Сут бези раки ёки ўпканинг майда хужайрали бўлмаган раки бўлган пациентларда қарши кўрсатмалар бўлмаганида дексаметазон суткада 16 мг (масалан 8 мг кунига икки марта) доцетакселни буюришдан 1 кун олдин бошлаб 3 кун давомида каби перорал қўллаш учун кортикостероидлар билан премедикация организмда суюқликни тутилиши ва ўта юқори сезувчанлик реакциясини ривожланиш тез-тезлиги ва яққоллигини камайтириши мумкин.
Простата бези раки бўлган пациентларда премедикация 8 мг доцетакселни инфузиясини бошлашдан олдин 12 соат, 3 соат ва 1 соат олдин перорал дексаметазон препарати билан амалга оширилади.
Препаратни қўллаганда гематологик ўзгаришлар.
Доцетаксел билан даволаганда энг кўп учрайдиган ножўя реакция – нейтропениядир.
Нейтрофилларнинг энг паст даражалари даволашнинг ўртача 7-куни кузатилган, лекин нейтропениянинг чўққисига эришиш вақти аввал ўсмаларга қарши даволашни бир неча марта олган пациентларда қисқароқ бўлиши мумкин.
Доцетаксел қабул қилаётган барча пациентларда периферик қон манзарасини синчковлик билан мониторингини олиб бориш керак.
Доцетакселни фақатгина аввалги цикл тугаганидан кейин нейтрофилларни сони ≥1500 клеток/мл3 гача тиклангандан кейин такроран юбориш мумкин.
Агар доцетаксел билан даволаш фонида оғир нейтропения (7 кун давомида ёки ундан кўпроқ <500 xujayra/ml3) rivojlansa, ximioterapiyaning keyingi tsiklida preparatning dozasini kamaytirish yoki tegishli simptomatik davolashni qo‘llash kerak.
Dotsetaksel, tsisplatin va 5-ftoruratsil (TCF) bilan majmuaviy davolangan patsiyentlarda, agar G-KRF qo‘llanilsa febril neytropeniya va neytropenik infektsiyalar kamroq rivojlangan.
TCF davolanayotgan patsiyentlar asoratlangan neytropeniya (febril neytropeniya, davomli neytropeniya yoki neytropenik infektsiyalar) xavfini kamaytirish uchun profilaktik ravishda G-KRF qabul qilishlari kerak.
TCF davolanayotgan patsiyentlar sinchkovlik bilan kuzatuv ostida bo‘lishlari kerak (“Qo‘llash usuli va dozalari” va “Nojo‘ya ta’sirlari” bo‘limlariga qarang).
Dotsetakselni doksorubitsin va tsiklofosfamid bilan majmuada (TAS) qabul qilgan patsiyentlarda, agar bemorlarda G-KRF bilan birlamchi profilaktika o‘tkazilgan bo‘lsa, febril neytropeniya va/yoki neytropenik infektsiyalar kamroq yuzaga kelgan.
Sut bezi raki tufayli TAS ad’yuvant davolanayotgan patsiyentlar uchun asoratlangan neytropeniya (febril neytropeniya, davomli neytropeniya yoki neytropenik infektsiyalar) xavfini kamaytirish uchun G-KRF birlamchi profilaktikasi imkoniyatini ko‘rib chiqish maqsadga muvofiq.
TAS sxemasi bo‘yicha davolanayotgan patsiyentlar sinchkovlik bilan kuzatuv ostida bo‘lishlari kerak (“Qo‘llash usuli va dozalari” va “Nojo‘ya ta’sirlari” bo‘limlariga qarang).
O‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari.
Ayniqsa birinchi va ikkinchi infuziya vaqtida kuzatilishi mumkin bo‘lgan o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari yuzasidan patsiyentlarning holatini sinchkovlik bilan nazorat qilish kerak.
