Линезолид моноаминооксидазаниг (МАО) қайтувчан, носелектив ингибиторидир; лекин антибактериал даволаш учун қўлланадиган дозаларда, препарат антидепрессив самара намоён қилмайди.
Ёндош касалликлари бўлган пациентларга ёки МАО ни сусайишини чақириши мумкин бўлган ёндош препаратларни қабул қилаётган пациентларга буюрилган шароитда, Аксазолид препаратининг ўзаро таъсири ва хавфсизлиги хақида маълумотлар чекланган.
Шунинг учун кўрсатилган вазиятларда, пациентни синчиклаб кузатиш ва мониторингини имконияти бўлмаган ҳоллардан, ташқари ҳолларда Аксазолидни қўллаш тавсия этилмайди.
Пациентлар катта миқдорда тирамин сақловчи овқат қабул қилишдан сақланишлари кераклиги хақида огохлантирилган бўлишлари керак.
Ҳар бир микрофильмлилитр эритма 45,7 мг (13,7 г/300 мл) глюкоза сақлайди.
Буни қандли диабети ёки глюкозага толерантлик бузилиши билан характерланувчи бошқа ҳолатлари бўлган пациентларни даволашда эътибор бериш керак.
Ҳар бир микрофильмлилитр эритма шунингдек 0,38 мг (0,114 г/300 мл) натрий сақлайди.
Линезолид қабул қилган айрим пациентларда қайтувчан миелосупрессия (анемия, тромбоцитопения, лейкопения ва панцитопения) хақида хабар берилган, унинг яққоллиги препаратнинг дозаси ва даволаш давомийлигига боғлиқ.
Маълум бўлган асоратлари холатида, линезолид бекор қилинганидан кейин бузилган гематологик кўрсаткичлар, даволаш бошланганигача бўлган дастлабки даражага қайтган.
Бу самараларни ривожланиши хавфи даволаш давомийлиги билан боғлиқ бўлиши мумкин.
Тромбоцитопения кўпроқ оғир буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда, пациентни диализда бўлиш, бўлмаслигидан қатий назар юз бериши мумкин.
Шунинг учун мавжуд анемияси, гранулоцитопенияси, тромбоцитопенияси бўлган, периферик қонда гемоглобин даражасини ёки тромбоцитлар сонини пасайтириш ёки уларнинг фаолиятини бостириш хусусиятига эга бўлган препаратларни қабул қилаётган пациентларда, оғир буйрак етишмовчилиги; қон кетишини юз беришининг юқори хавфи, илгари аниқланган миелосупрессияси бўлган пациентларда ёки линезолидни 2 ҳафтадан кўпроқ қабул қилаётган пациентларда, қоннинг кенгайтирилган клиник тахлилини ўтказиш керак.
Линезолид бундай пациентларга фақат гемоглобиннинг даражасини, қоннинг кенгайтирилган кўрсаткичлари тахлилини ва тромбоцитларни синчиков мониторингини ўтказиш имконияти бўлган ҳолларда буюрилиши мумкин.
Линезолид билан даволаш давомида аҳамиятли даражадаги миелосупрессия риворжланганида, даволашни давом эттириш зарур бўлган ҳоллардан ташқари ҳолларда, даволашни тўхтатиш керак.
Бундай ҳолларда қоннинг кенгайтирилган тахлили кўрсаткичларини жадал мониторингини амалга ошириш ва пациентни олиб боришни мувофиқ стратегиясини қўллаш керак.
Линезолидни ҳафтада 1 марта қабул қилаётган пациентларда, қоннинг кенгайтирилган таҳлилининг дастлабки кўрсаткичларидан қатий назар, қоннинг кенгайтирилган тахлили кўрсаткичларини (шу жумладан гемоглобин даражаси, тромбоцитлар сонини, лейкоцитларнинг умумий ва дифференциал сонини) қўшимча мониторингини ўтказиш тавсия этилади.
