korpusi sariq rangli va qopqoqchasi yashil rangli, oxirlari yarimsferik, tsilindrik shaklli №0 qattiq jelatin kapsulalar. Kapsulaning ichidagisi – och-sariq rangli kukun. Saqlanganida biroz qumoq aralashma bo‘lishi mumkin.

Viruslarga qarshi vosita.

Kattalar va 12 yoshdan katta bolalarda nafas yo‘llarining virus bilan zararlanishi oqibatidagi gripp, o‘tkir respirator virusli kasallik, isitmali holatlarni etiotrop va simptomatik davolashda qo‘llaniladi.

Ichga, ovqatdan keyin, suv bilan qabul qilinadi. 12 yoshdan katta bolalarga va kattalarga – isitma sindromi saqlanganida 2 kapsuladan kuniga 2-3 marta 3-5 kun davomida qabul qilinadi. Preparatni qabul qilish davomida ahvolni yaxshilanishi kuzatilmasa, qabul qilishni to‘xtatish va shifokorga murojaat qilish lozim. Nojo‘ya ta’sirlari MNT tomonidan: kam hollarda – bosh og‘rig‘i, kuchli toliqish, yuqori qo‘zg‘aluvchanlik, bosh aylanishi, tremor, giperkineziya. MIY tomonidan: 7 kundan ortiq uzluksiz qabul qilinganida me’da va o‘n ikki barmoq ichakning shilliq qavati shikastlanishi mumkin, dispepsiya, og‘iz qurishi, ko‘ngil aynishi, anoreksiya, meteorizm, diareya. Qon tizimi tomonidan: 7 kundan ortiq uzluksiz qabul qilinganida – agranulotsitoz, leykopeniya, trombotsitopeniya, neytropeniya, anemiya. Allergik reaktsiyalar: kam hollarda – teri toshmasi, qichishish, eshakemi bo‘lishi mumkin.

– preparatning tarkibiga kiruvchi bir yoki bir necha komponentlariga yuqori sezuvchanlik; – homiladorlik va laktatsiya davri; – 12 yoshgacha bo‘lgan bolalarda qo‘llash mumkin emas.

Boshqa dori vositalari bilan birga qabul qilish zarurati tug‘ilganda oldindan shifokor bilan maslahatlashing. Paratsetamol va remantadinni birga qo‘llanishi remantadinning  maksimal kontsentratsiyasi va AUC ko‘rsatkichini taxminan 11% ga pasayishiga olib keladi. Askorbin kislotasi remantadinning Cmax ko‘rsatkichini 10% ga pasaytiradi. Tsimetidin remantadinning klirenini 18% ga pasaytiradi. Remantadin tutqanoqqa qarshi vositalarning samaradorligini pasaytiradi. Paratsetamol urikozurik dori vositalarning samaradorligini pasaytiradi. Jigarda mikrosomal oksidlanish fermentlari induktorlari (fenitoin, etanol, barbituratlar, rifampitsin, fenilbutazon, tritsiklik antidepressantlar), etanol va gepatotoksik preparatlar gidroksillangan faol metabolitlarni ishlab chiqarilishini oshiradi, bu xatto dozani biroz oshirib yuborilganda ham og‘ir intoksikatsiyalarni rivojlanishiga olib kelishi mumkin. Barbituratlarni uzoq muddat qo‘llanilishi paratsetamolning samaradorligini pasaytiradi. Etanol o‘tkir pankreatitni rivojlanishiga zamin yaratadi. Jigarda mikrosomal oksidlanish fermentlari ingibitorlari (shu jumladan tsimetidin) gepatotoksik ta’sir xavfini kamaytiradi. Paratsetamol va boshqa NYAQV ni uzoq vaqt birga qo‘llanishi “analgetik” nefropatiyani va buyrak papillyar nekrozini rivojlanish xavfini, buyrak yetishmovchiligining terminal bosqichini boshlanish xavfini oshiradi. Diflunisal paratsetamolning plazmadagi kontsentratsiyasini 50% ga oshiradi – gepatotoksiklikni rivojlanish xavfi oshadi. Miyelotoksik dori vositalari preparatning gematotoksiklik ko‘rinishlarini kuchaytiradi. Askorbin kislotasi qonda benzilpenitsillin va tetratsiklinlarning kontsentratsiyasini oshiradi; sutkada 1 g dozada etinilestradiolning (shu jumladan peroral kontratseptivlarning tarkibiga kiruvchi etinilestradiolning) biokiraolishligini oshiradi. Geparin va bilvosita antikoagulyantlarning samaradorligini pasaytiradi. Salitsilatlar va qisqa ta’sirga ega sulfanilamidlar bilan davolanganda kristalluriyani rivojlanish xavfini oshiradi, buyrak orqali kislotalarni chiqarilishini  sekinlashtiradi, ishqoriy reaktsiyaga ega dori vositalarni (shu jumladan alkaloidlarni) chiqarilishini kuchaytiradi. Etanolning umumiy klirensini oshiradi, bu o‘z navbatida organizmda askorbin kislotasining kontsentratsiyasini pasaytiradi. Bir vaqtda qo‘llanganda izoprenalinning xronotrop ta’sirini pasaytiradi. Barbituratlar va primidon askorbin kislotasini siydik bilan chiqarilishini oshiradi. Neyroleptiklar – fenotiazin hosilalarining terapevtik ta’sirini, amfetamin va tritsiklik antidepressantlarning buyrak kanalchalarida reasorbtsiyasini kamaytiradi. CYP3A4 ingibitorlari (shu jumladan ketokonazol, eritromitsin), CYP3A4 va CYP2D6 ingibitorlari (tsimetidin va boshqalar) qonda loratadinning kontsentratsiyasini oshiradi. Jigarda mikrosomal oksidlanish fermentlari induktorlari (fenitoin, etanol, barbituratlar, rifampitsin, fenilbutazon, tritsiklik antidepressantlar) loratadinning samaradorligini pasaytiradi.

