tiniq, rangsiz yoki biroz sarg‘ish suyuqlik.

mahalliy anesteziya uchun preparatlar.

N01BB01.

So‘rilish tezligi dozaga, yuborish yo‘liga va yuborish joyidagi perfuziyaga bog‘liq. Qovurg‘alar orasida blokadalar, preparatni tez so‘rilishi tufayli, plazmada yuqori kontsentratsiyalarga olib keladi (40 mg dozani yuborgandan keyin 4 mg/l), qorin sohasiga teri osti inyektsiyasida plazmada past kontsentratsiyasiga olib keladi. Bolalarda tez so‘riladi va plazmadagi yuqori kontsentratsiyalari kaudal blokada hollarida kuzatiladi (taxminan 3 mg/kg dozada yuborgandan keyin 1-1,5 mg/l). Bupivakain epidural bo‘shliqdan to‘liq va ikki bosqichli so‘rilishini namoyish etadi; yarim chiqarilish davri taxminan 7 minut va 6 soatni tashkil qiladi. Sekin so‘rilishi bupivakainni chiqarilish tezligini cheklovchi omillardan hisoblanadi va nima uchun vena ichiga yuborgandagiga qaraganda, epidural ravishda qo‘llanganda yarim chiqarilish davri uzoqligini tushuntiradi. Bupivakainni muvozanat holatda taqsimlanish hajmi taxminan 73 litrni tashkil qiladi, buyrakdan chiqarilish koeffitsiyenti – taxminan 0,4 umumiy klirensi minutiga 0,58 l ni, yarim chiqarilish davri esa – 2,7 soatni tashkil qiladi. Kattalarga nisbatan yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda yarim chiqarilish davri uzoqroq, biroq 8 soatdan oshmaydi. 3 oylikdan katta bolalarda yarim chiqarilish davri kattalarniki bilan bir xil. Plazma oqsillari bilan bog‘lanish taxminan 96% ni tashkil qiladi, bog‘lanishi aynan α1-glikoprotein bilan sodir bo‘ladi. Ancha yirik jarrohlik aralashuvlaridan keyin, ushbu oqsilning darajasi oshishi mumkin va bupivakainni umumiy plazmali kontsentratsiyasini oshishiga olib kelishi mumkin. Biroq bog‘lanmagan bupivakainning kontsentratsiyasi o‘zgarmay qoladi. Bu, toksik darajadan yuqori bo‘lgan plazmadagi kontsentratsiyasi nega yaxshi o‘zlashtirilishini izohlaydi. Bupivakain 4-gidroksibupivakain va N-dealkillanish RRX gacha aromatik gidroksillanish yo‘li bilan jigarda deyarli to‘liq metobolizmga uchraydi, ayni paytda bu ikki yo‘llar tsitoxrom R450 A4 bilan bog‘liq. Shunday qilib, klirensi jigar perfuziyasiga va metabolizmga uchratuvchi fermentning faolligiga bog‘liq. Bupivakain yo‘ldosh to‘sig‘i orqali o‘tadi. Erkin bupivakainning kontsentratsiyasi ona va homilada bir xildir. Biroq plazmadagi umumiy kontsentratsiyasi homilada pastroq, chunki uning oqsil bilan pastroq bog‘lanish darajasiga ega.

Ancha uzoq muddatli samaraga erishish zarur bo‘lgan hollarda, masalan, operatsiyadan keyingi og‘riqlarni bartaraf etish uchun infiltratsion anesteziya. Uzoq muddatli o‘tkazuvchi anesteziya yoki adrenalinni qo‘shish mumkin bo‘lmagan yoki kuchli ta’sir qiluvchi miorelaksantlarni qo‘llash mumkin bo‘lmagan hollarda epidural anesteziya. Akusherlikdagi anesteziya.