Тадқиқотларда линезолидни, у 28 кунни ташкил қилувчи максимал тавсия этилган муддатидан, ортиқ қабул қилган пациентларда жиддий анемия ривожланишининг юқорироқ даражаси хақида хабар берилган.
Бу пациентлар кўпроқ гемотрансфузияга мухтож бўлганлар.
Гемотрансфузияни талаб қилувчи анемия ҳоллари хақида, постмаркетинг кузатув давомида хам хабар берилган.
Асосан бундай ҳолатлар, линезолидни 28 кунни ташкил қилувчи максимал тавсия этилган муддатидан, ортиқ қабул қилган пациентларда аниқланган.
Линезолид қўлланганида лактатли ацидоз ривожланиши хақида хабар берилган.
Линезолид қабул қилаётган, уларда кўнгил айниши ёки қусиш, аниқланмаган сабаблар бўйича ацидоз ёки қонда бикарбонатларнинг даражасини пасайиши такроран кузатилган пациентлар, шошилинч тиббий текширишга мухтож бўладилар.
Очиқ, рандомизация қилган клиник тадқиқотлар доирасида, линезолид қабул қилган ва, граммусбат қўзғатувчилар чақирган катетерли септик инфекциялари бўлган оғир хасталанган пациентларда, ванкомицин/диклоксациллин/оксациллин мажмуасини кабул қилган пациентларга нисбатан, юқори ўлим даражаси кузатилган.
Линезолид (600 мг хар 12 соатда вена ичига/перорал) ва ванкомицин (1 г вена ичига хар 12 соатда) ёки оксациллин (2 г вена ичига хар 6 соатда)/диклоксациллин (500 мг перорал хар 5 соатда) қўллаш билан ўтказилган даволаш солиштирилган, даволаш давомийлиги 7 суткадан 28 суткагача бўлган.
Бу тадқиқотда ўлим ҳолларининг тез-тезлиги линезолид ва қиёсий препаратлар қўлланганида мувофиқ 78/363 (21,5% ва 58/363 (16%) ни ташкил қилган.
Логистик регрессия натижалари асосида, кутиладиган нисбий хавф 1,426 [95% ишонч интервали 0,970, 2,098] ни ташкил қилади.
Сабаб алоқаси аниқланмаганлигига қарамасдан, кузатилган дисбаланс кўпроқ даволаш бошлангунича грамманфий қўзғатувчилар, ёки аралаш грамманфий ва граммусбат инфекция идентификация қилинган, ёки қўзғатувчи идентификация қилинган линезолид қабул қилган пациентларда пайдо бўлган.
Назоратли клиник тадқиқотлар оёқ панжасини диабетик шикастланиши, ётоқ яралар, ишемик шикастланишлар, оғир куйишлар ёки гангренаси бўлган пациентларни ўз ичига олмаган.
Шунинг учун бундай ҳолатларни даволаш учун линезолидни қўллаш тажрибаси чекланган.
Линезолид билан даволаш учун рандомизация қилиб, танлаб олинган, пациентларда ва даволаш бошлангунича фақат инфекциянинг граммусбат қўзғатувчилари идентификация қилинган пациентларда, шу жумладан граммусбат бактериемияси пациентлар кичик гурухидаги пациентларда, қиёсий препарат гуруҳи пациентларидаги каби тирик қолиш тез-тезлиги кузатилган.
Линезолид грамманфий қўзғатувчиларга нисбатан клиник фаоллик намоён қилмайди, шунинг учун бу микроорганизмлар чақирган инфекцияларда уни қўллаш кўрсатилмаган.
Агар йўлдош граммманфий инфекция аниқланган ёки унга гумон қилинган бўлса, грамманфий микроорганизмларга нисбатан специфик микробларга қарши даволашни ўтказиш кўрсатилган.
