mexanik qo‘shimchalarsiz, tiniq, rangsiz yoki biroz bo‘yalgan eritma.

mahalliy og‘riqsizlantiruvchi vositasi + alfa- va beta-adrenomimetik.

N01VV58

Artikain og‘iz bo‘shlig‘i shilliq qavati ostiga yuborilganida yuqori diffuzion xususiyatga ega. Oqsillar bilan bog‘lanishi 95% ni tashkil qiladi. Faol moddalar minimal darajada yo‘ldosh to‘sig‘idan o‘tadi, deyarli ko‘krak suti bilan chiqmaydi. Yarim chiqarilish davri 25 minutni tashkil qiladi.

Stomatologiyada infiltratsion va o‘tkazuvchan anesteziya (ayniqsa yondosh og‘ir somatik kasalliklari bo‘lgan bemorlarda), shu jumladan qo‘yidagi muolajalarni o‘tkazishda qo‘llanadi: bir yoki bir nechta tishlarni asoratsiz olish;karioz bo‘shliqlarni tozalash va tishlarni protez uchun tayyorlash.

Yuqori jag‘dagi tishlarni asoratsiz olib tashlashda yallig‘lanish bo‘lmagan hollarda 1,8 ml preparat yuqori jag‘ning vestibulyar tomonidagi shilliq qavati ostiga o‘tish burma sohasiga yuboriladi (har bir tishga). Ba’zi holatlarda to‘liq og‘riqsizlantirish uchun qo‘shimcha 1 ml dan 1,8 ml gacha preparat kerak bo‘lishi mumkin. Ko‘p hollarda og‘riqli tanglay tomondan inyektsiya qilishning hojati bo‘lmaydi. Tanglayni kesish yoki tikish kerak bo‘lganda 0,1 ml dozada tanglay depo-inyektsiya yetarlidir. Yonma-yon joylashgan tishlarni bir yo‘la olib tashlashda inyektsiyalar sonini kamaytirish mumkin. Pastki jag‘ning kichik chaynov tishlarini olishda, yallig‘lanish bo‘lmagan hollarda pastki jag‘ anesteziyasini qilmasa ham bo‘ladi, chunki bir tishga 1,8 ml bo‘lgan infiltratsion anesteziya yetarlidir. Agar bu yo‘l bilan kerakli natijaga erishilmasa, qo‘shimcha pastki jag‘ning vestibulyar tomonidagi shilliq qavati ostiga o‘tish burmasi sohasiga 1-1,8 ml preparat yuboriladi. Agar bu yo‘llar bilan to‘liq anesteziyaga erishilmasa, pastki jag‘ nervining blokadasini o‘tkazish kerak. Tish bo‘shlig‘ini tayyorlashda, yoki har qanday tishni koronkaga tayyorlashda pastki jag‘ tishlaridan tashqari, har bir tish uchun 0,5 ml dan 1,8 ml gacha vestibulyar tomonidan infiltratsion anesteziya qilinadi. Aniq miqdori anesteziyaning chuqurligi va davomiyligiga bog‘liq bo‘ladi. Bir davolash muolajasi davomida kattalar uchun 1 kg tana vazniga 7 mg artikainni yuborish mumkin. Muolajalarni bajarish uchun anesteziyaning davomiyligi 30-45 minutni tashkil qiladi.

Odatda preparat patsiyentlar tomonidan yaxshi o‘zlashtiriladi, lekin quyidagi samaralar rivojlanishi mumkin: Markaziy nerv tizimi tomonidan: qo‘llangan dozaga bog‘liq bo‘lgan ongni, xushni yo‘qotishgacha buzilish hollari; nafasni, uni to‘xtashigacha buzilishi hollari ta’riflangan; mushaklarni tremori, mushaklarni ba’zida tirishishlargacha avj oluvchi ixtiyorsiz tortishishi, ko‘ngil aynishi, qusish. Ko‘rish a’zolari tomonidan: kamdan-kam hollarda – ko‘rishni xiralashishi, o‘tkinchi ko‘rlik, diplopiya. Yurak-qon tomir tizimi tomonidan: gemodinamikaning o‘rtacha ifodalangan arterial bosimni pasayishi, taxikardiya yoki bradikardiya, yurak-qon tomir faoliyatini susayishi bilan namoyon bo‘ladigan buzilishi, bu juda yaqqol namoyon bo‘lganida kollaps va yurakni to‘xtashiga olib mumkin, bu patsiyent hayotiga xavf tug‘diradi. Allergik reaktsiyalar: inyektsiya qilingan joyda shish yoki yallig‘lanish, boshqa sohalarda – terini qizarishi, qichishish, kon’yunktivit, rinit, turli darajadagi yaqqollikka ega angionevrotik shish (shu jumladan yuqori va/yoki pastki labni, va/yoki lunjlarni shishi, yutishni qiyinlashishi bilan kechuvchi tovush yorig‘larini shishi, eshakemi, nafasni qiyinlashishi). Barcha bu holatlar anafilaktik shokni rivojlanishigacha avj olishi mumkin. Mahalliy reaktsiyalar: inyektsiya joyida shish yoki yallig‘lanish. Boshqalar: ko‘pincha ehtimol, preparatning tarkibida epinefrin borligi bilan bog‘liq bo‘lgan, bosh og‘rig‘i kuzatiladi. Epinefrin bilan bog‘liq boshqa nojo‘ya ko‘rinishlar (taxikardiya, aritmiya, arterial bosimni oshishi) juda kam uchraydi. Juda kam uchraydigan tasodifan qon tomir ichiga inyektsiya yuborish joyida, ba’zida to‘qima nekrozigacha avj oluvchi ishemik sohalarning rivojlanishiga olib kelishi mumkin. Nervning (falaj rivojlangunicha shikastlanishi) faqat inyektsiya texnikasi buzilganida yuz beradi.

