Қуйидаги пациентларда ибупрофенни қўлланганда эҳтиёткорликка риоя қилиш лозим: асептик менингитни ривожланиш хавфини ошиши туфайли, тизимли қизил югурик ва бириктирувчи тўқиманинг аралаш касаллигига чалинганлармеъда-ичак йўлларининг касалликлари бўлган ва ичакнинг яллиғланиш касалликлари бўлган пациентлар; чунки ушбу касалликлар зўрайиши мумкин (носпецифик ярали колит, Крон касаллиги)анамнезида артериал гипертензия ва (ёки) юрак етишмовчилиги бўлган пациентларда даволашни бошлашдан олдин эҳтиёткорлик билан қўллаш лозим, чунки НЯҚП билан даволаниш оқибатида суюқликлар ретенцияси, гипертензия ва шишларни пайдо бўлиши кузатиладибуйрак функциясини бузилиши бўлган пациентларда, чунки буйрак етишмовчилиги кучайиши мумкинжигар функциясини бузилиши бўлган пациентлардаҚон ивиш тизими бузилишлари бўлган пациентларда (ибупрофен қон кетиши вақтини узайтириши мумкин).
Жарроҳлик операцияларидан кейин препаратни қўллаганда эҳтиёткорликка риоя қилиш лозим.
Препаратнинг симптомларини енгиллаштириш учун зарур бўлган препаратни минимал самарали дозада қисқа муддат давомида қабул қилиш, ножўя самараларнинг хавфини камайтиради (қуйига қаралсин: меъда-ичак йўлларига ва қон айланиш тизимига таъсири).
Кекса ёшдаги пациентларда препаратни қабул қилиш натижасида ножўя самараларнинг хавфи (асосан, қон кетиши ва перфорация) ёш пациентларга ницбатан юқори бўлади.
Анамнезида ёки фаол бронхиал астмаси бўлган ва бошқа аллергик касалликлари бўлган шахсларда ибупрофенни қабул қилиш бронхоспазмни чақириши мумкин.
Бошқа ностероид яллиғланишга қарши препаратлар билан, шу жумладан циклооксигеназа – 2 ингибиторлари билан биргаликда қўллашдан сақланиш лозим.
Сувсизланган болаларда ва ўсмирларда буйрак етишмовчилигининг хавфи мавжуд.
МИЙ га таъсири Меъда-ичак йўлларидан қон кетишининг симптомлари ёки қон кетиш билан эпизодлари ёки усиз кечувчи даволанишнинг хар бир даврида барча НЯҚВ қўлланганидан кейин айрим холларда ўлим билан тугаган меъда-ичак йўлларидан қон кетиши, яра ҳосил бўлиши ёки перфорация кузатилган.
Меъда-ичак йўлларидан қон кетиши, яраланиш ва перфорация хавфи анамнезида меъда-ичак яралари бўлган, айниқса қон кетиши ёки перфорация билан асоратланган пациентларда ва кекса ёшдаги одамларда НЯҚП нинг дозаси ошигани сайин ошиб боради.
Бундай пациентларни даволашни энг кичик рухсат берилган дозадан бошлаш лозим.
Анамнезида меъда ичак йўллари томонидан касалликлари бўлган пациентларга, асосан кекса ёшли инсонларга, меъда-ичак билан боғлиқ бўлган барча типик бўлмаган симптомлар (асосан қон кетишларда) ҳақида, энг асоссийси даволашнинг илк босқичларида шифокорга хабар беришлари кераклиги тўғрисида айтиш лозим.
Меъда-ичак бузилишлари ёки қон кетишлар хавфини оширувчи, кортикостероидлар ёки антикоагулянтлар, варфарин, серотонинни қайта қамраб олинишининг селектив ингибиторлари ёки агрегантлар, ацетилсалицил кислотаси каби бошқа дори препаратларини бир вақтда қўллаётган пациентларда препаратни қўллаётган эҳтиёткорликка риоя қилиш лозим.
Меъда-ичакдан қон кетиши ёки яраланиш ҳолларида дори препаратини қабул қилишни дарҳол тўхтатиш лозим.
Тери томонидан реакциялар НЯҚП гуруҳи дори препаратларини қўллаш оқибатида жуда кам ҳолларда оғир тери реакциялари, айримлари ўлим билан тугаган, шу жумладан эксфолиатив дерматит, Стевенс-Джонсон синдроми ва токсик эпидермал некролиз таърифланган.
Ушбу оғир реакцияларни пайдо бўлишининг энг катта хавфи, даволашнинг бошида кузатилади, кўпчилик ҳолларда препаратни қўллашнинг биринчи ойларида кузатилади.
Биринчи симптомлар: тери тошмалари, шиллиқ қаватларни шикастланиши ёки аллергиянинг бошқа симптомлари пайдо бўлганида препаратни қўллашни тўхтатиш лозим.
Камдан-кам ҳолларда терининг ва юмшоқ тўқималарнинг оғир инфекцион асоратларини сабаби сувчечак бўлиши мумкин.
Ҳозирги вақтда ушбу инфекцияларни кучайишида НЯҚП нинг рицарьини истисно қилиб бўлмайди.
Қон томир тизимига таъсири.
Клиник тадқиқотларнинг натижалари, ибупрофенни, айниқса юқори дозаларда (суткада 2400 мг) қўлланиши артериал тромботик асоратларни (масалан миокард инфаркти ёки импульсни) хавфини бироз ошишига олиб келишини кўрсатади.
Умуман олганда, эпидемиологик тадқиқотларнинг натижалари, ибупрофенни паст дозаларда (масалан суткада >1200 мг) қўлланиши артериал тромбоэмболик асоратларни ривожланиш хавфини ошиши билан боғлиқ эканлигини кўрсатмади.
Назорат қилиш қийин бўлган артериал гипертензияли, димланган юрак етишмовчлиги (НЙҲА бўйича ИИ–ИИИ синфи), диагностика қилинган юрак ишемик касаллиги, периферик артерияларнинг касалллиги ва/ёки цереброваскуляр етишмовчилиги бўлган пациентларга ибупрофенни, фақат хавфни синчиклаб баҳолагандан сўнггина буюриш лозим, бунда унинг юқори дозаларини (суткада 2400 мг) буюришдан сақланиш лозим.
Кардиоваскуляр асоратларнинг хавф омиллари (артериал гипертензияли, гиперлипидемияли, қандли диабет, чекувчи шахслар), бўлган пациентларга ибупрофен билан узоқ муддат даволашни буюришдан олдин, хусусан агар ибупрофенни юқори дозаларида (суткада 2400 мг) қўллаш талаб этилса фойда-хавф нисбатини синчковлик билан назорат қилиш лозим.