Bi-Keyntm faqat regionar anesteziyani o‘tkazish tajribasi bo‘lgan shifokorlar tomonidan yoki ularning nazorati ostida ishlatilishi lozim. Anesteziyaning yetarli darajasiga erishish imkonini beruvchi kichikroq dozalarni qo‘llash lozim. Tasodifan tomir ichiga inyektsiya qilishni oldini olish uchun maxsus ehtiyotkorlikka, shu jumladan sinchkov aspiratsiyaga ham rioya qilish muhimdir. Epidural anesteziyada 3-5 ml Bi-Keyntmni adrenalin bilan birga test dozasini yuborish lozim, chunki adrenalinni tomir ichiga inyektsiya qilish yurak urishlari sonini tezlashishiga olib kelishi mumkin. Test dozasini yuborishdan keyin 5 minut davomida patsiyent bilan bevosita muloqotda bo‘lishi va yurak urishlari sonini monitoringini o‘tkazish lozim. Bundan tashqari, minutiga 25-50 mg tezlikda sekin yuborilishi kerak bo‘lgan umumiy dozani yuborishdan avval bosqichma-bosqich, patsiyent bilan doimiy muloqotda bo‘lib turgan holda, aspiratsiyani o‘tkazish lozim. Intoksikatsiya simptomlari paydo bo‘lganda preparatni yuborishni darhol to‘xtatish lozim. Quyida tavsiya etilgan dozalar keltirilgan. Blokadaning darajasiga va patsiyentning umumiy holatiga qarab, dozaga tuzatish kiritish lozim. Infiltratsion anesteziya uchun 5 ml/ml Bi-Keyntmni 5-30 ml (25-150 mg bupivakain gidroxloridini) yuborish lozim. Qovurg‘alararo nerv blokadasi uchun bitta nervga 5 mg/ml Bi-Keyntmni 2-3 ml dan 10 ta nervning umumiy miqdorigacha (10-15 mg bupivakain gidroxloridini) yuborish lozim. Katta nervlar blokadasi (masalan, epidural, sakral anesteziya va yelka chigalini anesteziyasi) uchun 5 mg/ml Bi-Keyntmni 15-30 ml (75-150 mg bupivakain gidroxloridini) yuborish lozim. Akusherlik anesteziyasi (masalan, qin tug‘ruqlarida yoki vakuum-ekstraktsiyada epidural anesteziya yoki vakum ekstraktsiyasi) uchun 5 mg/ml Bi-Keyntmni 6-10 ml (30-50 mg bupivakain gidroxloridini) yuborish lozim. Keltirilgan dozalar boshlang‘ich hisoblanadi, zarurati bo‘lganida har ikki-uch soatda takrorlash mumkin. Epidural blokada uchun (kesarov kesishi o‘tkazilganda) 5 mg/ml Bi-Keyntmni 15-30 ml (75-150 mg bupivakain gidroxloridini) yuborish lozim. Opioid vositalar bilan majmuada qo‘llanganda, bupivakainning dozasini kamaytirish lozim. Infuziyani yuborilish davri davomida arterial bosimni, yurak urishlari sonini va patsiyentda bo‘lishi mumkin bo‘lgan intoksikatsiya simptomlarini muntazam kuzatuvini amalga oshirish kerak. Toksik samara belgilari bo‘lganida infuziyani darhol to‘xtatish kerak. Maksimal tavsiya etilgan dozalar Aynan bir holat yuzasidan qo‘llanilayotgan maksimal tavsiya etilgan doza, norma bo‘yicha tana vazniga 2 mg/kg hisobidan hisoblab chiqiladi; kattalar uchun maksimal doza 4 soat davomida 150 mg ni tashkil qiladi. 5 mg/ml Bi-Keyntm: 30 ml (150 mg bupivakain gidroxloridi). Sutkada maksimal tavsiya etilgan doza 400 mg ni tashkil qiladi. Umumiy dozani patsiyentning yoshiga, tana vazni va boshqa ahamiyatli holatlarga qarab muvofiqlashtirish lozim.

