sarg‘ish rangdan sariq ranggacha yoki yashilsimon rangdan yashil ranggacha bo‘lgan, deyarli ko‘rinmaydigan zarrachalarsiz tiniq eritma.

xinolonlar guruhidan mikroblarga qarshi vositalar, pefloksatsin.

Vena ichiga yuborilganida pefloksatsin farmakokinetikasi ichga qabul qilgandagi kabi o‘xshash bo‘ladi. Pefloksatsinni sutkada bir yoki ikki marta 400 mg dozada sog‘lom ko‘ngillilarga ko‘p marta yuborilganida zardobda eng yuqori kontsentratsiya infuziyadan keyin darhol 5,8 mkg/ml ni, eng kichik kontsentratsiya esa infuziyadan keyin 12 soat o‘tgach 1,49 mkg/ml ni tashkil etgan. Uchinchi doza yuborilganidan keyin o‘rtacha eng yuqori va eng kichik kontsentratsiyalar tegishincha 9,55 mkg/ml va 4,22 mkg/ml ni tashkil etgan. Plazma oqsillari bilan 20–30% pefloksatsin bog‘lanadi. 400 mg li bir martalik doza qabul qilinganidan keyin taqsimlanish hajmi 1,7 l/kg ni tashkil etadi. Pefloksatsin vena ichiga yuborilganidan keyin organizm to‘qimalari va suyuqliklarida tez taqsimlanadi. Pefloksatsin ikkita bosh metabolitlar: N-dimetil-pefloksatsin va pefloksatsin-N-oksidi hosil bo‘lgan holda jigar metabolizmiga uchraydi. Faqat ularning birinchisi bakteriyalarga qarshi faollikka ega. Buyrak orqali o‘zgarmagan pefloksatsin va uning ikki asosiy metabolitlari ko‘rinishida qabul qilingan dozaning 59% ajratiladi. Umuman olganda dozaning 60% siydik bilan va 40% ahlat bilan ajratiladi. Pefloksatsin va uning metabolitlari 48 soat davomida ajratiladi. Safro bilan pefloksatsin va uning metabolitlarini 20–30% ajratiladi. Bir martalik doza qabul qilinganidan keyin ajratilish davri 10,5 soatni tashkil etadi. Ko‘p marta qabul qilinganida yarim chiqarilishsh davri 12,3 soatgacha oshadi.

Pefloksatsinga sezuvchan mikroorganizmlar chaqirgan quyidagi infektsiyalarni: buyrak va siydik chiqarish yo‘llarining infektsiyalari (jumladan prostatit);nafas yo‘llarining infektsiyalari (surunkali bronxitni zo‘rayishi, mukovistsidozni zo‘rayishi, kasalxona ichidagi pnevmoniya);otorinolaringologik infektsiyalar (surunkali sinusit, xavfli tashqi otit);abdominal va gepatobiliar infektsiyalar;og‘ir bakterial me’da-ichak infektsiyalari;salmonellalar tashuvchiligi;suyak va bo‘g‘imlarning infektsiyalari (grammanfiy mikroorganizmlar chiqargan osteomiyelit);stafilokokklarga qarshi penitsillinga rezistent bo‘lgan stafilokokklar chiqargan teri va yumshoq to‘qimalarning infektsiyalari;septitsemiya va endokardit;meningit (agar kasallik qo‘zg‘atuvchisi faqat pefloksatsinga sezuvchan bo‘lsa);gonoreya;jarrohlik operatsiyalarini o‘tkazishdagi infektsiyalarni oldini olishda qo‘llanadi. Preparat monoterapiya sifatida ham, boshqa antibiotiklar bilan birgalikda ham infektsiyalarni davolashda samarali bo‘ladi. U shuningdek immun tanqisligi bo‘lgan patsiyentlarda infektsiyalarni davolash va oldini olishda ham samarali bo‘ladi.

