оқ, думалоқ, икки томонлама қавариқ, ҳар икки томони силлиқ, плёнка қобиқ билан қопланган таблеткалар.

антигипертензив восита (ангиотензин ИИ рецепторларини антагонисти).

S09DA

Ичга қабул қилингандан сўнг меъда-ичак йўлларидан яхши сўрилади. Биокираолишлиги тахминан 33% ни ташкил этади. Жигар орқали “биринчи марта ўтиш” самарасига эга. Яққол ифодаланган антигипертензив фаолликка (10-40 марта юқори) эга бўлган фаол карбоксил метаболити ЭХП-3174, шунингдек нофаол метаболитлар, шу жумладан гидроксилланиш йўли билан ҳосил бўладиган иккита асосий метаболитларни ҳосил қилиб, метаболизмга учрайди. Қон плазмасида лозартаннинг максимал концентрацияси қабул қилингандан сўнг 1 соатдан кейин аниқланади; фаол метаболитининг максимал концентрацияси – 3-4 соатдан кейин аниқланади. Лозартан ва фаол метаболитининг 98% дан ортиқ қисми плазма оқсиллари, асосан албумин билан боғланади. Лозартан гематоэнцефалик тўсиқдан (ГEТ) деярли ўтмайди. Якуний босқичида лозартан ва фаол метаболитининг ярим чиқарилиш даври (Т1/2) мувофиқ равишда тахминан 1,5-2,5 соат ва 6-9 соатни ташкил этади. Лозартан сийдик ва ахлат билан ўзгармаган ҳолда ва метаболитлар ҳолида чиқарилади. Тахминан 35% сийдик билан, тахминан 60% – ахлат билан (сафро билан) чиқарилади. 100 мг бир марталик суткалик дозада қўлланганида на лозартан, на унинг фаол метаболити қон плазмасида аҳамиятли даражада тўпланмайди.

артериал гипертензия;сурункали юрак етишмовчилиги (мажмуавий даволаш таркибида, ААФ ингибиторлари ўзлаштира олинмаганида ва ААФ ингибиторлари билан даволаш самарасиз бўлганида);артериал гипертензияси ва чап қоринча гипертрофияси бўлган пациентларда юрак-қон томир касалликлари (шу жумладан импульс) ни ривожланиш хавфини ва ўлимни камайиши;қандли диабетнинг 2 типи ва ёндош артериал гипертензия билан хасталанган пациентларда диабетик нефропатия ёки гиперкреатининемия ва протеинурия (сийдикдаги албумин ва креатининни нисбати суткада 300 мг дан ортиқ) (диабетик нефропатияни авж олиб боришини терминал сурункали буйрак етишмовчилигигача пасайиши) да қўлланади.

Препарат ичга овқатланишдан қатъий назар қабул қилинади; қабул қилишлар сони – суткада 1 мартани ташкил этади. Артериал гипертензияда ўртача суткалик доза 50 мг ни ташкил этади. Зарурат бўлганида суткалик доза 100 мг гача (1-2 марта қабул қилишга) оширилиши мумкин. Диуретикларни юқори дозаларда олаётган пациентларга буюрилганида бошланғич дозани суткада 25 мг гача камайтириш керак. Жигар фаолиятини бузилишлари бўлган беморларга препаратни янада кичикроқ дозаларини буюриш керак. Кекса ёшдаги пациентларга, шунингдек буйрак фаолиятини бузилиши бўлган (шу билан бирга диализдаги) пациентларга дозага тузатиш киритиш зарурати йўқ. Лозартан препаратини бошқа гипотензив дори воситалари билан бирга буюриш мумкин. Сурункали юрак етишмовчилиги бўлган пациентлар учун бошланғич доза 12,5 мг ни ташкил этади, суткада 1 марта қабул қилинади. Одатда дозаси 2 ҳафталик интерваллар билан 2 марта (яъни, суткада 12,5 мг; 25 мг; 50 мг) оширилади. Артериал гипертензияси ва чап қоринча гипертрофияси бўлган пациентларда юрак-қон томир касаликларни ва ўлимни ривожланиш хавфини пасайиши: бошланғич доза – 50 мг кунига 1 марта, кейинчалик гидрохлоридни қўшимча равишда буюриш ёки препаратнинг суткалик дозасини кунига 1 марта 100 мг гача ошириш (артериал босимни пасайишини ҳисобга олган ҳолда) тавсия этилади. Протеинурия билан кечувчи қандли диабетнинг 2 типида: бошланғич доза – 50 мг дан кунига 1 марта, кейинчалик суткада 100 мг гача оширилади (артериал босимни пасайиш даражаси ҳисобга олинади).

