Левофлоксацин Ултрарецепт билан

Таркиби:

фаол модда: левофлоксацин гемигидрати 250 мг ёки 500 мг левофлоксацинга эквивалент; ёрдамчи моддалар: маккажўхори крахмали, икки асосли калций фосфати, микрокристаллик целлюлоза, кросповидон (К-30), талк, магний стеарати, натрий крахмалгликолят, натрий кроскармелоза.

Тасир этувчи модда(ХПН):

левофлоксацин

Препаратнинг савдо номи:

Левофлоксацин Ултра

Фармакалогик гуруҳи:

Антибактериал синтетик восита (фторхинолонлар гуруҳи).

Дори шакли:

плёнка қобиқ билан қопланган таблеткалар.

овал шклли, сариқ рангли бир томонида рискали қобиқ билан қопланган таблеткалар.

Антибактериал синтетик восита (фторхинолонлар гуруҳи).

J01MA12

Ичга қабул қилинганидан кейин Левофлоксацин меъда-ичак йўлларидан тез ва тўлиқ сўрилади ва 1-2 соатдан кейин максимал концентрациясига эришилади. Перорал қўлланганида мутлоқ биокираолишлиги тахминан 99% ни ташкил қилади. Оқсиллар билан боғланиши 24-38% ни ташкил қилади. Препарат организмнинг тўқималарида яхши тақсимланади. Ўпка тўқимасидаги концентрацияси плазмадаги концентрациясидан 2-5 марта юқори. Левофлоксацин чекланган метаболизмга учрайди. Левофлоксациннинг ярим чиқарилиш даври ўртача 6-8 соатни ташкил қилади. Ичга қабул қилинганидан кейин қабул қилинган дозанинг тахминан 87% сийдик билан ўзгармаган ҳолда 48 соат давомида, қабул қилинган дозанинг 4% дан камроғи эса ахлат билан 72 соат давомида чиқарилади.

Левофлоксацинга сезгир бактериялар билан инфекцияланиш натижасида ривожланган инфекцион-яллиғланиш касалликлари: қорин бўшлиғи аъзоларининг инфекциялари;сурункали бронхитнинг зўрайиши;касалхонадан ташқари пневмониялар;простата безининг яллиғланиши;ўткир синусит;сийдик-чиқариш йўлларининг асорациз инфекциялари;бактериемия/септицемия (қўлланишдаги таърифида келтирилганлар билан ассоцияланган);сийдик чиқариш йўлларининг асоратланган инфекциялари (шу жумладан пиелонефрит);юмшоқ тўқималар ва тери қопламаларииннг инфекцион касалликларида қўлланади.

Ичга буюрилади. Препаратни бутунлигича, чайнамасдан, кўп миқдордаги сув билан қабул қилиш керак. Левофлоксацин капсуласини овқат қабул қилишдан қатъий назар қабул қилиш мумкин. Препарат катталарга перорал жадвалда кўрсатилганидек буюрилади:

