Eксиджадрецепт билан rasmini ko'rish

Таркиби:

1 таблетка қуйидагиларни сақлайди: фаол модда: 250 мг ёки 500 мг деферазирокс; ёрдамчи моддалар: лактоза моногидрати, кросповидон, микрокристаллик целлюлоза, повидон (К30), натрий лаурилсулфати, сувсиз коллоид кремний диоксиди, магний стеарати.

Тасир этувчи модда(ХПН):

деферазирокс

Препаратнинг савдо номи:

Eксиджад

Фармакалогик гуруҳи:

темир билан хелат бирикмаларини ҳосил қилувчи воситалар

Дори шакли:

дисперсияланувчи таблеткалар

темир билан хелат бирикмаларини ҳосил қилувчи воситалар

V03AC.

Абсорбцияси Деферазирокс (дисперсияланувчи таблеткалар) перорал қўлланилганидан кейин плазмада максимал концентрацияга (Тмах) эришиш вақти медианаси 1,5–4 соатни ташкил этади. Деферазирокснинг мутлақ биокираолишлиги (АУC) вена ичига юбориладиган дозасига нисбатан деярли 70% ни ташкил этади. Суммар экспозицияси (АУC) ёғ миқдори юқори бўлган (ёғ миқдори > 50% калориялар) нонушта билан бирга қабул қилинганида тахминан 2 марта кўп ва стандарт нонушта билан бирга қабул қилинганида тахминан 50% кўп бўлган. Ёғ миқдори нормал ёки юқори бўлган овқатни қабул қилишдан 30 минут олдин препарат қабул қилинганида деферазирокснинг биокираолишлиги (АУC) ўртача даражада (тахминан 13-25% га) юқорироқ бўлган. Дисперсланадиган таблеткалар апелсин ёки олма шарбатида эритилганида деферазирокснинг суммар экспозицияси (АУC) сувда эритилганидаги экспозицияга тенг (АУC нисбий қийматлари мувофиқ равишда 103% ва 90%) бўлган. Тақсимланиши Деферазирокс плазма оқсиллари билан кўпроқ даражада (99%), зардоб албумини билан деярли тўлиқ боғланади; катталарда тақсимланиш ҳажми –тахминан 14 л. Биотрансформацияси Глюкуронидация – деферазирокснинг асосий метаболик йўли бўлиб, у кейинчалик сафро билан чиқарилади. Эҳтимол, ичакда глюкуронидларнинг деконъюгацияси ва кейинги реабсорбцияси (ичак-жигар циркуляцияси) юз беради. Соғлом кўнгиллилар иштирокида ўтказилган тадқиқот давомида деферазирокснинг бир марталик дозасидан кейин холестираминни қабул қилиниши деферазирокс экспозициясини (АУC) 45% пасайишига олиб келган. Деферазирокс кўпроқ УДФ-глюкуронилтрансфераза 1А1 (УГТ1А1) воситасида ва камроқ даражада УДФ-глюкуронилтрансфераза 1А3 (УГТ1А3) воситасида глюкуронидацияга учрайди. Одамларда деферазирокснинг катализацияланган CЙП450 (оксидловчи) метаболизми сезиларли бўлмаган даражада (тахминан 8%) намоён бўлади. Деферазирокснинг метаболизмини гидроксимочевина билан ин витро ингибиция қилиш кузатилмаган. Чиқарилиши Деферазирокс ва унинг метаболитлари кўпроқ нажас билан (дозанинг 84%) чиқарилади. Деферазирокс ва унинг метаболитларини буйраклар орқали чиқарилиши минимал даражада (дозанинг 8%) бўлади. Ярим чиқарилиш ўртача даври (т1/2) 8 соатдан 16 соатгачани ташкил этади. Чизиқлилиги/ночизиқлилиги Деферазирокснинг Cмах ва АУC0-24соат қийматлари доза билан бирга мувозанат ҳолатига қадар деярли чизиқли ўсиб боради. Кўп марта дозаланганидан кейин экспозиция 1,3 дан 2,3 гача бўлган кумуляция коэффициенти билан ўсиб борган.

