Og‘ir jismoniy ishlarni bajaradigan 60 yoshdan oshgan shaxslarga preparatni qo‘llash tavsiya etilmaydi, bu ularda laktatsidozni rivojlanish havfi yuqoriligi bilan bog‘liq.
Isitma sindromi, buyrak usti bezlari yetishmovchiligi, gipofizning oldingi bo‘lagi gipofunktsiyasi, qalqonsimon bezning faoliyatini kompensatsiyalanmagan buzilishi bo‘lgan kasalliklarda preparatni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak.
Insukomb preparati bilan davolanish vaqtida qondagi glyukozaning darajasini och qoringa va ovqatdan keyin muntazam ravishda nazorat qilish kerak.
Laktatsidoz Laktatsidoz juda kam uchraydigan, ammo metforminni kumulyatsiyasi tufayli rivojlanishi mumkin bo‘lgan jiddiy (shoshilinch davolash ko‘rsatilmasa, o‘lim yuqori bo‘ladi) asorat hisoblanadi.
Metformin qabul qilgan patsiyentlarda laktatsidoz holatlari yaqqol ifodalangan buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan qandli diabet bilan xastalangan bemorlarda rivojlangan.
Nazorat qilish yomon bo‘lgan qandli diabet, ketoz, uzoq muddat och qolish, alkogolni haddan tashqari ko‘p iste’mol qilish, jigar yetishmovchiligi va yaqqol gipoksiya bilan bog‘liq bo‘lgan har qanday holatlar kabi boshqa olib kelishi mumkin bo‘lgan havf omillarni ham hisobga olish kerak.
Dispeptik ko‘rinishlar, qorinda og‘riq va kuchli lohaslik bilan kechuvchi mushaklarni tirishishlari kabi nospetsifik belgilar paydo bo‘lganida laktatsidozni rivojlanish havfini inobatga olish kerak.
Og‘ir holatlarda atsidotik hansirash, gipoksiya, gipotermiya va koma kuzatilishi mumkin.
Diagnostik laborator ko‘rsatkichlari: qonning rN ko‘rsatkichi past, plazmada laktatning kontsentratsiyasi 5 mmol/l dan yuqori, anion intervali va laktat/piruvat nisbati yuqori hisoblanadi.
Gipoglikemiya Insukomb glibenklamid saqlaydi, shuning uchun preparatni qabul qilish patsiyentda gipoglikemiyani rivojlanish havfi bilan kechadi.
Davolash boshlanganidan so‘ng preparatning dozasini asta-sekin titrlash gipoglikemiyani rivojlanishini oldini olish mumkin.
Bunday davolash faqat muntazam ovqatlanish (shu jumladan, nonushta) tartibiga rioya qiladigan patsiyentga buyurilishi mumkin.
Uglevodlarni muntazam iste’mol qilish muhimdir, chunki gipoglikemiyani rivojlanish havfi kech ovqatlanganda, uglevodlar yetarli darajada iste’mol qilinmaganda yoki muvozanatlashtirilmagan holda iste’mol qilinganida oshadi.
Gipoglikemiyani rivojlanish ehtimoli ko‘proq gipokaloriyali parhezda, jadal yoki davomli jismoniy harakatlardan so‘ng, alkogol iste’mol qilinganida yoki gipoglikemik vositalar majmuasi qabul qilinganida eng yuqori bo‘ladi.
Gipoglikemiya chaqirgan kompensator reaktsiyalar tufayli, terlash, qo‘rquv, taxikardiya, arterial gipertenziya, yurakni urishini his etish, stenokardiya va aritmiya rivojlanishi mumkin.
Agar gipoglikemiya sekin rivojlansa, vegetativ nevropatiyada yoki β-adrenoblokator, klonidin, rezerpin, guanetidin yoki simpatomimetiklar bir vaqtda qabul qilinganida, oxirgi simptomlari bo‘lmsligi mumkin.