Preparatning o‘zi chaqirgan nojo‘ya samaralar, nervlarni blokadasi oqibatidagi fiziologik samaralarni (arterial bosimni pasayishi, bradikardiya kabilar), igna bilan bevosita punktsiya qilish oqibatida chaqirilgan holatlar (nervlarni shikastlanishi kabi holatlar) va igna bilan punktsiya qilish bilvosita sabab bo‘lgan ko‘rinishlar (epidural abstsess kabi holatlar) dan farqlash qiyin bo‘lishi mumkin. Juda ko‘p tarqalgan (>1/10)Umumiy: ko‘ngil aynishiYurak-qon tomir tizimi tomonidan: arterial gipotenziyaTarqalgan (1/10-1/100)Yurak-qon tomir tizimi tomonidan: bradikardiya, arterial gipotenziyaMarkaziy nerv tizimi tomonidan: paresteziya, bosh aylanishiMe’da-ichak yo‘llari tizimi tomonidan: qusishSiydik-tanosil tizimi tomonidan: siydikni tutilishiTarqalmagan (1/100-1/1000)Markaziy nerv tizimi tomonidan: toksiklik simptomlari (tirishishlar, og‘iz oldi paresteziyalari, tilni oqarishi, giperakuziya, ko‘rishni buzilishi, xushdan ketish, tremor, bosh aylanishi, quloqlarda shovqin, dizartriya)Yakka hollarda (<1/1000)Umumiy: allergik reaktsiyalar, juda og‘ir hollarda – anafilaktik shokMarkaziy nerv tizimi tomonidan: nevropatiya, periferik nervlarni shikastlanishi, araxnoidit, parez va paraplegiyaKo‘rish a’zolari tizimi tomonidan: ko‘zlarni ikkita ko‘rishiYurak-qon tomir tizimi tomonidan: yurakni to‘xtab qolishi, yurak aritmiyalariNafas a’zolari tizimi tomonidan: nafasni susayishi

Amid turiga mansub mahalliy anestetiklarga yoki preparatning boshqa komponentlariga o‘ta yuqori sezuvchanlik. Bupivakainni vena ichiga regionar anesteziya (Bir blokadasi) uchun qo‘llash mumkin emas. Bupivakainni yaqqol arterial gipotenziyasi bo‘lgan patsiyentlarda, masalan, kardiogen yoki gipovolemik shokda epidural anesteziya uchun qo‘llash mumkin emas. Qo‘llanilayotgan mahalliy anestetikdan qat’iy nazar epidural anesteziya o‘zining qarshi ko‘rsatmalariga ega, o‘zining qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlariga ega, ular quyidagilar: meningit, poliomilit, miya ichiga qon quyilishi, pernitsioz anemiya va bosh va orqa miyaning o‘smalari oqibatidagi orqa miyaning o‘tkir osti majmuaviy degeneratsiyasi kabi nerv tizimining faol bosqichidagi kasalliklari; umurtqa pog‘onasining tuberkulyozi; lyumbal punktsiya o‘tkaziladigan sohaning yonida yoki shu sohadagi terining yiringli infektsiyasi; qon ivish tizimini buzilishi yoki antikoagulyantlar bilan joriy davolanishni o‘z ichiga oladi.

Bupivakainni tuzilishi bo‘yicha o‘xshash bo‘lgan mahalliy anestetiklar, masalan, IS sinfiga mansub aritmiyaga qarshi dori vositalar bilan birga qo‘llanganda, ehtiyotkorlikka rioya qilish lozim, chunki ularning toksik samaralari qo‘shilishi mumkin. Mahalliy anestetiklar va III sinf aritmiyaga qarshi vositalar (masalan, amidaron bilan) orasidagi o‘zaro ta’sirni o‘rganish yuzasidan spetsifik tadqiqotlar o‘tkazilmagan, biroq bunday holda ehtiyotkorlikka rioya qilish lozim.