Тери реакциялари ва ўта юқори сезувчанликнинг умумий реакциялари: баъзи ҳолларда: терининг қичишиши ва қизариши; кам ҳолларда: эшакеми, бронхларни торайиши ва оғир бўғилишлар, шунингдек кам ҳолларда тери ва шиллиқ қаватларини шиши (масалан, юз ва халқум соҳасида) каби симптомлар билан бўлган ўта юқори сезувчанликнинг умумий реакциялари (анафилактик ва анафилактоид реакциялар). Жуда кам ҳолларда: артериал босимнинг тўсатдан пасайиши ва шок; қуёш ва ултрабинафша нурланишга юқори сезувчанлик. Алоҳида ҳолларда: пуфакчаларни ҳосил бўлиши билан кечувчи терини оғир тошмалари, масалан, Стивенс-Джонсон синдроми, токсик эпидермал некролиз (Лаелл синдроми) ва кўпшаклли экссудатив эритема. Ўта юқори сезувчанликнинг умумий реакциялари олдидан баъзида енгилроқ тери реакциялари кузатилиши мумкин. Юқорида таъкидланган реакциялар Левофлоксациннинг биринчи дозаси юборилганидан бир неча минут ёки соат ўтгач ривожланади. Меъда-ичак йўлларига ва моддалар алмашинувига таъсири: тез-тез: кўнгил айниши, диарея; баъзи ҳолларда: иштаҳани йўқолиши, қусиш, қоринда оғриқ, овқат ҳазм қилишнинг бузилиши; кам ҳолларда: қонли ич кетиши, у жуда кам ҳолларда ичакни яллиғланиши ва хатто сохтамембраноз колит белгилари бўлиши мумкин; жуда кам ҳолларда: қандли диабети бўлган беморлар учун муҳим аҳамиятга эга бўлган, қонда қанд миқдорининг пасайиши (гипогликемия); гипогликемиянинг мумкин бўлган белгилари: “бўри” иштаҳаси, асабийлик, терлаш, титраш. Бошқа хинолонларни қўллаш тажрибаси порфирияси бўлган беморларда, уларни ушбу касаллигини зўрайишини чақириш қобилиятига эгалигини кўрсатади. Бундай самара Левофлоксацин қўлланганида ҳам истисно қилинмайди. Нерв тизимига таъсири: баъзан: бош оғриғи, бош айланиши ва/ёки тормозланиб қолиш, уйқучанлик, уйқунинг бузилиши; кам ҳолларда: нохуш ҳислар (масалан, қўл панжаларининг парестезиялари), қалтираш, безовталик, қўрқув ҳолати, тиришиш хуружлари ва онгнинг чалкашиши; жуда кам ҳолларда: кўриш ва эшитишни бузилиши, таъм ва ҳид билиш ҳиссини бузилишлари, тактил сезувчанликни пасайиши, галлюцинация ва депрессиялар туридаги психотик реакциялар, шунингдек харакатнинг бузилиши, шу жумладан юришда. Юрак–қон томир тизимига таъсири: кам ҳолларда: юракнинг тез уриши, артериал босимини пасайиши; жуда кам ҳолларда: (шокка ўхшаш) қон томир коллапси. Мушаклар, пайлар ва суякларга таъсири: кам ҳолларда: пайларнинг шикастланиши (шу жумладан тендинит), бўғим ва мушак оғриқлари; жуда кам ҳолларда: пайларнинг узилиши (масалан, ахиллов пайини); ушбу ножўя таъсирлари даволаш бошлангандан кейин 48 соат давомида кузатилиши мумкин ва икки томонлама характерга эга. Мястҳениа грависи бўлган беморлар учун алоҳида аҳамиятга эга бўлган мушак холсизлиги; алоҳида ҳолларда: мушакларни шикастланиши (рабдомиолиз). Жигар ва буйракларга таъсири: тез-тез: жигар ферментларининг фаоллигини ошиши (масалан, аланинаминотрасферазалар ва аспартатаминотрансферазалар); баъзи ҳолларда: кон зардобида билурубин ва креатинин даражасини ошиши (жигар ва буйраклар функциясини бузилиш белгиси); жуда кам ҳолларда: жигар реакциялари (масалан, жигарни яллиғланиши), буйраклар функциясини хатто ўткир буйрак етишмовчилигигача қадар ёмонлашиши, масалан, аллергик реакциялар оқибатида (интерстициал нефрит). Қонга таъсири: баъзи ҳолларда: қоннинг айрим ҳужайралари сонини ошиши (эозинофилия), оқ қон таначалари сонини камайиши (лейкопения); кам ҳолларда: айрим оқ қон таначаларининг сонини камайиши (нейтропения), қон қуйилиши ёки қон кетишларига мойилликни кучайтириш қобилиятига эга бўлган тромбоцитлар сонини камайиши (тромбоцитопения); жуда кам ҳолларда: оғир оғриқли симптомларнинг ривожланишига ёрдам берувчи (тана хароратини турғун ёки қайталанувчи ошиши, томоқни яллиғланиши ва ҳолатнинг турғун ёмонлашиши) айрим оқ қон таначаларининг сонини жуда кучли камайиши (аграгранулоцитоз); айрим ҳолларда: қизил қон таначаларининг сонини, уларнинг парчаланиш натижасида камайиши (гемолитик анемия); қоннинг барча турдаги ҳужайраларининг сонини камайиши (панцитопения). Бошқа ножўя таъсирлари: баъзи ҳолларда: умумий ҳолсизлик (астения); жуда кам ҳолларда: иситма, ўпкада (аллергик пневмонит) ёки майда қон томирларда (васкулит) аллергик реакциялар. Ҳар қандай антибиотиклар билан даволаш одамда нормада бўладиган микрофлоранинг ўзгаришини чақириши мумкин (бактериялар ва замбуруғлар). Шу сабабли қўлланаётган антибиотикка чидамли бўлган (иккиламчи инфекция) бактерия ва замбуруғларнинг жадал кўпайиши юз бериши, бу эса баъзи ҳолларда қўшимча даволашни талаб қилиши мумкин.