Катта ёшдаги пациентларда ва 2 ёш ва ундан катта болаларда қонни кўп марта трансфузиялар оқибатида темир билан сурункали тўйинишини (трансфузион гемосидерозни) даволаш.Нотрансфузион-қарам талассемик синдромли 10 ёш ва ундан катта бўлган пациентларда темир билан сурункали тўйинишни даволаш.

Темир билан транфузион тўйиниш Даволашни тахминан 20 бирлик (≈ 100 мл/кг) эритроцитар масса трансфузиясидан кейин ёки сурункали ортиқча темир моддаси мавжудлиги ҳақида далолат берадиган клиник назорат маълумотлари мавжуд (масалан, қон зардобида ферритин концентрацияси >1000 мкг/л) бўлганида бошлаш тавсия этилади. Дозалар (мг/кг да) бутун таблетканинг энг яқин дозасига қадар ҳисобланиши ва шу  ҳолга етказилиши  керак. Темир хелатория даволашнинг мақсади трансфузияларда юборилган темирни чиқариш ва зарурат бўлганида темирнинг мавжуд ортиқча концентрациясини пасайтиришдир. Тўпланиб қолган темирни чиқариш ҳақидаги қарор индивидуаллаштирилган бўлиши ва хелатор терапиясининг эҳтимол тутиладиган клиник афзалликлари ва хавфларига асосланган бўлиши керак.

Темир билан транфузион тўйиниш бўлган пациентларда клиник тадқиқотларда Эксиджад препаратининг дисперсияланувчи таблеткалари катталар ва болаларда узоқ муддат давомида қўлланилганида хабар берилган энг кўп учрайдиган ножўя реакциялар: 26% пациентларда меъда-ичак йўллари томонидан бузилишлардан (асосан кўнгил айниши, қусиш, диарея ёки қоринда оғриқлар) ва 7% пациентларда тошмадан иборат бўлган. Мазкур реакциялар дозага боғлиқ бўлиб, умуман олганда кучсиз ёки ўртача ифодаланган, транзитор характерга эга ва кўпчилик ҳолларда даволаш давом эттирилганида йўқолади. Қон зардобида креатинин концентрациясининг сезиларли бўлмаган миқдорда ўсиб борувчи ошиши кўпинча норма чегарасида бўлган ва деярли 36% пациентларда кузатилган. Ушбу ножўя самара препарат дозасига боғлиқ бўлиб, кўпинча ўзидан ўзи йўқолади ва гоҳида препарат дозаси пасайтирилганида унинг ифодаланганлиги камайиши мумкин. Деферазирокснинг дисперсияланувчи таблеткаларини қабул қилган, темир билан транфузион тўйиниш бўлган пациентларда клиник тадқиқотларда 2% ҳолларда препарат дозасига боғлиқ бўлмаган ҳолда жигар трансаминазалари фаоллигини ошиши қайд этилган. Пациентларнинг кўпчилигида трансаминазалар фаоллигини ошиши деферазироксни қабул қилишга қадар кузатилган. Гепатит ривожланишини тахмин қилишга имкон берган жигар трансаминазалари фаоллигини норманинг юқори чегарасидан (НЮЧ) 10 мартадан ортиқ ошиши кўп кузатилмаган (0,3%). Маркетингдан кейинги ҳисоботларда деферазироксни қабул қилган пациентларда жигар етишмовчилиги ҳоллари, гоҳида ўлим билан якун топувчи жигар етишмовчилиги ҳоллари ҳақида хабар берилган. Кўпчилик ҳолларда жигар етишмовчилиги жигар циррози ва мулти-орган етишмовчилиги каби биргаликда кечадиган жиддий касалликлари бўлган пациентларда ривожланган. Эксиджад препаратининг дисперсияланувчи таблеткаларини қўллаган ҳолда бир йиллик, рандомизация қилинган, икки ёқлама, яширин, плацебо-назорат қилинадиган клиник тадқиқотда нотрансфузион-қарам  талассемик синдромли ва темир моддаси ортиқча бўлган пациентларда Эксиджад препаратини кунига 10 мг/кг дозада қабул қилаётган пациентларда қайд этилган энг кўп учрайдиган ножўя таъсирлар диарея (9,1%), тошма (9,1%) ва кўнгил айниши (7,3%) бўлган. Қон зардобида креатинин даражалари ва креатинин клиренсининг абнормал қийматлари мувофиқ равишда 5,5% ва 1,8% ҳолларда қайд этилган. Эксиджад препаратини кунига 10 мг/кг дозада қабул қилаётган 1,8% пациентларда жигар трансаминазаларини дастлабки кўрсаткичларга нисбатан 2 марта ошиши ва норманинг юқори чегарасидан 5 марта ошиши ҳақидаги хабарлар олинган. Шунингдек, темирнинг бошқа хелаторлари билан даволашдаги каби деферазироксни қабул қилган пациентларда юқори частоталарда эшитиш қобилиятини йўқолиши ва кўз қорачиғининг хиралашиши (катаракта) кам кузатилган.

