to‘q sariq, dumaloq, ikki tomonlama qavariq, har ikki tomoni silliq, plyonka qobiq bilan qoplangan tabletkalar.

antigipertenziv vosita.

S09DA

Lozartan – ichga qabul qilingandan so‘ng me’da-ichak yo‘llaridan yaxshi so‘riladi. Biokiraolishligi taxminan 33% ni tashkil etadi. Jigar orqali “birinchi marta o‘tish” samarasiga ega. Yaqqol ifodalangan antigipertenziv faollikka (10-40 marta yuqori) ega bo‘lgan faol karboksil metaboliti EXP-3174, shuningdek nofaol metabolitlar, shu jumladan gidroksillanish yo‘li bilan hosil bo‘ladigan ikkita asosiy metabolitlarni hosil qilib, metabolizmga uchraydi. Qon plazmasida lozartanning maksimal kontsentratsiyasi qabul qilingandan so‘ng 1 soatdan keyin aniqlanadi; faol metabolitining maksimal kontsentratsiyasi – 3-4 soatdan keyin aniqlanadi. Lozartan va faol metabolitining 98% dan ortiq qismi plazma oqsillari, asosan albumin bilan bog‘lanadi. Lozartan gematoentsefalik to‘siqdan (GET) deyarli o‘tmaydi. Yakuniy bosqichida lozartan va faol metabolitining yarim chiqarilish davri (T1/2) muvofiq ravishda taxminan 1,5-2,5 soat va 6-9 soatni tashkil etadi. Lozartan siydik va axlat bilan o‘zgarmagan holda va metabolitlar holida chiqariladi. Taxminan 35% siydik bilan, taxminan 60% – axlat bilan (safro bilan) chiqariladi. 100 mg bir martalik sutkalik dozada qo‘llanganida na lozartan, na uning faol metaboliti qon plazmasida ahamiyatli darajada to‘planmaydi. Gidroxlortiazid – ichga qabul qilingandan so‘ng me’da-ichak yo‘llari (MIY) dan noto‘liq, ammo yetarlicha tez so‘riladi. Dozaning 60-80% MIY dan so‘riladi. Qon plazmasida Smax ga erishish vaqti – 1,5-3 soatni tashkil etadi. Gematoentsefalik to‘siq orqali o‘tadi, ko‘krak suti bilan ajralib chiqadi. GET orqali o‘tmaydi. Jigarda ahamiyatsiz darajada metabolizmga uchraydi. Ichga qabul qilingan dozaning 61% dan kamroq qismi 24 soat davomida o‘zgarmagan holda chiqariladi. Buyrak orqali tez chiqariladi. T1/2 5,6 soatdan 14,8 soatgacha tebranadi.

Arterial gipertenziya (majmuaviy davolash optimal hisoblangan patsiyentlarda);arterial gipertenziyasi va chap qorincha gipertrofiyasi bo‘lgan patsiyentlarda yurak qon-tomir kasalliklarini rivojlanish xavfini va o‘limni kamaytirish uchun qo‘llanadi;

Preparat ichga ovqatlanishdan qat’iy nazar qabul qilinadi. Arterial gipertenziya Preparatning odatdagi boshlang‘ich va samarasini tutib turuvchi doza kuniga 1 tabletkani tashkil etadi. Ushbu dozada qo‘llanganida AB ni adekvat nazorat qilishga erishish imkoni bo‘lmagan patsiyentlar uchun preparatning dozasi kuniga 1 marta 2 tabletkagacha oshirilishi mumkin. Maksimal dozasi 2 tabletkani tashkil etadi, kuniga 1 marta qabul qilinadi. Umuman olganda, maksimal gipotenziv samarasiga davolash boshlangandan so‘ng 3 hafta davomida erishiladi. Keksa yoshdagi patsiyentlarga boshlang‘ich dozani tanlash zarurati yo‘q. Arterial gipertenziyasi va chap qorincha gipertrofiyasi bo‘lgan patsiyentlarda yurak-qon tomir kasaliklari va o‘limni rivojlanish xavfini pasayishi Lozartanning standart boshlang‘ich dozasi – 50 mg ni tashkil etadi, sutkada 1 marta qabul qilinadi. Lozartanni sutkada 50 mg qabul qilish fonida AB kutilgan darajasiga erishish imkoni bo‘lmagan patsiyentlarga lozartanni gidroxlortiazidning kichik dozalari (12,5 mg) majmuada qo‘llash yo‘li bilan davolash talab etiladi, yoki zarurat bo‘lganida preparatning dozasini sutkada 2 tabletkagacha oshirish (jami sutkada 100 mg lozartan va 25 mg gidroxlortiazidni bir marta qabul qilish) kerak.