Dotsetaksel infuziyasini boshlagandan keyin hatto birinchi minutlarda o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari rivojlanishi mumkin, shuning uchun arterial gipotenziya va bronxospazmni davolash uchun barcha zarur vositalarga ega bo‘lish kerak.
Teri tomonidan qizarish yoki chegaralangan reaktsiyalar kabi ahamiyatsiz simptomlar bilan kechuvchi o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyasi davolashni to‘xtatishni talab etmaydi.
Yaqqol arterial gipotenziya, bronxospazm yoki tarqalgan toshma/eritema yoki juda kam hollarda o‘lim bilan yakunlanuvchi anafilaktsiya dotsetaksel bilan davolashni darhol to‘xtatishni va tegishli davolashni o‘tkazishni talab etadi.
O‘ta yuqori sezuvchanlikning og‘ir reaktsiyalari kuzatilgan patsiyentlarda dotsetakselni takroran qo‘llash mumkin emas.
Teri tomonidan reaktsiyalar.
Shish va keyinchalik epiteliy deskvamatsiyasi bilan kechuvchi qo‘l-oyoq terisi (kaft va panja) da chegaralangan eritema rivojlanishi holatlari kuzatilgan.
Shuningdek og‘ir simptomlar, masalan keyinchalik epiteliy deskvamatsiyasi bilan kechuvchi tarqalgan teri toshmasi haqida ham xabar berilgan, ular dotsetaksel bilan davolashni vaqtincha to‘xtiashni yoki preparatni to‘liq bekor qilishni talab etgan.
Organizmda suyuqlikni tutilishi.
Organizmda suyuqlikni ahamiyatli tulishi, masalan plevral, perikardial suyuqlik to‘planishi va astsit ko‘rinida tutilishi kuzatiladigan patsiyentlarning holatini sinchkovlik bilan nazorat qilish kerak.
Respirator buzilishlar.
O‘limga olib kelishi mumkin bo‘lgan o‘tkir respirator distress-sindrom, interstitsial pnevmoniya/pnevmonit, o‘pkaning interstitsial kasalligi, o‘pka fibrozi va nafas yetishmovchiligi holatlari haqida xabar berilgan.
Yondosh nur bilan davolangan patsiyentlarda nur oqibatidagi pnevmonit holatlari kuzatilgan.
O‘pka tomonidan yangi simptomlar paydo bo‘lganda yoki mavjud simptomlar kuchayganida patsiyentni sinchkovlik bilan kuzatish, shoshilinch tekshirish va tegishli davolashni o‘tkazish kerak.
Diagnozni aniqlamaguncha dotsetaksel bilan davolashni to‘xtatish tavsiya etiladi.
Tutib turuvchi davolash vositalarini erta qo‘llash patsiyentning holatini yaxshilanishiga yordam berishi mumkin.
Dotsetaksel bilan davolashni takroran boshlash foydasini sinchkovlik bilan baholash kerak.
Jigar funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar.
100 mg/m2 dotsetaksel bilan monoterapiya fonida transaminazalar (ALT va/yoki AST) darajasini NYUCh ga nisbatan 1,5 marta va ishqoriy fosfotaza darajasini NYUCh ga nisbatan 2,5 martadan ko‘proqqa oshishi aniqlangan patsiyentlarda preparatning toksik ta’siri, shu jumladan sepsis va me’da-ichakdan qon ketishi, shuningdek febril neytropeniya, infektsiyalar, trombotsitopeniya, stomatit va asteniya oqibatida o‘lim holatlari kabi og‘ir nojo‘ya reaktsiyalar rivojlanishi xavfi yuqori bo‘ladi.
Shuning uchun jigar fermentlarining darajasi oshgan patsiyentlar uchun dotsetakselning tavsiya etilgan dozasi 75 mg/m2 ni tashkil qiladi; davolashni boshlashdan oldin va ximioterapiyaning har bir yangi tsiklidan oldin jigar fermentlari darajasini aniqlash kerak.
