Сўрилиши: Винпоцетин тез сўрилади; плазмадаги максимал концентрациясига перорал қўллангандан кейин бир соатдан сўнг эришилади.
Винпоцетинни сўрилишининг асосий жойи меъда-ичак йўлларининг проксимал бўлимлари ҳисобланади.
Ичак девори орқали ўтиш вақтида бирикма метаболизмга учрамайди.
Тақсимланиши: препаратни каламушларга перорал юборилиб ўтказилган тадқиқотларда радиоактив изотоп билан нишонланган винпоцетин энг юқори концентрацияларда жигарда ва меъда-ичак йўлларида аниқланган.
Тўқималардаги максимал концентрациясини препарат қўллангандан кейин 2-4 соатдан сўнг аниқлаш мумкин бўлган.
Бош мияда радиоактив нишоннинг концентрацияси қондаги концентрациясидан юқори бўлмаган.
Одам организмида: қон оқсиллари билан боғланиши 66% ни ташкил қилади.
винпоцетиннинг мутлоқ биокираолишлиги перорал қабул қилинганда 7% ни ташкил этади.
Тақсимланиш ҳажми 246,7±88,5 л га тенг, бу моддани тўқималарда яхши боғланишини кўрсатади.
Винпоцетиннинг плазмадаги клиренс кўрсаткичи (66,7 л/соат) жигардаги унинг кўрсаткичи (50 л/соат) дан ортиқ, бу бирикманинг жигардан ташқаридаги метаболизмидан далолат беради.
Чиқарилиши: Препаратни 5 ва 10 мг дозаларда кўп марта қўлланганда винпоцетин тўғри чизиқли кинетикани намойиш этади; плазмадаги мувозанатли концентрациялари мувофиқ равишда 1,2±0,27 нг/мл ва 2,1±0,33 нг/мл ни ташкил этади.
Одамда ярим чиқарилиш даври 4,83±1,29 соатни ташкил этади.
Радиоактив нишонланган бирикмани қўллаб ўтказилган тадқиқотларда, чиқарилишининг асосий йўли буйрак ва ичак орқали 60:40% нисбатда амалга оширилиши аниқланган.
Радиоактив нишоннинг катта миқдори каламушлар ва итларда сафрода аниқланган, лекин жиддий энтерогепатик циркуляцияси аниқланмаган.
Аповинкамин кислотаси буйрак орқали оддий буйрак калавалари февральацияси йўли билан чиқарилади, бу модданинг ярим чиқарилиш даври винпоцетиннинг дозаси ва қўллаш усулига қараб ўзгаради.
Метаболизми: винпоцетиннинг асосий метаболити аповинкамин кислотаси (АВК) бўлиб, у одамларда 25-30% ҳосил бўлади.
Перорал қўллангандан кейин АВК нинг эгри чизиқ остидаги майдони (“плазмадаги концентрацияси-вақт” АУC) кўрсаткичи, препаратни вена ичига юборилгандан кейинги худди шундай кўрсаткичга нисбатан 2 марта юқори бўлган, бу АВК ни, винпоцетинни тизим олди метаболизми жараёнида ҳосил бўлишини кўрсатади.
Бошқа аниқланган метаболитлари гидроксивинпоцетин, гидрокси-АВК, дигидрокси-АВК-глицинати ва уларнинг глюкуронидлар ва/ёки судьялар билан конъюгатлари ҳисобланади.
Ҳар қандай ўрганилган организмларда ўзгармаган ҳолда чиқариладиган винпоцетиннинг миқдори, препаратнинг қабул қилинган дозасини фақат бир неча фоизини ташкил қилган.
Винпоцетиннинг муҳим ва аҳамиятли хусусияти – жигар ёки буйрак касалликлари бўлган пациентларда препаратнинг метаболизми ва кумуляциясини (тўпланишини) йўқлигини назарда тутиб, препаратнинг дозасини махсус танлаш заруратини йўқлигидир.
Ўзига хос ҳолатларда фармакокинетик хусусиятларни ўзгариши (масалан, маълум бир ёш гуруҳида, ёндош касалликлар бўлганида): Винпоцетин дори препаратларнинг кинетикасини ўзгаришлари – сўрилишини пасайиши, бошқача тақсимланиши ва метаболизм, чиқарилишини сусайиши кузатиладиган асосан кекса ёшдаги пациентларни даволаш учун қўлланилиши туфайли – препаратнинг кинетикасини баҳолаш бўйича тадқиқотларни айнан шу ёш гуруҳида, айниқса узоқ муддат давомида қўлланганда ўтказиш лозим.
Бундай тадқиқотларнинг натижалари кекса одамларда винпоцетиннинг кинетикаси ёш пациентлардаги винпоцетиннинг кинетикасидан жиддий фарқ қилмаслигини, бундан ташқари, кумуляцияси йўқлигини намойиш этди.
Жигар ёки буйрак фаолиятини бузилишида препаратнинг одатдаги дозаларини қўллаш мумкин, чунки винпоцетин бундай пациентларнинг организмида тўпланмайди, бу препаратни узоқ муддат давомида қабул қилиш имконини беради.