пушти рангли, қулупнай таъмли, тиниқ қовушқоқ суюқлик.

Муколитик воситалар. Мажмуалар.

Амброксол қабул қилингандан кейин овқат ҳазм қилиш йўлларидан деярли тўлиқ сўрилади. Ўпка тўқималарига яхши киради. Перорал қабул қилинганда мутлоқ биокираолишлиги 70-80% ни ташкил қилади. Қон плазмасидаги максимал концентрацияга ичга қабул қилингандан кейин тахминан 2 соатдан сўнг эришади. Ярим чиқарилиш даври 7-12 соатни ташкил қилади. Асосан сийдик билан (90%) чиқарилади. Гематоэнцефалик тўсиқ орқали, кўкрак сутига киради, тўпланмайди. Карбоцистеин ичга қабул қилинганда тез сўрилади. Қон плазмасида фаол моддани чўққи концентрацияга 2 соатдан кейин эришилади. Биокираолишлиги паст – юборилган дозанинг 10% дан камини (меъда-ичак йўлларидаги жадал метаболизми ва жигардан биринчи ўтиш самараси натижасида) ташкил қилади. Карбоцистеин деярли тўлиқ фаол бўлмаган метаболитлар кўринишида (ноорганик судьялар, диацетилцистеин) сийдик билан чиқарилади. Фақат оз миқдори ўзгарган кўринишда аҳлат билан чиқарилади. Йўлдош тўсиғи орқали ўтади ва амниотик суюқликда тўпланади.

Қийин ажраладиган секрет билан кечувчи нафас йўлларининг ўткир ва сурункали касалликларида: ўпканинг сурункали обструктив касаллиги;пневмония;балғам кўчиши қийин бўлган бронхиал астма;бронхоэктатик касаллик;респиратор дистресс-синдром;ўпкадаги жаррохлик аралашувлардан кейинги асоратларни даволаш;трахеостомани парвариш қилишда, бронхоскопиядан олдин ва кейин қўлланади. Ўрта қулоқни ва бурунни қўшимча бўшлиқларини яллиғланиш касалликларида ҳам қўлланади.

Ичга қабул қилинади. Катталар ва 12 ёшли болаларга – 10 мл дан (2 дозаловчи қошиқ) суткада 3 марта. 6 ёшдан 12 ёшгача бўлган болаларга – 5 мл дан (1 дозаловчи қошиқ) суткада 2-3 марта,           2 ёшдан 6 ёшгача – 2,5 мл дан (1/2 дозаловчи қошиқ) суткада 2-3 марта буюрилади. Даволаш давомийлиги, одатда 7-10 кундан ошмаслиги керак. Болаларда қўлланилиши энг қисқа бўлиши лозим, 5 кундан ошмаслиги керак.

Иммун тизими томонидан: ўта юқори сезувчанлик реакциялари, шу жумладан ангионевротик шиш, анафилактик реакциялар, анафилактик шок. Тери ва тери ости клечаткаси томонидан: тери тошмаси (майда нуқтали, доғли, майда доғли, аралаш тошмалар), эшакеми, қичишиш, дерматит терини оғир шикастланишлари, шу жумладан Стивенс-Джонсон синдроми, токсик эпидермал некролиз (Лаелл синдроми). Нерв тизими томонидан: дисгевзия (таъмни бузилиши), бош айланиши, бош оғриғи, безовталик. Меъда-ичак йўллари томонидан: кўнгил айниши, оғиз бўшлиғида сезувчанликни пасайиши, қусиш, диарея, диспепсия, жиғилдон қайнаши, меъдада оғриқ, овқат ҳазм бўлишини бузилиши, оғизни қуриши, қабзият, сўлак оқиши, томоқни қуриши, меъда-ичак йўлларидан қон кетиши. Нафас тизими, кўкрак қафаси аъзолари ва кўкс оралиғи томонидан: ҳалқумда сезувчанликни пасайиши, ринорея, диспноэ (ўта юқори сезувчанлик реакцияларининг симптомлари каби). Сийдик чиқариш тизими томонидан: дизурия. Юрак томонидан: юрак уришини ҳис қилиш. Умумий бузилишлар: умумий ҳолсизлик, иситма, шиллиқ қавати томонидан реакциялар.

Препаратнинг компонентларига юқори сезувчанлик. Препаратнинг ёрдамчи моддалари билан номутаносиблиги сабабли кам учрайдиган наслий ҳолатларда (“Махсус кўрсатмалар” бўлимига қаранг) препаратни қўллаш мумкин эмас. Меъда ва ўн икки бармоқ ичакни пептик ярасини зўрайиш босқичида, тератоген ва эмбриотоксик таъсирига нисбатан маълумотларни етарли миқдорда эмаслиги сабабли, ҳомиладорликнинг И уч ойлигида қўлланмайди.