Хаёт учун хавф туғдирувчи, хусусан ўрнатилган марказий веноз катетер оқибатидан тизимли инфекцияларнинг юқори хавфи бўлган пациентларда, жадал даволаш бўлимларининг пациентларида Линезолидни алохида эҳтиёткорлик билан қўллаш керак.
Ўрнатилган веноз катетерлар оқибатидаги септик инфекцияси бўлган пациентларни даволаш учун линезолидни қўллаш маъқулланмаган.
Линезолидни оғир буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда эҳтиёткорлик билан ва фақат препаратдан кутилаётган фойда потенциал хавфдан юқори бўлган ҳолларда қўллаш керак.
Жигар фаолиятининг оғир шикастланишлари бўлган пациентларда, фақат препаратдан кутилаётган фойда потенциал хавфдан юқори бўлган ҳолларда линезолидни қўллаш тавсия этилади.
Деярли барча антибактериал препаратлар, шу жумладан линезолидни, қўлланганида ҳам сохтамембраноз колит ҳоллари хақида хабар берилган; унинг оғирлик даражаси аҳамияциздан то хаёт учун хавфлигача бўлиши мумкин.
Cлостридиум диффиcиле билан боғлиқ бўлган диарея хақида деярли барча антибактериал препаратлар, шу жумладан линезолид, қўлланганида хабар берилган; унинг оғирлик даражаси аҳамияциз диареядан то ўлимга олиб келувчи колитгача бўлиши мумкин.
Антибактериал воситалар билан даволаш йўғон ичак микрофлорасининг нормал таркибини издан чиқаради, бу C.
диффиcиле ни хаддан зиёд ўсишига олиб келади.
C.
диффиcиле диареяни ривожланишини чақирувчи А ва В токсинларни ишлаб чиқаради.
C.
диффиcиле штаммлари ишлаб чиқарадиган гипертоксин касалланиш ва ўлимни ошишига олиб келади, чунки бу инфекциялар микробларга қарши даволашга рефрактер бўлишлари мумкин ва колектомия ўтказилишини талаб қилиши мумкин.
C.
диффиcиле билан боғлиқ бўлган диарея, антибиотикларни қўллашдан кейин пайдо бўлган диарея кузатилган барча пациентларда гумон қилиниши керак.
Анамнезни диққат билан йиғиш керак, чунки C.
диффиcиле билан ассоциацияланган диарея ҳоллари, антибактериал воситаларни қабул қилгандан кейин 2 ойдан кўпроқ вақт ўтгач ҳам ривожланиши мумкин.
Линезолидни қабул қилган пациентларда периферик ва оптик нейропатия ҳоллари хақида хабар берилган.
Хаммадан кўпроқ бундай ҳоллар препарат максимал тавсия этилган муддатда -28 кундан ортиқ қўлланганида аниқланган.
Кўришни йўқолишигача ривожланиб борган оптик нейропатияда, пациентлар препаратни максимал тавсия этилган даволаш муддатидан ортиқ қабул қилганлар.
Кўриш ўткирлигини пасайиши, рангларни ажратишни ўзгариши, кўришни ноаниқлиги ёки кўриш майдонини нуқсонлари каби симптомлар пайдо бўлган ҳолларда, шошилинч офталмологик текшириш тавсия этилади.
Линезолидни узоқ вақт давомида (3 ой ёки кўпроқ) қабул қилаётган барча пациентларда, линезолид билан даволаш давомийлигидан қатъий назар, кўриш аъзоси томонидан янги симптомлар пайдо бўлганига шикоят қилган барча пациентларда, кўриш фаолиятини назорат қилиш керак.
Периферик нейропатия ёки кўрув нервининг нейропатияси ривожланган ҳолларда линезолидни кейинчалик қўллашнинг мақсадга мувофиқлигини ва бу билан боғлиқ бўлган потенциал хавфни бахолаш керак.
Линезолид қабул қилган пациентларда кам ҳолларда тиришишлар пайдо бўлиш ҳоллари хақида хабар берилган.
