tiniq rangsiz eritma.

gonadotropin – rilizing gormoni analogi.

L02A E04.

Yordamchi reproduktiv texnologiyalar (YORT) doirasida tuxumdonlarni nazoratli giperstimulyatsiyasi o‘tkazilayotgan ayollarda lyuteinlovchi gormon darajasini muddatidan oldin oshishini oldini olish.

Dekapeptil bilan davolashni ayollardagi bepushtlikni davolash tajribasiga ega bo‘lgan shifokor nazorati ostida boshlash kerak. Dekapeptil sutkada bir marta qorinning pastki qismiga teri ostiga yuborish uchun mo‘llaljangan. Birinchi inyektsiyadan keyin inyektsiyaga nisbatan yuz berishi mumkin bo‘lgan allergik/soxta-allergik reaktsiyalarning simptomlarini aniqlash uchun patsiyentkalarni 30 minut davomida kuzatish tavsiya etiladi. Bunday reaktsiyalarni davolash mumkin bo‘lishi uchun kerakli sharoitlar va vositalar mavjud bo‘lishini ta’minlash kerak. Keyingi inyektsiyalarni patsiyentlar shifokordan, yuqori sezuvchanlik reaktsiyalaridan dalolat berishi mumkin bo‘lgan belgilari va simptomlari haqida,  bunday reaktsiyalarning keyingi ta’sirlari va tezkor tibbiy aralashuv lozimligi yuzasidan muvofiq ko‘rsatmalar olishlari sharti bilan mustaqil o‘tkazishlari mumkin. Lipodistrofiyani oldini olish uchun preparatni yuborish joyini doimo o‘zgartirib turish kerak. Davolashni follikulyar fazadan (hayz ko‘rish tsiklining 2-nchi yoki 3-nchi kuni) yoki lyutein fazasining o‘rtasidan (hayz ko‘rish tsiklining 12-nchi – 23-nchi kuni yoki hayz ko‘rishni kutilayotgan boshlanishidan 5-7 kun oldin) boshlash mumkin. Gonadotropinlar bilan tuxumdonlarni nazoratli giperstimulyatsiyasini Dekapeptil bilan davolash boshlanganidan keyin taxminan 2-4 hafta o‘tgach boshlash kerak. Tuxumdonlarning reaktsiyasini yoki faqat tuxumdonlarni Ultratovush Tekshiruvi (UTT) usuli, yoki yaxshisi tuxumdonlarni UTT va estradiolning kontsentratsiyasini aniqlashni o‘z ichiga olgan usullar bilan nazorat qilish kerak, va zarurati bo‘lganida gonadotropinlarning dozasiga tuzatish kiritish kerak. Follikullarning muvofiq miqdori kerakli o‘lchamga yetganidan keyin, Dekapeptil va gonadotropinlar bilan davolashni to‘xtatish va follikullarni oxirigacha yetilishini induktsiyasi uchun bir marta odam xorionik gonadotropinning (oXG) inyektsiyasini yuborish kerak. Agar 4 haftadan keyin usulning samaradorligi tasdiqlanmasa (bu yoki faqat UTT da endometriyni ko‘chishini tasdiqlanishi yoki, UTT usuli estradiolning kontsentratsiyasini aniqlash bilan aniqlanadi), Dekapeptil bilan davolashni to‘xtatish masalasini ko‘rib chiqish kerak. Davolashning umumiy davomiyligi odatda 4 dan 7 haftagachani tashkil qiladi. Dekapeptil qo‘llanganida davolashning tasdiqlangan sxemalariga muvofiq lyutein fazani tutib turishni ta’minlash kerak. Buyraklar yoki jigar faoliyatini buzilishlari bo‘lgan patsiyentlarda dozaga tuzatish kiritish talab qilinmaydi.

