Dialiponretsept bilan rasmini ko'rish

Tarkibi:

1 ml eritma quyidagilarni saqlaydi: faol modda: 58,382 mg alfa-lipoy kislotasining meglyumin tuzi, bu 30 mg alfa-lipoy kislotasiga to‘g‘ri keladi; yordamchi moddalar: meglyumin (N-metilglyukamin), polietilenglikol 300 (makrogol 300), inyektsiya uchun suv.

Ta'sir etuvchi modda(XPN):

tioktat kislotasi (thioctic acid)

Preparatning savdo nomi:

Dialipon

Farmakalogik guruhi:

metabolik jarayonlarni muvofiqlashtiruvchi vosita.

Dori shakli:

infuziya uchun eritma.

sariq rangli tiniq suyuqlik.

metabolik jarayonlarni muvofiqlashtiruvchi vosita.

A16A X01.

Diabetik polineyropatiyada paresteziyalarda qo‘llaniladi.

Doza va davolash davomiyligini shifokor shaxsiy ravishda belgilaydi. Jadal paresteziyalarda preparatni sutkada 10 ml dan 20 ml gacha dozada vena ichiga yuborish tavsiya qilinadi, bu sutkada 300-600 mg tioktat kislotasiga muvofiq keladi. Infuziya uchun eritmani davolashning boshlang‘ich bosqichida 2-4 hafta davomida qo‘llash kerak. Ampula ichidagi moddani 0,9% li natriy xloridi eritmasining 250 ml da suyultirish va vena ichiga yuborish kerak, ayni paytda infuziya davomiyligi kamida 30 minutni tashkil etishi kerak. Ta’sir etuvchi moddani yorug‘likka sezuvchanligini nazarda tutib, infuziya uchun eritmalarni bevosita yuborishdan oldin tayyorlash va yorug‘lik ta’siridan, masalan alyumin folga yordamida himoya qilish kerak. Tayyorlangan infuziya uchun eritmani yorug‘lik ta’siridan himoya qilingan sharoitlarda 6 soat davomida saqlash mumkin. Keyinchalik davolash uchun tioktat kislotasini saqlovchi Dialipon preparatining peroral shakllarini sutkada 300-600 mg dozada qo‘llash kerak.

Nerv tizimi tomonidan: ta’m sezishni o‘zgarishi yoki buzilishi, bosh og‘rig‘i, qizish hissi, kuchli terlash, nafasni qiyinlashishi, bosh miya ichki bosimini oshishi, bosh aylanishi, tirishishlar, ko‘rishni buzilishi va ko‘zni ikkita ko‘rishi. Ko‘pchilik hollarda barcha ko‘rsatilgan ko‘rinishlar mustaqil o‘tib ketadi. Ovqat hazm qilish yo‘llari tomonidan: vena ichiga tez yuborilganda mustaqil o‘tib ketuvchi ko‘ngil aynishi, qusish diareya, qorinda og‘riq kuzatilgan, Qon yaratish tizimi tomonidan: shilliq qavatlariga/teriga petexial qon quyilishlari, trombotsitopatiya, trombotsitlar faoliyatini buzilishi, gipokoagulyatsiya, gemorragik toshma (purpura), tromboflebit kuzatilgan. Metabolizmni buzilishi: glyukozani o‘zlashtirilishini yaxshilanishi oqibatida ayrim hollarda qonda qand darajasi pasayishi mumkin, buning natijasija gipoglikemiyaga o‘xshash bosh aylanishi, ko‘p terlash, bosh og‘rig‘i, ko‘rishni buzilishi kabi simptomlar paydo bo‘lishi mumkin. Immun tizimi tomonidan: terida toshmalar, eshakemi, qichishish, ekzema, shuningdek anafilaktik shokkacha rivojlanishi mumkin bo‘lgan tizimli reaktsiyalar bo‘lishi mumkin. Yurak-qon tomir tizimi tomonidan: vena ichiga tez yuborilganida mustaqil o‘tib ketuvchi yurak sohasida og‘riq, taxikardiya kuzatilgan. Boshqalar: yuborish joyida reaktsiyalar, holsizlik.

Tioktat kislotasiga yoki preparatning biror-bir boshqa komponentiga yuqori sezuvchanlikda qo‘llash mumkin emas.

Tioktat kislotasi metallarning ion komplekslari bilan (masalan tsisplatin bilan) reaktsiyaga kirishadi, shuning uchun preparat tsisplatinning samaradorligini pasaytirishi mumkin. Tioktat kislotasi qandlarning molekulalari bilan (masalan levulyoza eritmasi bilan) reaktsiyaga kirishib, qiyin eruvchi kompleks birikmalarni hosil qiladi. Tioktat kislotasi metall xelatori hisoblanadi, shuning uchun uni metallar bilan (masalan temir va magniy preparatlari bilan) qo‘llash mumkin emas. Tioktat kislotasi insulin va/yoki boshqa diabetga qarshi vositalarning qandni pasayitiruvchi ta’sirini kuchayitirishi mumkin, shuning uchun ayniqsa tioktat kislotasi bilan davolashni boshida qonda qand miqdorini muntazam nazorat qilish lozim. Gipoglikemiya simptomlarini paydo paydo bo‘lishini oldini olish uchun, ayrim hollarda insulin va/yoki oral diabetga qarshi vositalarning dozasiga tuzatish kiritish zarurati tug‘ilishi mumkin.