Nojo‘ya reaktsiyalar ilgari lozartan kaliy va/yoki gidroxlortiazid qo‘llanganida kuzatilgan nojo‘ya reaktsiyalar bilan cheklanadi. Essentsial gipertenziyani davolashda eng ko‘p kuzatiladigan nojo‘ya samaralarga bosh aylanishi kiradi. Allergik reaktsiyalar: lozartanni qabul qilganda kam hollarda angionevrotik shish, jumladan xiqildoq va/yoki tilni shishi, bu holat nafas yo‘llari obstruktsiyasiga va/yoki yuz, lab, xalqum va/yoki tilni shishiga olib kelgan. Bu patsiyentlarning ba’zilarida ilgari boshqa preparatlar, shu jumladan AAF ingibitorlari qo‘llanganida rivojlangan. Juda kam hollarda lozartanni qabul qilganda vaskulitni ko‘rinishlari rivojlangan. Yurak-qon tomir tizimi tomonidan: AB ni pasayishi. Ovqat hazm qilish tizimi tomonidan: lozartanni qabul qilganda gepatitni juda kam hollari (< 1%), diareya qayd etilgan. Nafas a’zolari tomonidan: lozartanni qabul qilganda – yo‘tal. Teri qoplamlari tomonidan: eshakemi. Laborator ko‘rsatkichlari: kam hollarda (< 1%) giperkaliyemiya (zardobdagi kaliy 5,5 mmol/l dan ortiq), “jigar” transaminazalarining faolligini oshishi bo‘lishi mumkin.

preparatning komponentlariga yuqori sezuvchanlik;anuriya;yaqqol ifodalangan arterial gipotenziya;jigar va buyrak faoliyatini yaqqol ifodalangan buzilishlari;gipovolemiya (shu jumladan, diuretiklarni yuqori dozalari fonida);homiladorlik va laktatsiya;18 yoshgacha bo‘lgan bolalarda qo‘llash mumkin emas (samaradorligi va xavfsizligi aniqlanmagan). Ehtiyotkorlik bilan: buyrak arteriyasini bilateral stenozi yoki yagona buyrak arteriyasini stenozi bo‘lgan patsiyentlarga ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. Qandli diabet, giperkaltsiyemiya, giperurikemiya va/yoki podagra, shuningdek allergologik anamnezi og‘ir bo‘lgan va bronxial astmasi bo‘lgan patsiyentlarga, shu bilan birga biriktiruvchi to‘qimani tizimli kasalliklari (shu jumladan, tizimli qizil yugurik) bo‘lgan patsiyentlarga preparat ehtiyotkorlik bilan buyuriladi.

Lozartan boshqa gipotenziv vositalarning samarasini kuchaytiradi. Lozartanni gidroxlorotiazid, digoksin, bilvosita antikoagulyantlar, tsimetidin, fenobarbital, ketokonazol va eritromitsin bilan klinik ahamiyatli o‘zaro ta’siri kuzatilmagan. Angiotenzin II va uning ta’sirini bloklaydigan boshqa preparatlar kabi, lozartanni kaliyni tejovchi diuretiklar (masalan, spironolakton, triamteren, amilorid), kaliy preparatlari, tarkibida kaliy saqlovchi tuzlar bilan bir vaqtda buyurish giperkaliyemiyaga olib kelishi mumkin. Gidroxlortiazid Quyidagi dori vositalari bir vaqtda qo‘llanganida tiazid diuretiklari bilan o‘zaro ta’sir qilishi mumkin: Barbituratlar, narkotik analgetiklar, etanol – ortostatik gipotenziyani kuchaytirishi mumkin. Gipoglikemik vositalar (peroral vositalar va insulin) – gipoglikemik vositalarning dozasiga tuzatish kiritish talab etilishi mumkin. Boshqa gipotenziv vositalar – additiv samara kuzatilishi mumkin. Kolistiramin gidroxlortiazidning so‘rilishini pasaytiradi. Kortikosteroidlar, AKTG – elektrolitlar, ayniqsa kaliyni yo‘qotilishini kuchayishi. Pressor aminlar – pressor aminlarning samarasi biroz pasayishi mumkin, bu holat uni qo‘llashga to‘sqinlik qilmaydi. Qutbsizlantirmaydigan miorelaksantlar (masalan, tubokurarin) – miorelaksantlarning ta’siri kuchayishi mumkin. Litiy preparatlari – diuretiklar litiyning buyrak klirensini kamaytiradilar va litiy bilan zaharlanish havfini oshiradilar, shuning uchun bir vaqtda qo‘llash tavsiya etilmaydi. Nosteroid yallig‘lanishga qarshi preparatlar (NYAQP) – ba’zi patsiyentlarda, NYAQP ni qo‘llash diuretiklarning diuretik, natriyuretik va gipotenziv samaralarini kamaytirishi mumkin. Laborator tekshiruv natijalariga ta’siri – kaltsiyni ekskretsiyasiga ta’sir qilishi tufayli, tiazidlar qalqonsimon bez oldi bezlari faoliyatining tahlil natijalariga ta’sir qilishi mumkin.

