Perglim 3: dumaloq, ikki tomonlama qavariq, chetlari kesilgan, ikki tomoni silliq, sariq rangli tabletkalar. Perglim 4: dumaloq, ikki tomonlama qavariq, chetlari kesilgan, ikki tomoni silliq och-moviy rangli tabletkalar.

Peroral gipoklikemik vositalar. Sulfonilmochevina hosilalari.

A10VV12.

Glimepiridni bir martalik va ko‘p martalik qabul qilinishida olingan ma’lumotlar taqqoslanganda, farmakokinetik ko‘rsatkichlarida ishonarli farqlar aniqlanmagan, ularning turli bemorlar orasidagi o‘zgaruvchanligi esa juda past bo‘lgan. Preparatning ahamiyatga molik to‘planishi qayd etilmagan. Glimepirid og‘iz orqali qabul qilinganida uning biokiraolishligi to‘liq bo‘ladi. Ovqatlanish, so‘rilish tezligining biroz pasayishidan tashqari, so‘rilishga sezilarli ta’sir ko‘rsatmaydi. Glimepirid ko‘p marta 4 mg sutkali dozada qabul qilinganida qon zardobidagi maksimal kontsentratsiyasiga taxminan 2,5 soatdan keyin erishiladi va 309 ng/ml ni tashkil qiladi; doza va maksimal kontsentratsiya orasida, shuningdek doza va AUC (“kontsentratsiya-vaqt” egri chizig‘i ostidagi maydon) orasida to‘g‘ri chiziqli muvofiqlik bor. Glimepiridga albuminning taqsimlanish hajmiga taxminan teng bo‘lgan o‘ta past taqsimlanish hajmi (deyarli 8,8 l), plazma oqsillari bilan bog‘lanishning yuqori darajasi (99% dan ko‘proq) va past klirens (taxminan minutiga 48 ml) xosdir. Hayvonlardagi tadqiqotlarda glimepiridning ko‘krak sutiga o‘tishi aniqlangan. Yo‘ldosh to‘sig‘i orqali o‘tadi. Gematoentsefalik to‘siq orqali yomon o‘tadi. Ko‘p martalik dozalash tartibiga mos keluvchi preparatning plazmadagi kontsentratsiyalarida yarim chiqarilish davri 5-8 soatni tashkil qiladi. Yuqori dozalarda qabul qilinganda yarim chiqarilish davri birmuncha oshadi. Ichga bir martalik doza qabul qilinganidan keyin glimepiridning 58% siydik bilan, 35% i axlat bilan chiqariladi. Siydikda o‘zgarmagan modda topilmagan. Siydik va axlatda jigardagi metabolizmi natijasida hosil bo‘luvchi ikki nofaol metaboliti aniqlanadi, ulardan biri gidroksi hosilasi, ikkinchisi esa – karboksi hosilasi hisoblanadi. Glimepirid ichiga qabul qilinganidan keyin metabolitlarning yarim chiqarilish davri muvofiq 3-6  va 5-6 soatni tashkil qiladi. Alohida klinik holatlardagi farmakokinetikasi Turli jinsga va turli yosh guruhlariga taalluqli patsiyentlarda farmakokinetik ko‘rsatkichlari o‘xshashdir. Buyrak funktsiyasi buzilishi bo‘lgan (KK past) patsiyentlarda glimepiridning klirensini oshishga va uning qon zardobidagi o‘rtacha kontsentratsiyasining pasayishga moyillik kuzatiladi, bu ehtimol, preparatning oqsillar bilan past bog‘lanishi oqibatida uni tezroq chiqarib yuborilishi bilan bog‘liqdir. Binobarin, bu toifa patsiyentlarda glimepiridning to‘planishi qo‘shimcha xavfi bo‘lmaydi.

Qandli diabetning 2 tipi (monoterapiya yoki metformin yoxud insulin bilan majmuaviy davolash tarkibida) – faqat parhez, jismoniy mashqlar yoki tana vaznini kamaytirish yordamida adekvat nazorat qilish mumkin bo‘lmagan holda qo‘llanadi.