Юқори ва қуйи нафас йўлларининг яллиғланиш касалликларида глюкокортикоид ва антибактериал даволаш самарадорлигини оширади. Аммо тетрациклин қатори антибиотиклари билан бир вақтда (доксициклиндан ташқари) қўллаш тавсия қилинмайди, уларни қўлланишлари ўртасидаги интервал 2 соатдан кам бўлмаслиги керак. Амброксол ва йўтални сусайтирувчи воситаларни бир вақтда қўллаш йўтал рефлексини сусайиши натижасида шиллиқни ҳаддан зиёд тўпланишига олиб келиши мумкин. Шунинг учун бундай мажмуани қўллангандан кутиладиган фойда ва мумкин бўлган хавф нисбатини шифокор синчков баҳолагандан кейин қўллаш мумкин. Карбоцистеин билан даволаш даврида йўталга қарши воситаларни ва бронхиал секрецияни сусайтирувчи восталарни қўллаш мумкин эмас.

Балғамли йўтал–бронх-ўпка тизимининг фундаментал ҳимоя механизми бўлиб, у сусаймаслиги керак. Бронхиал секрецияни модификация қиладиган дори воситаларини йўтални суcайтирувчи ва/ёки секрецияни сусайтирувчи  (атропин гуруҳи) воситалари билан мажмуаси норационал ҳисобланади. Муколитикларни қўлланиши чақалоқларда бронхларни ўтказувчанлигини бузилишига олиб келиши мумкин. Болаларда ҳаётининг биринчи йили ёш жиҳатидан анатомик–физиологик ўзига хослигига кўра нафас йўлларини бронхиал секретдан тозаланиш имкони чекланган. Ҳар қандай муколитик агентларни чақалоқларга қўллаш мумкин эмас. Самара бўлмаган ёки касаллик симптомлари кучайган ҳолларда даволашни қайта кўриб чиқиш керак. Терининг оғир шикастланишлари: Стивенс–Джонсон ва Лаелл синдроми тўғрисида маълумотлар мавжуд бўлиб, улар вақти бўйича амброксолни қўлланиши билан тўғри келган. Ушбу ҳолатларни асосий касалликни кечуви ва/ёки бошқа препаратларни бир вақтда қўлланиши билан тушунтириш мумкин. Шунинг учун терининг ёки шиллиқ қаватининг янги шикастланишлари пайдо бўлганида тиббий ёрдам учун шифокорга мурожаат қилиш ва амброксол гидрохлориди билан даволашни тўхтатиш лозим. Бронхиал моторика бузилганида ва шиллиқни кучли секрециясида (масалан, бирламчи цилиар дискинкезия каби кам учрайдиган касалликда) препаратни эҳтиёткорлик билан қўллаш лозим, чунки амброксол шиллиқ секрециясини кучайтириши мумкин. Буйрак фаолиятини бузилиши ёки оғир даражадаги жигар етишмовчилиги бўлган пациентларга препаратни фақат шифокор билан маслаҳатлашгандан кейин қўллаш лозим. Амброксолни қўлланганда ҳар қандай бошқа жигарда метаболизмга учрайдиган, кейин буйраклар орқали чиқариладиган таъсир этувчи моддалар каби, унинг метаболитларини тўпланиши юз беради ва улар оғир буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларнинг жигарида ҳосил бўлади. Йирингли балғамни ажралиб чиқарилишида, юқори ҳароратда шифокорни синчков кузатуви керак. Препаратни меъда ёки ўн икки бармоқ ичак яра касаллиги бўлган пациентларни даволашда эҳтиёткорлик билан қўллаш лозим. Препарат сорбитол сақлайди, шунинг учун кам учрайдиган наслий фруктозани ўзлаштираолмаслиги бўлган пациентларда бу препаратни қабул қилмаслик керак. Препарат аспартам сақлайди, у фенилаланиннинг ҳосиласи ҳисобланади, у фенилкетонурияли беморлар учун хавфли бўлиши мумкин. Препарат глюкоза сақлайди, шунинг учун наслий глюкозани ўзлаштираолмайдиган, глюкоза-галактозани малабсорбцияси бўлган пациентларда препаратни қабул қилишдан сақланиш керак.

Ҳомиладорликнинг И уч ойлигида қўлланмайди. Ҳомиладорликнинг ИИ ва ИИИ уч ойликларида препаратни фақат она учун бўлган фойда/ҳомила (бола) учун бўлган хавф нисбатини синчков баҳолангандан кейингина қўлланади, уни шифокор аниқлайди. Эмизиш даврида қўллаш тавсия қилинмайди.

Оригинал ўрамда, 25ºС дан  юқори бўлмаган ҳароратда сақлансин. Музлатилмасин.

Симптомлари: меъдада оғриқ, кўнгил айниши, қусиш. диарея. Даволаш: симптоматик ва тутиб турувчи даволаш.

Рецепциз

100 мл дан  флаконда. 1 флакондан дозаловчи қошиқ билан бирга картон қутига жойланади.

1 йилу 6 ой.