Препаратни фақат тавсия қилинган дозаларда қабул қилиш лозим.
Тавсия қилинган дозалардан оширилган ҳолларда, хатто ўзини яхши ҳис қилса ҳам, дарҳол тиббий ёрдам учун мурожаат қилиш лозим, чунки жигарни кечикан жиддий шикастланиш хавфи мавжуд.
Симптомлари: кўнгил айниши, қусиш, қоринда оғриқлар, метгемоглобинемия, тери ва тирноқлар цианози, оғир ҳолатларда – қўзғалиш, сўнгра марказий нерв тизимини сусайиши, ступор, гипотермия, тахипноэ; юрак уришини тезлашиши, артериал босимни пасайиши, қон айланиши етишмовчилиги, кома, гепатит, сариқлик, ўткинчи азотемия, буйрак найчаларининг некрози, гипогликемия, метаболик ацидоз ва мия шиши.
Даволаш: дозани ошириб юборилишига шубҳа туғилганда, бемор дарҳол гильзаизация қилиниши ва симптоматик даво олиши керак.
Агарда дори яқинда қабул қилинган бўлса (кўпи билан 4 соат ўтган бўлса), қусишни чақириш, меъдани ювиш лозим.
Биринчи 10-16 соатда антидот сифатида ацетилцистеинни (оғиз орқали 140 мг/кг, кейин 70 мг/кг дозада ҳар 4 соатда 72 соат давомида, ҳаммаси бўлиб 17-18 дозани) қўллаш тавсия қилинади.
Бир вақтда фаоллаштирилган кўмир ва сурги воситаларини қўллаш мумкин эмас, чунки улар ичга қабул қилинган ацетилцистеинни сўрилишини пасайтиради.
Протромбин вақти, мочевинанинг қолдиқ азоти, қонда қанд, АЛТ, АСТ, билирубин, креатинин миқдори ва шунингдек электролитларнинг концентрациялари аниқланади.
Сув-электролит мувозанатини тиклаш ва гипогликемия бўлса, уни тўғрилашни ўтказиш лозим.
Буйрак ва жигар етишмовчилигини ривожланиши ҳолларида даволаш чора-тадбирларини лаборатория кўрсаткичлари меъёрлашгунича давом эттириш лозим.
Гемодиализни ўтказиш керак.