Quyida keltirilgan jadvalda klinik tekshirishlar davomida gonadotropinlarni qo‘llashgacha xam, ular bilan parallel xam patsiyentlarni Dekapeptil bilan davolash vaqtida ko‘proq (≥2%) xabar berilgan nojo‘ya reaktsiyalar keltirilgan. Eng ko‘p tarqalagan nojo‘ya reaktsiyalar bosh og‘rig‘i (27%), qindan qon ketishlar/qon surkalishi (24%), abdominal og‘riq (15%), inyektsiya joyida yallig‘lanish (12%) va ko‘ngil aynishi (10%) bo‘lgan. Turli jadallikdagi, yengildan kuchligacha bo‘lgan qizib ketishlar, shuningdek gipergidroz kuzatilishi mumkin, ular odatda davolashni to‘xtatishni talab qilmaydi. Dekapeptil bilan davolashni boshida preparatni gonadotropinlar bilan birga qo‘llash, tuxumdonlarning giperstimulyatsiyasi sindromiga olib kelishi mumkin Bunda tuxumdonlarning o‘lchamini kattalashishi, dispnoe, chanoq va (yoki) abdominal og‘riq kuzatilishi mumkin. Dekapeptil bilan davolashni boshida genital qon ketishlar, shu jumladan menorragiya va metrorragiya ham o‘rin tutishi mumkin. Dekapeptil bilan davolashni boshlang‘ich bosqichida ko‘proq (1%) tuxumdonlar kistasi paydo bo‘lish xollari xaqida xabar berilgan. Triptorelin bilan davolash vaqtida ayrim noxush reaktsiyalar uyquni buzilishi, bosh og‘rig‘i, kayfiyatni o‘zgarishi, vulvovaginal quruqlik, dispareuniya va libidoni pasayishi kabi gipofizar-ovarial blokada bilan bog‘liq bo‘lgan gipoestrogen holatlarning umumiy manzarasiga ishora qiladi. Dekapeptil bilan davolash vaqtida sut bezlarida og‘riq, mushak spazmlari, artralgiya, tana vaznini oshishi, ko‘ngil aynishi, abdominal og‘riq, hollari, abdominal diskamfort, asteniya ko‘rishni yoyilganligi va buzilish kuzatilishi mumkin. Dekapeptil inyektsiyasidan keyin lokal yoki yoyilgan allergik reaktsiyalarning yakka hollari haqida xabar berilgan.

Dekapeptilni quyidagi xollarda qo‘llash mumkin emas: triptorelin atsetatiga yoki xar qanday yordamchi moddaga yuqori sezuvchanlik;gonadotropin-rilizing gormonigi (GnRG) yoki GnGR ning xar qanday boshqa analogiga yuqori sezuvchanlik;homiladorlik yoki emizish davri.

Triptorelinni gonadotrop gormonlarning gipofizar sekretsiyasiga ta’sir qiluvchi vositalar bilan birga juda extiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. Ko‘p qo‘llaniladigan dori vositalari bilan, shu jumladan gistaminni ajralib chiqishini chaqiruvchi preparatlar bilan, o‘zaro ta’siri ehtimolini istisno qilib bo‘lmaydi.