Tabletkalar butunligicha, chaynamasdan, yetarli miqdordagi (taxminan 1/2 stakan) suyuqlik bilan qabul qilinadi. Glimepiridning dozasi qondagi va siydikdagi glyukozaning miqdorining tahlilini natijalari bo‘yicha belgilanadi. Preparatni kerakli metabolik nazoratga erishish uchun yetarli bo‘lgan minimal dozada qabul qilish lozim. Preparat bilan davolanish davrida muntazam qondagi glyukozaning miqdorini aniqlash kerak. Bundan tashqari, glikozillangan gemoglobin darajasini ham muntazam nazorat qilish tavsiya etiladi. Preparatni qabul qilishning buzilishi, masalan, navbatdagi dozani qabul qilish o‘tkazib yuborilganida, keyingi qabulini preparatning yuqoriroq dozasi bilan uning o‘rnini to‘ldirish mumkin emas. Shifokor preparat qabul qilishdagi xatoliklarda (xususan navbatdagi doza qabulini yoki navbatdagi ovqatlanish o‘tkazib yuborilganida) yoki preparatni qabul qilish imkoni bo‘lmagan vaziyatlarda nima qilish lozimligi haqida bemorni avvaldan ogohlantirishi kerak. Perglim preparatining boshlang‘ich dozasi sutkada 1 marta 1 mg ni tashkil qiladi. Zaruratga qarab sutkalik doza, glyukozaning qondagi darajasini muntazam nazorati ostida, quyidagi tartibda asta-sekin oshirilishi (1-2 hafta intervallar bilan) mumkin: sutkada 1 mg – 2 mg – 3 mg – 4 mg – 6 mg (-8 mg). Yaxshi nazorat qilinuvchi qandli diabetning 2 tipi bo‘lgan bemorlarda preparatning kundalik dozasi, odatda, 1-4 mg ni tashkil qiladi. 6 mg dan yuqori kundalik doza faqat kam sonli bemorlarda samaraliroq bo‘ladi. Preparatni qabul qilish vaqti va sonini shifokor bemorning xayot tarzini (ovqatlanish vaqti, jismoniy yuklamalar miqdori) hisobga olgan holda belgilaydi. Sutkalik doza, odatda, to‘laqonli nonushta oldidan, yoki agar sutkalik doza qabul qilinmagan bo‘lsa, dastlabki asosiy ovqatlanish oldidan bir qabulda buyuriladi. Tabletkalar qabulidan so‘ng ovqat qabulini o‘tkazib yubormaslik o‘ta muhimdir. Metabolik nazoratning yaxshilanishi insulinga sezgirlikning oshishi bilan assotsiatsiyalanishi tufayli, davolash mobaynida glimepiridga ehtiyojning pasayishi kuzatilishi mumkin. Gipoglikemiya rivojlanishining oldini olish uchun Perglim preparatining dozasini kamaytirish yoki qabulini o‘z vaqtida to‘xtatish kerak. Glimepirid bilan davolash odatda uzoq davom etadi. Bemorni boshqa peroral gipoglikemik preparatdan Perglimga o‘tkazish Bemorni boshqa peroral antidiabetik vositalardan Perglimga o‘tkazish mumkin. Bunda avvalgi gipoglikemik vositaning ta’sir jadalligi va davomiyligini hisobga olish lozim. Ayrim hollarda, ayniqsa yarim chiqarilish davri uzun bo‘lgan vositalar (masalan, xlorpropamid) qo‘llanganida, gipoglikemiya rivojlanishi xavfini oshiruvchi additiv ta’sirning oldini olish uchun, davolashda tanaffus qilish talab qilinishi mumkin. Boshqa antidiabetik preparatlardan Perglimga o‘tkazilganda uning tavsiya etiluvchi dastlabki sutkalik dozasi 1 mg ni tashkil qiladi (hatto agar bemor boshqa peroral gipoglikemik preparatning maksimal dozasidan Perglimga o‘tkazilganida ham). Preparatning dozasini har qanday oshirilishini bosqichma-bosqich, glimepiridga javob reaktsiyasini hisobi bilan, yuqorida keltirilgan tavsiyalarga muvofiq olib borish lozim. Bemorni insulindan Perglimga o‘tkazish Istisno hollarda bemorlarni insulindan Perglimga o‘tkazish ko‘rsatilishi mumkin. Mazkur jarayon shifokorning nazorati ostida o‘tkazilishi lozim. Buyrak va jigar yetishmovchiligida qo‘llanishi Og‘ir buyrak va jigar yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda preparatni qo‘llash bo‘yicha ma’lumotlar cheklangan. Bunday holda bemorni insulinga o‘tkazish tavsiya etiladi.