Preparat faqat statsionar davolash uchun mo‘ljallangan bo‘lib, sog‘liqni saqlash mutaxassislari tomonidan yuborilishi kerak. Abaktal 400 mg dozada har 12 soatda asta-sekin vena ichiga yuboriladigan bir soatlik infuziya ko‘rinishida qo‘llaniladi. Bir ampula ichidagi modda (400 mg) 250 ml glyukozaning 5% li eritmasida eritiladi. Abaktalni natriy xloridi eritmasi yoki xlor ionlarini saqlaydigan eritma bilan eritish mumkin emas. Qonda samarali kontsentratsiyalarga tezda erishish uchun davolashni 800 mg li kuchli dozadan boshlanadi. Jarrohlik operatsiyalarida infektsiyalarni oldini olish uchun operatsiyadan bir soat oldin 400 mg dan 800 mg gacha pefloksatsinni yuborish tavsiya etiladi. Eng yuqori sutkalik doza 1200 mg ni tashkil etadi.

Nojo‘ya reaktsiyalarni rivojlanish tez-tezligini tasniflash uchun quyidagi toifalardan foydalanilgan: tez-tez (≥1/100 dan <1/10 gacha), tez-tez emas (≥1/1000 dan <1/100 gacha), kam hollarda (≥1/10000 dan <1/1000 gacha), juda kam hollarda (<1/10000), noma’lum tez-tezlikda (ma’lum bo‘lgan ma’lumotlar bo‘yicha baholash imkoniyati yo‘q). Preparatni qo‘llash vaqtida kuzatiladigan eng ko‘p uchraydigan nojo‘ya reaktsiyalar: uyqusizlik, me’dada og‘riq, ko‘ngil aynishi, qusish, eshakemi, artralgiya va mialgiya. Eng jiddiy nojo‘ya reaktsiyalar: pantsitopeniya, anafilaktik shok, tirishishlar, Stivens-Djonson sindromi, Layell sindromi, gravis miasteniyasini qo‘zg‘alishi, paylarni uzilishi va o‘tkir buyrak yetishmovchiligi.

Pefloksatsinga, preparatning har qanday yordamchi moddasiga yoki boshqa xinolon preparatlarga yuqori sezuvchanlik.Homiladorlik (shu jumladan mumkin bo‘lgan yoki taxmin qilingan homiladorlik).Emizish.O‘sish davridagi bolalar va o‘smirlar (og‘ir artropatiyani rivojlanish xavfi tufayli, bu ayniqsa yirik bo‘g‘imlarga taalluqli).Anamnezda xinolon preparatlari chaqirgan paylarni shikastlanishida qo‘llash mumkin emas.

Tendinitni rivojlanish xavfi sababli pefloksatsin va kortikosteroidlarni birga qo‘llashdan saqlanish lozim.

