тиниқ, рангсиз ёки бироз сарғиш рангли эритма.

тизимли қўллаш учун антибактериал воситалар.

J01XX08.

Линезолид биологик фаол ва организмда нофаол ҳосилаларини ҳосил қилиб метаболизмга учрайди. Линезолиднинг сувдаги эрувчанлиги тахминан 3 мг/мл ни ташкил этади ва 3-9 диапазонида рН га боғлиқ эмас. Соғлом кўнгиллиларда бир марта ва кўп марта вена ичига юборилгандан кейин (қонда линезолиднинг барқарор концентрациясига эришиш учун) линезолиднинг ўртача фармакокинетик кўрсаткичлари жадвалда келтирилган. Линезолидни дозалаш тартибиCмахмкг/мл(СД)Cминмкг/мл(СД)Тмахсоат(СД)АУC*мкг/мл(СД)Т1|2соат(СД)Слмл/мин(СД)600 мг, инфузия учун эритмаБир марта Суткада икки марта  12,90(1,60)15,10(2,52) ——– 3,68(2,36) 0,50(0,10)0,51(0,03) 80,20(33,30)89,70(31,00) 4,40(2,40)4,80(1,70) 138(39)123(40)*АУC бир марта юбориш учун = АУC 0-∞                             Cмин= плазмадаги минимал концентрацияси*АУC кўп марта юбориш учун = АУC 0-т                               Тмах = Cмах га эришиш учун вақтCмах= плазмадаги максимал концентрацияси            АУC = “концентрация – вақт” эгри чизиғи остидаги майдонСД = стандарт оғиш                                                     Т1|2  = ярим чиқарилиш давриСл = тизимли клиренси 600 мг суткада икки марта дозалаш тартибида линезолиднинг Cмин ўртача кўрсаткичи энг сезгир бўлмаган микроорганизмлар учун МИC90 нинг энг юқори кўрсаткичларига тахминан тенг. Тақсимланиши. Қон билан таъминланиши яхши бўлган тўқималарда тез тақсимланади. Соғлом одамда мувозанат концентрациясига эришилганда тақсимланиш хажми ўртача 40-50 л ни ташкил қилади, бу организмдаги сувнинг умумий миқдорига тахминан тенг. Қон плазмасидаги оқсиллар билан боғланиши – 31% ва линезолиднинг қондаги концентрациясига боғлиқ эмас. Метаболизми. Цитохром Р450 изоферментлари ин витро шароитда линезолиднинг метаболизмида иштирок этмайди. Линезолид цитохром Р450 нинг клиник жиҳатдан муҳим изоферментларининг (1А2, 2С9, 2С19, 2Д6, 2Э1, 3А4) фаоллигини ингибиция қилмайди. Метаболик оксидланиш иккита нофаол метаболитларини – гидроксиетилглицин (одамдаги асосий метаболити, ноферментатив жараён натижасида ҳосил бўлади) ва аминоэтоксисирка кислотаси (кам миқдорда ҳосил бўлади) ҳосил бўлишига олиб келади. Шунингдек бошқа метаболитлари ҳам таърифланган. Чиқарилиши. Линезолид асосан буйраклар орқали гидроксиетилглицин метаболити (40%), ўзгармаган препарат (30-35%) ва аминоэтоксисирка кислотаси метаболити (10%) кўринишида чиқарилади. Гидроксиетилглицин метаболитининг 6% ва аминоэтоксисирка кислотаси метаболитининг 3% ахлат билан чиқарилади. Ўзгармаган препарат ахлат билан деярли чиқарилмайди.

Анаэроб ёки аэроб граммусбат микроорганизмларнинг сезгир штаммлари чақирган инфекциялар, шу жумладан қуйидагилар каби бактериемия билан кечувчи инфекцияларни даволашда қўлланади: нозокомикал (гильза) пневмония;касалхонадан ташқари пневмония;тери ва юмшоқ тўқимлар инфекциялари;энтерококклар, шунингдек Энтероcоccус фаэcиум ва фаэcалис нинг ванкомицинга резистент штаммлари чақирган инфекциялар. Агар инфекция қўзғатувчиси граммусбат организмларни ўз ичига олса, мажмуавий даволашни буюриш клиник жиҳатдан кўрсатилган.