Кўпчилик ҳолларда – анамнезда тиришиш хуружлари ёки тиришишлар пайдо бўлишининг хавф омиллари бўлган.
Линезолид ва серотонинергик воситалар, шу жумладан антидепрессантларни, хусусан сератонинни қайта қамраб олинишининг селектив ингибиторларини (ССРИс), бир вақтда қўллаш билан боғлиқ бўлган серотонинли синдром ҳоллари хақида спонтан хабарлар тушган.
Линезолид ва серотонинергик воситаларини бир вақтда қўллаш клиник зарур бўлган ҳолларда, когнитив дисфункция, гиперпирекция, гиперрефлекция ва координацияни бузилиши каби серотонинли синдромининг кўрсатилган белгилари ва симптомларни ўз вақтида аниқлаш учун пациент синчиков тиббий назорат остида бўлиши керак.
Юқорида кўрсатилган белгилар ва симптомлар пайдо бўлган ҳолларда, шифокор иккисидан бирини ёки бу иккала препаратни қўллашни тўхтатиш зарурати масаласини кўриб чиқиши керак.
Сератонинергик препарат бекор қилинганидак кейин, кўрсатилган симптоматика йўқолиб кетиши мумкин.
Аксазолид фертилликни қайтувчан пасайтиради ва одамдагига тахминан тенг экспозиция даражаларида катта эркак каламушларда спермасни нормал бўлмаган морфологиясини белгилайди.
Препаратни одамнинг репродуктив тизимига мумкин бўлган самаралари номаълум.
Ҳомиладорлик ёки эмизиш даврида қўлланиши.
Ҳомиладор аёлларда линезолидни қўлланиши юзасидан адекват ва яхши назоратли тадқиқотлар ўтказилмаган, шунинг учун ҳомиладорлик даврида препаратни фақат она учун даволашдан кутиладиган фойда, ҳомила учун потенциал хавфдан устун бўлган холдагина буюриш мумкин.
Линезолидни кўкрак сутига чиқарилиши номаълум, шунинг учун эмизикли аёлларга лизенолидни эҳтиёткорлик билан буюриш керак.
Болалар.
Хаётининг биринчи кунидан бошлаб қўлланади.
Болалар ва ўсмирлар (18 ёшгача бўлган): ўсмирларда (12 дан 17 ёшгача) препарат 600 мг дозада қўлланганида линезолиднинг фармакокинетикаси катталарникига ўхшаш.
Шундай қилиб, хар 12 соатда 600 мг дозада хар куни препарат қабул қилаётган ўсмирларда, препаратни шу дозада қабул қилган катталардаги каби, худди шундай экспозицияси кузатилиши мумкин.
1 ҳафталикдан 12 ёшгача: препаратни 10 мг/кг дозада хар 8 соатда хар куни буюриш, препарат катталарга 600 мг дозада суткада 2 марта буюрилганида эришиладиган экспозицияга яқинлашган экспозицияни таъминлайди.
1 ҳафталиккача бўлган янги туғилганларда линезолиднинг тизимли клиренси (1 кг тана вазнига хисоблаганда) хаётининг биринчи ҳафтаси давомида тез ўсади.
Шундай қилиб, препаратни 10 мг/кг дозада хар 8 соатда хар куни қабул қилаётган янги туғилганларда, туғилганидан кейинги биринчи куни препаратнинг юқорироқ экспозицияси кузатилади.
Лекин шундай дозалашда чақалоқ хаётининг биринчи ҳафтаси давомида организмда препаратнинг хаддан зиёд тўпланиши кутилмайди (хаётининг биринчи 7 куни давомида препаратнинг клиренсини тез ўсиши оқибатида).
Транспорт воситаларини бошқаришда ёки бошқа механизмлар билан ишлашда реакция тезлигига таъсир қилиш хусусияти.
Линезолиднинг автотранспортни бошқариш ёки механизмлар билан ишлаш қобилятига таъсири тизимли бахоланмаган.