Davolashni boshlashdan avval shaxsiy sezuvchanlikka sinama o‘tkazish zarur. Regionar yoki mahalliy anestetiklarni qo‘llash muolajalari, oddiylaridan tashqari, doimo reanimatsion chora-tadbirlarini o‘tkazish uchun zarur bo‘lgan jihozlar mavjud bo‘lgan holdagina o‘tkazish lozim. Katta blokadalarni o‘tkazishda mahalliy anestetikni yuborishni boshlashdan avval vena ichi katetrlarini qo‘yish lozim. Epidural anesteziya yoki periferik nervlarni blokadasi uchun bupivakain qo‘llaganda yurakni to‘xtab qolishi va o‘lim holatlari haqida xabarlar mavjud. Ayrim hollarda adekvat davolashni o‘tkazishga qaramay, reanimatsiya qiyin bo‘lgan yoki iloji bo‘lmagan. Periferik nervlarni katta blokadasida mahalliy anestetikni ko‘p hajmda, qon tomirlari kuchli ta’minlangan sohalarda ko‘pincha katta tomirlarga yaqin joyda qo‘llashni talab etishi mumkin. Bunday hollarda qon tomiri ichiga inyektsiya qilish va/yoki tizimli so‘rilish xavfi mavjud, bu plzamada yuqori kontsentratsiyalarni hosil bo‘lishiga olib kelishi mumkin. Barcha mahalliy anestetik kabi, bupivakain ham yuqori dozalarda qo‘llanganida, markaziy nerv tizimi tomonidan o‘tkir zaharli samaralarni chaqirishi mumkin. Ayniqsa bu, tasodifan tomir ichiga yuborishga ta’luqlidir. Regionar anesteziyaning ayrim usullari og‘ir nojo‘ya reaktsiyalar bilan bog‘liq: epidural anesteziya, ayniqsa gipovolemiya bilan birga kechgan hollarda yurak-qon tomir faoliyatini susayishini chaqirishi mumkin. Yurak-qon tomir faoliyati buzilgan patsiyentlarda preparatni qo‘llashda ehtiyotkorlikka rioya qilish lozim; ayrim hollarda retrobulbar inyektsiyasi bosh suyagi subaraxnoidal oraliqqa yetib borishi mumkin va masalan, vaqtinchalik ko‘rlik, yurak-qon tomir yetishmovchiligi, apnoe va tirishishlarni chaqirishi mumkin. Ushbu simptomlarni darhol davolash lozim; mahalliy anestetiklarni retro- va okolobulbar inyektsiya qilish, ko‘z mushaklarining turg‘un disfunktsiyasini rivojlanish xavfini tug‘dirishi mumkin; qayd etilgandan keyingi davrda jarrohlik aralashuvlardan keyin mahalliy anestetiklarni bo‘g‘im ichiga davomli infuziyasini qabul qilayotgan patsiyentlarda xondroliz holatlari haqida xabar berilgan. Ta’sir mexanizmi bo‘yicha ko‘pgina hollarda xondroliz yelka bo‘g‘imini shikastlaganligi haqida xabar berilgan. Ko‘pchilik etiologik omillar va ilmiy adabiyotlarning qarama-qarshiligi xisobga olib, sabab-oqibati aniqlanmagan. Uzoq muddatli bo‘g‘im ichiga infuziyalar o‘tkazish Bi-Keyntm preparatini qo‘llash uchun ma’kullangan ko‘rsatma bo‘lib hisoblanmaydi. yervlarni jarohatli shikastlanishi va/yoki mushak nervlarga yuborilgan mahalliy anestetikning mahalliy zaharli ta’siri asosiy sabab hisoblanadi. Ushbu sabablarga ko‘ra, eng past samarali dozani tanlash lozim. Preparatni bo‘yin va bosh sohasiga, xattoki past dozalarda tasodifan qon tomir ichiga yuborilganida tserebral simptomlarni chaqirishi mumkin. AV-blokadaning II va III darajasi bo‘lgan patsiyentlarda ehtiyotkorlikka rioya qilish lozim, chunki mahalliy anestetiklar miokardni o‘tkazuvchanligini kamaytirishi mumkin. Keksa yoshdagi patsiyentlar jigarning og‘ir kasalliklari va buyrak faoliyatini og‘ir buzilishlari bilan patsiyentlar yoki umumiy ahvoli yomon bo‘lgan patsiyentlar asosiy e’tiborni talab etadilar. Aritmiyaga qarshi III sinfi dori vositalari (masalan, amidaron) bilan davolanayotgan patsiyentlar sinchkov nazorat ostida bo‘lishlari lozim. Bundan tashqari, bunday patsiyentlar uchun EKG-monitoringini o‘tkazish zarurligini hisobga olish zarur, chunki bupivakainning va III sinf aritmiyaga qarshi dori vositalarining kardiologik samarasi additiv bo‘lishi mumkin. Epidural anesteziya arterial bosimni kamayishiga va bradikardiyaga olib kelishi mumkin. Ushbu xavfni kristalloid yoki kolloid eritmani yuborish yo‘li bilan kamaytirish mumkin. Arterial bosimni kamayishini darhol, masalan 5-10 mg efedrin yuborish yo‘li bilan muvofiqlashtirish lozim, zarurati bo‘lsa takroran yuborish kerak. Epidural anesteziya qovurg‘alar oralig‘i mushaklarini falajini va plevra bo‘shlig‘iga suv yig‘ilishi bo‘lgan patsiyentlarda nafasni yomonlashishini chaqirishi mumkin. Septetsimiyasi bo‘lgan bemorlarda, ayniqsa operatsiyadan keyingi davrda intraspinal abtsesslarni rivojlanishi xavfi oshadi. Paratservikal blokada ba’zida homilada bradikardiya/taxikardiyani chaqirishi mumkin, shu boisdan homilaning yurak ritmini sinchkovlik bilan kuzatish zarur.