Препаратни қўллашдан олдин линезолидга сезувчанликка тери синамасини ўтказиш керак. Линезолид суткада 2 марта буюрилади. Инфузия учун эритмани 30-120 минут давомида юбориш керак. Даволаш Линезолидни вена ичига инфузия кўринишида буюриш билан бошланган пациентлар Линезолидни перорал қўллаш учун шакллари билан даволашга ўтказилиши мумкин. Бундай ҳолларда дозани танлаш талаб этилмайди, чунки ичга қабул қилинганда линезолиднинг биокираолишлиги тахминан 100% ни ташкил этади. Катталар ва 12 ёш ва ундан катта болалар учун тавсия этиладиган дозалар

Кўрсатилган маълумот Линезолид препаратининг тавсия этилган дозасини 28 кун давомида қабул қилган 2800 нафар катталар пациентлар иштирок этган клиник тадқиқотлардан олинган. Тахминан 22% пациентларда ножўя реакциялар ривожланган: энг кўп бош оғриғи (2,1%), диарея (4,2%), кўнгил айниши (3,3%) ва кандидоз (шу жумладан орал 0,8% ва вагинал кандидоз 1,1%, аниқроқ қуйида санаб ўтилган) ҳақида хабар берилган. Препаратни бекор қилишга олиб келган энг кўп учраган ножўя реакцияларга бош оғриғи, диарея, кўнгил айниши ва қусиш киради. Тахминан 3% пациентлар препарат билан боғлиқ ножўя реакция ривожланиши сабабли даволашни тўхтатишган. ≥ 0,1% тез-тезликда кузатилган ножўя реакциялар. Инфекциялар ва инвазиялар Тез-тез: кандидоз (шу жумладан орал ва вагинал кандидоз) ёки замбуруғли инфекциялар. Тез-тез эмас: вагинит. Қон яратиш ва лимфатик тизим томонидан Тез-тез эмас: лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения (клиник хабарларга мувофиқ). Нерв тизими томонидан Тез-тез: бош оғриғи, таъм билишни ўзгариши (металл таъми) Тез-тез эмас: бош айланиши, гиперстезия, парестезия, уйқусизлик. Кўриш аъзоси томонидан Тез-тез эмас: кўришни ёмонлашиши. Эшитиш аъзоси ва мувозанат томонидан Тез-тез эмас: қулоқларда шанғиллаш. Юрак-қон томир тизими томонидан Тез-тез эмас: артериал гипертензия, флебит/тромбофлебит. Овқат ҳазм қилиш тизими томонидан Тез-тез: диарея, кўнгил айниши, қусиш. Тез-тез эмас: қоринда чегараланган ёки умумий оғриқ, оғизни қуриши, гастрит, глоссит, стоматит, тил рангини бузилиши ёки ўзгариши, панкреатит, диспепсия, қабзият, ич келишини сусайиши. Жигар ва ўт чиқариш йўллари томонидан Тез-тез: аномал функционал жигар синамалари. Тери қопламалари ва тери ости клетчаткачи томонидан: Тез-тез эмас: дерматит, кўп терлаш, қичишиш, тошма, эшакеми. Сийдик чиқариш йўллари томонидан Тез-тез эмас: полиурия. Репродуктив тизими томонидан, сут безлари касалликлари Тез-тез эмас: вулвовагинал бузилишлар. Умумий бузилишлар ва юбориш жойидаги бузилишлар Тез-тез эмас: қалтираш, толиқиш, иситма, инекция жойида оғриқ, чанқоқликни кучайиши, маҳаллий оғриқ. Лаборатор кўрсаткичлар

Линезолид ёки препаратнинг ҳар қандай бошқа компонентига юқори сезувчанлик. Линезолид моноаминоксидаза А ва В ни сусайтирувчи тиббий препаратлар (масалан изокарбоксазид, фенелзин, селегилин, моклобемид) ни қабул қилаётган пациентлар ёки бундай препаратлар бекор қилингандан кейин икки хафта давомида қабул қилмасликлари керак. Артериал босимни синчковлик билан кузатиш ва мониторинги имконияти бўлган ҳолатлардан ташқари, линезолид ёндош клиник ҳолатлар ва қуйидаги препаратларни ёндош қабул қилаётган пациентларга буюрилмаслиги керак: назоратланмаган артериал гипертензия, феохромацитома, карциноид, тиреотоксикоз, биполяр депрессия, шизоаффектив бузилишлар, бош айланишининг ўткир хууржлари.Серотонинни қайта қамраб олинишининг ингибитори, трициклик антидепрессантлар, серотониннинг 5-НТ1 рецепторлари агонистлари (триптанлар), бевосита ва билвосита симпатомиметиклар (шу жумладан адренергик брондилататорлар, сохтаэфедрин, фенилпропаноламин), вазопрессорлар (эпинефрин, норепинефрин), допаминергик бирикмалар (допамин, добутамин), петидин ёки буспирон.