Таъсир этувчи моддага ёки ҳар қандай ёрдамчи моддага юқори сезувчанликда. Креатинин клиренси < 40 мл/мин бўлган ёки қон зардобида креатинин даражаси ёшга мувофиқ келадиган норманинг юқори чегарасидан 2 марта ортиқ бўлган пациентларда. Юқори хавфли миелодиспластик синдромли (МДС) пациентлар ва бошқа гематологик ҳамда ногематологик хавфли ўсмалари бўлган, касалликнинг тезда ривожланиши оқибатида хелатор даволаш кам самарали бўлган пациентларда препарат қўлланилиши мумкин эмас.

Eксиджад препаратининг тизимли экспозициясини пасайтириши мумкин бўлган препаратлар Соғлом кўнгиллилар иштирокида ўтказилган тадқиқотлар давомида деферазироксни (дисперсияланувчи таблеткалар, 30 мг/кг бўлган бир марталик доза) ва УДФ-глюкуронилтрансферазанинг (УГТ) кучли индуктори – рифампицинни (такрорий доза суткада 600 мг) бир вақтда қўлланилиши деферазирокс экспозициясини 44% га (90% ДИ: 37% – 51%) пасайишига олиб келган. Шундай қилиб, Эксиджад препаратини УГТ нинг кучли индукторлари (масалан, рифампицин, фенитоин, фенобарбитал, ритонавир) билан бир вақтда қўлланилиши Эксиджад препаратининг самарадорлигини пасайишига олиб келиши мумкин. Эксиджад препаратини УГТ нинг кучли индуктори билан бир вақтда қўлланилганида даволашга нисбатан клиник жавобга асосланган ҳолда Эксиджад препарати дозасини кўпайтиришни назарда тутиш зарур. Овқатни таъсири Деферазирокснинг биокираолишлиги овқат билан бирга қўлланилганида турли даражада ошган. Шунинг учун Эксиджад препаратини наҳорга, энг камида овқатланишдан 30 минут олдин, ҳар куни айнан бир вақтда қабул қилиш мақсадга мувофиқ. Мидазолам билан ва CЙП3А4 ёрдамида метаболизмга учрайдиган бошқа препаратлар билан ўзаро таъсири Соғлом кўнгиллилар иштирокида ўтказилган тадқиқотлар давомида деферазирокснинг дисперсияланувчи таблеткаларини ва мидазоламни (CЙП3А4 изоферментининг субстратини) бир вақтда қўлланилиши мидазолам экспозициясини 17% га (90% ДИ: 8% – 26%) пасайишига олиб келган. Клиник шароитларда мазкур самара янада яққол кўринишга эга бўлиши мумкин. Шундай қилиб, самарадорликнинг пасайиши мумкинлиги туфайли, деферазироксни CЙП3А4 воситасида метаболизмга учрайдиган моддалар (масалан, циклоспорин, симвастатин, ҳомиладорликка қарши гормонал воситалар) билан комбинацияда буюришда эҳтиёткорликка риоя қилиш лозим. Репаглинид билан ва CЙП2С8 ёрдамида метаболизмга учрайдиган бошқа препаратлар билан ўзаро таъсири Соғлом кўнгиллилар иштирокида ўтказилган тадқиқотлар давомида деферазироксни (дисперсияланувчи таблеткалар, суткада 30 мг/кг бўлган такрорий доза) ва CЙП2C8 изоферменти субстрати – репаглинид билан (суткада 0,5 мг бўлган бир марталик доза) бир вақтда қўлланилиши репаглинид АУC ва Cмах кўрсаткичларини мувофиқ равишда 131% га (90% ДИ: 103% – 164%) ва 62% (90% ДИ: 42% – 84%) ошишига олиб келган. Деферазирокс ва репаглинид бир вақтда буюрилганида қонда глюкоза даражасини синчковлик билан назорат қилиш лозим. Деферазирокс ва CЙП2C8 нинг паклитаксел каби бошқа субстратлари ўртасида ўзаро таъсирни истисно этиб бўлмайди. Теофиллин билан ва CЙП1А2 ёрдамида метаболизмга учрайдиган бошқа препаратлар билан ўзаро таъсири Соғлом кўнгиллилар иштирокида ўтказилган тадқиқотлар давомида деферазироксни (дисперсияланувчи таблеткалар, суткада 30 мг/кг бўлган такрорий доза) ва CЙП1А2 изоферменти субстрати – теофиллин билан (суткада 120 мг бўлган бир марталик доза) бир вақтда қўлланилиши теофиллин АУC кўрсаткичини 84% га (90% ДИ: 73% – 95%) ошишига олиб келган. Cмах кўрсаткичи бир марталик доза қабул қилинганида ўзгармаган, аммо узоқ муддат дозаланганида теофиллиннинг Cмах кўрсаткичи ошиши кутилади. Деферазирокс ва теофиллин бир вақтда буюрилганида теофиллин концентрациясини назорат қилиш ва унинг дозасини пасайтириш имкониятини кўриб чиқиш лозим. Деферазирокс ва CЙП1А2 нинг бошқа субстратлари ўртасида ўзаро таъсирни истисно этиб бўлмайди. Ўзаро таъсирларнинг бошқа турлари Соғлом катта ёшдаги кўнгиллиларда деферазирокс ва дигоксин ўртасида ўзаро таъсир кузатилмаган. Деферазирокс ва C витаминини бир вақтда қўлланилиши расман ўрганилмаган. C витаминини суткада 200 мг гача дозада буюрилиши ножўя оқибатлар ривожланиши билан боғланмаган. Клиник тадқиқотларда, маркетингдан кейинги тадқиқотларда ёки илмий адабиётларда (агар қўллаш мумкин бўлса) кузатилган деферазироксни темирнинг бошқа хелаторлари (дефероксамин, деферипрон) билан комбинациядаги хавфсизлик профили монотерапиядаги каби ўхшаш бўлган. Деферазироксни ва таркибида алюминий сақлайдиган антацид препаратларини бир вақтда қўлланилиши расман ўрганилмаган. Деферазирокс темирга қараганда алюминийга нисбатан пастроқ ўхшашликка эга эканлигига қарамай, деферазироксни таркибида алюминий сақлайдиган антацид препаратлари билан биргаликда қабул қилиш тавсия этилмайди. Деферазироксни ва НЯҚВ, кортикостероидлар ёки перорал бисфосфонатлар каби маълум улцероген потенциалига эга бўлган моддалар билан бир вақтда қўлланилиши, шунингдек деферазироксни антикоагулянтларни қабул қилаётган пациентларга буюрилиши меъда-ичак йўлларини безовта қилиш хавфини ошириши мумкин.