Левофлоксацин ёки бошқа хинолонларни индивидуал ўзлаштираолмаслик (шу жумладан анамнездаги ўта юқори сезувчанлик);Тутқаноқ;Хинолонлар билан илгари даволашдаги пайларнинг шикасланиши;Бўғим тоғайларининг шикастланишини эҳтимоли туфайли, ўсиш давридаги болалар ва ўсмирлар (18 ёшгача).Ҳомиладорлик;Эмизиш даврида қўллаш мумкин эмас.

Алюминий ва магний сақловчи антацидлар, сукралфат ва темир сақловчи препаратлар бир вақтда қўлланганида Левофлоксациннинг самарадорлиги аҳамиятли сусаяди. Шунинг учун бу дори воситаларининг қабул қилиш орасидаги интервал камида 2 соатни ташкил қилиши керак. Левофлоксацин билан тиришишга тайёргарлик бўсағасини пасайтирувчи воситалар бирга мажмуавий қабул қилинганида тиришишга тайёргарлик бўсағасини аҳамиятли пасайиши кузатилади. Бу бошқа хинолонларга ҳам тааллуқли. Бўсағани пасайиши фенбуфен, теофиллин ва уларга ўхшаш ностероид яллиғланишга қарши препаратларни қабул қилганда ҳам кузатилади. Левофлоксацин  пробеницид ва циметидин билан бирга қўллаганида, Левофлоксациннинг буйрак клиренсини пасайиши кузатилади. Клиник  бу фақат пациентда буйраклар функциясини бузилишлари бўлган холларда намоён бўлиши мумкин (эҳтиёткорлик билан буюриш керак). Агар пациент глюкокортикостероид воситаларни қабул қилаётган бўлса, пайларнинг узилиш хавфи сезиларли ошади. Агар Левофлоксацин фонида пациент билвосита антикоагулянтларни қабул қилаётган бўлса, қоннинг ивиш кўрсаткичларини назорат қилиш керак. Левофлоксацинни қабул қилганда циклоспориннинг ярим чиқарилиш даври ошади.