Линезолид МАО нинг кучсиз, қайтувчан, носелектив ингибитори бўлиб ҳисобланади. МАО ни сусайтириши мумкин бўлган препаратлар билан бирга қабул қилаётган пациентларда бир вақтда қўллаганда препаратлар билан ўзаро таъсири ва линезолиднинг хавфсизлиги бўйича ўтказилган тадқиқот маълумотлар чекланган. Шунинг учун бундай ҳолатларда линезолид препаратини, пациентни синчковлик билан кузатиш ва мониторинги имконияти бўлган ҳолатлардан ташқари қўллаш тавсия этилмайди. Линезолид қабул қилаётган нормотензив соғлом кўнгиллиларда сохтаэфедрин гидрохлориди ёки фенилпропаноламин гидрохлоридининг прессор самарасини аҳамияциз ва ўтувчан кучайиши кузатилиши мумкин. Линезолид ва сохтаэфедрин ёки фенилпропаноламинни бир вақтда қўллаш ўртача систолик артериал босимни фақат линезолидни қўллаганда 11-15 мм.сим. уст. га нисбатан 30-40 мм.сим.уст. га, фақат сохтаэфедрин ёки фенилпропаноламинни қўллаганда 14-18 мм.сим.уст. га, плацебони қўллаганда – 8-11 мм.сим.уст. га ошишига олиб келган. Артериал гипертензияси бўлган пациентларда бундай тадқиқотлар ўтказилмаган. Допамин ёки допамин агонистлари каби адренергик воситаларнинг бошланғич дозасини пасайтириш ва кутилган клиник жавобга эришишгача аста-секин титрлаш тавсия этилади. Линезолид ва серотонинергик воситаларни бир вақтда қўллаганда серотонин синдроми ҳолатлари ҳақида жуда кам ҳолларда спонтан хабарлар берилган. Антибиотиклар: азтреонам ёки гентамицин билан бир вақтда қўллаганда линезолиднинг фармакокинетикаси ўзгармаган. Линезолид препарати ва декстрометорфан ўртасида потенциал ўзаро таъсир соғлом кўнгиллиларда ўрганилган. Уларга декстрометорфан (иккита 20 мг доза ҳар 4 соатда алоҳида буюрилган) линезолид билан ёки усиз буюрилган. Линезолид ва декстрометорфанни бир вақтда қабул қилганда соғлом кўнгиллиларда серотонин синдроми самаралари (онгни сусайиши, делирий, таъсирчанлик, тремор, кўп терлаш, гиперпирекция) кузатилмаган. Постмаркетинг тажриба: линезолид ва декстрометорфан қабул қилган пациентда серотонин синдроми ривожланишининг бир ҳолати ҳақида хабар берилган, у препаратлар бекор қилингандан кейин ўтиб кетган. Линезолидни серотонинни қайта қамраб олинишининг селектив ингибиторлари билан клиник қўллаш жараёнида серотонин синдроми ривожланиши ҳақида кам ҳолларда хабар берилган. Линезолид ва 100 мг дан кам тирамин қабул қилган пациентларда аҳамиятли прессор самаралар кузатилмаган. Бу тираминни кўп миқдорда сақловчи овқат ва ичимликларни (пишлоқ, ачитқилар экстракти, дистилланмаган алкоголли ичимликлар, сояли соус каби ферментланган соя дуккаклари сақловчи маҳсулотлар) истеъмол қилишдан сақланиш кераклигини билдиради. Линезолид цитохром Р450 (CЙП) тизими орқали метаболизмга учрайди ва одамда клиник аҳамиятли CЙП-изошакллари (1А2, 2С9, 2С19, 2Д6, 2Е1, ЗА4) ни сусайтирмайди. Шунга ўхшаб линезолид каламушларда Р450 изоферментларини индукция қилмайди. Шунинг учун линезолидни қўллаганда CЙП 450- индукция қилган ўзаро таъсирлар кутилмайди. Линезолид билан даволашга варфарин қўшилганда мувозанат ҳолатида ҳалқаро нормаллашган нисбат (ХНН) эгри чизиғи остидаги майдонни 5% га пасайиши билан ХНН нинг ўртача максимал даражасини 10% га пасайиши кузатилган. Варфарин ва линезолидни қабул қилган пациентлардаги маълумотлар бу кузатишларнинг клиник аҳамиятини баҳолаш учун етарли эмас.