Artikainga, epinefringa, sulfitlarga, shuningdek preparatning boshqa komponentlariga yuqori sezuvchanlik;paroksizmal taxikardiya va boshqa taxiaritmiyalar;sulfitlarga yuqori sezuvchanlikdagi bronxial astma;yopiq burchakli glaukoma, noselektiv beta-adrenoblokatorlarni bir vaqtda qabul qilish;jigar yetishmovligining og‘ir shakli (porfiriya);gipertireoz;MAO ingibitorlari yoki tritsiklik antidepressantlarni qo‘llash bilan davolanayotgan patsiyentlar;V12 tansiqligi anemiyasi, metgemoglobinemiya, gipoksiya, sulfit guruhini o‘zlashtirolmaslik (ayniqsa bronxial astmada) da qo‘llash mumkin emas.

Adrenalin turi simpatomimetik aminlarning gipertenziv samarasi tritsiklik antidepressantlar va monoaminooksidaza ingibitorlari tomonidan kuchaytirilishi mumkin. Bunday turdagi o‘zaro ta’sir epinefrin va noradrenalin uchun, ular vazokonstriktorlar sifatida muvofiq 1:25000 va 1:80000 kontsentratsiyalarda ishlatilganida xavflidir. Preparatni noselektiv beta-adrenoblokatorlar bilan davolash fonida buyurish mumkin emas, chunki bunday hollarda gipertonik kriz va yaqqol bradikardiyani rivojlanish xavfi yuqori bo‘ladi.

Artikain sulfitlar saqlaydi, ular anafilaktik reaktsiyalarni kuchaytirishi mumkin. Sulfitlarga yuqori sezuvchanlik bronxial astmasi bo‘lgan bemorlarda ko‘proq kuzatiladi. Preparatni vena ichiga yuborish mumkin emas, qon tomir ichiga inyektsiyaga yo‘l qo‘ymaslik uchun aspiratsiya sinamasini o‘tkazish kerak. Ochilgan kartridjlarni boshqa bemorlar uchun ishlatish mumkin emas. Inyektsiyani yallig‘langan joyga qilish mumkin emas. Xolinosteraza tanqisligi bo‘lgan bemorlarda preparat faqat shoshilinch vaziyatlarda qo‘llanishi mumkin, chunki bu patsiyentlarda preparatning ta’siri uzayishini va ba’zida kuchayishni ehtimoli bor. Yurak-qon tomir tizimining kasalliklari (surunkali yurak yetishmovligi, koronar tomirlarning patologiyasi, stenokardiya, ritmni buzilishi, anamnezdagi miokard infarkti, arterial gipertoniya), tserebrovaskulyar buzilishlar, anamnezdagi falaj, surunkali bronxit, emfizema, qandli diabet, gipertireozi bo‘lgan bemorlarga, shuningdek yaqqol bezovtalik mavjudligida epinefrinning kam miqdorini saqlovchi preparatni ishlatish maqsadga muvofiqdir.

Hozirgi vaqtgacha homiladorlik vaqtida preparatni qo‘llashning xavfsizligi o‘rganilmagan. Shuning uchun u qo‘llanganda homiladorlik, ayniqsa uning birinchi oylari bo‘lishi mumkinligiga e’tibor berish kerak. Emizikli onaga preparatni qo‘llashning zaruriati bo‘lganida emizishni to‘xtatish shart emas, chunki faol moddalar ko‘krak suti bilan klinik ahamiyatli miqdorda chiqarilmaydi.