Буйрак фаолияти бузилишларида қўлланилиши Деферазироксни қабул қилган пациентларда қон зардобида креатинин даражасини одатда нормал диапазон чегарасида бўлган, ўсиб бормайдиган ошиши қайд этилган. Деферазироксни маркетингдан кейинги қўлланилишида ўткир буйрак етишмовчилиги ҳоллари рўйхатдан ўтказилган. Эксиджад препарати қўлланилганида сабаб-оқибат боғлиқлиги аниқланмаганлигига қарамай, диализ буюрилиши талаб қилинадиган ёки ўлим билан якунланадиган ўткир буйрак етишмовчилигининг кам ҳоллари қайд этилган. Даволаш бошланишидан олдин икки марта зардоб креатинини даражасини ва/ёки креатинин клиренсини баҳолаш, кейинчалик эса ҳар ойда мониторинг ўтказиш тавсия этилади. Анамнезда буйрак касалликлари бўлган пациентлар ёки буйрак фаолиятини ёмонлаштиришга қодир бўлган препаратларни қабул қилаётган пациентлар асоратлар ривожланиши хавфига мойил бўладилар. Ушбу ҳолда бундай тоифадаги пациентларга қон зардобида креатинин даражасини ва/ёки креатинин клиренсини назорат қилишни даволаш бошланишида ёки даволаш янгиланганида биринчи ой давомида ҳафтада бир марта, сўнгра эса бир ойда бир марта амалга ошириш тавсия этилади. Креатинин клиренси 40 мл/минут чегарасида ва 60 мл/минутдан кам бўлган пациентларда, айниқса дори воситаларини бир вақтда қабул қилиш, дегидратация ёки оғир инфекциялар каби буйрак фаолиятини ёмонлаштириши мумкин бўлган қўшимча хавф омиллари мавжуд бўлганида эҳтиёткорликка риоя қилиш лозим. Деферазироксни қабул қилган пациентларда буйрак тубулопатияси ҳоллари ҳақида хабар берилган. Ушбу пациентларнинг кўпчилигини бета-талассемияли ва зардобда ферритин даражаси <1500 мкг/л бўлган болалар ва ўсмирлар ташкил этган. Протеинурия даражасини аниқлаш учун таҳлилларни бир ойда бир марта ўтказиш лозим. Даволаш фонида диарея ёки қусиш ривожланганида пациентларни мос келадиган гидратациясини қўллаб-қувватлаш лозим. Катта ёшдаги пациентларда, агар иккита кетма-кет тадқиқотларда қон зардобида креатинин даражасини ўсиб бормайдиган, даволашга қадар бўлган ўртача кўрсаткичларидан юқори 33% дан ортиқ ошиши кузатилса ва уни бошқа сабаблар ҳисобига киритиб бўлмаса, Эксиджад препаратининг суткалик дозасини 10 мг/кг гача камайтириш керак. Болаларда, агар иккита кетма-кет тадқиқотларда қон зардобида креатинин даражасини тегишли ёш нормасининг юқори чегарасидан юқори ошиши кузатилса, дозани 10 мг/кг гача камайтириш лозим. Қон зардобида креатинин даражасини норманинг юқори чегарасидан юқори, ўсиб борувчи кўтарилиши кузатилса, Эксиджад препаратини қўллаш бекор қилиниши лозим. Эксиджад препарати билан даволашни индивидуал клиник-лаборатория кўрсаткичларига боғлиқ равишда қайта бошлаш мумкин. Жигар фаолиятини бузилишларида қўлланилиши Эксиджад препарати жигар фаолиятини оғир бузилишлари (Чайлд-Пю бўйича C синфи) бўлган пациентларга тавсия этилмайди. Деферазирокс билан даволаш фақат жигар трансаминазаларининг дастлабки даражаси норманинг юқори чегарасидан 5 мартагача ортиқ бўлган пациентларга буюрилган. Трансаминазаларнинг бундай даражаси деферазирокс фармакокинетикасига таъсир кўрсатмаган. Деферазирокс асосан глюкуронидация воситасида ва минимал даражада (тахминан 8%) чиқарилади, Р450 цитохром ферментлари билан катализацияланадиган