Линезолид МАО нинг қайтувчан носелектив ингибитори бўлиб ҳисобланади, лекин антибактериал даволаш учун қўлланадиган дозаларда препарат антидепрессив самара намоён қилади. Ёндош касалликлари ёкит МАО сусайтириш хавфига олиб келиши мумкин бўлган препаратларни ёндош қабул қилаётган пациентларга буюрилганда Линезолид препаратининг ўзаро таъсири ва хавфсизлиги юзасидан маълумотлар чекланган. Шунинг учун таърифланган ҳолларда пациентни синчковлик билан кузатиш ва мониторинги имконияти бўлган ҳолатлардан ташқари ҳолларда линезолидни қўллаш тавсия этилмайди. Пациентлар тираминга бой овқатларни истеъмол қилишдан сақланишлари кераклиги ҳақида огоҳлантирилган бўлишлари керак. Ҳар бир мл эритма 45,7 мг (13,7 г/300 мл) глюкоза сақлайди. Қандли диабети ёки глюкозага толерантликни бузилиши билан характерланувчи бошқа ҳолатлар бўлган пациентларда бунга эътибор қаратиш керак. Ҳар бир мл эритма 0,38 мг (114 мг/300 мл) натрий сақлайди. Линезолид қабул қилган айрим пациентларда қайтувчан миолосупрессия (анемия, тромбоцитопения, лейкопения ва панцитопения) ҳақида хабар берилган, унинг яққоллиги дозага ва даволаш давомийлигига боғлиқ бўлиши мумкин. Натижаси маълум бўлган ҳолларда линезолид бекор қилингандан кейин ўзгаришлар кузатилаган гематологик кўрсаткичлар даволашни бошлашдан олдин кузатилган даражагача қайтган. Бу самараларни ривожланиш хавфи даволаш давомийлиги билан боғлиқ бўлиши мумкин. Тромбоцитопения кўпинча пациент диализда бўлишидан қатъий назар оғир буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда юзага келиши мумкин. Шунинг учун: анемия, гранулоцитопения, тромбоцитопения; периферик қонда гемоглобин даражасини ёки тромбоцитлар миқдорини пасайтирувчи ёки уларнинг функциясини сусайтирувчи препаратларни қабул қилаётган; оғир буйрак етишмовчилиги; қон кетиши хавфини юқори; аввал аниқланган миелосупрессия; ёки линезолидни 2 хафтадан ортиқ қабул қилаётган пациентларда қоннинг кенгайтирилган клиник таҳлил назоратини амалга ошириш керак. Линезолид бундай пациентларга фақат гемоглобин даражаси, қон ва тромбоцитларнинг кенгайтирилган таҳлил кўрсаткичларини синчковлик билан мониторинг қилиш имкони бўлганидагина буюрилиши мумкин. Линезолид билан даволаш жараёнида аҳамиятли миелосупрессия ҳолатларида, даволашни давом эттириш жуда зарур бўлган ҳоллардан ташқари даволашни тўхтатиш керак. Бундай ҳолларда қоннинг кенгайтирилган таҳлил кўрсаткичларини жадал мониторингини олиб бориш ва пациентни парваришлаш бўйича тегишли чораларни кўриш керак. Қоннинг кенгайтирилган таҳлилининг дастлабки натижаларидан қатъий назар линезолидни  хафтада бир марта қабул қилаётган пациентларда қўшимча қоннинг кенгайтирилган таҳлилини (шу жумладан гемоглобин даражаси, лейкоцитларнинг умумий ва дифференциал миқдори) мониторингини олиб бориш керак. Тадқиқотларда қўллаш вақтида линезолидни тавсия этилган максимал давомийлик 28 кундан ортиқ қабул қилган пациентларда жиддий анемия ривожланишининг юқори даражаси ҳақида хабар берилган. Бу пациентлар гемотрансфузияга муҳтож бўлганлар. Постмаркетинг кузатув вақтида ҳам гемотрансфузияни талаб этган анемия ҳолатлари ҳақида ҳам хабар берилган. Кўпгина ҳолатлар линезолидни максимал тавсия этилган даврдан узоқроқ қабул қилган пациентларда юзага келган. Линезолидни қўллаганда лактат ацидоз ривожланиши ҳақида хабар берилган. Линезолид қабул қилаётган ва кўнгил айниши ёки қусиш, номаълум сабабли ацидоз ёки қонда