tiniq, rangsiz eritma.

antiadrenergik vositalar. ganglioblokatorlar.

S02VS.

Vena ichiga yuborilgandan yoki mahalliy inyektsiyadan keyin hujayradan tashqari suyuqligiga tushadi. To‘qima to‘siqlari (shu jumladan gematoentsefalik va yo‘ldosh to‘siqlari) orqali yomon o‘tadi. Buyrak orqali o‘zgarmagan holda chiqariladi; 24 soat davomida preparatning 90% chiqariladi. Chiqarilish tezligi inyektsiyadan keyingi birinchi soatlarda maksimal. Buyrak yetishmovchiligida kumulyatsiya kuzatilishi mumkin. Farmakokinetikasi to‘liq o‘rganilmagan.

Nazorat qilinadigan arterial gipotenziya uchun, gipertonik kriz (shu jumladan, chap qorincha yetishmovchiligi bilan asoratlangan), periferik qon tomirlarining spazmlari (endarteriit, o‘zgarib turuvchi oqsoqlik) da qo‘llaniladi.

Mushak ichiga, vena ichiga yoki teri ostiga buyuriladi. Dozalash tartibi, bemorlarning reaktsiyalarini yuqori shaxsiy o‘zgaruvchanligi tufayli shaxsiy. Davolashni boshlashdan oldin shaxsiy sezuvchanlikka sinama o‘tkazish kerak, buning uchun o‘rtacha dozaning 1/2 yuboriladi (tanlangan yuborish yo‘li bilan) va bemorning holati nazorat qilinadi. Kattalar. Nazorat qilib bo‘ladigan gipotenziya: vena ichiga 1-1,5 ml dan (25-37,5 mg) 2 minut davomida yuboriladi. Gipertonik kriz: bartaraf etish uchun mushak ichiga yoki teri ostiga 0,5-1 ml dan        (12,5-25 mg) yuboriladi. Zarurat bo‘lganida takroriy inyektsiyalarni (sutkada 3-4 marta) o‘tkazish mumkin. Periferik qon tomirlarning spazmi: mushak ichiga yoki teri ostiga 0,25-0,5 ml dan    (6,25-12,5 mg) ovqatdan 1 soat oldin kuniga 2-4 marta yuboriladi. Davolash tanaffuslar bilan 1-3 haftalik 2-4-6 haftalik kurslar bilan o‘tkaziladi. Kattalar uchun mushak ichiga va teri ostiga yuborilganida maksimal dozalari: bir martalik − 3 ml (75 mg), sutkalik 12 ml (300 mg). Benzogeksoniy takror yuborilganida samarasi asta-sekin pasayishi sababli, davolash eng kichik dozadan boshlanadi, keyin esa doza asta-sekin oshiriladi. Bolalarga shoshilinch holatlarda mushak ichiga yoki vena ichiga yuboriladi. Vena ichiga asta-sekin (6-8 minut davomida) 10-20 ml natriy xloridining izotonik eritmasi yoki glyukozada suyultirib yuboriladi. Bolalar uchun bir martalik dozalari: 2 yoshgacha –      0,04-0,08 ml/kg (1-2 mg/kg), 2-4 yosh – 0,02-0,08 ml/kg (0,5-2 mg/kg), 5 yoshdan kattalarga –   0,02 ml/kg (0,5 mg/kg).

Yurak tomonidan: pulsni tezlashishi, taxikardiya, yurak sohasida og‘riq. Nerv tizimi tomonidan: holsizlik, bosh aylanishi, qorachiqlarni kengayishi, akkomodatsiyani buzilishlari, xotirani qisqa muddatli pasayishi, dizartriya, nafasni susayishi. Ovqat hazm qilish tizimi tomonidan: og‘izni qurishi, disfagiya, qabziyat; uzoq vaqt qo‘llanganida – ichak atoniyasi va o‘t pufagining falaji. Siydik-chiqarish tizimi tomonidan buzilishlar: uzoq vaqt qo‘llanganida − qovuq atoniyasi, tsistit rivojlanishga yordam beruvchi siydikni dimlanib qolishi bilan bo‘lgan siydik chiqarilishini buzilishi. Qon tomirlari tomonidan buzilishlar: ortostatik gipotenziya (xatto kollaps rivojlanishigacha), sklera qon tomirlarining inyektsiyasi.

Preparatga shaxsiy yuqori sezuvchanlik; arterial gipotenziya, gipovolemiya va shok, feoxromotsitoma, o‘tkir bosqichdagi miokard infarkti, ishemik insult (2 oygacha), trombozlar (shu jumladan bosh miya arteriyalarining trombozlari), yopiq burchakli glaukoma, jigar va/yoki buyrak yetishmovchiligi, markaziy nerv tizimining degenerativ o‘zgarishlarida qo‘llash mumkin emas.

Preparat adrenoblokatorlar va xolinoblokatorlarning samaralarini kuchaytiradi. Venoz vazodilatatorlar, gistaminga qarshi, narkotik, uxlatuvchi vositalar, neyroleptiklar, tritsiklik antidepressantlar, mahalliy anestetiklar, antigipertenziv preparatlarning ta’sirini o‘zaro kuchaytiradi. MAO ingibitorlari bilan birga qo‘llanganida kollaps rivojlanishi mumkin. Qandli diabeti bo‘lgan bemorlarning insulinga sezuvchanligini oshiradi. Preparatning samaradorligini antixolinesteraz dori vositalari, N-xolinomimetiklar va qusishni chaqiruvchi preparatlar pasaytiradi.

Preparatni tibbiyotda qo‘llanishiga cheklovlar tromb hosil qilishga moyillik, keksalik yoshi (nojo‘ya samaralarining xavfi yuqori) hisoblanadi. Davolashni sinchkov tibbiy nazorat ostida o‘tkazish kerak; vena ichiga yuborilganida arterial bosim muntazam nazorat qilinadi. Kollapsni rivojlanishidan saqlanish uchun patsiyent yuborishdan oldin va undan keyin  2-2,5 soat davomida gorizontal holatda bo‘lishi kerak. Ichak yoki qovuq atoniyasi rivojlanganida prozerin, galantamin yoki boshqa xolinomimetiklarni yoki antixolinesteraz preparatlarni yuborish maqsadga muvofiqdir. Benzogeksoniyga nisbatan o‘rganib qolish tez rivojlanadi, bu dozani oshirishni talab qiladi.

Homiladorlik davrida preparatni qo‘llash mumkin emas. Preparatni qo‘llashga zarurat bo‘lganida emizishni to‘xtatish kerak.

Original o‘ramida, 250S dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.

Doza oshirib yuborilganida ortostatik kollaps rivojlanishi mumkin. Davolash: bemor boshi pasaytirilgan va oyoqlari ko‘tarilgan holatga o‘tkaziladi, katta bo‘lmagan dozalarda mezaton yoki efedrin, kordiamin, kofein yuboriladi.

Retsept bo‘yicha

1 ml dan ampulalarda, №10 qutida; №5, №5×2, № 10 blisterda qutida.

4 yil.