tutqanoqqa qarshi preparat.

N03AF01.

tutqanoq: murakkab va oddiy partsial tutqanoq hurujlari; yoyilgan toniko-klonik hurujlar, asosan fokal genezli (uyqu vaqtida katta hurujlar, katta diffuz hurujlar); tutqanoq hurujlarining aralash shakllari;neyrogen genezli og‘riq sindromi: uch shohli nervning essentsial nevralgiyasi, tarqalgan sklerozdagi uch shohli nervning nevralgiyasi, essentsial glossofaringeal nevralgiya, diabetik nevropatiya og‘riq sindromi bilan;alkogolli abstinentsiya sindromi (statsionar sharoitda);psixozlarda (ayniqsa maniakal-depressiv psixoz, xavotirlik-ajitirlangan va ipoxondrik depressiyalar, katatonik qo‘zg‘alishlar) qo‘llaniladi.

Ko‘rsatmalar va patsiyentning holatiga qarab shaxsiy aniqlanadi. Kattalar va 15 yoshdan oshgan o‘smirlar – boshlang‘ich sutkalik doza 100-400 mg ni tashkil qiladi, tutib turuvchi doza 600 mg-1,2 g ni tashkil qiladi. Neyrolepsin sutkada 1-4 marta buyuriladi, davolashning davomiyligi ko‘rsatmalar, davolashning samaradorligi, davolashga patsiyentning reaktsiyasiga bog‘liq. Keksa yoshli, yurak-tomir tizimi, jigar va buyrakning kasalliklari bo‘lgan patsiyentlarga Neyrolepsin nisbatan past dozalarda buyuriladi. 1 yoshgacha bo‘lgan bolalar uchun preparatning sutkalik dozasi 100-200 mg, 1-5 yoshdan – sutkada 200-400 mg, 5-10 yoshdan – sutkada 400-600 mg, 10-15 yoshdan – sutkada 600-1000 mg ni tashkil qiladi. Doza sutkada 100 mg dan ko‘p bo‘lmagan miqdorda 1 hafta oraliq bilan terapevtik samaraga erishilguncha oshirib boriladi. Bolalarda tutib turuvchi sutkalik doza 400-800 mg (sutkada 10-20 mg/kg) ni tashkil qiladi. Maksimal doza: kattalar va 15 yoshdan oshgan o‘smirlar uchun – sutkada 1,2 g, bolalar uchun – sutkada 1 g. Nevralgiya vaqtida – birinchi va ikkinchi kuni Neyrolepsinni sutkada 200 mg, uchinchi va to‘rtinchi kuni – sutkada 400 mg, beshinchi kundan boshlab – sutkada 600 mg buyuriladi. Sutkalik doza 2-3 qabulga bo‘linadi.

MNT va periferik nerv tizimi tomonidan: tez-tez – bosh aylanishi, ataksiya, uyquchanlik; bo‘lishi mumkin – bosh og‘rig‘i, diplopiya, akkomodatsiyani buzilishlari; ba’zida – ixtiyorsiz harakatlar, nistagm, dizartriya, periferik nevrit, paresteziyalar, mushak kuchsizligi, parez simptomlari, gallyutsinatsiyalar, depressiya, charchoqlik hissi, tajavuzkor hulq, ajitatsiya, ta’m tuyg‘ularini buzilishlari, kon’yunktivit, giperakuziya. Me’da-ichak yo‘llari tomonidan: ko‘ngil aynishi, qusish, og‘izni qurishi, diareya yoki qabziyat, jigar transaminazalarining darajasini oshishi. Yurak-qon tomir tizimi tomonidan: kam hollarda – yurak ichki o‘tkazuvchanligini buzilishlari, yakka hollarda – bradikardiya, aritmiyalar, AV-blokada, kollaps, yurak yetishmovchiligi, koronar yetishmovchilik, tromboflebit, tromboemboliya. Qon yaratish tizimi tomonidan: bo‘lishi mumkin – leykopeniya, eozinofiliya, trombotsitopeniya, kam hollarda – leykotsitoz, agranulotsitoz. Allergik reaktsiyalar: terining allergik reaktsiyalari, qichishish, limfoadenopatiya, qizish kuzatilishi mumkin.

anamnezdagi leykopeniya (granulotsitopeniya), trombotsitopeniya;AV-blokada;MAO ingibitorlari yoki litiy preparatlarini karbamazepin bilan bir vaqtda qabul qilish;tutqanoqli stupor;karbamazepin va tritsiklik antidepressantlar yoki preparatning boshqa komponentlariga yuqori sezuvchanlikda qo‘llash mumkin emas.