Нерв тизими ва сезги аъзолари томонидан: 1% ва ундан кўп ҳолларда бош айланиши, астения, кучли толиқиш, бош оғриғи, уйқусизлик; 1% дан камроқ ҳолларда безовталик, уйқуни бузилиши, уйқучанлик, хотирани бузилиши, периферик нейропатия, парестезия, гиперстезия, меньшевизм, тремор, атакция, депрессия, хушни йўқолиши, қулоқларни шанғиллаши, таъм билишни бузилиши, кўришни ўзгариши, конъюнктивит бўлиши мумкин. Нафас тизими томонидан: 1% ва ундан кўп ҳолларда – бурунни битиши, йўтал, юқори нафас йўлларининг инфекциялари (тана ҳароратини ошиши, томоқда оғриқ, синусопатия, синусит, фарингит); 1% дан камроқ ҳолларда – диспноэ, бронхит, ринит. Овқат ҳазм қилиш тизими томонидан: 1% ва ундан кўп ҳолларда – кўнгил айниши, диарея, диспептик кўринишлар, қоринда оғриқ; 1% дан камроқ ҳолларда – иштаҳани пасайиши, оғизни қуриши, тиш оғриғи, қусиш, метеоризм, гастрит, қабзиятлар. Таянч-ҳаракат аппарати томонидан: 1% ва ундан кўп ҳолларда – тиришишлар, миалгия, белда, кўкрак қафасида, оёқларда оғриқ; 1% дан камроқ ҳолларда – артралгия, елка, тиззада оғриқ, артрит, фибромиалгия. Юрак-қон томир тизими томонидан: 1% дан камроқ ҳолларда – ортостатик гипотензия (дозага боғлиқ), юрак уришини ҳис этиш, тахи- ёки брадикардия, аритмиялар, стенокардия, анемия. Сийдик-таносил тизими томонидан: 1% дан камроқ ҳолларда – сийишга императив қистовлар, сийдик чиқариш йўлларининг инфекциялари, буйрак фаолиятини бузилиши, либидони сусайиши, потенцияни пасайиши. Тери қопламлари томонидан: 1% дан камроқ ҳолларда – терини қуриши, гиперемияси, фотосенсибилизация, кучли терлаш, алопеция. Аллергик реакциялар: 1% дан камроқ ҳолларда – эшакеми, тошма, чиқишиш, ангионевротик шиш, шу жумладан юз, лаб, ҳалқум ва/ёки тилни шиши. Бошқалар: 1% дан кўп ҳолларда – гиперкалиемия; 1% дан камроқ ҳолларда – иситма, подагра, “жигар” ферментларининг фаоллигини ошиши ва гипербилирубинемия бўлиши мумкин.

Ўта юқори сезувчанлик, ҳомиладорлик, лактация даври, болалар (18 ёшгача) га қўллаш мумкин эмас. Эҳтиёткорлик билан: артериал гипотензия, буйрак ва жигар етишмовчилиги, гиперкалиемия, дегидратацияда эҳтиёткорлик билан қўлланади.