Limfatik tizimi va qon yaratish tizimi tomonidan: kam hollarda – trombotsitopeniya, leykopeniya, granulotsitopeniya, agranulotsitoz, eritrotsitopeniya, gemolitik anemiya va pantsitopeniya,  ular odatda, preparatni qabul qilish to‘xtatilgach asliga qaytadi. Immun tizimi tomonidan: juda kam hollarda – leykotsitoplastik vaskulit, arterial bosimning tushib ketishi, dispnoe va ba’zida anafilaktik shok bilan birga kechuvchi hayotga xavf tug‘diruvchi holatlargacha avj olishi mumkin bo‘lgan o‘rtacha ifodalangan o‘ta sezuvchanlik reaktsiyalari. Moddalar almashinuvi tomonidan : kam hollarda – gipoglikemiya. Bu reaktsiyalar, asosan, preparat qabul qilingan zahoti paydo bo‘ladi, xavfli bo‘lishi mumkin va ularni har doim ham osonlik bilan bartaraf qilib bo‘lavermaydi. Bunday reaktsiyalarning paydo bo‘lishi, gipoglikemik terapiyaning boshqa turlarida bo‘lgani kabi, ovqatlanish odatlari va preparatni dozalanishi kabi shaxsiy omillarga bog‘liq. Ko‘ruv a’zolari tomonidan: tez-tezligida noma’lum – ayniqsa davolashni boshida, glyukozaning kontsentratsiyasini o‘zgarishi bilan bog‘liq bo‘lgan ko‘rishning vaqtinchalik buzilishlari kuzatilishi mumkin. Ovqat hazm qilish a’zolari tomonidan: tez-tezligi noma’lum – ko‘ngil aynishi, qusish, ich ketishi, qorinda bosim, og‘irlik yoki diskomfort sezish, qorin og‘riqlari, ular kam hollarda davolashning to‘xtatilishiga  olib keladi. Allergik reaktsiyalar: qichima, eshakemi va yorug‘likka sezuvchanlik ko‘rinishidagi reaktsiyalar paydo bo‘lishi mumkin. Boshqalar: juda kam hollarda – qonda natriyning kontsentratsiyasining pasayishi, anomal jigar faoliyati (masalan, xolestaz yoki o‘t-safroning to‘kilishi), gepatit va jigar yetishmovchiligi kuzatilishi mumkin.

glimepiridga yoki preparatning qanday bo‘lmasin komponentiga, sulfonilmochevinaning boshqa hosilalariga yoki sulfanilamid preparatlarga yuqori sezuvchanlik;1 tur (insulinga qaram) qandli diabet;diabetik ketoatsidoz, diabetik prekoma va koma;jigar va burak faoliyatini og‘ir buzilishlari;homiladorlik va laktatsiya;bolalar (qo‘llashning klinik tajribasini yo‘qligi) da qo‘llash mumkin emas.