Quruq, yorug‘likdan himoyalangan joyda, 25°S dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.

Nojo‘ya yoki toksik ta’sirining birinchi belgilari (bosh aylanishi, harakat bezovtaligi, ongni buzilishi) paydo bo‘lganida inyektsiyani darhol to‘xtatish, bemorni gorizontal holatga keltirish lozim. Gemodinamika ko‘rsatkichlarni (puls, arterial bosim) va nafas yo‘llarining o‘tkazuvchanligini sinchiklab nazorat qilish lozim. Xatto agar simptomlar og‘ir bo‘lib tuyulmasa ham, vena ichiga infuziya uchun barcha kerakli buyumlarni tayyorlab qo‘yish va hech bo‘lmaganda venopunktsiya o‘tkazish kerak. Nafas olishni buzilish darajasiga qarab, kislorod berish, sun’iy nafas berish (“og‘izdan burunga”) va zarurati bo‘lganida endotraxeal intubatsiyasini bajarib o‘pkaning nazoratli ventilyatsiyasini o‘tkazish lozim. Markaziy ta’sirga ega analeptik preparatlarni ishlatish mumkin emas. Mushaklarni ixtiyorsiz tortishishi yoki tarqalgan tirishishlarda qisqa yoki ultra qisqa ta’sirga ega barbituratlarni vena ichiga yuborish ko‘rsatilgan. Yuborishni gemodinamika va nafas ko‘rsatkichlarini muntazam nazorat qilib, sekin o‘tkazish kerak. Oldindan o‘rnatilgan kanyulya orqali bir vaqtda suyuqliklarni vena ichiga infuziyasini o‘tkazish kerak. Shuningdek bemorga kislorod berish kerak. Taxikardiyada, bradikardiyada yoki arterial bosimni yaqqol pasayishida bemorning oyoqlarini biroz ko‘tarib, gorizontal holatga keltirish kerak. Qon aylanishini og‘ir buzilishlarida va shokda preparatning inyektsiyasini to‘xtatish kerak. Bemorning oyoqlarini biroz ko‘tarib, gorizontal holatga keltirishni ta’minlash, kislorod ingalyatsiyasini va muvozanatlangan elektrolitli va plazma o‘rnini bosuvchi eritmalarni infuziyasini o‘tkazish, vena ichiga glyukokortikoidlar (250-1000 mg metilprednizolon) ni yuborish kerak. Xavf soluvchi tomir kollapsi va avj olib boruvchi bradikardiyada 25-100 mkg adrenalin (100 mkg/ml kontsentratsiyali 0,25-1,0 ml eritma) vena ichiga yuboriladi. Yuborish puls va arterial qon bosimning nazorati ostida sekin o‘tkaziladi. Adrenalinni 100 mkg dan (bir marta 1 ml eritma) ortiq yuborish mumkin emas. Adrenalinning qo‘shimcha miqdorini yuborishda, uni infuzion eritmaga qo‘shish kerak. Infuziya tezligi pulsning tez-tezligi va arterial bosimning darajasi bilan muvofiq bo‘lishi lozim. Taxikardiya yoki taxiaritmiyaning og‘ir shakllari antiaritmik preparatlarni qo‘llash bilan bartaraf qilinishi mumkin, lekin, noselektiv beta-adrenoblokatorlarni ishlatish mumkin emas. Bunday hollarda kislorodni qo‘llash va gemodinamik ko‘rsatkichlarni nazorat qilish lozim. Arterial gipertoniyasi bo‘lgan bemorlarda arterial bosim oshganida, zarurati bo‘lganida, periferik vazodilyatatorlarni qo‘llash kerak.

Shifokor retsepti bo‘yicha

Inyektsiya uchun eritma 40 mg/ml+0,005 mg/ml; 40 mg/ml+0,01 mg/ml. Preparat 1,8 ml dan 1 YEF turi rangsiz borosilikat shisha kartridjlarda, unga etiketka yopishtirilgan. Kartridj bir tomonida kulrang elastomer plunjer, boshqa tomonida muvofiq elastomer disk va anodlangan qoplamali alyumin qopqoqchaga ega. 10 kartridj germetik berkitilgan tiniq termoplast va laminatsiya qoplamali qog‘oz kontur uyali o‘ramlarga joylangan. 5 yoki 10 kontur uyali o‘ram qo‘llash bo‘yicha yo‘riqnomasi bilan birga karton qutiga joylangan.

. 2 yil.