Jigar faoliyatini buzilishi Jigar faoliyatini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda preparat dozasini muvofiq ravishda pasaytirish zarur. Yorug‘likka sezuvchanlik Abaktal yorug‘likka sezuvchanlik reaktsiyalarini chaqirishi mumkin. Davolash davrida va preparatni qabul qilish to‘xtatilganidan keyin 4 sutka davomida quyosh nuri yoki ultrabinafsha nuri ta’siridan saqlanish yoki quyoshdan himoya qiluvchi kiyimdan yoxud quyosh nuridan himoya qiluvchi (ultrabinafsha nuridan himoya qilish koeffitsiyenti yuqori bo‘lgan) kremdan foydalanish zarur. Skelet-mushak tizimi Paylarni, xususan axillov payini uzilishiga olib kelishi mumkin bo‘lgan, keksa yoshdagi patsiyentlarda ko‘proq kuzatiladigan tendenit rivojlanishi mumkin. Bunday tendenit, gohida ikki tomonlama, davolash boshlanganidan keyin 48 soat davomida, shuningdek preparatni qabul qilish bekor qilinganidan keyin bir necha oy davomida yuzaga kelishi mumkin. Paylarni uzilishini rivojlanishiga kortikosteroidlar bilan uzoq muddat davolash olib kelishi mumkin. Tendinopatiyani rivojlanishi xavfini pasaytirish uchun quyidagilar tavsiya etiladi: keksa yoshdagi patsiyentlarda preparat xavf-foyda nisbati sinchkovlik bilan baholanganidan keyin qo‘llaniladi; mazkur guruhdagi patsiyentlar uchun xavfni dozaning yarmidan foydalangan holda pasaytirish mumkin («Qo‘llash usuli va dozalari» bo‘limiga qarang);anamnezda tendiniti bo‘lgan patsiyentlarda, kortikosteroidlar bilan davolanayotgan yoki og‘ir jismoniy zo‘riqishlarga uchraydigan patsiyentlarga Abaktalni qo‘llashdan saqlanish lozim. Paylarni uzilishi xavfi yotoq bemorda yana yura boshlagan hollarda oshadi. Abaktal bilan davolash boshlanganidan keyin axill payi sohasida, ayniqsa xavf guruhidagi patsiyentlarda, og‘riq yoki shish yuzaga kelishiga nisbatan alohida e’tibor qaratish tavsiya etiladi. Ko‘rsatilgan simptomlar paydo bo‘lganida, hatto agar shikastlanish bir tomonlama bo‘lsa ham, Abaktalni qo‘llashni to‘xtatish, shikastlangan pay tinch holatda bo‘lishini ta’minlash va mos keladigan bandajdan yoki immobilizatsiya qiluvchi bog‘lamadan foydalanish zarur. Bunday hollarda mutaxassis maslahati zarur. Gravis miasteniyali patsiyentlarda Abaktalni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash lozim («Nojo‘ya ta’sirlari» bo‘limiga qarang). Nerv tizimi Anamnezda tirishish kasalligi yoki tirishishlar rivojlanishi omillariga moyillik mavjud bo‘lgan patsiyentlarda Abaktalni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash lozim. Ftorxinolon preparatlarini, shu jumladan pefloksatsinni qabul qilayotgan patsiyentlarda tezda rivojlanishi mumkin bo‘lgan sensorli yoki sensomotor periferik neyropatiya yuzaga kelishi kuzatilgan. Agar patsiyentda neyropatiya simptomlari yuzaga kelsa, qaytmaydigan buzilishlarni oldini olish maqsadida Abaktalni qo‘llash to‘xtatilishi kerak. Keksa yoshdagi patsiyentlarda, bosh miya perfuziyasi pasaygan, bosh miya tuzilmalarida o‘zgarishlar yoki insult bo‘lgan patsiyentlarda Abaktalni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash lozim. Ovqat hazm qilish tizimi Abaktal bilan davolash davomida yoki davolashdan keyin (hatto davolash tugaganidan keyin bir necha hafta davomida) yuzaga keladigan diareya, ayniqsa og‘ir, uzoq muddat davom etadigan va/yoki qon ketish bilan kechuvchi diareya Clostridium difficile (CDAD) tomonidan chaqiradigan kasallik simptomi bo‘lishi mumkin. CDAD yengil shaklda ham, og‘ir, hayotga xavf soladigan (soxta membranozli kolit) shaklda ham namoyon bo‘lishi mumkin. CDAD ga shubha qilinganida yoki u tasdiqlanganida Abaktalni qabul qilish darhol bekor qilinadi va zudlik bilan zarur bo‘lgan davolash buyuriladi. Ichak motorikasini qo‘zg‘atuvchi preparatlarni qo‘llash mumkin emas. Yurak tomonidan buzilishlar Ftorxinolonlar sinfidagi ayrim boshqa preparatlar QT intervalini uzayishini chiqarishga qodir. O‘ta yuqori sezuvchanlik Abaktalni qo‘llashda o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari, shu jumladan anafilaktik reaktsiyalar yuzaga kelishi mumkin bo‘lib, ular hayotga xavf soluvchi xarakterga ega bo‘lishi mumkin. Bunday reaktsiyalar yuzaga kelganida Abaktalni qabul qilish bekor qilinadi va zarur bo‘lgan davolash boshlanadi. Qonda glyukoza miqdorini patologik o‘zgarishi Abaktalni qo‘llashda qonda glyukoza miqdorini patologik o‘zgarishi kuzatilishi mumkin. Xinolon qatoridagi preparatlar qo‘llanilganida ko‘proq qandli diabet bo‘lgan va ichga qabul qilish uchun gipoglikemik preparatlarni (masalan, glibenklamidni) yoki insulinni qabul qilayotgan patsiyentlarda gipoglikemiya haqida xabar berilgan, shu munosabat bilan qonda glyukoza darajasini sinchkovlik bilan nazorat qilish tavsiya etiladi. Glyukozo-6-fosfatdegidrogenaza yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlar Ftorxinolon preparatlari bilan davolangan, glyukozo-6-fosfatdegidrogenaza yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda gemolitik reaktsiyalar kuzatilgan. Pefloksatsin qo‘llanganida gemoliz holatlari kuzatilmaganiga qaramay, ushbu patsiyentlarda ushbu antibiotikni qo‘llashdan saqlanish va imkoni boricha boshqa mos keladigan preparatlardan foydalanish lozim. Agar ushbu preparatni buyurish talab etiladigan bo‘lsa, gemolizning har qanday belgilari yuzaga kelishini diqqat bilan kuzatish lozim. Barqarorligi Abaktalni qo‘llash, ayniqsa uzoq muddat davomida qo‘llash mazkur preparatga nisbatan sezuvchan bo‘lmagan mikroorganizmlar soni oshishini chaqirishi mumkin. Shuning uchun preparat bilan davolash vaqtida patsiyent holatini doimo kuzatib borish muhim. Agar davolash vaqtida ikkilamchi infektsiya rivojlansa, tegishli choralar qabul qilinishi kerak. Laboratoriya tahlillari natijalariga ta’siri Abaktalni qabul qilayotgan patsiyentlarda siydikda opiatlar miqdoriga o‘tkaziladigan testlar natijalari soxta musbat bo‘lishi mumkin. Bunday hollarda yana ham maxsus bo‘lgan testlarni o‘tkazish talab etilishi mumkin. Abaktal siydikda glyukoza miqdorini aniqlash testi natijalariga ta’sir ko‘rsatmaydi.