бикарбонатларнинг даражасини такроран пасайиши кузатилган пациентларга шошилинч тиббий текширув талаб этилади. Граммусбат қўзғатувчилар чақирган катетерли септик инфекциялари бўлган жиддий касалланган пациентларда очиқ рандомизация қилинган клиник тадқиқот доирасида ванкомицин/диклосациллин/оксациллин мажмуасига нисбатан линезолид билан даволанган пациентларда ўлим даражасини ошиши кузатилган. Даволаш давомийлиги 7 суткадан 28 суткагача бўлганда линезолид (600 мг ҳар 12 соатда вена ичига/перорал) ва ванкомицин (1 г ҳар 12 соатда) ёки оксациллин (2 г ҳар 6 соатда)/диклосацилин (500 мг ҳар 6 соатда) қўллаш билан даволаш баҳоланган. Линезолид ва қиёсий препарат қўлланилганда ўлим ҳолатлари тез-тезлиги мувофиқ равишда 78/363 (21,5%) ва 58/363 (16,0%) ни ташкил қилган. Логистик регрессия натижалари асосида кутилган нисбий хавф 1,426 [95% ишонч интервали — 0,970; 2,098] ни ташкил қилган. Гарчи боғлиқлик аниқланмаган бўлсада, кузатилган дисбаланс асосан линезолид қабул қилган ва даволашдан олдин грамманфий қўзғатувчилар ёки аралаш грамманфий ва граммусбат инфекция аниқланган ёки қўзғатувчи аниқланмаган пациентларда юзага келган. Назоратли клиник тадқиқотлар оёқ панжасини диабетик шикастланиши, ётоқ яралар, ишемик шикастланишлар, оғир куйишлар ёки гангренаси бўлган пациентларни ўз ичига олмаган. Шунинг учун бу ҳолатларни даволаш учун линезолидни қўллаш тажрибаси чекланган. Линезолид билан даволаш учун рандомизация орқали танлаб олинган ва даволашни бошлашдан олдин фақат граммусбат қўзғатувчилар аниқланган пациентларда, шу жумладан граммусбат бактериемияси бўлган пациентларнинг кичик гуруҳларида қиёсий препарат гуруҳига мансуб пациентлардаги яшаб қолиш тез-тезлиги кузатилган. Линезолид грамманфий қўзғатувчиларга нисбатан клиник фаолликни намоён қилмайди, шунинг учун бу микроорганизмлар чақирган инфекцияларда қўллаш мумкин эмас. Агар ёндош грамманфий инфекция аниқланса ёки гумон қилинса, грамманфий микроорганизмларни нисбатан специфик микробларга қарши даволаш кўрсатилган. Линезолидни ҳаёт учун хавф солувчи тизимли инфекцияларнинг юқори хавфи бўлган пациентларда, хусусан жадал даволаш бўлимидаги марказий веноз катетери ўрнатилган пациентларда эҳтиёткорлик билан қўллаш керак. Ўрнатилган веноз катетери чақирган септик инфекциялари бўлган беморларда линезолидни қўллаш мумкин эмас. Оғир буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда линезолидни эҳтиёткорлик билан ва фақат препаратдан кутилаётган фойда потенциал хавфдан юқори бўлгандагина қўллаш керак. Жигарни оғир шикастланиши бўлган пациентларда линезолидни фақат препаратдан кутилаётган фойда потенциал хавфдан юқори бўлгандагина қўллаш керак. Деярли барча антибактериал препаратларни, шу жумладан линезолидни қўллаганда сохтамембраноз колит ҳолатлари ҳақида хабар берилган, унинг оғирлик даражаси аҳамияциз даражадан ҳаётга хавф солувчи даражагача ўзгариши мумкин. Деярли барча антибактериал препаратларни, шу жумладан линезолидни қўллаганда Cлостридиум диффиcиле билан боғлиқ диарея ҳақида хабар берилган, унинг оғирлик даражаси аҳамияциз диареядан фатал колитгача ўзгариши мумкин. Антибактериал воситалар билан даволаш йўғон ичакнинг нормал микрофлорасининг таркибини ўзгартиради, бу C.диффиcиле ни ҳаддан ташқари ўсишига олиб келади. C.диффиcиле диарея ривожланишига олиб келувчи А ва В токсинларини ишлаб чиқаради. C.