Insonlarda homiladorlikni kechishiga noxush ta’siri to‘g‘risida dalillar yo‘q, biroq Bi-Keyntmni homiladorlikni erta bosqichlarida, faqat foyda xavfdan oshgan hollardagidan tashqari hollarda qo‘llash mumkin emas. Mahalliy anesteziya bilan bog‘liq homila bradikardiyasi kabi homilada kutilmagan samaralarni paydo bo‘lishi, ko‘proq paratservikal blok-anesteziya o‘tkazilgani yaqqol kuzatilgan. Bunday samaralar homilada hosil bo‘luvchi anestetikning yuqori kontsentratsiyalari bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin. Bupivakain ko‘krak sutiga o‘tadi, biroq shunday ko‘p bo‘lmagan miqdordaki, bunda preparatni  terapevtik dozalarda qo‘llaganida bolaga ta’sir ko‘rsatish xavfi yo‘q.

Quruq, yorug‘likdan himoyalangan joyda, 25ºS gacha bo‘lgan haroratda saqlansin. Muzlatilmasin!

Simptomlari: Tizimli toksik reaktsiyalar markaziy nerv tizimiga va yurak-qon tomir tizimiga taaluqlidir. Ushbu reaktsiyalar tasodifan qon tomir ichiga inyektsiya qilish, dozani oshirib yuborilishi yoki qon tomirlari bilan juda yaxshi ta’minlangan to‘qimalarda g‘ayri-oddiy tez so‘rilishi bilan bog‘liq bo‘lgan mahalliy anestetikni kontsentratsiyasini qonda yuqori bo‘lganida chaqirilgan bo‘lishi mumkin. MNT tomonidan simptomlar amid turidagi barcha mahalliy anestetiklari uchun o‘xshash bo‘lsada, ayni paytda yurak simptomlari turli preparatlar uchun ham miqdoriy ham sifati tomonidan farq qiladi. Mahalliy anestetiklarni tasodifan tomir ichiga inyektsiya qilish darhol (bir necha sekunddan to bir necha minutlargacha) tizimli toksik reaktsiyalarni chaqirishi mumkin. Dozani oshirib yuborilishi hollari, qonda mahalliy anestetikning kontsentratsiyasini biroz sekinroq oshishi oqibatida, tizimli toksiklik keyinroq (inyektsiyadan keyin 15-60 minutdan so‘ng) namoyon bo‘ladi. MNT tomonidan toksiklik, simptomlar va reaktsiyalarni chuqurlashishi bilan asta-sekin namoyon bo‘ladi. Birinchi simtomlar odatda yengil bosh aylanishi, og‘iz oldi paresteziyalari, tilni oqarishi, giperkuziya, quloqlarda shovqin va ko‘rishni buzilishi bo‘lishi bilan namoyon bo‘ladi. Artikulyatsiyaning asoratlari, mushaklarni tirishishli harakatlarini yoki tremor tirishishlarga olib keladigan jiddiy simptomlar hisoblanadi. Ushbu belgilarni nevrotik xatti-harakatlar sifatida talqin etish mumkin emas. Bundan so‘ng bir necha sekundlardan bir necha minutlargacha davom etadigan xushdan ketish va katta tutqanoq xurujlari kuzatilishi mumkin. Tirishishlar vaqtida mushakning yuqori faolligi va o‘pkalarda gaz almashinuvining yetishmovchiligi tufayli, tezda kislorod yetishmovchiligi va giperkapniya (qonda SO2 tarkibini oshishi) rivojlanadi. Shuningdek og‘ir hollarda apnoe ham rivojlanishi mumkin. Atsidoz mahalliy anestetiklarning zaharli samarasini kuchaytiradi. Patsiyentlarni sog‘ayishi mahalliy anestetikning metabolizmiga va uni markaziy nerv tizimidan tashqarida tarqalishiga bog‘liq. Bu faqat dori vositasini juda katta miqdorda yuborishdan tashqari hollarda tez sodir bo‘ladi. Yurak-qon tomir tizimi tomonidan samaralar ko‘pchilik hollarda jiddiyroq xavf tug‘diradi. Bu samaralardan oldin odatda