Рангсиздан оч-сариқ ранглигача бўлган тиниқ эритма.

Метаболик жараёнларни мувофиқлаштириш учун восита.

Парентерал юборилганида барча тўқималарга киради, скелет мушакларида ва миокардда юқори концентрациялари ҳосил бўлади. Буйраклар орқали (24 соатда 80% дан кўпроғи) асосан ацил эфирлари кўринишида чиқарилади, эркин карнитин қайта сўрилади.

Препарат карнитин танқислигида катталар, болалар ва чақалоқларда қўлланади. карнитинни иккиламчи танқислигида (гемодиализ ўтказган буйрак етишмовчилигининг терминал босқичида бўлган, унинг ишлатилишини гипокцияда, дифтерияда кескин ошиши билан бўлган, скелет мушакларининг кучсизлиги ва миопатияли пациентларда);тўлиқ парентерал овқатланишда бўлган чала туғилган болаларда;анорекцияда, болаларда, тана вазни етарли даражада ошмаганида ва ўсишни кечикишида;ўткир миокард инфаркти фонидаги миокарднинг метаболизмини бузилиши;кардиоген шоки оқибатидаги гипоперфузия ҳолатида қўлланади.

Препарат карнитинни иккиламчи танқислигида, гемодиализ вақтида: вена ичига (в/и) суткада 2 г гемодиализ сеансидан кейин юборилади. Ўткир миокард инфарктида: суткалик доза 4 марта секин в/и инекцияси ёки биринчи 48 соат давомида в/и узлуксиз юбориш кўринишидаги тана вазнига 100-200 мг/кг ни ташкил қилади. Сўнгра пациентни кардиология бўлимида охиригача бўлгунига қадар доза 2 марта камайтиради. Кейин  2-6 г лик дозада перорал қабулга ўтилади. Кардиоген шокда: в/и юборишни бу ҳолатдан чиққунича давом эттириш лозим. Препаратни в/и секин 2-3 минут давомида юбориш лозим.

Аллергик реакциялар, мушакларнинг кучсизлиги (уремияси бўлган пациентларда), меъда соҳасида оғриқлар бўлиши мумкин. В/и тез юборилганида, вена йўли бўйлаб юбориш тезлиги пасайтирилганида ўтиб кетувчи оғриқлар бўлиши мумкин.

Препаратнинг компонентларига юқори сезувчанликда қўллаш мумкин эмас. Препаратни қандли диабетда, ҳомиладорлик ва лактация (эмизиш) даврида жуда зарур бўлган ҳолларда, эҳтиёткорлик билан буюриш лозим.

Препаратни буюришдан олдин, бемор қандай дори воситаларни қабул қилаётганини аниқлаш керак. Препаратни турли анаболик воситалари, антиоксидант ва/ёки антигипоксант фаолликга эга бўлган препаратлар билан бирга қўллаш мумкин. Холиннинг жуда юқори дозалари левокарнитиннинг синтезини ва фаоллигини тормозлайди. Глюкокортикоидлар левокарнитинни тўқималарда (жигардан ташқари) тўпланишига ёрдам беради. Анаболик воситалар карнитинининг самарасини кучайтиради.

Препаратнинг адекват дозасини аниқлаш учун қон плазмасида ва сийдикда эркин ва ацил левокарнитининг концентрациясини текшириб, даволашни назорат қилиш тавсия этилади. Левокарнитин ўрганиб қолишни чақирмайди, чунки одам организмининг эндоген моддаси ҳисобланади. Инсулин ёки перорал гипогликемик препаратларни қабул қилаётган қандли диабети бўлган пациентларга препаратни юбориш, гипогликемияни чақириши мумкин. Шунинг учун, бу тоифа пациентларни препарат билан даволаш вақтида, гипогликемик препаратларнинг дозалаш тартибини дарҳол тўғрилаш учун қонда глюкоза миқдорини доимий назорат қилиш лозим. Препарат автотранспортни бошқариш қобилиятига ва бошқа потенциал хавфли фаолият турларига таъсир қилмайди. Препаратни болалар олаолмайдиган жойда сақлансин ва яроқлилик муддати ўтгач ишлатилмасин.

Қуруқ, ёруғлиқдан ҳимояланган жойда, 25°С дан юқори бўлмаган ҳароратда сақлансин.

Симптомлари: диарея. Даволаш: симптоматик даволаш.

Рецепт бўйича

Инекция учун эритма 5 мл дан ампулаларда.

3 йил.