Och-sariq rangli tiniq eritma.

Antibakterial sintetik vosita (ftorxinolonlar guruhi).

200 mg ofloksatsinning bir marta vena ichiga 60 minutlik infuziyasidan so‘ng, plazmadagi o‘rtacha maksimal kontsentratsiyasi 2,7 mkg/ml ni tashkil qiladi; yuborilganidan so‘ng 12 soatdan keyin kontsentratsiyasi 0,3 mkg/ml ga teng bo‘ladi. Muvozanatli kontsentratsiyalarga to‘rt doza yuborilganidan so‘ng erishiladi. O‘rtacha cho‘qqi va minimal muvozanatli kontsentratsiyalarga 200 mg ofloksatsin 7 kun davomida har 12 soatda vena ichiga yuborilganidan so‘ng erishiladi va muvofiq ravishda 2,9 va 0,5 mkg/ml ni tashkil qiladi. Ofloksatsin organizmning ko‘pchilik suyuqlik va to‘qimalariga, shu jumladan so‘lakka, bronxial sekretga, safroga, ko‘z yoshi va orqa miya suyuqligiga (14-60%), yiringga, o‘pkaga, prostata beziga, teriga yaxshi o‘tadi; yo‘ldosh to‘sig‘i orqali yaxshi o‘tadi, ona suti bilan sekretsiya qilinadi. Plazma oqsillari bilan bog‘lanishi 20-25% ni tashkil qiladi. Ofloksatsinning yarim chiqarilish davri 6-7 soatga teng. Ofloksatsin jigarda qisman (5%) metabolizmga uchraydi. Ichga qabul qilingan preparatning 80% gacha qismi o‘zgarmagan holda buyraklar orqali chiqariladi, faol moddaning oz miqdori, shuningdek ahlat bilan ham chiqariladi. Gemodializda preparatning 10-30% chiqariladi. Buyrak faoliyatini buzilishi (kreatinin klirensi 50 ml va undan kam) bo‘lgan patsiyentlarda ofloksatsinning yarim chiqarilish davri oshadi.

Nafas yo‘llari (bronxit, pnevmoniya), LOR-a’zolari (sinusit, faringit, o‘rta otit, laringit), teri, yumshoq to‘qimalar, suyaklar va bo‘g‘imlarning infektsiyalari, qorin bo‘shlig‘i va o‘t chiqarish yo‘llarining, buyraklar (piyelonefrit), siydik chiqarish yo‘llarining (tsistit, uretrit), kichik chanoq a’zolarining (endometrit, salpingit, ooforit, tservitsit, parametrit, prostatit), jinsiy a’zolarning (kolpit, orxit, epididimit) infektsion-yallig‘lanish kasaliklari, gonoreya, xlamidioz; septitsemiya, meningit; immun holatini buzilishi bo‘lgan bemorlarda infektsiyalarni oldini olishda (shu jumladan neytropeniyada) qo‘llaniladi.

Vena ichiga tomchilab yuboriladi. Dozalar infektsiyaning joylashishi va kechishining og‘irligi, shuningdek mikroorganizmlarning sezgirligi, bemorning umumiy holati hamda jigar va buyrak faoliyatiga qarab shaxsiy tanlanadi. Vena ichiga tomchilab yuborish 200 mg bir martalik dozadan boshlanadi, u 30-60 minut davomida asta-sekin yuboriladi. Bemorning holati yaxshilanganida xuddi shu sutkalik dozada preparatni peroral qabul qilishga o‘tiladi. Siydik chiqarish yo‘llarining infektsiyalari – 100 mg sutkada 1-2 marta, buyraklar va jinsiy a’zolarning infektsiyalari – 100 mg dan 200 mg gacha sutkada 2 marta, nafas yo‘llari, hamda LOR-a’zolarining infektsiyalari, teri va yumshoq to‘qimalarning infektsiyalari, suyaklar va bo‘g‘imlarning infektsiyalari, qorin bo‘shlig‘ining infektsiyalari, septik infektsiyalarda – 200 mg dan sutkada 2 marta. Zarurati bo‘lganida doza sutkada 2 marta 400 mg gacha oshiriladi. Immunitetning yaqqol pasayishi bo‘lgan bemorlarda infektsiyalarni oldini olish uchun sutkada – 400-600 mg dan buyuriladi. Zarurati bo‘lganida vena ichiga tomchilab – 200 mg 5% li glyukoza eritmasida yuboriladi. Faqat yangi tayyorlangan eritmalarni ishlatish kerak. Buyrak faoliyatini buzilishlari (kreatinin klirensi (KK) minutiga 20-50 ml) bo‘lgan patsiyentlarda buyurishlar soni sutkada 2 marta bo‘lganida, bir martalik doza o‘rtacha dozaning 50% tashkil etishi lozim yoki to‘liq bir martalik doza sutkada 1 marta yuboriladi. KK minutiga 20 ml dan kam bo‘lganida, bir martalik doza – 200 mg, so‘ngra – sutkada 100 mg dan kunora. Gemodializda va peritoneal dializda – 100 mg dan har 24 soatda. Jigar yetishmovchiligida maksimal sutkalik doza – sutkada 400 mg buyuriladi.