оксигеназ реакциялари воситасида метаболизмга учрайди. Гепатит ривожланишини тахмин қилишга имкон берган жигар трансаминазалари фаоллигини норманинг юқори чегарасидан 10 мартадан ортиқ ошиши кўп кузатилмаган (0,3%). Маркетингдан кейинги ҳисоботларда деферазироксни қабул қилган пациентларда жигар етишмовчилиги ҳоллари, гоҳида ўлим билан якун топувчи жигар етишмовчилиги ҳоллари ҳақида хабар берилган. Кўпчилик ҳолларда жигар етишмовчилиги жигар циррози ва мулти-орган етишмовчилиги каби биргаликда кечадиган жиддий касалликлари бўлган пациентларда ривожланган. Даволаш бошланишига қадар трансаминазалар, билирубин ва ишқорий фосфатаза даражаларини биринчи ой давомида ҳар 2 ҳафтада ҳамда сўнгра бир ойда бир марта текшириш тавсия этилган. Қон зардобида трансаминазалар даражаси бошқа сабабларга киритиш мумкин бўлмаган турғун ва ривожланувчи кўтарилганида, Эксиджад препаратини қабул қилишни тўхтатиш лозим. Оғишлар сабаблари аниқланганидан кейин ва ушбу кўрсаткичлар нормага келганидан кейин Эксиджад препарати билан паст дозада ва кейинчалик дозани босқичма-босқич оширган ҳолда даволашни қайта бошлаш эҳтимолини эҳтиёткорлик билан кўриб чиқиш мумкин. Меъда-ичак йўллари Эксиджад препарати билан даволаш вақтида меъда-ичак йўлларида шикастланишлар юзага келиши мумкин. Деферазироксни қабул қилган пациентларда, жумладан болалар ва ўсмирларда меъда-ичак йўлларининг юқори қисмида яралар ҳосил бўлиши ва қон кетиши ҳоллари қайд этилган. Айрим пациентларда меъда ва ичакда кўплаб яралар кузатилган. Кам ҳолларда ўлим билан якун топадиган меъда-ичакдан, айниқса гематологик хавфли ўсмаларга эга ва/ёки тромбоцитлар сони паст бўлган кекса ёшдаги пациентларда, қон кетишлар ҳақида хабар берилган. Шифокорлар ва пациентлар Эксиджад препарати билан даволаш вақтида меъда-ичакда яралар ва қон кетишларнинг белгилари ва симптомларига нисбатан огоҳликка риоя қилишлари ҳамда меъда-ичак йўллари томонидан жиддий ножўя  ҳолларга шубҳа қилинганида қўшимча текшириш ва даволашни ўз вақтида бошлашлари лозим. Меъда-ичак йўлларида тешилишлар билан асоратланган (шу жумладан ўлим билан якун топадиган) яралар ҳақида хабар берилган. Эксиджад препаратини маълум улцероген потенциалга эга бўлган (НЯҚП, кортикостероидлар ёки перорал бисфосфонатлар каби) препаратлар билан бир вақтда қабул қилаётган пациентлар, антикоагулянтларни қабул қилаётган пациентлар, шунингдек тромбоцитлар сони 50 х 109/л дан кам бўлган пациентлар эҳтиёткорликка риоя қилишлари лозим. Тери томонидан бузилишлар Маркетингдан кейинги даврда Стивенс-Джонсон синдроми (ССД) токсик эпидермал некролиз (ТEН) ривожланиши ҳоллари ҳақида хабар берилган. Шунингдек тери томонидан бошқа реакциялар, жумладан ДРEСС (эозинофилияли ва тизимли симптомлар билан препаратга нисбатан реакциялар) ривожланиши хавфини истисно қилиб бўлмайди. Терида оғир аломатлар ривожланишига шубҳа бўлганида, Эксиджадни дарҳол тўхтатиш ва қайта бошламаслик лозим. Эксиджад препарати билан даволаш вақтида кам учрайдиган полиморф эритема ҳоллари қайд этилган. Эксиджад препарати билан даволашда терида тошмалар пайдо бўлиши мумкин. Енгил ёки ўртача даражадаги тери тошмасида Эксиджад препарати билан даволаш дозага тузатиш