqaror bo‘g‘imga, infektsiyalangan sohalarga yoki umurtqalararo oraliqlarga yuborish mumkin emas.Osteoartritda bo‘g‘imga takroriy inyektsiya, bo‘g‘imning yemirilishi xavfini oshirishi mumkin.Kortikosteroidlarni paylarga bevosita inyektsiyasidan saqlanish kerak, chunki bunday xolda keyingi paylarning uzilishini xavfi paydo bo‘ladi. To‘qimalarning mahalliy atrofiyasidan saqlanish uchun kortikosteroidlarni chuqur mushak ichiga yuborish kerak. Kortikosteroidlarni yumshoq to‘qimalarga yoki bevosita shikastlanish o‘chog‘iga yuborish, shuningdek bo‘g‘im ichiga yuborish, umumiy va maxalliy ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Alohida xavf guruhlari Glyukokortikosteroidlarning xususiyatlarini (oqsillarni glyukozaga aylantirish) e’tiborga olib, diabeti bo‘lgan bemorlarda betametazonni faqat qisqa vaqt davomida va faqat doimiy tibbiy nazorat ostida qo‘llash mumkin. Gipotireozi yoki tsirrozi bo‘lgan patsiyentlarda glyukokortikosteroidlarning samarasini kuchayishi kuzatiladi. Diprospan® preparatini shox pardaning teshilishi xavfini hisobga olib, ko‘zlarning gerpesida qo‘llashdan saqlanish kerak. Kortikosteroidlar asosidagi preparatlar qo‘llanganida psixotik reaktsiyalar kuzatilishi mumkin. Kortikosteroidlar asosidagi preparatlar bilan davolash davomida emotsional yoki psixotik beqarorlikka moyillik yomonlashishi mumkin. Preparat quyidagilarda ehtiyotkorlik bilan qo‘llanadi: nospetsifik yarali kolit, teshish xavfi, abstsess yoki boshqa yiringli infektsiyalar; divertikulit; ichak anastamozi; me’da va o‘n ikki barmoq ichak yara kasalligi; buyrak yetishmovchiligi; arterial gipertenziya; osteoporoz; og‘ir miasteniya; glaukoma; o‘tkir psixoz; virusli  va bakterial infektsiyalar; rivojlanishni kechikishi; tuberkulyoz; Kushing sindromi; diabet; yurak yetishmovchiligi; davolashga qiyin beriluvchi tutqanoq; tromboemboliya yoki tromboflebitga moyillik; xomiladorlik. Kortikosteroid davolash davomidagi asoratlar doza va davolash davomiyligiga bog‘liqligini hisobga olib, xar bir alohida patsiyent uchun doza va davolash davomiyligini shaxsiy ravishda tanlashda foyda/xavf nisbatini hisobga olish kerak. Kortikosteroidlar infektsion kasalliklarning ayrim belgilarini niqoblashi yoki ularni aniqlashni murakkablashtirishi mumkin. Preparatni qo‘llash davomida chidamlilikni pasayishi sababli, yangi infektsiyalar paydo bo‘lishi mumkin. Preparatni davomli qo‘llash ko‘rish nervini mumkin bo‘lgan shikastlanishi bilan orqa subkapsulyar katarakta (ayniqsa bolalarda) yoki glaukoma rivojlanishiga olib kelishi, shuningdek ko‘zlarning ikkilamchi infektsiyalarini (zamburug‘li yoki virusli) rivojlanishiga yordam berishi mumkin. Muntazam oftalmologik tekshirishlar, ayniqsa davomli davolashda (6 haftadan ko‘proq) o‘tkazish kerak. Kortikosteroidlarning o‘rtacha va yuqori dozalarini qo‘llash arterial bosimni oshishiga, organizmda suyuqlik va natriyni tutilishiga, shuningdek kaliyning chiqarilishini kuchayishiga olib kelishi mumkin. Bunday samaralarning ehtimoli, sintetik hosilalar qo‘llanganida, ular yuqori dozalarda ishlatilgan hollardan tashqari, kamroq. Kaliy saqlovchi preparatlarni qo‘shimcha qabul qilish va osh tuzi cheklangan parhezni qo‘llash haqidagi masala ko‘rilishi mumkin. Barcha kortikosteroidlar kaliyni chiqarishini kuchaytiradilar. Kortikosteroidli davolanayotgan patsiyentlarda, davolashni quyidagi turlarini qo‘llash mumkin emas: chechakka qarshi emlash,immunizatsiyaning boshqa turlari (ayniqsa yuqori dozalarda), nevrologik asoratlarning xavfi va kuchsiz immun javob tufayli (antitelalarni yetarli chiqmasligi). Lekin o‘rinbosar davolash sifatida kortikosteroidlarni qo‘llayotgan patsiyentlarda, immunizatsiyani o‘tkazish mumkin (masalan, Addison kasalligida). Immunitetni bostiruvchi dozalarda kortikosteroidlarni qabul qilayotgan patsiyentlar, ayniqsa bolalar, suvchechak yoki qizamig‘i bo‘lgan bemorlar bilan xar qanday muloqatdan saqlanishlari kerak. Faol tuberkulyozda kortikosteroidlar bilan davolashni faqat fulminant yoki tarqalgan tuberkulyoz hollari bilan cheklash kerak. Bunday holda kortikosteroidlar muvofiq tuberkulyozga qarshi davolash bilan birga ishlatiladi. Agar kortikosteroidli davolash tuberkulyozning yashirin shakli yoki tuberkulinga ijobiy reaktsiyasi bo‘lgan patsiyentlarga buyurilsa, xolatni doimiy kuzatuvini o‘tkazish kerak, chunki kasallikni qayta faollashishi mumkin. Davomli kortikosteroidli davolashda patsiyentlar ximioprofilaktika olishlari kerak. Agar ximioprofilaktika dasturida rifampitsin ishlatilsa, bu preparatni kortikosteroidlarning metabolik jigar klirensini kuchaytirishini yodda tutish kerak; kortikosteroidlarning dozasiga tuzatish kiritish kerak bo‘lishi mumkin.