Бўғим тоғайларининг шикастланишини ҳисобга олиб, левофлоксацинни болалар ва ўсмирларни даволаш учун қўллаш мумкин эмас. Кекса ёшдаги беморларни даволашда, ушбу гуруҳ беморларда кўпинча буйраклар функциясининг бузилишлари бўлишини ҳисобга олиш керак. Пневмококклар чақирган жуда оғир ўпка яллиғланишида, Левофлоксацин оптимал терапевтик самара бермаслиги мумкин. Касалхонада орттирилган ва маълум қўзғатувчилар чақирган (Рсеудомонас аурогеноса) инфекциялар, мажмуавий даволашни талаб қилиши мумкин. Левофлоксацин  билан даволаш вақтида илгари бош миянинг шикастланиши бўлган беморларда, яъни масалан, импульс ёки оғир жарохат билан боғлиқ бўлган тиришиш хуружлари ривожланиши мумкин. Фенбуфен, унга ўхшаш ностероид яллиғланишга қарши воситалар ёки теофиллин билан бир вақтда қўлланганида тиришишга тайёрлик  бўсағаси ошиши мумкин. Левофлоксацин қўлланганда фотосенсибилизация самараси (қуёшдан куйишини эслатувчи реакциялар билан кечувчи бўлган ёруғликка ўта юқори сезувчанлик) жуда кам кузатилишига қарамасдан, фотосенсибилизациядан сақланиш мақсадида беморларга зарурати бўлмаса кучли қуёш ёки сунъий ултрабинафша нурланишга дучор бўлмаслик тавсия этилади (масалан, юқори тоғ жойларда қуёшда ёки солярийда бўлиш). Сохтамембраноз колитга шубҳа қилинганда дарҳол Левофлоксацинни бекор қилиш ва мувофиқ даволашни бошлаш лозим. Бундай ҳолларда ичак моторикасини сусайтирувчи дори воситаларини қўллаш мумкин эмас. Левофлоксацин қўллаганида кам кузатиладиган тендинит (аввало ахиллов пайларининг яллиғланиши) пайларнинг узилишига олиб келиши мумкин. Кекса ёшдаги беморлар тендинитга кўпроқ мойилдирлар. Кортикостероидлар (ГКС) билан даволаш кўпроқ пайларнинг узилиши хавфини оширади. Тендинитга шубҳа қилинганда дарҳол левофлоксацин билан даволашни тўхтатиш ва шикастланган пайни мувофиқ даволашни бошлаш керак, масалан, унга тинч ҳолатини таъминлаш (иммобилизация). Глюкозо–6–фосфатдегидрогеназа етишмовчилиги бўлган беморлар хинолонларга эритроцитларнинг парчаланиши (гемолиз) билан жавоб беришлар мумкин. Шунинг учун бундай беморларни левофлоксацин билан даволашни, эҳтиёткорлик билан ўтказиш лозим. Қандли диабети бўлган беморларга Левофлоксацин буюрганида, гипогликемия ривожланиши мумкинлигини ҳисобга олиш керак, уни “бўри” иштаҳаси, асабийлик, терлаш, қалтирашни кўрсатади. Тана ҳарорати нормаллашгандан сўнг ёки қўзғатувчини ишончли йўқотилганидан кейин  Левофлоксацинни қабул қилишни камида 48-78 соат давом эттириш тавсия қилинади.

Ҳомиладор ва эмизикли аёлларга левофлоксацинни буюриш мумкин эмас.

Ёруғликдан ҳимояланган жойда, 250С дан юқори бўлмаган ҳароратда сақлансин.

Левофлоксациннинг дозасини ошириб юборилишининг симптомлари марказий нерв тизими даражасида намоён бўлади (онгни чалкашиши, бош айланиши, онгни бузилиши ва тиришиш хуружлари). Бундан ташқари, меъда-ичак бузилишлари (масалан, кўнгил айниши) ва шиллиқ қаватларининг шикастланиши; ҚТ интервалини узайиши (терапевтикдан юқори аниқ дозаларни қўлланиши билан бўлган текширишларида кўрсатилган) кузатилиши мумкин. Даволашни бор бўлган симптомларга қараб белгиланади. Левофлоксацин гемодиализ ва перитонеал диализ орқали чиқарилмайди. Махсус антидоти йўқ.

Рецепт бўйича

Таблеткалар 6 таблеткадан (1х6) контур уяли ўрамларда.

2 йил.