Davolashni kasallikning birinchi belgilari paydo bo‘lganidan keyin kechi bilan 48 soat ichida boshlash lozim. Qo‘llash davomiyligi – 5 kundan oshmasligi kerak. Uzoq muddat (7 kundan ortiq) qo‘llanganda yondosh surunkali kasalliklar zo‘rayishi mumkin, arterial gipertenziyasi bo‘lgan keksa yoshdagi patsiyentlarda gemorragik insultni (preparatning tarkibiga kiruvchi remantadinni hisobiga) rivojlanish xavfi oshadi. Postinfektsion immunitetni shakllanishi uchun 12 yoshgacha bo‘lgan bolalarda qo‘llash tavsiya qilinmaydi. Anamnezda tutqanoq bo‘lganiga ko‘rsatmalar bo‘lganida va remantadinni qo‘llash fonida tirishishga qarshi davolash o‘tkazilganda tutqanoq xurujini rivojlanish xavfi oshadi. Preparat qabul qilinganda alkogolli gepatozi bo‘lgan bemorlarda jigarni shikastlanish xavfi oshadi. Plazmada glyukoza va siydik kislotasini miqdoriy aniqlashda laborator tekshiruvlarning ko‘rsatkichlarini (paratsetamol) o‘zgartiradi. Askorbin kislotasining kortikosteroid gormonlar sinteziga rag‘batlantiruvchi ta’siri tufayli, buyrak usti bezi faoliyatini va arterial bosim (AB) ni kuzatib turish lozim. Askorbin kislotasi kimyoviy jihatdan qaytaruvchi sifatida turli laborator testlar (qonda glyukoza, bilirubin miqdori, “jigar” transaminazalari va LDG faolligi) natijalarini o‘zgartirishi mumkin. Metastazlanuvchi o‘smalar bo‘lganida qo‘llash mumkin emas. Paratsetamolning dozasini oshirib yuborish xavfi tsirrozsiz jigarning alkogolli kasalligi bo‘lgan bemorlarda yuqoriroqdir. Doza oshirib yuborilgan hollarda, xatto agar patsiyent o‘zini yaxshi his etayotgan bo‘lsa xam, kechikish xavfi tufayli va jigarni jiddiy shikastlanishi mumkinligi tufayli, darhol shifokorga murojaat qilish lozim. Noxush oqibatlar simtomlarni nazorat qilish uchun zarur bo‘lgan eng samarali dozani eng qisqa vaqt davomida qo‘llab, shuningdek dozani ovqat bilan birga qabul qilib, minimumga yetkazilishi mumkin. Jigarni bo‘lishi mumkin bo‘lgan shikastlovchi ta’siriga yo‘l qo‘ymaslik maqsadida preparatni qabul qilish davrida alkogolni iste’mol qilish mumkin emas. Homiladorlik va emizish davri Teratogen samaralar: Homiladorlik – toifa S. Homilador ayollarda adekvat va anzorat qilingan tadqiqotlar o‘tkazilmagan. Remantadin sichqonlarda yo‘ldosh orqali o‘tishi xabar berilgan. Remantadin kalamushlarda sutkada 200 mg/kg dozada (mg/m2 asosida hisoblanganda MRHD 11 barobar doza) yuborilganda embriotoksik ta’sir ko‘rsatadi. Bu dozada embriotoksik ta’sir fetal rezorbtsiyadan iborat bo‘lgan bo‘lib, ushbu doza shuningdek onada juda ko‘p samaralarni, shu jumladan ataksiya, tremor, tirishishlar va tana vaznini ancha kamayishini chaqirgan. Quyonlar sutkada 50 mg/kg gacha bo‘lgan dozani (AUC ga asoslangan MRHD taxminan 0,1 barobar doza) qabul qilganlarida embriotoksiklik kuzatilmagan, lekin rivojlanish anomaliyalari ko‘rinishidagi dalillar, 12 ta yoki 13 ta qovurg‘ali homilalar nisbatini o‘zgarishi ko‘rinishida aniqlangan. Bu nisbat avlodda odatda taxminan 50:50 bo‘lib, ammo remantadin bilan davolangandan keyin esa, 80:20 ni tashkil etgan. Teratogen bo‘lmagan samaralar: Remantadin homilador kalamushlarga tug‘ruqdan oldingi va keyingi davrda sutkada 30, 60 va 120 mg/kg dozalarda (mg/m2 asosida hisoblanganda MRHD 1,7, 3,4 va 6,8 barobar dozalar) yuborilgan. Homiladorlik vaqtida onalardagi toksiklik remantadinning ikkita ancha yuqori dozalarida aniqlangan bo‘lib, sutkada 120 mg/kg li maksimal dozada tug‘ruqdan keyingi birinchi 2-4 kun ichida o‘lim ko‘rsatkichi oshgan. F1 avlodni mahsuldorligini pasayishi shuningdek ikkita yanada yuqoriroq dozalar uchun aniqlangan. Shu sabablarga ko‘ra preparatni homiladorlikda qo‘llash mumkin emas. Emizikli onalar: Remantadinni emizish davri davomidan qabul qilgan kalamushlarning avlodida aniqlangan nojo‘ya samaralar tufayli, remantadinni emizikli onalarda qo‘llash mumkin emas. Remantadin dozalarga qarab, kalamushlar sutida aniqlangan: qabul qilingandan keyin 2 dan 3 soatgacha bo‘lgan davrda aniqlangan. Avtotransportni haydash va mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta’siri Patsiyentlar yuqori diqqat, ruxiy tezkorlik va harakat reaktsiyalarini talab qiluvchi faoliyat turlaridan saqlanishlari kerak (preparat remantadin saqlaydi). Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati o‘tgach ishlatilmasin.