Ovqat hazm qilish tizimi tomonidan: gastralgiya, anoreksiya, ko‘ngil aynishi, diareya, meteorizm, abdominal og‘riqlar, “jigar” transaminazalari faolligini oshishi, giperbilirubinemiya, xolestatik sariqlik, soxtamembranoz enterokolit. Nerv tizimi tomonidan: bosh og‘rig‘i, bosh aylanishi, harakatlarning ishonchsizligi, tremor, tirishishlar, oyoqlarning uvishishi va paresteziyalar, jadal tush ko‘rishlar, “dahshatli” tush ko‘rishlar, psixotik reaktsiyalar, bezovtalik, psixomotor qo‘zg‘alish, fobiyalar, depressiya, ongni chalkashishi, gallyutsinatsiyalar, bosh miya ichki bosimini oshishi. Tayanch-harakat apparati tomonidan: tendinit, mialgiya, artralgiya, tendosinovit, paylarning uzilishi. Sezgi a’zolari tomonidan: rang ilg‘ashni buzilishi, diplopiya, ta’m, hid sezishni, eshitish va muvozanatni buzilishi. Yurak-tomir tizimi tomonidan: taxikardiya, arterial bosimni pasayishi (vena ichiga yuborilganida; arterial bosim keskin pasayganida yuborish to‘xtatiladi), vaskulit, kollaps. Allergik reaktsiyalar: teri toshmasi, terini qichishi, eshakemi, allergik pnevmonit, allergik nefrit, eozinofiliya, isitma, Kvinke shishi, bronxospazm, Stivens-Djonson va Layell sindromi, fotosensibilizatsiya, ko‘pshaklli ekssudativ eritema, anafilaktik shok. Teri qoplamlari tomonidan: nuqtali qon quyilishlar (petexiyalar), bullyoz gemorragik dermatit, tomirlarning shikastlanishidan dalolat beruvchi po‘stloqli papulyoz toshma (vaskulit). Qon yaratish a’zolari tomonidan: leykopeniya, agranulotsitoz, anemiya, trombotsitopeniya, pantsitopeniya, gemolitik va aplastik anemiya. Siydik chiqarish tizimi tomonidan: o‘tkir interstitsial nefrit, buyraklar faoliyatini buzilishi, giperkreatininemiya, mochevina miqdorini oshishi. Boshqalar: disbakterioz, fotosensibilizatsiya, superinfektsiya, gipoglikemiya (qandli diabeti bo‘lgan bemorlarda), vaginit. Mahalliy reaktsiyalar: og‘riq, yuborilgan joyda qizarish, tromboflebit.

O‘ta yuqori sezuvchanlik, glyukoza-6-fosfatdegidrogenaza tanqisligi, tutqanoq (shu jumladan anamnezdagi), tirishish bo‘sag‘asini pasayishi (shu jumladan bosh miya jarohati, insult yoki markaziy nerv tizimidagi yallig‘lanish jarayonlaridan so‘ng); 18 yoshgacha bo‘lganlar (skeletning o‘sishi hali yakunlanmagan), homiladorlik, laktatsiya davrida qo‘llash mumkin emas.