Suyaklarning mineral zichligini kamayishi GnRG agonistlarini qo‘llash suyaklarning mineral zichligini pasayishini chaqirishi mumkin. Osteoparoz rivojlanishi xavfini qo‘shimcha omillari (masalan, alkogolni surunkali suiste’mol qilish, chekish, tirishishga qarshi vositalar yoki koritkosteroidlar kabi suyaklarning mineral zichligini pasaytiruvchi preparatlar bilan uzoq muddat davolash, oilaviy anamnezdagi osteoporoz, ovqatlanishni buzilishi, nervli anoreksiya) bo‘lgan patsiyentlar uchun preparatni alohida ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. Hozirgi vaqtda mavjud bo‘lgan ma’lumotlar bo‘yicha, ko‘pchilik ayollarda davolash bekor qilinganidan keyin suyak massasi tiklanadi. Osteoporoz rivojlanishi xavfini qo‘shimcha omillari bo‘lgan patsiyentlarda suyaklarning mineral zichligini kamayishi xavfliroq bo‘lishi mumkinligi tufayli, triptorelin bilan davolash xaqidagi qaror, har bir alohida holda chamalab qabul qilinishi va davolashni faqat davolashdan foyda xavfdan yuqoriligini sinchiklab baholash natijalari bo‘yicha boshlash kerak. Bunda suyaklarning mineral zichligini pasayishiga to‘sqinlik qiluvchi qo‘shimcha choralarni ko‘rish kerak. Kam hollarda GnRG agonistlari bilan davolash ilgari tashhis qilinmagan gipofizning gonadotrop adenomasi borligini aniqlashi mumkin. Bunday bemorlarda to‘satdan bosh og‘rig‘i qusish, ko‘rishni buzilishi va oftalmoplegiya bilan xarakterlanuvchi gipofizar apopleksiya rivojlanishi mumkin. Triptorelin kabi GnRG agonistlari bilan davolanayotgan patsiyentlarda depressiv holatlarni rivojlanishining yuqori xavfi kuzatiladi. Patsiyentlarni bu haqida xabardor qilish va muvofiq simptomlar paydo bo‘lgan hollarda kerakli davolashni buyurish kerak. Tuxumdonlarni stimulyatsiyasini sinchkov tibbiy kuzatuv ostida amalga oshirish kerak. Buyrak yoki jigar faoliyatini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda triptorelinni yarim chiqarilish davri sog‘lom patsiyentlardagi 3-5 soatlarga nisbatan 7-8 soatlarni tashkil qiladi. Shunday davomiy ta’siriga qaramasdan, embrionni olib o‘tilish vaqtigacha triptorelinni qon aylanishidan chiqib ketishi kutiladi. Faol allergik reaktsiyalarning belgilari va simptomlari yoki anamnezdagi allergik reaktsiyalarga ma’lum moyilligi bo‘lgan ayollarni davolashda preparatni alohida ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. Anamnezida og‘ir allergik holatlari bo‘lgan ayollarni davolash uchun Dekapeptilni qo‘llash tavsiya etilmaydi. Homiladorlik bo‘lishi mumkinligini istisno qilish uchun, davolashni boshlashdan oldin  reproduktiv yoshdagi ayollarni sinchiklab tekshirish kerak. YORT ni qo‘llash ko‘p homilali homiladorlik, homiladorlik vaqtida homilaning o‘limi, bachadondan tashqari homiladorlik va tug‘ma nuqsonlar rivojlanishini yuqori xavfi bilan bog‘liq. Dekapeptil tuxumdonlarni nazoratli giperstimulyatsiyasida yordamchi davolash vositasi sifatida qo‘llangan hollarda, bu xavflar saqlanib qoladi. Dekapeptilni tuxumdonlarni nazoratli giperstimulyatsiyasida yordamchi davolash vositasi sifatida qo‘llash, tuxumdonlarning giperstimulyatsiyasi sindromi (TGS) va tuxumdonlarning kistasini rivojlanish xavfini oshirishi mumkin. GnRG analoglari va gonadotropinlarni qo‘llash oqibatidagi follikullalarning stimulyatsiyasi oz sonli moyilligi bo‘lgan patsiyentkalarda, ayniqsa polikistozli tuxumdonlar sindromi bo‘lganida sezilarli kuchayishi mumkin. GnRG ning boshqa analoglari kabi, triptorelinni gonadotropinlar bilan birga qo‘llash bilan bog‘liq bo‘lgan tuxumdonlarni giperstimulyatsiyasi sindromi (TGS) rivojlanishi haqida xabar berilgan. Tuxumdonlarni giperstimulyatsiyasi sindromi (TGSS) TGSS – tuxumdonlarning o‘lchamini murakkablashmagan kattalashishidan farq qiluvchi ko‘rinishdir. TGSS tuxumdonlarning ahamiyatli kattalashishi, qon zardobida jinsiy steroidlarning yuqori darajasi, shuningdek qon tomirlarining yuqori o‘tkazuvchanligini o‘z ichiga oladi. Bu qorin, plevra va kam hollarda perikardial bo‘shliqlarda suyuqlikni to‘planishiga olib kelishi mumkin. TGSS ning og‘ir hollarida quyidagi simptomatika kuzatilishi mumkin: abdominal og‘riq, qorinni dam bo‘lishi, tuxumdonlarning o‘lchamini ahamiyatli kattalashishi, tana vaznini oshishi, dispnoe, oliguriya va ko‘ngil aynishi, me’da-ichak ko‘rinishlari shu jumladan qusish va diareya. Klinik tekshirishda gipovolemiya, qonni quyuqlashishi, elektrolitlar balansini buzilishi, astsit, gemoperitoneum, plevral suyuqlik, gidrotoraks, o‘tkir o‘pka distress-sindromi va tromboembolik ko‘rinishlar aniqlanishi mumkin. Gonadotropinlar bilan davolashga bo‘lgan tuxumdonlarning xaddan ziyod reaktsiyasi, ovulyatsiyani stimulyatsiyasi uchun odam xorionik gonadotropini (oXG) qo‘llangan hollardan tashqari, TGSS rivojlanishini kam chaqiradi. Muvofiq ravishda, TGSS rivojlangan hollarda oXG yuborishni bekor qilish va patsiyentkaga jinsiy aloqalardan saqlanish yoki kamida 4 kun davomida kontratseptsiyaning to‘siqli usullarini qo‘llashni maslahat berish kerak. TGSS tez avj olishi (24 soatdan bir necha kungacha) va jiddiy tibbiy asorat bo‘lishi mumkin; muvofiq, patsiyentkaning holatini oXG yuborilganidan keyin kamida ikki hafta davomida kuzatish kerak. Homiladorlik yuz bergan hollarda TGSS og‘irroq va davomliroq shaklga o‘tishi mumkin. Ko‘pincha TGSS gormonal davolash to‘xtatilganidan keyin kuzatiladi va maksimal og‘irlikka davolashdan keyin taxminan 7-10 kun o‘tgach erishiladi. Odatda TGSS hayz ko‘rish yuz berganidan keyin o‘z-o‘zidan o‘tib ketadi. Agar TGSS ning og‘ir shakli kuzatilsa, gonadotropinlar bilan davolashni to‘xtatish (agar u davom ettirilayotgan bo‘lsa), patsiyentni gospitalizatsiya qilish va TGSS ni spetsifik davolashni boshlash kerak, u patsiyentning osoyishtaligini, vena ichiga elektrolitlar yoki kolloidlarning eritmalarini va geparinni yuborishini o‘z ichiga oladi. Bu sindrom ko‘pincha polikistozli tuxumdonlar sindromi bo‘lgan patsiyentlarda kuzatiladi. TGSS ni rivojlanish xavfi faqat gonadotropinlarni qo‘llashga nisbatan, GnRG agonistlari gonadotropinlar bilan birga qo‘llangan hollarda yuqori bo‘lishi mumkin. Tuxumdonlarning kistalari GnRG agonistlari bilan davolashning boshlang‘ich bosqichida tuxumdonlarning kistalari hosil bo‘lishi mumkin. Odatda ular simptomsiz va nofunktsional bo‘ladi.

