Бўғим тоғайларининг шикастланишини эҳтимоли туфайли, препаратни болалар ва ўсмирларни даволаш учун қўллаш мумкин эмас.
Кекса ёшдаги беморларни даволашда, бу гуруҳ беморларда кўпроқ буйрак функциясини бузилишлари бўлишини кўзда тутиш керак (“Қўллаш усули ва дозалари” бўлимига қаранг).
Пневмококклар чақирган ўпкаларни жуда оғир яллиғланишида, Левостал-ЛП оптимал терапевтик самара бермаслиги мумкин.
Айрим қўзғатувчилар (П.аэругиноса) чақирган гильза инфекцияларда, мажмуавий даволаш талаб қилиниши мумкин.
Тавсия қилинган юбориш давомийлигига қатъий риоя қилиш керак, у камида 60 минутни (100 мл инфузион эритма) ташкил қилиши керак.
Левофлоксацинни қўллашнинг тажрибаси, инфузия вақтида кучли юрак уриши ва артериал босимни транзитор тушиши кузатилиши мумкинлигини кўрсатади.
Кам ҳолларда артериал босимни кучли тушиши томирли коллапснинг сабаби бўлиши мумкин.
Агар левофлоксацинни юбориш вақтида артериал босимни яққол тушиши кузатилса, қуйиш дарҳол тўхтатилади.
Препарат билан даволаш вақтида, бош мияни олдинги шикастланиши билан боғлиқ бўлган, масалан, импульс ёки оғир жароҳат билан, беморларда тиришишлар хуружи ривожланиши мумкин.
Тиришишга тайёрлик фенбуфен, унга ўхшаш ностероид яллиғланишга қарши воситалар ёки теофиллин билан бир вақтда қўлланганида ошиши мумкин (“Дориларнинг ўзаро таъсири”га қаранг).
Левофлоксацин қўлланганида жуда кам ҳолларда фотосенсибилизация аниқланишига қарамасдан, ундан сақланиш учун, беморларга жуда ҳам зарур бўлмаса, кучли қуёш ёки сунъий ултрабинафша нурланишга (масалан, баланд тоғли жойда қуёшда бўлиш ёки солярийга бориш) дучор бўлиш тавсия қилинмайди.
Сохтамембраноз колитга гумон қилинганида дарҳол Левостал-ЛП ни бекор қилиш ва мувофиқ даволашни бошлаш керак.
Бундай ҳолларда, ичак моторикасини сусайтирувчи дори воситаларини қўллаш мумкин эмас.
Препарат қўлланганида жуда кам ҳолларда кузатиладиган тендинит пайларни узилишига олиб келиши мумкин (авваламбор ахиллов пайини яллиғланиши).
Кекса ёшдаги беморлар тендинитга кўпроқ мойил бўладилар.
Кортикостероидлар билан даволаш эҳтимол пайларни узилиши хавфини оширади.
Тендинитга гумон қилинганида препарат билан даволашни дарҳол тўхтатиш ва шикастланган пайни мувофиқ даволашни бошлаш керак, масалан, унга тинчлик ҳолатини таъминлаш (“Қўллаш мумкин бўлмаган ҳолатлар” ва “Ножўя таъсирлари”га қаранг).
Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа етишмовчилиги бўлган беморлар (моддалар алмашинувини наслий бузилиши) фторхинолонларга эритроцитларни парчаланиши (гемолиз) билан реакция беришлари мумкин.
Шунинг муносабати билан бундай беморларни левофлоксацин билан даволашни катта эҳтиёткорлик билан ўтказиш керак.
Барча хинолонлар каби, оғиз орқали қабул қилиш учун гипогликемик воситалар (масалан, глибенкламид) ёки инсулин билан мувофиқ даволанаётган диабети бўлган пациентларда одатда гипогликемия ҳоллари аниқланган.
Бундай пациентлар учун қондаги глюкоза даражасини синчиклаб кузатиш тавсия қилинади.
Фторхинолонларни, шу жумладан левофлоксацинни қабул қилаётган пациентларда ҚТ интервалини узайишини жуда кам ҳоллари ҳақида хабар берилган.
Фторхинолонларни, шу жумладан левофлоксацинни қўллашда эҳтиёткорликка риоя қилиш керак, ҚТ интервалини узайиши учун маълум хавф омиллари бўлган пациентларда, масалан: кексаларелектролит мувозанатини бузилиши (масалан, гипокалиемия, гипомагниемия)ҚТ интервалини туғма узайиши синдромиюрак касалликлари (масалан, юрак етишмовчилиги, миокард инфаркти, брадикардия)ҚТ интервалини узайтириши маълум бўлган препаратлар (масалан ИА ва ИИИ синф аритмияга қарши препаратлари, трициклик антидепрессантлар, макролидлар) (“Қўллаш усули ва дозалари”, “Дориларнинг ўзаро таъсири” га қаранг) Левофлоксацин қабул қилаётган пациентларда сийдикда опиоидларни аниқлаш сохтамусбат натижаларни бериши мумкин.
Специфик усуллар билан опиатларнинг мавжудлиги таҳлилининг ижобий натижаларини тасдиқлашнинг зарурати пайдо бўлиши мумкин.