Preparatni boshqa gipotenziv vositalar bilan birga buyurish mumkin. Keksa yoshdagi bemorlarga boshlang‘ich dozani tanlash zarurati yo‘q. Preparat buyrak arteriyalarini ikki tomonlama stenozi yoki yagona buyrak arteriyasini stenozi bo‘lgan patsiyentlarning plazmasida mochevina va kreatininning kontsentratsiyasini oshirishi mumkin. Gidroxlortiazid arterial gipotenziyani kuchaytirishi va suv-elektrolitlar muvozanatini izdan chiqarishi (qon-tomirlarda aylanib yurgan qon hajmini kamayishi, giponatriyemiya, gipoxloremik alkaloz, gipomagniyemiya, gipokaliyemiya), glyukozaga bo‘lgan tolerantlikni buzishi, Sa2+ ionlarini siydik bilan chiqarilishini pasaytirishi va qon plazmasida Sa2+ ionlarining kontsentratsiyasini o‘z-o‘zidan o‘tib ketuvchi oshishini chaqirishi, xolesterin va triglitseridlarning kontsentratsiyasini oshirishi, giperurikemiya va/yoki podagrani rivojlanishini qo‘zg‘atishi mumkin. Homiladorlik vaqtida qo‘llanishi Homiladorlikning II va III uch oyliklarida bevosita renin-angiotenzin tizimiga ta’sir qiluvchi dori vositalarni qabul qilish, homilani nobud bo‘lishiga olib kelishi mumkin. Homiladorlik rivojlanganida preparatni bekor qilish ko‘rsatilgan. Homilada va yangi tug‘ilgan chaqaloqda sariqlikni rivojlanishi, onada trombotsitopeniyani rivojlanish havfi borligi sababli, odatda homilador ayollarga diuretiklarni qo‘llash tavsiya etilmaydi. Diuretiklar bilan davolash homiladorlik toksikozi rivojlanishini oldini olmaydi. Avtotransport va boshqa mexanizmlarni boshqarish qobiliyatga ta’siri Avtomobilni va boshqa mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta’sir qilishi yuzasidan ma’lumotlar yo‘q. Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati tugaganidan so‘ng ishlatilmasin.

30oS dan yuqori bo‘lmagan haroratda, yorug‘lik va namlikdan himoyalangan joyda saqlansin.

Simptomlari: lozartan – AB ni yaqqol pasayishi va taxikardiya; bradikardiya (vagusni qo‘zg‘alishi oqibatida rivojlanishi mumkin). Gidroxlortiazid – elektrolitlarni yo‘qotilishi (gipokaliyemiya, giperxloremiya, giponatriyemiya), shuningdek haddan tashqari diurez oqibatida rivojlanuvchi degidratatsiya. Davolash: simptomatik va samarasini tutib turuvchi davolash o‘tkaziladi. Agar preparat yaqin vaqtda qabul qilingan bo‘lsa, me’dani yuvish kerak; zarurat bo‘lganida suv-elektrolitlar muvozanatiga tuzatish kiritiladi. Lozartan va uning faol metabolitlari gemodializ yordamida chiqarilmaydi.

Shifokor retsepti bo‘yicha

Plyonka qobiq bilan qoplangan tabletkalar; 10 tabletkadan alyumin blisterda; 3 alyumin blisterdan tibbiyotda qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga karton qutiga joylangan.

2 yil.