Qandli diabeti bo‘lgan bemorlarni davolashda glikemiyani tez-tez nazorat qilish kerak. Ayrim hollarda gipoglikemiyani oldini olish uchun qandni pasaytiruvchi vositalarning dozasiga tuzatish kiritish lozim. Polineyropatiyani davolash vaqtida regeneratsiya jarayonlari tufayli, “chumoli yurishi” xissi bilan bo‘lgan paresteziya bilan birga kechuvchi sezuvchanlikni qisqa muddatli kuchayishi yuz berishi mumkin. Alkogolni doimo iste’mol qilish polineyropatiyani rivojlanishining xavf omili hisoblanadi va u Dialiponning samaradorligini pasaytirishi mumkin. Shuning uchun preparat bilan davolanish vaqtida alkogolni iste’mol qilishdan saqlanish tavsiya qilinadi. Preparat yorug‘likka sezuvchandir, shuning uchun ampulalarni o‘ramidan faqat bevosita ishlatishdan oldin olish kerak. Tioktat kislotasining preparatlarini vena ichiga yuborish uchun ma’lum bir cheklov keksalik yoshi (75 yoshdan oshganlar) hisoblanadi. Homiladorlik va emizish davrida qo‘llanishi. Tegishli klinik ma’lumotlar yo‘qligi tufayli, tioktat kislotasini homiladorlikda qo‘llash tavsiya qilinmaydi. Tioktat kislotasini ko‘krak sutiga o‘tishi o‘tishi to‘g‘risida ma’lumotlar yo‘q, shuning uchun uni emizish davrida qo‘llash tavsiya qilinmaydi. Bolalar. Dialiponni bolalar va o‘smirlarga, preparatni ushbu toifa patsiyentlarda qo‘llashning klinik tajribasi yo‘qligi tufayli, buyurish tavsiya etilmaydi. Avtotransportni boshqarishda yoki boshqa mexanizmlar bilan ishlashda reaktsiya tezligiga ta’sir qilish xususiyati Preparatni qo‘llash vaqtida avtotransport vositalarini boshqarishda yoki diqqatni yuqori jamlashni va psixomotor reaktsiyalarning tezligini talab etuvchi boshqa potentsial xavfli faoliyat turlari bilan shug‘ullanishda ehtiyotkorlikka amal qilishg lozim. Preparat bolalar olaolmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati o‘tgach qo‘llanilmasin.

Original o‘ramida, 25°S dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.

Doza oshirib yuborilganda ko‘ngil aynashi, qusish, bosh og‘rig‘i bo‘lishi mumkin. Tioktat kislotasini 10 g dan 40 g gacha bo‘lgan juda yuqori dozalarda alkogol bilan birga qo‘llanganda, o‘limga olib kelishi mumkin bo‘lgan og‘ir intoksikatsiya kuzatilgan. Zaharlanishning klinik manzarasi boshida psixomotor qo‘zg‘alish yoki ongni buzilishi bilan boshlanib, keyinchalik tarqalgan tirishish xurujlari va laktoatsidozni rivojlanishi bilan kechadi. Intoksikatsiya oqibatida gipoglikemiya, shok, rabdomioliz, gemoliz, disseminatsiyalangan qon tomir ichki qon ivishi, suyak ko‘migining depressiyasi va ko‘p a’zolarda yetishmovchilik hollari yuz berishi mumkin. Davolash. Jiddiy intoksikatsiyaga shubha tug‘ilganida (tioktat kislotasining miqdori tana vazniga > 80 mg/kg) darhol gospitalizatsiya qilish va umum qabul qilingan choralarni o‘tkazish (masalan qusishni chaqirish, me’dani yuvish, faollashtirilgan ko‘mirni qo‘llash) kerak. Yoyilgan tirishish xurujlarini, laktatatsidozni va bemorning hayotiga xavf tug‘diruvchi intoksikatsiyaning boshqa oqibatlarini davolash uchun jadal davolashning zamonaviy tamoyillariga tayanish va simptomatik davolashni o‘tkazish kerak. Hozirgi vaqtgacha tioktat kislotasini jadal chiqarilishi doirasida gemodializni, gemoperfuziya yoki gemofiltratsiya usullarini qo‘llash maqsadga muvofiqligi to‘g‘risida ma’lumotlar yo‘q.

Retsept bo‘yicha

10 ml yoki 20 ml dan ampulada, 5 yoki 10 ampuladan qutida. 5 ampuladan blisterda; 1 yoki 2 blisterdan qutida.

5 yil.