Homiladorlar va emizikli ayollarda glyukokortikosteroidlarni qo‘llashning xavfsizligi bo‘yicha tadqiqotlar o‘tkazilganligi tufayli, glyukokortikosteroidlarni xomiladorlik va laktatsiya davrida, shuningdek bola tug‘ish yoshidagi ayollarga, zarurati bo‘lgan xollardan tashqari va faqat ona, homila yoki bolaga kutilayotgan ijobiy samara va bo‘lishi mumkin bo‘lgan xavflar nisbati sinchiklab baholanganidan keyingina buyurish kerak. Agar kortikosteroidlar bilan davolash bola tug‘ish yoshida ko‘rsatilgan holda, kutilayotgan klinik samara va bo‘lishi mumkin bo‘lgan nojo‘ya samaralarini qiyoslash kerak (xususan o‘sishni sekinlashishi va infektsiya xavfini oshishi). Ayrim hollarda homiladorlik davrida kortikosteroidli davolashni davom ettirish yoki xatto dozani oshirish kerak (masalan, o‘rinbosar kortikosteroidli davolash holida). Agar  preparat tug‘ruqdan 42 soatdan ko‘proq oldin qo‘llansa, betametazonni mushak ichiga yuborish homilada dispnoe tez-tezligini ahamiyatli pasayishiga olib keladi (homiladorlikni 32-nchi xaftasigacha). Tadqiqotlarning chop etilgan natijalari, homiladorlikni 32-nchi xaftasidan keyin kortikosteroidli davolashning maqsadga muvofiqligi munozaraliligini ko‘rsatadi. Shuning uchun shifokor homiladorlikni 32-nchi xaftasidan keyin kortikosteroidli davolashni ishlatganida ona va homila uchun foyda va bo‘lishi mumkin bo‘lgan xavfni baxolashi kerak. Kortikosteroidli davolash tug‘ilgandan keyingi gialinli membranalarning kasalligini davolash uchun mo‘ljallanmagan. Chala tug‘ilgan yangi tug‘ilgan chaqaloqlardagi gialinli membranalarning kasalliklarini profilaktik davolash holida, preeklampsiyasi yoki eklampsiyasi, shuningdek yo‘ldoshning shikastlanishini belgilari bo‘lgan homilador ayollarda kortikosteroidlarni qo‘llashdan saqlanish kerak. Homiladorlik davrida kortikosteroidlarning ahamiyatli dozalarini qabul qilgan onalardan tug‘ilgan bolalar, buyrak usti bezlari po‘stlog‘ining yetishmovchiligining belgilarini erta aniqlash uchun tibbiy kuzatuv ostida bo‘lishlari kerak. Agar ayollar bola tug‘ilgunicha betametazon qabul qilgan bo‘lsalar, yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda o‘sishni fetal gormonlarini, shuningdek, ehtimol, ham butunlay shakllangan, ham homila buyrak usti bezlarining fetal soxalarining kortikosteroidlarni ishlab chiqarilishini boshqaruvchi gipofizar gormonlarning ishlab chiqarilishini vaqtinchalik kechikishi kuzatilgan. Shunga qaramasdan, fetal gidrokortizonni bostirilishi tug‘ruqdan keyingi stressga gipofiz va buyrak usti bezlari tomonidan reaktsiyaga ta’sir qilmaydi. Kortikosteroidlar yo‘ldosh to‘sig‘i orqali va ona sutiga yaxshi o‘tadi. Kortikosteroidlar yo‘ldosh orqali o‘tishi tufayli, homiladorlik davrini katta yoki biron-bir qismi davomida kortikosteroidlar bilan davolangan onalardan tug‘ilgan yangi tug‘ilgan chaqaloqlar va go‘daklarning xolatini ayniqsa diqqat bilan kuzatish va garchi bunday hollar juda kam bo‘lsa ham, bo‘lishi mumkin bo‘lgan tug‘ma kataraktaga nisbatan tekshirish kerak. Diprospan® preparati emizikli bolalarda nojo‘ya samaralar chaqirishi mumkinligi tufayli, bu davolashni ona uchun muhimligiga qarab, emizishni to‘xtatish yoki preparatni qo‘llashni maqsadga muvofiqligi masalasini ko‘rish kerak. Homiladorlik davrida kortikosteroidlar bilan davolanagan ayollar, to‘lg‘oq vaqtida va keyin, shuningdek tug‘ruq vaqtida, tug‘ruq stressi chaqirgan buyrak usti bezlarining yetishmovchiligini aniqlash uchun kuzatuv ostida bo‘lishlari kerak.