Бошқа гипотензив воситалар билан бир вақтда қўллаш мумкин. Бета-блокаторлар ва симпатолитикларнинг самарасини ўзаро кучайтиради. Лозартанни диуретиклар билан бирга қўллаш аддитив самара чақиради. Лозартанни гидрохлоротиазид, дигоксин, варфарин, циметидин, фенобарбитал, кетоконазол ва эритромицин билан фармакокинетик ўзаро таъсири кузатилмаган. Хабарларга кўра, рифампицин ва флуконазол қон плазмасида фаол метаболитнинг концентрациясини пасайтиради. Ушбу ўзаро таъсирни клиник аҳамияти маълум эмас. Ангиотензин ИИ ва унинг таъсирини ингибиция қилувчи дори воситалари қўлланганида бўлгани каби, лозартанни калийни тежовчи диуретиклар (масалан, спиронолактон, триамтерен, амилорид), калий препаратлари, таркибида калий сақловчи тузлар билан бирга қўллаш гиперкалиемияни ривожланиш ҳавфини оширади. Ностероид яллиғланишга қарши препаратлар (НЯҚП), шу жумладан циклооксигеназа-2 селектив ингибиторлари (ЦОГ-2) диуретиклар ва бошқа гипотензив воситаларнинг самарасини пасайтириши мумкин. Ангиотензин ИИ рецепторларининг антагонистлари ва литий бирга қўлланганида қон плазмасида литийнинг концентрацияси ошиши мумкин. Шуни ҳисобга олиб, лозартанни лозартанни литий тузлари билан бирга қўллашдан кутилган фойда ва ҳавфни баҳолаш керак. Препаратларни бирга қўллаш зарурати бўлганида қон плазмасида литийнинг концентрациясини мунтазам равишда назорат қилиш керак.

Дегидратация бўлган беморларда (масалан, диуретикларни юқори дозаларда олаётган пациентларда) лозартан билан даволанишни бошида симптоматик артериал гипотензия ривожланиши мумкин (лозартанни буюришдан олдин дегидратацияни коррекция қилиш ёки даволашни препаратнинг кичикроқ дозалари билан бошлаш керак). Жигар циррози бўлган беморларда лозартаннинг плазмадаги концентрацияси аҳамиятли даражада ошади, шу сабабли, анамнезида жигар касаллиги бўлганида препаратни кичикроқ дозаларда буюриш керак. Кинин-ангиотензин тизимига таъсир кўрсатувчи дори воситалари билатерал буйрак стенози ёки ягона буйрак артериясини стенози бўлган пациентларда зардоб креатинини ёки қонда мочевинанинг концентрациясини ошириши мумкин. Болаларда препаратни қўллаш ҳавфсизлиги ва самарадорлиги аниқланмаган. Клиник тадқиқотларда кекса ёшдаги пациентларда лозартаннинг ҳавфсизлиги ва самарадорлигига нисбатан бирон бир фарқ аниқланмаган. Ҳомиладорлик ва лактация вақтида қўлланиши Хомиладорлик ва лактация вақтида қўллаш мумкин эмас. лозартан билан даволаниш вақтида ҳомиладорлик кузатилса, препаратни қабул қилишни дарҳол тўхтатиш керак. Препарат болалар ололмайдиган жойда сақлансин ва яроқлилик муддати тугаганидан сўнг ишлатилмасин.

30оС дан юқори бўлмаган ҳароратда, ёруғлик ва намликдан ҳимояланган жойда сақлансин.

Симптомлари: АБ ни яққол пасайиши ва тахикардия; брадикардия парасимпатик қўзғалиш оқибатида ривожланиши мумкин. Даволаш: жадаллаштирилган диурез, симптоматик даволаш; гемодиализ самарасиз.

Шифокор рецепти бўйича

Плёнка қобиқ билан қопланган таблеткалар. 10 плёнка қобиқ билан қопланган таблеткадан алюмин блистерда; 3 алюмин блистердан тиббиётда қўллаш бўйича йўриқномаси билан бирга картон қутига жойланган.

2 йил.