киритмаган ҳолда давом эттирилиши мумкин, чунки кўпинча тошмалар ўзидан ўзи йўқ бўлиб кетади. Оғир даражали тери тошмасида ва даволашни тўхтатиш зарурати бўлганида, тошма йўқолганидан кейин Эксиджад препарати билан даволашни пастроқ дозада, дозани кейинги босқичма-босқич ошириб борган ҳолда қайта бошлаш мумкин. Юқори сезувчанлик реакциялари Эксиджад препаратини қабул қилган пациентларда кўп ҳолларда даволашнинг биринчи ойи давомида юзага келадиган, кам учрайдиган хавфли юқори сезувчанлик реакциялари (масалан, анафилакция ва ангионевротик шиш) қайд этилган. Оғир юқори сезувчанлик реакциялари юзага келганида Эксиджад препаратини қўллашни бекор қилиш ва дорилар билан тегишли даволашни буюриш лозим. Эксиджад препаратини анамнезда деферазирокс қўлланилиши оқибатида юқори сезувчанлик реакциялари юзага келиши ҳоллари бўлган пациентларга анафилактик шок ривожланиши хавфи туфайли такроран буюриш керак эмас. Кўриш ва эшитиш аъзолари Деферазирокс билан даволашда эшитиш бузилишлари (эшитишнинг пасайиши) ва кўришнинг бузилишлари (қорачиғнинг хиралашуви) кузатилган. Даволаш бошланишидан олдин ва тенг интерваллардан кейин (ҳар 12 ойда) эшитиш ва кўришга текширувдан (жумладан фундоскопиядан) ўтиш тавсия этилади. Даволаш вақтида бузилишлар аниқланганида дозани пасайтириш ёки даволашни тўхтатиш эҳтимолини кўриб чиқиш лозим. Қон томонидан бузилишлар Препаратни маркетингдан кейинги даврда қўлланилганида деферазироксни қабул қилаётган пациентларда цитопениялар ривожланиши ҳоллари (ўзидан ўзи берилган хабарлар ва клиник тадқиқотлардан олинган) қайд этилган. Кўпчилик ҳолларда цитопениялар суяк илиги томонидан қон ҳосил қилиниши етишмовчилигидан келиб чиқадиган дастлабки гематологик бузилишлари бўлган пациентларда кузатилган. Цитопенияларнинг ривожланиши мазкур ҳоллари ва деферазироксни қўллаш ўртасидаги ўзаро боғлиқлик аниқланмаган. Қон таҳлилини мунтазам равишда, гематологик бузилишларни назорат қилиш бўйича стандарт клиник тавсияларга мувофиқ ўтказиш лозим. Номаълум этиологиядаги цитопения юзага келганида препаратни қабул қилишни тўхтатиб туриш лозим. Эксиджад препарати билан даволашни қайта бошлаш масаласи фақат цитопения ривожланиши сабабини аниқланган тақдирда, кўриб чиқилиши мумкин. Бошқа омиллар Темирнинг бошқа хелаторлари қўлланилишидаги каби темир миқдори сезилмас даражада ортиқча бўлган пациентларда ёки ферритин даражаси сезилмас даражада юқори бўлган пациентларда асосланмаган юқори дозаларда қабул қилинганида Эксиджад препаратининг токциклиги хавфи ошиши мумкин. Препаратдан дисперсияланувчи таблеткалар шаклида фойдаланган ҳолда ўтказилган клиник тадқиқотлар давомида, 5 йил давомида кузатиш олиб борилганида деферазироксни қўллаш болаларда ўсишни тўхтаб қолиши билан кечмаган. Шунга қарамай, умумий эҳтиёткорлик чораси сифатида болаларнинг тана вазни, бўйи ва ривожланишини тенг интерваллардан кейин (ҳар 12 ойда) назорат қилиш лозим. Дисперсияланувчи таблеткалар лактозани (деферазирокснинг ҳар бир мг га 1,1 мг лактозани) сақлайди. Галактозани кўтара олмаслик ирсий касаллиги, глюкоза-галактоза сўрилиши бузилиши ёки лактазанинг оғир танқислиги бўлган пациентларга препаратнинг ушбу шаклини қабул қилиш тавсия этилмайди.