Quyidagi infuzion eritmalar bilan mutanosib: natriy xloridining izotonik eritmasi, Ringer eritmasi, 5% li fruktoza eritmasi, 5% li dekstroza eritmasi. Geparin bilan aralashtirilmasin (pretsipitatsiya xavfi bor). Teofillinning klirensini 25% ga pasaytiradi (bir vaqtda qo‘llanganida teofillinning dozasini kamaytirish kerak). Tsimetidin, furosemid, metotreksat va buyrak naychalari sekretsiyasini bloklovchi preparatlar – plazmada ofloksatsinning kontsentratsiyasini oshiradi. Plazmada glibenklamidning kontsentratsiyasini oshiradi. K vitaminining antagonistlari bilan bir vaqtda qabul qilinganida, qon ivishi tizimini nazoratini amalga oshirish lozim. Nosteroid yallig‘lanishga qarshi preparatlar, nitroimidazol va metilksantinlarning hosilalari bilan birga buyurilganida, neyrotoksik samaralarni rivojlanish xavfi oshadi. Glyukokortikosteroidlar bilan bir vaqtda buyurilganida, ayniqsa keksa odamlarda, paylarni uzilish xavfi oshadi. Siydikni ishqoriylashtiradigan preparatlar (karboangidraza ingibitorlari, tsitratlar, natriy bikarbonati) bilan birga buyurilganida kristalluriya va nefrotoksik samaralarining xavfi oshadi.

Pnevmokokklar tomonidan chaqirilgan pnevmoniyada tanlov preparati bo‘lib hisoblanmaydi. O‘tkir tonzillitni davolashda qo‘llanmaydi. 2 oydan ortiq qo‘llash, quyosh nurlari, ultrabinafsha nurlanish ta’sirida bo‘lish (simob-kvartsli lampalar, solyariy) tavsiya etilmaydi. Markaziy nerv tizimi tomonidan nojo‘ya ta’sirlar, allergik reaktsiyalar, soxtamembranoz kolit paydo bo‘lgan hollarda preparatni bekor qilish kerak. Kolonoskopik va/yoki gistologik isbotlangan soxtamembranoz kolitda, vankomitsin va metronidazolni buyurish ko‘rsatilgan. Kam hollarda paydo bo‘ladigan tendinit, ayniqsa keksa patsiyentlarda, paylarning (asosan axillov payini) uzilishiga olib kelishi mumkin. Tendinit belgilari paydo bo‘lgan holda, darhol davolashni to‘xtatish, axillov payini immobilizatsiya qilish va ortoped bilan maslahatlashish lozim. Davolanish davrida avtotransportni boshqarish va diqqatni yuqori jamlashni, hamda psixomotor reaktsiyalar tezligini talab qiluvchi potentsial xavfli faoliyat turlari bian shug‘ullanishdan saqlanish kerak, etanol iste’mol qilish mumkin emas. Preparat ayollarda qo‘llanganida, jinsiy a’zolarni zamburug‘li kasalliklarini (molochnitsa) rivojlanishini yuqori xavfi tufayli, tamponlarni ishlatish tavsiya etilmaydi. Davolash fonida miasteniyaning kechishini yomonlashuvi, moyil patsiyentlarda porfiriya xurujlarini tezlashishi mumkin. Tuberkulezning bakteriologik diagnostikasida soxtamanfiy natijalarga olib kelishi mumkin (Mycobacterium tuberculosis ni ajralib chiqishiga to‘sqinlik qiladi). Jigar yoki buyraklar faoliyatining buzilishi bo‘lgan bemorlarda ofloksatsinning plazmadagi kontsentratsiyasini nazorat qilib turish kerak. Og‘ir buyrak va jigar yetishmovchiligida zaharli samaralarni rivojlanish xavfi oshadi (dozani to‘g‘rilash talab etiladi). Preparat bolalar olaolmaydigan joyda saqlansin va uni yaroqlilik muddati o‘tganidan keyin ishlatilmasin.

Yorug‘likdan himoyalangan joyda, 250S dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin. Muzlatilmasin.

Simptomlari – bosh aylanishi, ongni chalkashishi, dezoriyentatsiya, uyquchanlik, qusish tormozlanish. Davolash – simptomatik davolash. Gemodializ va peritoneal dializ samarasiz.

Infuziya uchun eritma 200 mg/100 ml flakonlarda.

2 yil.