Namlikdan va yorug‘likdan himoyalangan joyda, 15-25°S gacha bo‘lgan haroratda saqlansin.

Simptomlari: birinchi 24 soat davomida terini oqarishi, ko‘ngil aynishi, qusish va epigastral sohada og‘riq, tremor, uyquchanlik, taxikardiya, qonda bilirubinni oshishi, moddalar almashinuvini izdan chiqishi, yondosh surunkali kasalliklarni zo‘rayishi yuz berishi mumkin. Paratsetamolning dozasini oshirib yuborilishini belgilari – ko‘ngil aynishi, qusish, me’dada og‘riq, teri qoplamalarini oqarishi, anoreksiya. Bir yoki ikki sutkadan keyin jigarni shikastlanish belgilari aniqlanadi. Og‘ir hollarda jigar yetishmovchiligi va komatoz holat rivojlanadi. Kattalarda paratsetamolning toksik ta’siri 10-15 g dan ortiq paratsetamol qabul qilingandan keyin yuz berishi mumkin: “jigar” transaminazalari faolligini oshishi, protrombin vaqtini oshishi (qabul qilingandan keyin 12-48 soatdan so‘ng); jigarni shikastlanishining yoyilgan klinik manzarasi 1-6 kundan keyin paydo bo‘ladi. Kam hollarda jigarni shikastlanishi yashin tezligida rivojlanadi va buyrak yetishmovchiligi (tubulyar nekroz) bilan asoratlanishi mumkin. Davolash: doza oshirib yuborilganiga shubha tug‘ilganda shifokorga murojaat qilish lozim. Jabrlangan patsiyentda zaharlanishning birinchi 4 soati davomida me’dani yuvishni o‘tkazish, adsorbentlarni (faollashtirilgan ko‘mir) qabul qilish kerak. SH-guruhi donatorlari va glutation sintezining o‘tmishdoshi – metioninni – doza oshirib yuborilgandan keyin 8-9 soatdan so‘ng va N-atsetiltsisteinni esa – 12 soatdan so‘ng yuborish kerak. Qo‘shimcha terapevtik choralarni o‘tkazish zarurati qondagi paratsetamolning kontsentratsiyasi, shuningdek uni qabul qilingandan keyin o‘tgan vaqtga qarab aniqlanadi.

Retseptsiz

Qattiq jelatin kapsulalar № 0, 10 kapsuladan kontur uyali o‘ramda, 2 kontur uyali o‘ramdan qutida.

2 yil.