Metformin bilan majmuada qo‘llanishi Glimepirid yoki metformin maksimal sutkalik dozalarda qabul qilinganida, yetarlicha nazorat qilinmaydigan qandli diabetli patsiyentlarda bu ikki preparatning majmuasi bilan davolashni boshlash mumkin. Bunda ilgari o‘tkazilayotgan glimepirid yoki metformin bilan davolash o‘sha dozalarda davom ettiriladi, metformin yoki glimepiridning qo‘shimcha qabuli esa kichik dozalardan boshlanadi, so‘ngra u metabolik nazoratning maqsadli darajasiga qarab, xatto maksimal sutkalik dozagacha titrlanadi. Majmuaviy davolashni qat’iy tibbiy nazorat ostida boshlash kerak. Insulin bilan majmuada qo‘llanishi Glimepirid maksimal sutkalik dozada qabul qilinganida yetarlicha nazorat qilinmaydigan qandli diabetli patsiyentlarda bir vaqtda insulin buyurilishi mumkin. Bunday holda glimepiridning bemorga buyurilgan oxirgi dozasi o‘zgarishsiz qoldiriladi. Bunda insulin bilan davolash past dozalardan boshlanadi, u qondagi glyukozaning kontsentratsiyasini nazorati ostida asta-sekin oshiriladi. Majmuaviy davolash qat’iy tibbiy nazorat ostida o‘tkaziladi. Glikemiyaning uzoq muddatli nazorati tutib turilgani ushbu majmuaviy davolash insulinga bo‘lgan ehtiyojni deyarli 40% ga kamaytirishi mumkin. Glimepirid tsitoxrom R4502S9 tomonidan metabolizmga uchraydi, buni induktorlar (masalan, rifampitsin) yoki ingibitorlar (masalan, flukonazol) bilan bir vaqtda qo‘llanganida hisobga olish kerak. Adabiyotlarda keltirilgan in vivo o‘zaro ta’sirlashuv natijalarining ko‘rsatishicha, flukonazol CY32C9 ning eng kuchli ingibitorlaridan biri bo‘lib, glimepiridning AUCini deyarli 2 marta oshiradi. Gipoglikemik ta’sirning kuchayishi va shunga bog‘liq bo‘lgan glikemiyaning rivojlanishini ehtimoli glimepiridni angiotenzinaylantiruvchi ferment (AAF) ingibitorlari, allopurinol, anabolik steroidlar va erkaklar jinsiy gormonlari, xloramfenikol, kumarin hosilalari, tsiklo-, tro- va izofosfamidlar, fenfluramin, fibratlar, fluoksetin, simpatolitiklar (guanetidin), monoaminooksidaza (MAO) ingibitorlari, mikonazol, flukonazol, pentoksifillin (yuqori dozalar parenteral kiritilganida), fenilbutazon, azapropazon, oksifenbutazon, probenitsid, xinolonlar, salitsilatlar va aminosalitsil kislotasi, sulfinpirazon, ayrim uzoq muddatli ta’sir qiluvchi sulfanilamidlar, tetratsiklinlar, tritokvalin bilan bir vaqtda qo‘llanganida kuzatilishi mumkin. Gipoglikemik ta’sirning kamayishi va shunga bog‘liq qondagi glyukozaning kontsentratsiyasini oshishi glimepiridni atsetazolamid, barbituratlar, glyukokortikosteroidlar, diazoksid, saluretiklar, tiazid diuretiklar, epinefrin va boshqa simpatomimetik vositalar, glyukagon, surgi vositalari (uzoq muddat qo‘llanganida), nikotin kislotasi (yuqori dozalarda) va nikotin kislotasining hosilalari, estrogenlar va progesteronlar, fenotiazinlar, xlorpromazin, fenitoin, rifampitsin, qalqonsimon bezi gormonlari, litiy tuzlari bilan bir vaqtda qo‘llanganida kuzatilishi mumkin. N2-retseptorlarining blokatorlari, klonidin va rezerpin glimepiridning gipoglikemik ta’sirini kuchaytirishi ham, susaytirishi ham mumkin. Glimepirid qabuli fonida kumarin hosilalarining ta’siri kuchayishi ham, susayishi ham kuzatilishi mumkin. Alkogolning bir martalik yoki surunkali iste’mol qilinishi ham glimepiridning gipoglikemik ta’sirini kuchaytirishi ham, susaytirilishi ham mumkin.