markaziy nerv tizimi tomonidan toksiklik belgilari namoyon bo‘ladi, biroq ular umumiy anesteziya yoki chuqur sedatsiya bilan niqoblanishi mumkin, bu benzodiazepin yoki barbituratlar kabi preparatlar yordamida erishiladi. Mahalliy anestetiklarning yuqori tizimli kontsentratsiyasi oqibatida arterial bosimni pasayishi, bradikardiya, aritmiya va hatto yurakni to‘xtab qolishi rivojlanishi mumkin. Yurak-qon tomir tizimidagi toksik samaralar ko‘pincha, yurak o‘tkazuvchanligi tizimi va miokardni susayishi bilan bog‘liq bo‘ladi, bu yurakdan otilib chiqayotgan qon hajmini kamayishi, arterial gipotenziya, AV-blokada, bradikardiya va ba’zida – ventrikulyar aritmiya, shu jumladan yurak qorinchalari taxikardiyasi, yurak qorinchasi fibrillyatsiyasi va yurakni to‘xtashiga olib kelishi mumkin. Bu holatlardan oldin ko‘pincha MNT tomonidan og‘ir toksiklik belgilari masalan, tirishish ko‘rinishidagi simptomlar yuz beradi, biroq, kam hollarda yurakni to‘xtashi MNT tomonidan oldindan yuz beruvchi samaralarsiz kuzatilgan. Preparat juda tez bolyusli inyektsiya qilingandan so‘ng yurakning koronar qon tomirlarida bupivakainning shunchalik yuqori kontsentratsiyasiga erishish mumkinki, qon aylanish tizimiga ta’siri mustaqil ravishda yoki MNT tomonidan samaralar rivojlanishidan oldin kuzatiladi. Ushbu mexanizmni inobatga olib, miokardning faoliyatini susayishi intoksikatsiyaning xatto birinchi simptomi sifatida rivojlanishi mumkin. Davolash: O‘tkir tizimli zaharlanishning belgilari paydo bo‘lganida, mahalliy anestetiklarni qo‘llashni darhol to‘xtatishi lozim. Davolashning o‘pkani yaxshi ventilyatsiyasini, oksigenatsiyani va qon aylanishini yetarli darajada ushlab turishiga qaratilgan bo‘lishi lozim. Doimo kislorod berib turish va zaruruat tug‘ilganda o‘pkani sun’iy ventilyatsiyasini o‘tkazish lozim. Agar tirishilar 15-20 sekunddan keyin o‘z-o‘zidan to‘xtamasa, o‘pka ventilyatsiyasini yaxshilash uchun patsiyentga 1-3 mg/kg tiopental natriyni vena ichiga yuborish lozim, yoki vena ichiga 0,1 mg/kg diazepamni yuborish lozim (ushbu vosita ancha sekin ta’sir qiladi). Uzoq muddatli tirishishlar patsiyentning nafasiga va oksigenatsiyasiga xavf soladi. Miorelaksantlarni (masalan, suksametoniya 1 mg/kg) inyektsiya qilish, patsiyentning o‘pka ventilyatsiyasini va oksigenatsiyasini ta’minlash uchun ancha yaxshi sharoit yaratadi, lekin traxeal intubatsiya va O‘SV ni o‘tkazish tajribasiini talab etadi. Arterial bosimi pasayganda/bradikardiyada vazopressor (qon tomirlarni toraytiruvchi) vositalarni yuborish lozim (masalan, 5-10 mg efedrin, 2-3 minutdan keyin takror yuborish mumkin). Qon aylanishi to‘xtab qolgan hollarda darhol pnevmokardial shoshilinch choralarni boshlash lozim. Nafasini yaxshi oksigenatsiyasini va qon aylanishini bir vaqtda atsidozni muvofiqlashtirish yo‘li bilan tutib turish muhimdir. Yurak to‘xtab qolgan uzoq muddatli reanimatsion choralarini o‘tkazish talab etilishi mumkin.

Retsept bo‘yicha

1 shisha flakon 20 ml 0,25% eritma Bi-Keyntm karton o‘ramda joylangan. 10 o‘ram qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan qutida.

2 yil.