диффиcиле штаммлари ишлаб чиқарган гипертоксин касалланиш ва ўлим ҳолатлари ошишига олиб келади, чунки бу инфекциялар микробларга қарши даволашга рефрактер бўлиши ва колектомия ўтказишни талаб этиши мумкин. C.диффиcиле билан боғлиқ диарея антибиотикларни қўллагандан кейин юзага келган диареяси бўлган барча пациентларда гумон қилиниши керак. Анамнезни диққат билан тўплаш керак, чунки C.диффиcиле билан боғлиқ диарея ҳолатлари антибактериал воситалар қўлланилгандан кейин 2 ой ўтгач ривожланиши мумкин. Линезолидни қабул қилган, кўпинча максимал тавсия этилган 28 кундан ортиқ қўлланилганда периферик ва оптик невропатия ҳолатлари ҳақида хабар берилган. Кўришни йўқолишига авж олган оптик нейропатия ҳолатларида пациентлар препаратни максимал тавсия этилган даврдан узоқроқ қабул қилганлар. Кўриш ўткирлигини пасайиши, ранг ажратишни ўзгариши, кўришни ноаниқлиги ёки кўриш майдони нуқсонлари каби симптомлар юзага келган ҳолларда дарҳол офталмологик текширув тавсия этилади. Линезолидни узоқ вақт (3 ой ва ундан кўп) қабул қилаётган барча пациентларда ва линезолид билан даволаш давомийлигидан қатъий назар кўриш аъзоси томонидан янги симптомларни юзага келишидан шикоят қилаётган барча пациентларда кўриш функциясини назорат қилиш керак. Периферик невропатия ёки кўрув нерви невропатияси ривожланган ҳолларда линезолидни кейинчалик қўллашни мақсадга мувофиқлигини ва у билан боғлиқ потенциал хавфни баҳолаш керак. Кам ҳолларда линезолид қабул қилган пациентла тиришиш юзага келиши ҳақида хабар берилган. Кўпгина ҳолларда – анамнезида тиришиш хуружларини ёки тиришиш юзага келишининг хавф омиллари бўлган. Линезолид ва серотонинергик воситалар, шу жумладан антидепрессантлар, хусусан серотонинни қайта қамраб олинишининг селектив ингибитоларини (ССРИс) бир вақтда қўллаш билан боғлиқ серотонин синдроми ҳолатлари ҳақида спонтан хабарлар берилган. Линезолид ва серотонинергик воситаларни бир вақтда қўллаш клиник жиҳатдан зарур бўлса, пациент когнитив дисфункция, гиперпирекция, гиперрефлекция ва координацияни бузилиши каби серотонин синдромининг белгилари ва симптомларини ўз вақтида аниқлаш учун тиббий кузатув остида бўлиши керак. Кўрстилган белгилар ва симптомлар юзага келган ҳолларда шифокор иккала препаратдан биттаси ёки иккаласини қўллашни тўхтатиш зарурлиги ҳақида масалани кўриб чиқиши керак. Серотонинергик препарат бекор қилингандан кейин кўрсатилган симптоматика ўтиб кетиши мумкин. Линезолид фертилликни қайтувчан пасайтиради ва тахминан одамдагига тенг экспозиция даражадарида эркак каламушларда сперманинг аномал морфологиясига сабаб бўлиши мумкин. Препаратнинг одамнинг репродуктив тизимига таъсири номаълум.

Линезолидни ҳомиладор аёлларда қўллашнинг адекват ва яхши назоратланган тадқиқотлар ўтказилмаган, шунинг учун препаратни бу даврда фақат кутилган фойда ҳомила учун потенциал хавфдан юқори бўлгандагина буюриш керак. Линезолид кўкрак сути билан чиқарилиши номаълум, шунинг учун эмизиш даврида линезолидни эҳтиёткорлик билан буюриш керак.

Ёруғликдан ҳимояланган жойда, 25°С дан юқори бўлмаган ҳароратда.

Дозани ошириб юборилган ҳолда калавалар февральацияси даражасини тутиб туришга қаратилган чораларни амалга ошириш билан симптоматик даволаш кўрсатилган. Гемодиализ ўтказилганда қабул қилинган дозанинг тахминан 30% чиқарилади.

Шифокор рецепти бўйича

100 мл, 200 мл ёки 300 мл дан шиша бутилкаларда. Ҳар бир бутилка қўллаш бўйича йўриқномаси билан картон қутига жойланади.

2 йил.