Pefloksatsinni homilador ayollarda qo‘llash to‘g‘risidagi ma’lumotlar cheklangan. Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlarda preparatni reproduktiv tizimga nisbatan bevosita yoki bilvosita toksik ta’siri aniqlanmagan. Xinolon preparatlari bilan davolangan bolalarda bo‘g‘imlarni shikastlanishi hollari kuzatilgan, ammo ushbu preparatlarni homiladorlik davrida ta’siri natijasida bolalarda bo‘g‘im kasalliklari haqidagi ma’lumotlar olinmagan. Ehtiyotkorlik chorasi sifatida Abaktalni homiladorlik davrida qo‘llashdan saqlanish afzalroq. Pefloksatsin sezilarli darajada ko‘krak sutiga (zardob kontsentratsiyasidan 75%) o‘tadi. Bolada bo‘g‘imlar shikastlanishi potentsial xavfi tufayli, Abaktal bilan davolash vaqtida emizishni to‘xtatish zarur.

Nevrologik ta’sirlar rivojlanishi ehtimoli bor, shuning uchun bunday simptomlar paydo bo‘lganida transport vositalarini boshqarish va mexanizmlar bilan ishlash tavsiya etilmaydi. Preparat bolalar ololmaydigan joyda saqlansin va o‘ramida ko‘rsatilgan yaroqlilik muddati o‘tganidan so‘ng ishlatilmasin.

25oS dan yuqori bo‘lmagan haroratda yorug‘likdan himoya qilingan joyda saqlansin.

Preparat dozasi oshirib yuborilishining o‘tkir hollarida patsiyentni sinchkovlik bilan kuzatish va tutib turuvchi davolashni o‘tkazish zarur. Gemodializ samara bermaydi.

Faqat retsept bo‘yicha beriladi

Rangsiz shishadan (I tip) tayyorlangan 5 ml li ampulalar, qutida 10 ampuladan.

3 yil.