Ishqoriy fosfotaza darajasini NYUCh ga nisbatan 6 martadan ko‘proqqa oshishi bilan kechuvchi zardobda bilirubin (>НЮЧ) ва/ёки АЛТ ва АСТ даражасини НЮЧ га нисбатан 3,5 мартадан кўпроққа ошиши кузатилган пациентлар учун дозани камайтириш тавсия этилмайди, лекин умуман олганда, агар жуда зарур бўлмаса доцетакселни қўллаш мумкин эмас.
Меъда аденокарциномаси бўлган беморларда доцетакселни цисплатин ва 5-фторурацил билан мажмуада қўллаш бўйича ўтказилган асосий таянч клиник тадқиқотда пациентларни тадқиқотга киритмаслик мезонларидан бири бўлиб АЛТ ва/ёки АСТ даражасини НЮЧ га нисбатан 1,5 мартадан кўпроққа, ишқорий фосфотаза – НЮЧ га нисбатан 2,5 мартадан кўпроққа, билирубин – НЮЧ дан ошиши ҳисобланган; шундай қилиб, бундай пациентларда доцетакселнинг дозасини камайтириш тавсия этилмайди.
Жигар функциясининг бузилишлари бўлган пациентларда доцетакселни бошқа кўрсатмаларда мажмуавий қўллаш ҳақида маълумотлар йўқ.
Буйрак функциясини бузилиши бўлган пациентлар.
Буйрак функциясини оғир бузилишлари бўлган пациентларни доцетаксел билан даволаш ҳақида маълумотлар йўқ.
Нейротокциклик.
Жиддий периферик нейротокцикликни юзага келиши препаратнинг дозасини камайтиришни талаб этади (“Қўллаш усули ва дозалари” бўлимларига қаранг).
Кардиотокциклик.
Доцетакселни трастузумаб билан бирга қабул қилган пациентларда, айниқса агар аввалги химиотерапия курсларида антрациклинлар (доксорубицин ёки эпирубицин) қўлланилган бўлса, юрак етишмовчилиги ривожланиши ҳолатлари кузатилган.
Бундай юрак етишмовчилиги ўртача ёки оғир даражада бўлиши ва ўлимнинг юқори хавфи билан боғлиқ бўлиши мумкин.
Агар доцетакселни трастузумаб билан мажмуада қўллаш зарурати бўлса, даволашни бошлашдан олдин пациентнинг юрак-қон томир тизими ҳолатини баҳолаш керак.
Бу препаратлар билан даволаш вақтида юрак функциясини мунтазам (масалан ҳар 3 ойда) назорат қилиш керак, бу кардиал дисфункция ривожланиши мумкин бўлган пациентларни аниқлашга ёрдам беради.
Кўриш аъзоси томонидан бузилишлар.
Доцетаксел қабул қилган пациентларда макуланинг кистоз шиш (МКШ) ҳолатлари кузатилган.
Кўришни бузилиши бўлган пациентларда шошилинч ва тўлиқ офталмологик текширув ўтказишлари керак.
МКШ аниқланган ҳолларда доцетакселни бекор қилиш ва тегишли даволашни бошлаш керак (“Ножўя таъсирлари” бўлимига қаранг).
Бошқа огоҳлантиришлар.
Даволашнинг бутун даврида (эркаклар учун ҳам, аёллар учун ҳам) ва у тўхтатилгандан кейин камида 6 ой давомида (фақат эркаклар) контрацепция усулларидан фойдаланиш керак (“Ҳомиладорлик ёки эмизиш даврида қўлланиши” бўлимига қаранг).
Доцетакселни CЙП3А4 кучли ингибитолари (масалан кетоконазол, итраконазол, кларитромицин, индинавир, нефазодон, нелфинавир, ритонавир, саквинавир, телитромицин ва вориконазол) билан бир вақтда қўллашдан сақланиш керак (“Дориларнинг ўзаро таъсири” бўлмига қаранг).