Ҳомиладорлик даврида Деферазироксни ҳомиладорлик кечишига таъсирига оид клиник маълумотлар йўқ. Ҳайвонларда ўтказилган тадқиқотларда она организми учун токсик бўлган дозаларда препаратнинг репродуктив токциклиги кўрсатилган. Одам учун потенциал хавфи номаълум. Эҳтиёткорлик чораси сифатида Эксиджад препаратини ҳомиладорлик даврида яққол зарурациз қўллаш тавсия этилмайди. Лактация даврида Ҳайвонларда ўтказилган тадқиқотларда деферазирокс тезда ва сезиларли миқдорда она сутига ўтиши аниқланган. Деферазирокснинг она организми учун токсик бўлмаган дозалари қўлланилганида наслга таъсири аниқланмаган. Деферазирокс инсоннинг кўкрак сутига ажралиб чиқиши номаълум. Эксиджад препарати қабул қилинганида кўкрак билан эмизиш тавсия этилмаган. Фертиллиги Деферазирокс ҳатто токсик дозаларда ҳам каламушларда фертилликка ёки репродуктив фаолиятга таъсир кўрсатмайди. Бола туғиш ёшидаги аёллар Ҳайвонларда ўтказилган тадқиқотлар шуни кўрсатадики, деферазирокс каламушлар ёки қуёнлар наслига тератоген таъсир кўрсатмаган, бироқ каламушларда темир моддаси ортиқча бўлмаган ҳолда она организми учун юқори токсик бўлган юқори дозалар юборилганида болаларида склет ўзгаришлари ва болаларининг ўлик туғилиши ҳоллари тез-тезлиги ошишини келтириб чиқарган. Деферазирокс репродуктив ёки бола туғиш фаолиятига бирор-бир бошқа таъсир кўрсатмаган. Одам учун потенциал хавфи номаълум. Деферазироксни CЙП3А4 воситасида метаболизмга учрайдиган гормонал ҳомиладорликка қарши воситалар билан бир вақтда қўлланилганида гормонал ҳомиладорликка қарши восита самарадорлиги пасайиши мумкинлиги муносабати билан эҳтиёткорликка риоя қилиш лозим.