Neyrolepsinni qo‘llash vaqtida o‘tib ketuvchi yoki turg‘un trombotsitopeniya va leykopeniya rivojlanishi mumkin. Ko‘pchilik hollarda bu nojo‘ya ta’sirlari o‘tib ketuvchi bo‘lib, aplastik kamqonlik yoki agranulotsitoz darakchisi bo‘lib hisoblanmaydi. Shunga qaramasdan davlashni boshlashdan avval, hamda davolash jarayonida muntazam qonning klinik tahlilini o‘tkazish kerak. Ayniqsa anamnezida jigar kasalliklari haqida xabarlari bo‘lgan patsiyentlarda, hamda keksa yoshli patsiyentlarda jigar funktsiyasini tekshirish ham muhim. Davolash jarayonida suyak ko‘migining faoliyati kamaygan yoki jigar faoliyatini buzilishlari kuchaygan vaqtda preparatni darhol bekor qilish kerak. Agar Stivens-Djonson sindromi va Layella sindromining og‘ir dermatologik reaktsiyalarini rivojlanishidan guvohlik berishi mumkin bo‘lgan belgilari va simptomlar aniqlangan holda, preparatni darhol bekor qilish kerak. Neyrolepsin bilan davolashni boshlashdan avval va davolash jarayonida muntazam umumiy siydikning umumiy tahlilini va qondagi mochevina miqdorini tekshirish tavsiya qilinadi. Preparatni kichik tutqanoq xurujlari vaqtida buyurilmaydi. Xurujlarni kuchayishi mumkinligi sababli, tutqanoq xurujlarining aralash shakllari bo‘lgan bemorlarda Neyrolepsinni qo‘llashda ehtiyotkorlikka rioya qilish kerak. Bunday holda Neyrolepsinni bekor qilish kerak. Neyrolepsin bilan davolash davrida alkogolni iste’mol qilishga yo‘l qo‘yilmaydi. Neyrolepsin bilan davolashni boshlashdan 2 haftadan kam bo‘lmagan muddatda MAO ingibitorlari bilan davolashni to‘xtatish kerak.

Karbamazepinni homiladorlik vaqtda, agar hayotiy ko‘rsatmalar bo‘yicha preparat zarur bo‘lsa qo‘llash mumkin. Homilador ayolga tutqanoqqa qarshi davolashni buyurishni zarurati bo‘lsa, majmuaviy davolashdan saqlanib, qanday bo‘lmasin bir preparat bilan monoterapiya o‘tkazish kerak. Karbamazepinni homiladorlikning erta muddatlarida (ayniqsa 20 va 40 kunlari oralig‘ida) qo‘llashning zarurati bo‘lganida, karbamazepinni minimal dozalarda qo‘llash kerak. Laktatsiya davrida preparat qo‘llanganida tana vaznini kam qo‘shilishi yoki qo‘zg‘aluvchanlikni oshishi holda, bola emizishni to‘xtatish kerak.

10-25oS haroratda saqlansin.

Dozani oshirib yuborilishi odatda markaziy nerv tizimi, kardiovaskulyar va nafas tizimlari tomonidan simptomlari bilan namoyon bo‘ladi. Markaziy nerv tizimi: MNT faoliyatini susayishi, dezoriyentatsiya, uyquchanlik, qo‘zg‘alish, gallyutsinatsiyalar, koma, ko‘rishni xiralanishi, tushunib bo‘lmaydigan nutq, dizartriya, nistagm, ataksiya, diskineziya, giperrefleksiya, giporefleksiya, tirishishlar, mioklonus, gipotermiya, midriaz. Nafas tizimi: nafasni susayishi, o‘pkani shishi. Yurak-qon tomir tizimi: taxikardiya, arterial gipotenziya, ba’zida gipertenziya, QRS majmuasini kengayishi bilan o‘tkazuvchanlikni buzilishlari, sinkope. Shuningdek: qusish, me’dadan ovqat o‘tishini sekinlashishi, yo‘g‘on ichak motorikasini pasayishi, suyuqlik va siydikni tutilishi, giponatriyemiya, metabolik atsidoz, giperglikemiya bo‘lishi mumkin. Davolash: bemorning klinik holatiga asoslanadi, gospitalizatsiya ko‘rsatilgan. Me’daning ichidagisini evakuatsiyasi, me’dani yuvish, faollashtirilgan ko‘mirni qo‘llash amalga oshiriladi. Jadal davolash bo‘limida simptomatik tutib turuvchi davolash, yurak faoliyatini monitorlash, elektrolit buzilishlarni sinchiklab to‘g‘rilash o‘tkaziladi. Maxsus  antidoti yo‘q.

Shifokor retsepti bo‘yicha! Ulashish: 7 313 Views

Tabletkalar 200 mg yoki 400 mg dan; o‘ramda 50 tabletka.

3 yil.