Yorug‘likdan himoyalangan joyda, 25oS dan yuqori bo‘lmagan xaroratda saqlansin, muzlatilmasin. Qo‘llash oldidan silkitilsin.

Simptomlari. Glyukokortikosteroidlarning, shu jumladan betametazonning dozasini o‘tkir oshirib yuborilishi, patsiyentning xayotiga xavf tug‘dirmaydi. Eng yuqori dozalar qo‘llangan holda, glyukokortikoidlarning dozasini oshirib yuborilishi noxush keyingi ta’sirlarga olib kelishini ehtimoli kam (qandli diabet, glaukoma, me’daning faol yarasi yoki agar yurak glikozidlari, kumarin qatori antikoagulyantlar yoki kaliyni chiqaruvchi diuretiklarni bir vaqtda qo‘llash kabi shartli qarshi ko‘rsatmalar bo‘lmasligi sharoitida). Davolash. Kortikosteroidlarning metabolik ta’siri yoki asosiy samaralari yoki yondosh kasalliklar chaqirgan asoratlarda, shuningdek boshqa dori vositalari bilan o‘zaro ta’siri natijasidagi asoratlarda, muvofiq davolashni o‘tkazish kerak. Organizmga suyuqlikni adekvat tushishini ta’minlash va organizmda natriy va kaliyning muvozanatiga alohida e’tibor berib, qon zardobi va siydikda elektrolitlarning tarkibini nazorat qilish kerak. Bu ionlarning disbalansi aniqlanganida muvofiq davolashni o‘tkazish kerak.

1 ml dan gidrolitik sinf 1 (YEF) shisha ampulalarda. Ampulaning pastki qismidan 32,5±1,0 mm balandlikda ko‘k rangli xalqa bor. 5 ampuladan tiniq PETF/PE plenka bilan yopilgan tiniq bo‘lmagan polisterol kontur uyali o‘ramda. 5 ampuladan qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga karton qutiga joylanadi.

2 yil.