Homiladorlik Dekapeptilni homiladorlik davrida qo‘llash mumkin emas. Davolashni boshlashdan oldin homiladorlik yo‘qligini tasdiqlash kerak. Davolanish vaqtida hayz ko‘rishlar qayta tiklangunicha kontratseptsiyaning nogormonal usullarini qo‘llash kerak. Davolanish vaqtida homiladorlik yuz bergan holda triptorelin bilan davolashni to‘xtatish kerak. Triptorelinni yuborish va ovotsitlar, homiladorlik yoki homilani rivojlanishini har qanday keyingi anomaliyalari orasida, bepushtlikni davolash uchun triptorelin qo‘llanganida sabab-oqibat aloqasini ko‘rsatuvchi klinik ma’lumotlar yo‘q. Homiladorlik davrida triptorelinni qo‘llash bo‘yicha juda cheklangan ma’lumotlar tug‘ma nuqsonlar rivojlanishini yuqori xavfini namoyish etadi. Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlar reproduktiv toksiklikni aniqlangan. Preparatning farmakologik ta’sirini hisobga olib, preparatni homiladorlik va homilaga noxush ta’sirini inkor etish mumkin emas. Emizish davri Dekapeptilni emizish davrida qo‘llash mumkin emas.

Original o‘ramida, +2oS dan +8oS gacha haroratda, yorug‘likdan himoyalangan joyda saqlansin. Muzlatilmasin.

Dozani oshirib yuborilishi preparatning davomliroq davr ta’sir qilishini chaqirishi mumkin. Doza oshirib yuborilgan hollarda Dekapeptil bilan davolashni to‘xtatish (vaqtincha) kerak. Dozani oshirib yuborilishi oqibatidagi biron-bir nojo‘ya samaralar haqida xabar berilmagan.

1 ml dan eritma shpritsda; 7 shpritsdan kontur uyali o‘ramda; 1 kontur uyali o‘ramdan karton qutida.

3 yil.