30°С дан юқори бўлмаган ҳароратда намликдан ҳимоя қилиш учун оригинал ўрамида сақлансин.

Препарат дозасини ошириб юборилиши ҳоллари (препаратни бир неча ҳафта давомида буюрилган дозадан 2-3 марта ортиқ дозаларда қабул қилиш) ҳақида хабар қилинган. Битта ҳолатда дозани ошириб юборилиши гепатитнинг субклиник шакли ривожланишига олиб келган, унинг намоён бўлиши препарат билан даволаш тўхтатилганидан сўнг кейинги даврда асоратлар ривожланмаган ҳолда сўндирилган. Препаратни 80 мг/кг дозада бир марта қабул қилинганида темир моддаси ортиқча бўлган бета-талассемияли пациентларда кучсиз ифодаланган кўнгил айниши ва диарея қайд этилган. Соғлом шахслар 40 мг/кг гача бўлган бир марталик дозани яхши қабул қилган. Дозани ошириб юборилишининг ўткир белгилари кўнгил айниши, қусиш, бош оғриғи ва диареяни ўз ичига олиши мумкин. Доза ошириб юборилганида қусишни келтириб чиқариш ёки меъдани ювиш, шунингдек симптоматик даволашни буюриш лозим.

Рецепт бўйича Улашиш: 5 189 Виеwс

28 таблеткадан ўрамда.

3 йил.