Qandli diabet bilan xastalangan bemorlarda gipoglikemiyaning boshqa simptomlari bosh og‘rig‘i, ochlik, ko‘ngil aynishi, qusish, kuchli toliqish, uyquni buzilishi, qo‘zg‘aluvchanlik holati, agressiya, diqqatni jamlashni va psixomotor reaktsiyalarni buzilishi, depressiya, ongni chalkashishi, nutqni buzilishi, ko‘rishni buzilishi, titrash, falaj, paresteziyalar, bosh aylanishi, deliriy, tirishishlar, uyquchanlik, xushsiz holat, yuzaki nafas va bradikardiya bo‘lishi mumkin.
Preparatni ehtiyotkorlik bilan buyurish, preparatning dozasini tanlash va patsiyent uchun qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi gipoglikemiyani rivojlanish havfini pasaytirish uchun muhim hisoblanadi.
Agar patsiyentda og‘ir darajadagi gipoglikemiyaning takroriy hurujlari rivojlansa, boshqa davolash variantlarni qo‘llash ehtimolini qayta ko‘rib chiqish kerak.
Gipoglikemiyani rivojlanishiga olib keluvchi omillar: bir vaqtda alkogol iste’mol qilish, ayniqsa och qolganda;patsiyentni shifokor bilan o‘zaro muloqot qilish imkoniyatini yo‘qligi yoki rad etishi (ayniqsa keksa yoshdagi patsiyentlarga tegishli) va qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasida keltirilgan tavsiyalarga rioya qilmasligi;sifatsiz ovqatlanish, muntazam ravishda ovqatlanmaslik, och qolish yoki parhezdagi o‘zgarishlar;jismoniy harakatlar va uglevodlarni qabul qilish o‘rtasida muvozanatni buzilishi;buyrak yetishmovchiligi;og‘ir darajadagi jigar yetishmovchiligi;Insukomb preparatining dozasini oshirib yuborilishi;ayrim endokrin buzilishlar: qalqonsimon bez, gipofiz va buyrak usti bezlari faoliyatini yetishmovchiligi;ayrim dori vositalarni bir vaqtda qabul qilish.
Buyrak va jigar yetishmovchiligi Jigar yetishmovchiligi yoki og‘ir darajadagi buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan patsiyentlarda preparatning farmakokinetikasi va/yoki farmakodinamikasi o‘zgarishi mumkin.
Bunday patsiyentlarda rivojlanadigan gipoglikemiya davomli bo‘lishi mumkin, bunday holatda muvofiq davolashni boshlash kerak.
Qonda glyukozaning miqdorini beqarorligi Jarrohlik aralashuvini o‘tkazish rejalashtirilganida yoki qandli diabetning dekompensatsiyasini boshqa sabablari bo‘lganida, insulin bilan davolashga vaqtinchalik o‘tishni ko‘rib chiqish tavsiya etiladi.
Giperglikemiyaning simptomlari tez-tez siyish, kuchli chanqash, terini qurishi hisoblanadi.
Rejali jarrohlik aralashuvi yoki tarkibida yod saqlovchi rentgenokontrast vositani vena ichiga yuborishdan 48 soat oldin Insukomb preparatini qabul qilishni to‘xtatish kerak.
Davolashni 48 soatdan keyin va buyrak faoliyati baholangandan va normal deb tan olingandan keyingina qayta boshlash tavsiya etiladi.
Buyrak faoliyati Metformin buyraklar orqali chiqarilganligi tufayli, davolashni boshlashdan oldin va keyinchalik muntazam ravishda qon zardobida kreatininning miqdorini va/yoki KK aniqlash kerak: buyrak faoliyati normal bo‘lgan patsiyentlarda yiliga kamida 1 marta va keksa yoshdagi patsiyentlarda yiliga 2-4 marta, shuningdek KK normaning yuqori chegarasida bo‘lgan patsiyentlarda aniqlash kerak.
Buyrak faoliyatini buzilishi mumkin bo‘lgan holatlarda, masalan, keksa yoshdagi patsiyentlarda yoki antigipertenziv davolash, diuretiklar yoki NYAQV ni qabul qilish boshlanganida ayniqsa ehtiyotkorlikka rioya qilish tavsiya etiladi.
Boshqa ehtiyotkorlik choralari Patsiyent bronxo‘pka infektsiyasi yoki siydik-tanosil a’zolarining infektsion kasalliklari paydo bo‘lganligi yuzasidan shifokorga xabar berishi kerak.