Agarda ovqat qabul qilishlar nomuntazam vaqt oraliqlarida amalga oshirilayotgan bo‘lsa yoki umuman tushirib qoldirilayotgan bo‘lsa, glimepirid qabul qilayotgan patsiyentda gipoglikemiya rivojlanishi mumkin. Glikemiyaning mumkin bo‘lgan simptomlari bosh og‘rig‘i, kuchli ochlik hissi, ko‘ngil aynishi, qayt qilish, charchoqlik hissi, uyquchanlik, uyquning buzilishi, bezovtalik, tajovuzkorlik, diqqatni jamlashni va reaktsiyaning buzilishi, depressiya, ongni chalkashishi, nutqni va ko‘rishning buzilishlari, afaziya, tremor, parez, sensor buzilishlar, bosh aylanishi, o‘zini notavon sezish, o‘z-o‘zini nazoratni yo‘qotish, deliriy, tserebral tirishishlar, ongning yo‘qolishi, shu jumladan koma tez holat, yuzaki nafas, bradikardiyani o‘z ichiga oladi. Bundan tashqari, teskari aloqa turi bo‘yicha adrenergik mexanizm natijasida sovuq va yopishqoq ter bosishi, bezovtalik, taxikardiya, arterial gipertenziya, yurakning tez urishi, stenokardiya va yurak ritmining buzilishi kabi simptomlar paydo bo‘lishi mumkin. Odatdagi miqdorda qandni qabul qilish bilan vaqtincha nazorat qilinuvchi og‘ir yoki uzoq muddatli gipoglikemiya shoshilinch tibbiy yordam ko‘rsatishni yoki hatto kasalxonaga yotqizishni talab qiladi. Glimepirid bilan davolash qon va siydikdagi glyukozaning kontsentratsiyasini muntazam monitoringini talab qiladi. Bundan tashqari, glikozillangan gemoglobinning darajasini aniqlash  tavsiya etiladi. Shuningdek glimepirid bilan davolashda muntazam jigar faoliyatini tekshirish va qonning shaklli elementlarini (ayniqsa leykotsitlar va trombotsitlarni) hisoblash lozim. Stress vaziyatlarida (masalan, baxtsiz xodisalar, shoshilinch operatsiyalar, isitmali infektsiyalar va hokazo) vaqtinchalik insulinga o‘tish tavsiya etiladi. Sulfonilmochevina hosilalari bilan davolash glyukozo-6-fosfatdegidrogenaza tanqisligi bo‘lgan patsiyentlarda gemolitik anemiyaga olib kelishi mumkin. Glimepirid sulfonilmochevina hosilalari sinfiga ta’luqli bo‘lganligi tufayli, glyukozo-6-fosfatdegidrogenaza tanqisligi bo‘lgan patsiyentlarda uni ehtiyotlik bilan qo‘llash lozim. Bundan tashqari, sulfonilmochevina hosilalarini saqlamaydigan muqobil vositalar bilan davolash variantlarini ko‘rib chiqish lozim. Perglim o‘zida laktoza monogidratini saqlaydi, shuning uchun uni nasliy laktozani o‘zlashtiraolmaydigan, laktaza tanqisligi yoki glyukoza-laktozani so‘rilishi buzilgan patsiyentlarda qo‘llash mumkin emas. Homiladorlik va emizishda qo‘llanilishi Perglimni homiladorlikda qo‘llash mumkin emas. Homiladorlik rejalashtirilayotgan yoki homiladorlik yuzaga kelgan holda ayolni insulinoterapiyaga o‘tkazish lozim. Glimepiridning ko‘krak suti bilan chiqarilishi aniqlangan. Laktatsiya davrida ayolni insulinga o‘tkazish yoki emizishni to‘xtatish lozim. Pediatriyada qo‘llanilishi 8 yoshgacha bo‘lgan bolalarda glimepiridni qo‘llashga bo‘yicha ma’lumotlar yo‘q. 8-17 yoshli bolalarda preparatning samaradorligi va xavfsizligi bo‘yicha bor bo‘lgan ma’lumotlar glimepiridni qo‘llash uchun yetarli emas, shuning uchun bunday ishlatish tavsiya etilmaydi. Avtotransportni haydash va boshqa mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta’siri Glimepiridning avtotransport va mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta’siri bo‘yicha tekshirishlar o‘tkazilmagan. Patsiyentning reaktsiyasi yoki diqqatni jamlash qobiliyati gipoglikemiya yoki giperglikemiya rivojlanishi oqibatida pasayishi mumkin. Haydash vaqtida gipoglikemiya rivojlanishining oldini olish uchun ehtiyot choralarini ko‘rish kerakligi haqida patsiyentlarni ogohlantirish lozim. Preparat bolalar olaolmaydigan joyda saqlansin va yaroqlilik muddati o‘tgach ishlatilmasin.

Quruq, yorug‘likdan himoyalangan joyda, 25ºS dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.

Retsept bo‘yicha

10 tabletka PVX va alyumin folgali blisterda. Uch blister qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan karton qutida.

2,5 yil.